❤️ امروز براتون مراحل ساخت یک #کتابخانه کوچک با مواد دور ریختنی و با هزینه پایین آوردم.☺️ #ننه_آغا به فکر نظم کتابهاتون هم هست😉 مخصوصا برا اتاق بچه ها. یه راه خوبه برا سرگرم کردن بچه ها با درست کردن کاردستی. 👌هر کسی با کمک و همراهی فرزندش کتابخونه خونگی دست ساز ساخت عکس یا فیلمشو برامون بفرسته👌👌

حال و احوال خاص پسندها خوبه؟ خداروشکر☺️ 👻غذای روحِ خودتون و بچه ها چطوره؟ خوب بوده امروز؟ غذای روحِ #ننه_آغا امروز به خیر و خوبی گذشته خدا روشکر👌 چرا تعجب میکنید 😌غذای روح👻 !! بله روح هم غذا لازمه از نوع خوبش،از نوع سالمش میخواید بفهمید منظورم از غذای روح چیه بفرما مطلب بعدی👇👇

♥️اثر تربیتی کار 💥تمثیل غذا: کار به‌منزلهٔ غذای قلب است. اگر کار لغو باشد، مثل غذای فاسد و مسموم مضر است و روی قلب اثر می‌گذارد. اگر کار صحیح و سالم باشد، مثل غذای مناسب برای قلب اثر تقویت‌کننده دارد. بیکاری مانند غذا نخوردن است. چطور وقتی انسان غذا نخورد، قلبش ضعیف می‌شود و می‌میرد، بیکاری هم دل انسان را می‌میراند. ازاین‌رو اخلاق بچه‌ها را باید به کار صحیح زنده کرد. زندگی بچه باید از کار پر باشد؛ زندگی بزرگ‌ترها نیز باید همین‌طور باشد. شما وقتی‌که یک، دو یا چند ساعت بیکار بنشینید، فکر می‌کنید انرژی از دست نداده‌اید؛ پس قوای شما از بین نرفته و خسته نشده‌اید؛ اما برعکس، دل و روح از بیکاری خسته می‌شود، و بیکاری مانند بی‌قوتی برای روح انسان است. روح انسان آفریده نشده که بیکار باشد. این است که گاهی انسان در نتیجهٔ بیکاری دیوانه می‌شود و عقلش از بین می‌رود. اگر به دیوانه‌ای کار مناسب بدهند، حتی ممکن است عقلش به‌تدریج به او برگردد و احیا شود. کار به‌خودی‌خود غذایی برای روح است، و انسان به‌تدریج با کار رشد می‌کند و جان می‌گیرد و زندگی جدید پیدا می‌کند. شما باید برای بچه‌هایتان کار مناسب داشته باشید. بازی برای بچه یک نوع کار و اسباب‌بازی وسایل کار است. باید کاری کرد که بچه در خود احساس نیاز بکند و بعضی از کارهای خانه را خودش از روی تشویق و علاقه به عهده بگیرد. #تمثیلات_تربیتی_اخلاقی_جلد_۲ #تمثیلات_تربیتی۲ 🌹آیت الله حائری شیرازی 🔴کانال#کتاب_خاص https://onino.ir/temsilat-akhlaghi-tarbeiati-2/

🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾 موقع خداحافظی مجال نبود که تنها باشیم و خداحافظی کنیم. تا سر کوچه بدرقه اش کردم. وقتی از شلوغی و سرو صدای بچه ها و آبجی ها و بقیه دور شدیم، دستش را دراز کرد و گفت:«هوای خودت و بچه ها و خانم بزرگ را داشته باش» دست که دادم، متوجه شدم انگشتر سر عقدمان توی انگشتش نیست! گفتم:«ابوالفضل انگشتر فیروزه ت کو؟» جا خورد. خندید و دستش را از دستم کشید بیرون و گفت:«ای وای! بالاخره فهمیدی؟ نمدنم! توی آموزش گمش کردم. نهفمیدم کجا افتاد. خیلی هم دنبالش گشتم، اما توی بیابونا مگه پیدا مره» سری تکان دادم و گفتم:«دگه انگشتر بختمان رگم کردی، بختمان هم گم مشه» زد زیر خنده و گفت:«ای چه حرفیه!؟ خرافاتی نشو فاطمه. برمگردم مرم یکی دگه مخرم. فعلا که بختمان خوش و خرم در جیک جیک مکنه» 📗#دریا_دل 💥💥کتابی دیگر با قلم خانم مریم قربانزاده نویسنده کتاب #خاتون_و_قوماندان 🌹کتاب دریادل، دریایی از درد و دل‌های همسرانه و مادرانه خانم فاطمه دهقانی همسر فداکار سردار شهید ابوالفضل رفیعی به قلم مریم قربان‌زاده است. سوژه‌های متنوع، دیالوگ‌هایی با لهجه‌ی مشهدی، ترسیم فضای اوائل انقلاب و شیرینی‌ها و سختی‌های آن زمان، جذابیت این کتاب را چند برابر کرده است.🌹 💥کانال#کتاب_خاص https://eitaa.com/ketabe_khas 💥سفارش در سایت آنی نو👇👇 https://onino.ir/daryadel/

♥️نظر یکی از خوانندگان کتاب #دریا_دل 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

📗 #دریا_دل نظر مخاطب:👇👇 دریادل روایتی قریب است از غریبی خانواده شهدا. آنهایی که به اسم سهمیه شاهد با طعنه در مدارس و دانشگاه‌ها خون به دلشان کردیم و بی‌خبر بودیم از خون‌دلهایی که در روزهای تنهایی پس از پرکشیدن پدر کشیدند. دریادل از چند جهت کتابی است بی‌بدیل و ارزشمند اول آنکه پر است از سبک زندگی سنتی یک خانواده اصیل مشهدی و روابط شیرین بردران و خواهران در یک خانواده‌ی شلوغ! دوم کتابی است به لهجه مشهدی و پر از واژگان در دست فراموشی! سوم روایت مجاهدت‌های شیرزنی است که تمام سختی‌ها نبودن همسر در جنگ را با چند بچه قد و نیم قد به جان خریده است که شویش در کسوت جانشین لشکر از ادای تکلیف به اسلام بازنماند و سختی‌های دوچندان دوران مفقودالاثری را با هزار و یک مشکلات اقتصادی و عاطفی پس از جنگ را تحمل کرده است و نگذاشته است مرام فرزندان از راه پدر تخطی کند

♥️ #عصرانه☕🫖 خانه‌ی مادربزرگ بود و پشتی‌هایش، آن‌چنان که خستگیِ یک هفته مدرسه‌ی اجباری را از تن به در می کردی. سماورِ همیشه جوشان، حیاط و درخت‌های نارنج و تابی که تابستان‌ها، پدرت از شاخه‌های محکم‌ترش می آویخت تا با هر بار تاب خوردن، چشم‌هایت را ببندی که خورشید توی شان نزند. و «تنها» نبودی… حالا هر بار تابستان، به خانه‌ی پدری‌ای که نیست میاندیشی؛ به موزاییک‌های برجسته‌ی حیاطش، و اصلاً به خودِ واژه‌ی «تابستان»؛ و کودکِ درونت می پرسد: « تابستان یعنی کشورِ تاب‌ها؟؟؟! » تا این پرسش -مثلِ هیولایی مهربان- از پسِ گرمای تموز رخ بنماید و به قفسِ خیالاتی آهنگین بیندازدت! کانال#کتاب_خاص https://eitaa.com/ketabe_khas