🇮🇷💐🕊بسم الله النور علی نور🕊💐🇮🇷
#کوثرفاطمی_در_ساحت_معرفت_به_نورانیّت
انسان کامل مبارک ترین حقیقت عالم وجود است، اوّل و آخر و ظاهر و باطن و مقصد و مقصود نظام آفرینش است! انسان کامل عصاره ی عرش، کرسی، لوح، قلم، جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و عزرائیل و هفتادهزار عالم و هفت آسمان و هشت بهشت است و تمام اینها در برابر صاحب کعبه اسم اعظم(ائمه اطهار علیهم السلام)مثل یک دانه شنِ ریز هست در برابر تمام شن ها و سنگ ریزهای بیابانها!
حالا حق متعال خطاب به پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود ارکانِ حقیقت محمّدیه(مقام کلهم نور واحد یا اولنا محمدا و اوسطنا محمدا و آخرنا محمدا) که صورت مجسم انسان کامل است می فرمایند: إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ: ای پیغمبر! ﻣﺎ ﺑﻪ شما کوثر عطا کردیم[۱]
پس کوثر برای انسان کامل با آن عظمت وجودی، باید از الطاف خفیه مطلقه الهی باشد! اینجا خداوند تبارک و تعالی به حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله می فرمایند: ما به شما برکت مطلقه دادیم و شما به معنی الأتم مبارک شدی.
اعطای کوثر به این معنی است که ما همهی اسماء خود را به عزیزترین شخصیت وجود عالم(رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم) عطاء نمود! یعنی جی؟!
مام محمدباقر علیه السلام فرمود: اسم اعظم خدا ۷۳ حرف دارد که ۷۲ حرف آن را حق تعالی به ما داده و یک حرف(۷۳ مین) نزد خودش قرار داده و کنه این حرف در اختفای وجود است لذا به همین دلیل هم به آن اسم مستاثره ذات(پ تعبیر شده! اسمی که ماهیتش، حقیقت احدی فاطمی است و حق متعال همه اسماء اش! همه ۷۳ حرف را به پیامبرختمی مرتبت صلی الله علیه و آله را به حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله داد!
نکته دقیق عرفانی ناب و حکمت متعالیه اینکه در آیه إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ، دقت شود این الْكَوْثَرَ همان إِنَّا در ابتدای آیه است! یعنی هو(خداوند تبارک و تعالی) خودش را با اسم مستاثره ذات(حقیقت احدی فاطمی) به پیامبراعظم داد! آنهم هنگامی بود که در معراج سیبی که عصاره ی مقام قاب قوسین و اوادنی، جنت الماوی و جنت القاء، سدرة المنتهی و آیة الله الکبری بود به حضرت عطاء شد، همان عصاره حقیقت نوری جنت القاء(سیب)، نطفه بهشتیِ حضرت مادر- مونث کل عالم آفرینش را به پیامبراعظم را تشکیل داد! دریاب چرا به حضرت مادر حورالانسیه میگفتند! یعنی در شدت لطافت چنان در اوج بود که اگر یه برگ درخت بر روی دستش فرود می آمد کبودی اثرت افتادن برگ روی دستش، تا لحظاتی باقی می ماند!!!!
پس خدا با عطاءِ کوثر فاطمی(حقیقت احدی فاطمی) در واقع همه اسماء اش! همه ۷۳ حرف از اسم اعظم(۷۲ حرف + ۱ حرف ) اسم اعظم را به پیامبرصلی الله علیه و آله را داد! چرا که میان آن إِنَّا در ابتدای آیه با الْكَوْثَرَ هیچ دوئیتی نیست! آن ذات لامکان و لازمان هو، تجلّی مطلقه نقطه تحت باءِ بسم الله الرحمن الرحیم است! این نقطه اشاره به نفس واحد ولایت ولی الله الاعظم، علی عالی اعلی دارد! پس دریاب هویت غیبیه ولایت علوی که تحت سیطره، سیادت و سلطنت حقیقت احدی فاطمی است! این کوثری که در خلقت نوری بر امامان حق، تقدم دارد! چرا که واسط فیض میان هو و ائمه اطهار علیهم السلام است!
اینکه پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم فرمود: امیرالمومنین علیه السلام ممسوس فی ذات الله هست! یعنی اشاره به مقام معیتِ حضرت با حقیقت احدی فاطمی دارد که در این مقام است، حضرت امیر فیض وجود را از محضر فاطمیت نظام هستی دریافت(اناانزالناه فی لیلة القدر) تحت مقام امر و کُن(بسم الله الرحمن الرحیم) به جمیع خلائِق عطاء میکند!
پس اوّل اینکه موضوع کفویّت و زوجیّت علی و فاطمه علیهماالسلام باید در مافوق عرش بدنبالش بود! دوم اینکه مولی علی علیه السلام صاحب مقام ساقی کوثر است! این یعنی حضرت، مقام سقایت دارد! سقایت شراب کوثر فاطمی! ایشان فیض وجود را مستقیم از اسم مستاثره ذات(حقیقت نوری فاطمی) دریافت میکند!
📌بخش اوّل - تکمیلی در پست بعد
✍️ شرح و تفسیر واحد تحقیقات اندیشکده کشتی نوح آخرالزمان برگرفته از مباحث عرفانی استاد حسین محمّدی حفظه الله
کشتی نوح آخرالزمان
@keshtie_nouh
🇮🇷💐🕊بسم الله النور علی نور🕊💐🇮🇷
#کوثرفاطمی_در_ساحت_معرفت_به_نورانیّت
در بحث قبل اشاره شد در آیه إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ این الْكَوْثَرَ همان إِنَّا در ابتدای آیه است، این دو دو چیز جدا از هم نیستند! مثل آیه دیگری که حق متعال میفرماید: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ[۱] امانتی که عرضه شد همان إِنَّاست!
چرا که حق متعال از ابتدا با اسم مستاثره ذات، حقیقت نوری اسماء الله را خلق کرد(نور اهل بیت علیهم السلام) با اسم مستاثره ذات، فیض وجود به اسماءِ الله می هد و رجوع اسماء الله هم بسوی اسم مستاثره ذات است! و اما خلقت سایر جمیع خلائق با اسماء الله هست! فیض وجود را به جمیع خلائِق با اسماء الله می دهد و رجوع جمیع خلائِق نیز به سوی اسماء الله هست!( اسم مستاثره ذات = حقیقت نوری فاطمی و اسماء الله = ائمه اطهارعلیهم السلام)!
دریاب اینکه، مگر حق متعال، وجود واحد و احدنیست؟! اما در این آیات با انّا(ما) شروع میکند و این انّا اشاره به مقام جمع الجمعی ۷۳ حرف اسم اعظم دارد! اشاره به مقام جمعی حقیقت محمدیه و حقیقت فاطمیه در مقام ذات دارد و حق متعال در مقام کثرت به سبب ۷۳ حرف اسم اعظم( انّا) است که خلق میکند! هدایت میکند! فیض وجود میدهد!
بدیهی است خدا وقتی خودشو(انّا = امانت) به زمین و آسمان، عرضه کرد، زمین و آسمانها از قبول این امانت، خودداری کردند! چون بنیّه و قابلیت پذیرش آن را نداشتند!....
حالا حق متعال همه ی خودشو(خیر کثیر اعنی تمام نعم کمالیه و جمالیه و جلالیه) را در صورت کامل ۷۳ حرف اسم اعظم عطا فرمود!
در ادامه حق متعال تصریح می فرمایید: ای پیغمبر! حال که همه چیز را در وجود تو قرار دادیم، فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ، باید همهی اینها را به سمت من برگردانی/ فَصَلِّ یعنی برگرد و توجه به حق متعال داشته باش. در سورهی هود خطاب به حضرت ختمی مرتبت میفرماید فَاستَقِم کَما اُمِرتَ وَ مَن تابَ مَعَکَ[۲] پیغمبر صلی الله علیه و آله دربارهی این آیه چنین میفرماید که شَیَّبَتنی سورَةُ هودٍ لِمَکانِ هذِهِ الآیَةِ[۳] این سورهی هود مرا پیر کرد، در واقع این وَ مَن تابَ مَعَکَ مرا پیر کرد؛ خود جناب پیغمبر که استقامت دارد. در این آیه میبینیم که حق سبحانه خطاب به حضرت میفرماید نه تنها همانطور که به تو امر شده است استقامت کن بلکه همهی آنانی که با تو هستند را نیز با خود برگردان.
تو انسان کامل هستی و امام جامع مأمومین خود است لذا تو باید همهی مأمومین خود اعنی همهی ظهورات عالم را که کوثر هستند، همانگونه که بِكُمْ فَتَحَ اللهُ، همانطور که همه را از تو ظهور داده(انالله =قوس نزول آفرینش) و در سینهی تو قرار دادم، باید همهی اینها را به سمت خدا برگردانی(والیه راجعون = قوس صعود آفرینش = معاد)!...
الله اکبر! از این مقام! انالله(آفرینش =همه از خدائیم) با نور اسماء الله(نور محمدیه و علویه) صورت گرفت و حالا هم باید با همین نور اسماء الله، بسوی مقصد آفرینش، هدایت شوند(و الیه راجعون =رجوع به قیامت) اما اینکه چگونه باید آنها را به سمت خدا بازگردانی، حقیقتاً سخت و طاقت فرساست! استقامت برای این امر، جانکاه هست، پیر میکند این استقامت!
در ادامه سوره کوثر آمده: وَانْحَرْ عامه، این وَانْحَرْ را نحر کردن شتر معنی کردهاند که شتری قربانی کن! اما جناب امین الاسلام طبرسی در مجمع البیان ذیل این آیهی مبارکه حدیثی از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل میکند که نزد شیعه، وَانْحَرْ به معنی قربانی کردن شتر نیست.
از پیغمبر صلی الله علیه و آله پرسیده شد که آیا این وَانْحَرْ به معنای قربانی کردن شتر است؟ آن حضرت از ناحیهی جبرئیل فرمود که خیر به این معناست که دستانت را در نماز در مواضع تکبیر تا محاذی گوش خود بالا بیاور و الله اکبر بگو یعنی تسلیم محض خدا شو! الصَّلاةُ مِعرَاجُ المُؤمِن[۴]
به همین خاطر در روایت داریم که زینت نماز همین الله اکبر گفتن و بالا آوردن دستان تا محاذی گوش است، وَانْحَرْ به این معناست که بایستی همه خاضعانه به سمت خدا برگردند. إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ[۵] آن کسی که در دایرهی تسلیم تو نیست ابتر است. كُلُّ أمرٍ ذي بالٍ لَم يُذكَر بِسمِ الله فيهِ فَهُوَ أبتَرُ[۶] کسی که داخل در ولایت تو نیست ابتر است. اینجا که بحث فرزند و اینها مطرح نیست. ای بسا کسی هزار فرزند داشته باشد و ابتر باشد. در جاهلیت چنین بود که میگفتند چون پیغمبر پسر ندارد ابتر است!
کسی که داخل در این بسم الله الرحمن الرحیم اعنی ولایت اهلبیت علیهم السلام نباشد ابتر است.
📌بخش ۱ - تکمیلی- آدرس لینک۱
✍️ شرح و تفسیر واحد تحقیقات اندیشکده کشتی نوح آخرالزمان برگرفته از مباحث عرفانی استاد حسین محمّدی حفظه الله
کشتی نوح آخرالزمان
@keshtie_nouh