👁🗨🏆 #نگاه_ورزشی 🔹تلاش برای «بهتر از این شدن » فوتبال 🔸فصل جدید فوتبال ایران با ‌انجام هفته اول هجدهمین دوره لیگ برتر آغاز شد. این فصل در حالی شروع شده است که حدود یک ماه پیش تیم‌ملی فوتبال ایران در رقابت‌هایی که در بالاترین سطح فوتبال جهان برگزار می‌شود یعنی جام‌جهانی که بیست و یکمین دوره آن به میزبانی کشور روسیه برگزار می‌شد شرکت داشت. تیم ملی فوتبال ایران حالا پنجمین دوره حضور خود را در جام جهانی تجربه کرده و تیم ملی تازه گرد سفر جام‌جهانی ازتن شسته که سوت آغاز فصل جدید فوتبال طنین افکن شده است. انتظار می‌رود سازوکار فوتبال ما از هر حیث با جهانی شدن آن همخوانی داشته باشد. البته این همخوانی و تناسب امروز و در شرایط فعلی وجود ندارد و این حرف تازه‌ای نیست. یکی از هزاران حرف همیشگی و تکراری این صفحه بوده است.  حرفی که اخیرا و به ویژه از زمان مسجل شدن صعود تیم‌ملی به جام جهانی تا حالا مرتب و در فرصت‌های مختلف بر آن تاکید کرده‌ایم. نوشته‌ایم که هر چند صعود به جام جهانی شیرین و روحیه بخش است برای فوتبال و بلکه ورزش ایران یک موفقیت و افتخار به حساب می‌آید اما این موضوع نباید ما را ازواقعیات فوتبال غافل کند. نباید موجب خود فریبی شود و وظایفی را که در قبال این رشته پرطرفدار و جذاب داریم فراموش کنیم و به‌ اشتباه نزد خود تصور نمائیم صعود به جام‌جهانی و بعد ارائه بازی‌های آبرومندانه و تحسین برانگیز حاصل طبیعی و خروجی قابل انتظاری است که از برنامه‌ها واجرا و خلاصه نگرش و روش مدیریتی است که در‌باره فوتبال خود اعمال کرده و می‌کنیم داشتیم.  این حرفی است که کشورهای صاحب فوتبال و یا در حال توسعه در فوتبال باید بزنند. کشورهایی که در یک فرآیند عقلایی و کارشناسانه برای فوتبال خود هدفگذاری می‌کنند و بعد بر همان منوال و درجهت تحقق اهداف تعیین شده برنامه‌ریزی و مدیریت می‌کنند. کشورهایی مثل فرانسه که قهرمان جهان شد. بلژیک که خوش درخشید و ژاپن که نشان داد کماکان در مسیر روبه جلو و بهتر شدن حرکت می‌کند. این حرف را ما نمی‌توانیم در‌باره فوتبال خود بزنیم. فوتبالی که هدف مشخص و تعریف شده ندارد، برنامه‌گریز است و دم غنیمتی و باری به هرجهت زندگی می‌کند و سخت گرفتار چنبره روزمرگی است! درست است فوتبال ما با پنج بار صعود پیاپی که دوبار آخرش متوالی بوده، جهانی شده ودر آنجا هم خوش درخشیده، اما سازو کار و ساختارحاکم و سیستم و مدیریت جاری و اعمال شده در این فوتبال به هیچ وجه در حد و اندازه جهانی و فوتبال حرفه‌ای نیست و فرسنگ‌ها با آن فاصله دارد و این همان واقعیتی است که می‌گوییم به بهانه صعود به جام جهانی نباید فراموش شود و مورد غفلت دست‌اندرکاران فوتبال ما قرار بگیرد. پر کردن و کاستن این فاصله مهم‌ترین وظیفه‌ای است که بر عهده مسئولان فوتبال ما قرار دارد. حتی مهم‌تر از صعود گلخانه‌ای تیم ملی به جام جهانی... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/138129 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper

👁🗨⚽️ #نگاه_ورزشی 🔹دردهای بزرگی که در فوتبال ما عادی شده است! 🔸سپیدرود رشت به عنوان یکی از باشگاه‌های قدیمی و ریشه دار فوتبال ایران غرق در مشکلات ریز و درشت است؛ از مشکلات مدیریتی گرفته تا بلاتکلیفی در تعیین سرمربی تنها بخشی از مشکلات تیم سپیدرود رشت است. چرا تیم ریشه داری مثل سپیدرود که بیش از یک قرن در فوتبال ایران سابقه فعالیت دارد و این همه طرفدار جذب کرده از حیث مالکیت چنان بلاتکلیف است که در آن واحد، دو نفر ادعای مالکیت بر آن را دارند و برای فصل جدید هر یک جداگانه برای یک تیم با مربیان مختلف به توافق می‌رسند، با نفرات جدید به مذاکره می‌نشینند؟! و...  واقعا در کجای دنیا چنین چیزی را سراغ دارید، چرا در فوتبال ما عوض حل مسائل بر آنها اضافه می‌شود و مشکلات - آن هم مشکلات عجیب و غریب - در آن عدیده و بغرنجتر می‌شود؟!  چرا این حالت روزمرگی و هرچه پیش آید خوش آید دست از سر فوتبال ایران که خود را پنج ستاره و جهانی می‌داند بر نمی‌دارد؟! مشکل فقط سپیدرود نیست اگر بود که ملالی نبود. این گونه مشکلات متاسفانه در فوتبال ما صورتی طبیعی به خود گرفته و به شکل روند و روال در آمده است. به این معنی که اگر این مشکلات در فوتبال ما روزی از جایی بیرون نزند باید تعجب کرد و پیش خود اندیشید که حتما یک جای کار عیب دارد و می‌لنگد! و...  مگر تیم‌های قدیمی و پرطرفدار و اصیلی مثل استقلال و پرسپولیس ، مشکلات سپید رود و نظایر آن را ندارند، آیا این تیم‌ها با این همه سابقه که در ورزش ما دارند و این پایگاه عمیقی که در سراسر ایران‌نزد دوستداران ورزش دارند هنوز تکلیف مالکیتی و مدیریتی‌شان مشخص و تثبیت شده و معلوم است... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/139725 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper

👁‍🗨🏆 #نگاه_ورزشی 🔹بازی با سرمایه و سرنوشت ورزش! 🔸گوش اهالی فوتبال ایران و طرفدار تیم‌ها از این حرف‌هایی که چندی قبل امیرحسین فتحی، مدیرعامل تیم استقلال در گفت‌وگو با خبرنگاران مطرح کرده، پر است، آقای فتحی درباره ماجرای شفر، سرمربی برکنار شده تیم استقلال می‌گوید: «یکی از مسائلی که کار را برای باشگاه استقلال سخت کرد، بسته شدن قراردادهای غیرحرفه‌ای است...»  او در جای دیگر در این باره چنین توضیح می‌دهد: «متاسفانه با شفر قرارداد غیرحرفه‌ای امضا شده است. مرسوم نیست مربی حق فسخ داشته باشد ولی باشگاه این حق را نداشته باشد. مبلغ نجومی با او بسته شده است. شاید در جام جهانی چندین مربی قراردادشان بیش از یک میلیون دلار بود. ساشا شفر بدون داشتن مدرک معتبر آنالیزوری، قرارداد بالایی با استقلال بسته بود. ما قرارداد خوبی با شفر نداشتیم، قراردادی یک طرفه...» شما خواننده محترم هم حتما حرف ما را تائید می‌کنید، که این حرف‌ها، که این بار از زبان آقای فتحی و درباره شفر به گوش مخاطب اهل ورزش می‌رسد، حرف تازه‌ای نیست و در سال‌های اخیر، هر چند وقت یک بار از زبان مدیری درباره مربی‌ای، شنیده می‌شود...  در واقع اصل ماجرا یکی است و تغییر نمی‌کند، اما نقش‌آفرینان آن متغیرند! و این بیش از هر چیز حکایت از بیماری فوتبال ما دارد، بیماری‌ که حکایت از نوعی آشفتگی، به هم ریختگی و بلبشویی است که ریشه آن را باید بیش از هر کجا در عامل «مدیریت» جست‌وجو کرد.  عامل مدیریت هم که می‌گوئیم، نه مدیریت این و آن باشگاه، بلکه مدیریت کلان و بزرگ‌تر ورزش راس همه «وزارت ورزش». مدیریت باشگاهی مثل استقلال یا پرسپولیس، زیرمجموعه، وزارت ورزش است، قبل از فتحی یا عرب، وزارت ورزش و شخص آقای وزیر ورزش است که باید درباره وضعیت آشفته مدیریتی حاکم بر دو باشگاه بزرگ، پرطرفدار و معتبر کشور که علیرغم همه شعارها و وعده‌ها مبنی بر واگذاری به بخش خصوصی، همچنان جزو دارایی‌های وزارت ورزش هستند، توضیح دهد... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/160453 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper