✅ خدا را شکر! دیدیم صراط مستقیم را. دعاهای هر نمازمان اثر گذاشت (اهدنا الصراط المستقیم). خدا ما را هدایت کرد به شاه‌راه مستقیم حق و حقیقت. این همان راه کسانی است که خدا به آنها بزرگترین نعمتهایش را ارزانی بخشید (صراط الذین أنعمت علیهم). این راه حسین است؛ مبدأش ولایت و مقصدش شهادت. راهی که هیچ شک و شبهه ای در آن نیست. ⛔️ اما از این شاه¬راه مستقیم راه‌باریکه های زیادی هست که مسیر مستقیم را به بیراهه می کشاند. تشخیص راه از بیراهه کار سختی هم نیست! یک شاخص مبرهن و روشن در اختیار ماست: 🌷الیمین و الشمال مضلّة و الطریق الوسطی هی الجادة.🌷 انحراف به چپ و راست گمراهی است، و مسیر صحیح همین شاه‌راه وسط است. 🔎🔎 این راه مستقیم مختصاتی دارد که آن را از راه چپ و راست متمایز می کند، امروز این خصوصیات را با چشم خود می بینید: 🔹1. راهی است که مقصد واضحی دارد و به قبله گاه عاشقان: کربلا، ختم می شود. 🔹2. راهی است که پیشینه و سابقه ی آن روشن است و شناسنامه ی آن به ثبت رسیده است. 🔹3. راهی است که رهروان آن انسانهای روشنی هستند و با چشم بینا در این راه با تو همراهی می کنند. 🔹4. راهی است که در آن عالمان و دانایان روزگار با تو همراهی می کنند، عالمانی دین شناس که بدنه ی علما را تشکیل می دهند و در نصح و خیرخواهی آنها شکی نیست. 🔹5. راهی است که هیچ گونه نفس و نفسانیات در آن مشوب نیست و برآمده از خودخواهی یک عده ی معدود نیست. 🔹6. راهی است که اعجاز آن خود آن است. نیاز به اثبات و روشن گری ندارد، خودش روشن و روشن گر است. این یک اجتماع عادی و طبیعی نیست! این دعای ابراهیم (علیه السلام) است که در حق تیره ی اسماعیل به اجابت رسیده است: فاجعل افئدة من الناس تهوی إلیهم (دل‌های گروهی از مردم را متوجه آنها ساز/ابراهیم: ۳۷). اینجا خدا با «مقلب القلوب» بودنش خودنمایی کرده و قدرت خود را در هدایت قلب‌ها به نمایش گذاشته است. چه قدرتی جز قدرت خدا میتواند اینطور قلب‌ها را متوجه یک جانب کند؟ 💡💡 جایی برای تردید و دو دلی باقی می ماند؟ چه راهی واضح تر از این؟ دیگر چه می خواهیم؟ #ویژه_نامه_اربعین #هم‌صحبتی_گام‌ها 📗@ketab7d

طرح #هم‌صحبتی_گام‌ها 🔰گام پنجم: «لبیک یا حسین» 🔻🔻🔻

🔻🔻شاید با خودتان بگویید: امام حسین (علیه السلام) اگر امروز بود هرگز تنها نمی ماند. یعنی: امام زمان! بیا که همه چیز مهیای استقبال از تو است. ⚠️ اما نه! عجله نکنید! صحنه کمی عجیب نیست؟ هرچه هم که باشد نباید مردم کوفه نوه‌ی پیغمبر خودشان را می‌کشتند! آن همه ارادت‌ها به پیامبر آخر الزمانی... این‌همه ظلم به نور چشم همان پیغمبر...! جالب است که این قاتلان خون آشام، منتظر هم بودند... نامه هم نوشتند... ما که هنوز نامه‌ای برای اماممان ننوشته‌ایم؟! 👈 تا پاسخ یک سؤال را به خود نداده‌ایم به خود حق ندهیم که از اماممان دعوت به حضور نماییم! چون همین دعوت‌ها بود که امام حسین (علیه السلام) را آواره‌ی بیابان‌ها کرد؛ همین دعوت‌ها بود که حضرت علی (علیه السلام) را از غربتِ خانه¬نشینی به غربت سراسیمگی کشاند... 🔎🔎 سؤالی که باید پاسخ دهیم این است که آیا واقعاً ما منتظریم؟ انتظار ما از چه جنس است؟! ♦️از آن منتظرانی هستیم که می‌گویند: «امام زمان بیا و به داد ما برس! دنیا تشنه‌ی توست و با آمدن تو همه جا گلستان می‌شود: مدعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار من گلی دارم که عالم را گلستان می کند». ⚡️⚡️ اینطور منتظری روی امامش شمشیر هم می‌کشد! مثل طلحه و زبیر که لقمه‌ی چرب تری پیدا کردند و عاقبت، روی حضرت علی شمشیر کشیدند؛ مثل مردم کوفه که آب و نام را در مسیر پیکار با حسین (علیه السلام) دیدند و تغییر رویه دادند؛ زیارت اربعین رمز و راز سرافکندگی چنین منتظرانی را اینطور برملا کرده است: 🍂و قَدْ تَوَازَرَ عَلَيْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيَا وَ بَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنَی وَ شَرَی آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْكَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدَّی فِي هَوَاهُ وَ أَسْخَطَ نَبِيَّكَ وَ أَطَاعَ مِنْ عِبَادِكَ أَهْلَ الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ وَ حَمَلَةَ الْأَوْزَارِ الْمُسْتَوْجِبِينَ النَّار🍂 آنان که حسین (علیه السلام) را محاصره کردند 1. فریفته ی دنیا بودند 2. معامله ی بدی کردند و آخرت را به بهایی ناچیز فروختند 3. از هوای نفس خویش تبعیت کردند 4. دشمن را درست نشناختند و اهل شقاوت و نفاق را پیروی کردند 🖇 اینطور منتظری هدف اولش دنیاست. با امام هم تا جایی همراهی می کند که به دنیای او لطمه وارد نکند. سید الشهدا از این نوع منتظران دلی پر داشت که فرمود: الناس عَبیدُ الدنیا و الدّینُ لعِقٌ علَی ألسِنَتِهِم (مردم بنده ی طالب دنیایند؛ و دین شعار زبانی آن‌هاست، وقتی که به آزمون سختی ها گرفتار شوند معلوم می شود که دینداران واقعی چه تعدادند) ♦️اما دسته ی دوّم منتظران کسانی هستند که خود امام را می‌خواهند، و حاضرند در راه رسیدن به او هزینه پرداخت کنند. می‌گویند: «اماما! از تو قیام، از ما یاری!» «بیا یارت می‌شم».. این گروه نمی‌گویند «اللهم عجل لولیک الفرج» جز اینکه به دنبالش بگویند: «و اجعلنی من أنصاره»، «و نصرتی لکم معدّة». 🔻 اینها فقط یک اشکال در کارشان هست، و آن اینکه معمولاً چند قدمی از مولایشان عقب‌اند و از یاری امامشان جا می مانند. مثل ترماح که رفت آذوقه را به خانه برساند و به یاری امامش برسد. برگشت، اما دیر! مثل سلیمان بن صرد که اگر کمی زودتر جان بر کف می‌گرفت و به حضور امامش تقدیم می‌کرد، بهای جانش آزادی جهانیان می‌شد. ❓❓ پس معنای واقعی انتظار چیست؟ انتظاری که افضل اعمال امت نبوی است! ♦️ باید به استقبال امام رفت... اما چطور؟ با زبان؟ نه! با عمل: «مثَلُ الإمام مثَلُ الکعبة؛ امام به مانند کعبه است». کعبه ایستاده تا ما در پی او طی مسیر کنیم؛ نه اینکه از دور بگوییم «لبیک اللهم لبیک». ✅ پس ... منتظران واقعی کسانی هستند که به جای اینکه حرفی بزنند، سخن کوتاه می‌کنند و در عمل به ندای هل من ناصر امامشان لبیک می‌گویند. فردا دیر است! همین امروز امام چشم انتظار است تا به یاری او بشتابیم... 〽️ داریم نزدیک می شویم... حالا معلوم می شود که چرا امام، هزار و چندصد سال، جمع شیعیان را مفارقت نموده و فیض حضور خود از آن‌ها دریغ داشته! چرا این جمعیت انبوه امام را از غربت خارج نکرده و غیبت او را به حضور مبدل نساخته؟ چون شیعه منتظر ایستاده تا امام بیاید، غافل که انتظار از جنس سکون نیست؛ از جنس حرکت است! با منتظر ایستادن ما امام، نزدیک نمی‌شود. باید حرکت را به سمت او شتاب داد تا به او رسید... 🔶 حالا ببین چطور می خواهی برای نصرت امام آخر الزمانی گام برداری! می خواهی برای او یارگیری کنی؟ یا می خواهی برایش یارآوری کنی؟ یا می خواهی در زمینی کوچک خودی نشان دهی تا به خودت اثبات کنی: طعم یاری امام را در یک جامعه ی نمونه ی اسلامی چشیده ای و مطمئنی به این راحتی پا پس نمی کشی؟!... 🔔 زیر بار آزمون برو! فرافکنی نکن! خدا از ما فی الضمیرت آگاه است. #ویژه_نامه_اربعین #هم‌صحبتی_گام‌ها 📗@ketab7d

طرح #هم‌صحبتی_گام‌ها 🔰گام ششم: عهد یاری 🔻🔻🔻

☘️اللهم إنی أجدّد له فی صبَیحة یومی هذا ... عهداً و عقداً و بیعةً له فی عنقی☘️ 🖇🖇 حتماً شما هم با مولایتان عهدی دارید. هر روز صبح هم این عهد و پیمان را تجدید می کنید. اما از مفاد این عهد چه می دانید؟ سفید امضا چه قولی به امامتان داده اید و از مفاد آن بی خبرید؟! نکند این عهد مسؤولیتی به دوشتان نهاده شده و شما نسبت به آن بی تفاوتید...! اصلاً چرا عهد؟! بهتر نبود مثلاً به جای آن، دعا برای تعجیل فرج می کردیم؟ 🔷🔹 مسأله از شدت روشنی مخفی مانده است! معلوم است دست بیعت را وقتی دراز می کنند که قرار عملیات و کاری بزرگ در میان باشد. بیعت را برای تضمین یاری می گیرند. این بیعت را از چه کسی می گیرند؟ از هر کسی که منتظر است و توقع دارد. از هر کسی که دعایش این است: اللهم عجل لولیّک الفرج. دعای فرج کردی؟ برای نزدیک شدن فرج کاری هم کرده ای؟ حاضری خرجش را هم بپردازی؟ خرجش این است که برای یاری آستین بالا بزنی! خجالت نکش! اگر قصد داری برای فرج گامی برداری و کمکی بکنی، از دعای فرج خجالت نکش! این دعا مخصوص خود توست! 🔻در دعای عهد همین عهد و پیمان محور قرار گرفته و این دعا به این نام نامیده شده است. در این دعا پس از یاد خدا و صلوات بر امام زمان مستقیماً وارد آن عهد می شویم و بلافاصله برای توفیق نصرت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) دعا می کنیم و حتی دعا می کنیم که اگر قبل از ظهور امام زمان از دنیا رفتیم، خدا ما را زنده کند تا به این عهد خود وفا کنیم و امام قائم را یاری کنیم! بعد از این است که در این دعا به خود حق می دهیم برای تعجیل فرج دعا کنیم و آن را عاجزانه از خدا طلب کنیم. 🔻حالا سری به زیارت آل یاسین می زنیم. در این زیارت اصلاً نه فقره ای در راستای دعای تعجیل فرج وجود دارد و نه صراحتاً یادی از این عهد شده. تنها چیزی که وجود دارد، در آن جملات اخیر زیارت، فقط اعلام آمادگی برای یاری امام زمان است (و نصرتی معدّة لکم). این هم اهمیت این نصرت و یاری را می رساند. 🔻🔻🔻کمی بی پرده تر سخن بگویم. مراد از «عهدی» که مورد توقع امام زمان است و امام زمان (عج) آن را قطعه‌ی گمشده ی پازل ظهور معرفی کرده اند، چیست؟! یادتان هست؟ فرمودند: ولو أنّ أشیاعنا وفّقهم الله لطاعته علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم لما تأخر عنهم الیمن بلقائنا... (اگر شیعیان ما در وفای به «عهدی» که با ما دارند هم دل می شدند، سعادت ملاقات ما از آنها به تأخیر نمی افتاد. ♦️ داریم نزدیک می شویم. وقت زیارت اربعین است. اگر زیارت اربعین را نخوانده ای، نگه دار و در حریم ارباب، دست یاری دراز کن و «حضوری» این عهد یاری را با امامت محکم کن. به یاد بوسه ی گرم رقیه بر رأس بریده، در و دیوار حرم را ببوس و تکرار کن: 🌷السَّلَامُ عَلَی أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ وَ قَتِيلِ الْعَبَرَات‏... امام من، اشکهای من چه رمز و رازی داشت که بهای آن جان تو شد؟!... 🌷وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ ... پایبندی به عهد این است! مثل امام حسین! همه چیزت را باید بدهی... 🌷وَ قَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ وَ أَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ ... حالا آخر دعاست، می خواهیم نتیجه گیری کنیم، از کلّ سفر! از اینهمه قدمها و گامهای معنا دار... نه فقط گامهایم، همه چیزم با تو همسو شده است، ای خون خدا! ⚡️همین؟! یک چیز هنوز مانده است. الآن اگر برگردم همان آش است و همان کاسه؟ نمی خواهی قولی به امامت بدهی؟ نمی خواهی دست یاری دراز کنی؟ 🌷وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّی يَأْذَنَ اللَّهُ لَكُمْ ... این‌همه آمدی و آمدی و آمدی تا همین یک جمله را بگویی و برگردی: نصرتی لکم معدّة. من آماده ام؛ آماده ی یاری. من هم هستم! روی من هم حساب باز کن! هنگامه ی دولت شما که برسد، بی اشاره حاضرم برای سر دویدن؛ خیز برداشته ام، از همین حالا دارایی ام را در راه عزّت شما رو کرده ام. به شما ثابت می کنم که یار شما هستم و در این راه می مانم... 👈 اربعین این است! لبیک یا حسین یعنی همین! امروز روز اعلام آمادگی است؛ روز عهد نصرت و یاری است... وقتی دست به حرم رساندی، این را پایان راه حساب نکن! این یک شروع است! خود را برای ادامه ی راه آماده کن. از امروز تو قرار دیگری با حسین (علیه السلام) داری. #ویژه_نامه_اربعین #هم‌صحبتی_گام‌ها 📗@ketab7d

طرح #هم‌صحبتی_گام‌ها 🔰گام هفتم: دریای امید 🔻🔻🔻

🌷دریای امید🌷 🔸نکند بدون امید قدم از قدم برداری! اینجا جاده ی امید است و این سیل جمعیت رو به سوی دریای امید. 🌱🌱 شاید با خودمان فکر کنیم که اسلام و تشیع از اول همین‌طور عزیز و مقتدر بوده است و شیعیان گرداگرد امام، از او حمایت می‌کردند و بهتر از امروز برای یاری امامشان سینه سپر می‌کردند. اما خوب است جست‌وجویی در صفحات تاریخ کنیم و مقایسه‌ای بین وضعیت آن زمان و وضعیت امروز خودمان داشته باشیم. ✍ پس از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ـ که اوج عزت شجرۀ طیبۀ ولایت بود ـ مردم با فتنه‌ای مواجه شدند که مانند فتنۀ سامری، هارونِ نبیّ اسلام را به استضعاف و تنهایی کشاند؛ حق امامت از خاندان امامت سلب شد و این خاندان از هرگونه پشتوانۀ اجتماعی و اقتصادی خلع سلاح شد. زمانی رسید که حضرت علی (علیه السلام) فرمود: «در امر خویش نظر کردم. دیدم به غیر از اهل‌بیتِ خویش یاورى ندارم. از این‌که آنان را در جنگ نابرابر به دست مرگ سپارم، دریغ کردم‏. چشمى که خاشاک در آن رفته بود، به هم نهادم و با این‌که استخوان، گلویم را گرفته بود جرعۀ بلا نوشیدم». 🔺حضرت زهرا و علی(علیهما‌السلام) در ابتدا تمام سعیشان بر این بود که زمینۀ آماده‌شدۀ زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) را از دست ندهند. به درِ خانۀ تک‌تک انصار و مهاجرین می‌رفتند و سفارشات پیامبر خدا را در حق خویش به آن‌ها گوشزد می‌کردند و از آن‌ها می‌خواستند در برابر کودتای شومی که اتفاق افتاده قیام کنند. اما آن‌ها که حاضر به یاری ایشان شدند، به اندازۀ انگشتان یک دست هم نبودند! امام باقر (علیه السلام) فرمود: «پس از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) مردم همه به ارتجاع کشیده شدند، جز سه نفر؛ مقداد و ابوذر و سلمان. سپس کم‌کم مردم آگاه شدند و پیوستند». 🔸نتیجۀ این تنهایی شد بیست سال خانه‌نشینی برای حضرت علی (علیه السلام) و دانه‌دانه از دست دادن آن چهار یار همراه، و پیش از آن‌ها، از دست دادن هدیۀ نبوت به بیت امامت! چون مردم تمایلی از خود نشان ندادند، حضرت هم از حقّ خودشان دست شستند و بی‌هیاهو به جهاد فرهنگی و پرورش یاران ولایی پرداختند. در آخر هم که به درخواست مردم برای اقامۀ عدل قیام کردند، قامت خودشان ـ با از دست رفتن آن یاران معدود ـ خمیده شد و برگشتند سر خانۀ اول؛ همان خانه‌ای که از آن‌جا متولد شده بودند.

(ادامه از قبل.‌‌..) 🔺 پس از ایشان تازه غربت اهل بیت شروع شد! امام حسن (ع) آن‌قدر تنها ماند که مجبور شد خلافتی را که از دست پدر تحویل گرفته بود، بر زمین نهد تا به دست نااهلان بیفتد! البته تلاش‌های فرهنگی ایشان زمینه را برای قیام تاریخ‌سازِ برادرش فراهم آورد؛ قیامی با 72 یار واقعی که امام (علیه السلام) در وصفشان فرمود: «به خدا قسم، یارانی باوفاتر از یاران خود و اهل‌بیتی برتر از اهل‌بیت خود در این زمین خاکی سراغ ندارم!» یارانی که از هر قطرۀ خونشان، یارانی در طول تاریخ برای اهل‌بیت: پدید آمد. حرارتی ایجاد کرد که گرمای فزایندۀ آن اکنون بیش از هر روز محسوس و ملموس است. 🔸این غربت و تنهایی در زمان امام سجاد (علیه السلام) هم ادامه داشت. شاید هیچ امامی به اندازۀ ایشان در مضیقه و خفقان نبود. تمام فعالیت عمر ایشان هم معطوف پرورش یارانی برای ولایت شد و بالأخره امام (علیه السلام) در مسیر این فایده، هستی خویش را هزینه کرد. 👌دوران امام باقر (علیه السلام) رسید و در هیاهوی انتقال قدرت‌ها، شیعه فرصتی پیدا کرد که هویت خویش را احیا کند. به فرمودۀ امام صادق (علیه السلام): «شیعیان تا زمان پدرم، حلال و حرام و مناسک حجشان را نمی‌دانستند و محتاج عوام بودند». با این حال، امامانِ ما تا زمان امام رضا (علیه السلام) این قدرت را نیافتند که داعیۀ امامت خویش را اعلان عمومی کنند و با طرح نظریۀ امامت، طعنه به جایگاه نامشروع حکومت‌های وقت بزنند. 🔹روایات فراوانی بر این معنا تأکید دارند که در زمان این امامان عزیز هم شیعه شوکت و جلالتی نداشت که بتواند دست به تحرکات اجتماعی و سیاسی مؤثر بزند. حمران بن أعین گوید: به امام باقر (علیه السلام) عرض کردم: فدایت شوم! چقدر ما کمیم! اگر سر سفره‌ای بر گِرد گوسفندی جمع شویم، آن غذا را تمام نمی‌کنیم. حضرت فرمودند: «عجیب‌تر از این را به تو بگویم. مهاجرین و انصار [پس از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله)] همه از دست رفتند، به جز سه نفر!». 🛑 شکایت‌های ائمه از یاران و اطرافیان هم نشان می‌دهد که آن پختگی لازم در همین یاران معدود وجود نداشت و این چنین یارانی نتوانستند امامان ما را از غربت خارج کنند. ⚠️در دوران امامان بعدی، با هرچه شلوغ‌تر شدن حلقۀ شیعیان، نه تنها قدرت اجتماعی امامان بیشتر نشد، که به مخاطرۀ روزافزون امنیت جانشان هم منتهی شد. این جمع یاران، جز این‌که امام را کانون توجهات ستمکاران خون‌خوار کردند، هیچ توفیقی ـ حتی در حفظ جان امام خود ـ حاصل نکردند؛ نه توانستند امام هفتم (علیه السلام) را از زندان هارون برهانند، نه در مقابل دسیسه‌های مأمون امام رضا (علیه السلام) را در امان بدارند و نه لااقل توانستند مانع شهادت زودهنگام امامان بعدی شوند. 🔸🔶هنوز هم که هنوز است، غیبت امام عصر (عجل الله فرجه) سند کمکاری شیعیان و غربت اهل بیت است و شیعه با تمام پیشرفتی که حاصل نموده نتوانسته است توقع امامان را برآورده کند. ✅جریان شیعه هرچند یک شروع حداقلی داشت، لکن ارادۀ خدا بر این تعلق گرفته است که حق و حقیقت به جایگاه حقیقی خود برسد و حالا ما در دورانی هستیم که از غربت اهل بیت به سمت قدرت آن امام موعود آخر الزمانی در حال گذر هستیم و برگ برندۀ بزرگی به نام امید و انتظار در اختیار داریم که باید به درستی از آن استفاده کنیم. نکند با حالت یأس و تردید به شهر و دیار خودتان برگردید، که در آن صورت کمترین بهره را از این سفر نبرده اید و چشم خود را بر این پیشرفت هزار ساله بسته‌اید. #ویژه_نامه_اربعین #هم‌صحبتی_گام‌ها 📗@ketab7d

طرح #هم‌صحبتی_گام‌ها 🔰گام هشتم: سوغاتی 🔻🔻🔻

🔸خدایا امام ندیده را شاکریم. زیاد کن! امام غایب را به دیدگان بیاور. : مشکل اینجاست که مردم کوفه هم تا ندیده بودند شاکر بودند... 🔸 خدایا پیمان بستیم و بر سر پیمان هستیم. دست یاری دراز کرده ایم. رد نکن! : مشکل این است که مردم کوفه هم دعوتنامه دادند ولی بر سر پیمان نماندند. 🔸 خدایا دست جمعی آمدیم. مشتاقیم! قابل بدان! : این جمعتان را چند روز یا چند ماه می توانید حفظ کنید؟ 🔸 خدایا پا به پای قافله آب دیده شدیم. روی ما حساب کن. مسؤولیت می پذیریم و قول استقامت می دهیم. : مدعی زیاد دیده ایم. اما این امام آخر را به حرف نمی دهیم! چه تضمینی بر این ادعا دارید؟ ثابت کنید مرد عملید! 🔸 خدایا تو از ما بر ما آگاه تری. ما هم هیچگاه به آینده ی خودمان واقف نیستیم! چطور باید خودمان را نزد تو به اثبات برسانیم؟ : آزمون شما مدتی است که شروع شده است! یک زمین کوچک برای بازی تدارک دیده ایم. در آن خودنمایی کنید و نشان بدهید که مرد میدانید! شاید بد نقش آفرینی کنید و فیض ظهور بیش از این از شما دور شود. در عمل برای حکومت اسلامی چه می کنید؟ شاکرید؟ قدر بدانید. عهد بسته اید؟ یاری کنید. همدل و همزبانید؟ روی کاغذهای رأیتان نشان دهید. قول استقامت داده اید؟ قبول زحمت کنید. با ما هستید؟ گوشتان به حرف دشمنان ما بدهکار نباشد. می خواهید جمعتان پراکنده نشود؟ برای تبیین آستین بالا بزنید و از درستی راهی که انتخاب کرده اید برای هم بگویید. نظاره گرم و منتظر؛ برای این امام آخرین نمره قبولی فقط 20 است. 313 نفر هم این امتیاز را کسب کنند، بس است. ☘️☘️☘️☘️ #ویژه_نامه_اربعین #هم‌صحبتی_گام‌ها 📗@ketab7d

طرح #هم‌صحبتی_گام‌ها 🔰گام نهم (قسمت پایانی): پیام‌رسان 🔻🔻🔻