🇮🇷🚩بسم ربّ الحسین🚩🇮🇷 #اناالحقِّ_اسم_اعظم هنگامى که امام حسین علیه السلام تصمیم گرفت از مکّه رهسپار عراق شود، برخاست و خطبه اى به این مضمون ایراد فرمود: اَلْحَمْدُلِلّهِ ما شاءَ اللّهُ، وَ لا قُوَّةَ إِلاّ بِاللّهِ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى رَسُولِهِ، خُطَّ الْمَوْتُ عَلى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقَلادَةِ عَلى جیدِ الْفَتاةِ وَ ما أَوْلَهَنی إِلى أَسْلافی اِشْتِیاقُ یَعْقُوبَ إِلى یُوسُفَ وَ خُیِّرَلِی مَصْرَعٌ اَنَا لاقیهِ. کَأَنِّی بِاَوْصالی تَقْطَعُها عَسْلانُ الْفَلَواتِ بَیْنَ النَّواویسِ وَ کَرْبَلاءَ فَیَمْلاََنَّ مِنِّی اَکْراشاً جَوْفاً وَ اَجْرِبَةً سَغْباً، لا مَحیصَ عَنْ یَوْم خُطَّ بِالْقَلَمِ، رِضَى اللّهِ رِضانا اَهْلَ الْبَیْتِ، نَصْبِرُ عَلى بَلائِهِ وَ یُوَفّینا اَجْرَ الصّابِرینَ. لَنْ تَشُذَّ عَنْ رَسُولِ اللّهِ صلى الله علیه وآله لَحْمَتُهُ وَ هِىَ مَجْمُوعَةٌ لَهُ فى حَظیرَةِ الْقُدْسِ، تَقَرُّ بِهِمْ عَیْنُهُ وَ یُنْجَزُ بِهِمْ وَعْدُهُ مَنْ کانَ باذِلا فینا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا فَاِنَّنِی راحِلٌ مُصْبِحاً اِنْ شاءَ اللّهُ تَعالى. حمد و سپاس از آنِ خداست، آنچه او بخواهد [همان شود] و هیچ توان و قوّتى جز به کمک او نیست و درود خداوند بر فرستاده اش حضرت محمّد صلى الله علیه وآله آگاه باشید! قلاّده مرگ بر گردن آدمیزاد، همانند گردنبندى است بر گردن دختران جوان مرگ همیشه همراه آدمى است، اشتیاق من به دیدار گذشتگانم(پدر و مادرم و جدّ و برادرم) همانند اشتیاق یعقوب به دیدار یوسف است! براى من شهادتگاهى برگزیده شده که به یقین به آن خواهم رسید و گویا مى بینم گرگان درنده بیابان بین نواویس و کربلا بند بند تنم را پاره پاره کرده و گویى از من شکم هاى تهى و مشک هاى خالى خود را پر مى کنند. از آن روز که روز عاشورا قلم تقدیر الهى بر آن رقم خورده است، گریزى نیست! خشنودى خداوند خشنودى ما اهل بیت است، آنچه را که خداوند بدان خشنود است ما اهل بیت نیز به همان خشنودیم، ما در برابر بلا و آزمایش الهى شکیباییم و او پاداش عظیم صابران را به ما خواهد داد. هرگز پاره تن رسول خدا از وى جدا نمى شود و در حظیرة القدس(درجات عالى بهشت) به او ملحق خواهد شد، و چشمان رسول خدا صلى الله علیه وآله به ذرّیه اش روشن مى شود و وعده اش توسّط آنان وفا خواهد شد. هر کس آماده است خون خود را در راه ما نثار کند و خود را آماده لقاى خداوند سازد، با ما رهسپار شود، چرا که من ـ به خواست خداوند ـ فردا صبح حرکت خواهم کرد[۱] #قیامت_وادیه_کربلا_و_انکشاف_حقیقت_توحید مَنْ کانَ باذِلا فینا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا فَاِنَّنِی راحِلٌ مُصْبِحاً اِنْ شاءَ اللّهُ تَعالى: هر کس آماده است خون خود را در راه ما نثار کند و خود را آماده لقاى خداوند سازد، با ما رهسپار شود، چرا که من ـ به خواست خداوند ـ فردا صبح حرکت خواهم کرد. اشاره ای به فقره آخر خطبه صدرالاشاره اگر کسی با امام حسین رهسپار طریق گردد، توحید برای او مکشوف خواهد شد، در حادثه‌ی کربلا و حتی همین امروز، عده‌ای این مصباح هدایت الهی را ندیدند و نمی‌بینند چرا که کورند و کور نمی‌بیند، مَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَى[۲] در گوش این افراد پنبه است، پنبه‌ی در گوش نیز به این معنی است که این افراد مطلقا استعدادی ندارند و خود را ضایع کرده‌اند! اگر کسی حتی اندکی نور داشته باشد، امام حسین علیه السلام او را جذب می‌کند کما اینکه در کربلا چنین کرد؛ در برخی نقل‌ها وارد است که ۳۳ نفر از لشکر ابن سعد در روز عاشورا به امام حسین علیه السلام پیوستند و شهید شدند. اگر کسی اندکی استعداد با خود پیش امام حسین علیه السلام ببرد، حضرت او را نجات خواهد داد. اگر کسی فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا را در جان خود پیاده کرده و با اباعبدالله الحسین که سرخیل عشاق است رهسپار گردد، نجات خواهد یافت. اگر نور فطرت کسی اندکی روشن باشد ولو یک عمر نصرانی بوده و یک رکعت هم نماز نخوانده باشد، حسین دست او را می‌گیرد؛ مگر وهب نصرانی چنین نبود؟ جناب زهیر که عُمْری عثمانی مسلک بود، جناب حر و... نمونه این افراد بودند منتها کسانی که پنبه در گوش خود کرده بودند و مطلقا هیچ استعدادی نداشتند و عین ثابته آنها طالب این بود که نور خدا را خاموش کنند، آمدند و بر صدر خدا نشستند و چه جنایت‌ها که نکردند... ✍استاد حسین محمّدی پی نوشت: [۱] - لهوف، ص ۱۲۶/ بحارالانوار، ج ۴۶، ص ۳۶۶ و ۳۶۷ [۲] - اسراء - آیه ۷۲ ----------------------------❀○❀--------------------------- #آیدی_مدیر_کانال @zohor313iran #لینک_کانال https://eitaa.com/joinchat/2461138948Cdf2697a104