راه در جنگل اوهام گم است سینه بگشای چو دشت اگرت پرتو خورشید حقیقت باید وقتی از جنگل گم پا نهادی بیرون و رها گشتی از آن گره کور گمار ناگهان آبشاری از نور بر سرت می‌ریزد و آسمان با همه پهناوری بی‌مرزش در تو می‌آمیزد ای فراز آمده از جنگل کور هستی روشن دشت آشکارا بادت بر لب چشمه خورشید زلال جرعه نور گوارا بادت ✍ #هوشنگ_ابتهاج @ketabbuz

هوا بد است تو با کدام باد می‌روی؟ چه ابر تیره‌ای گرفته سینه‌ی تو را! که با هزار سال بارش شبانه روز هم دل تو وا نمی‌شود؟ ✍ #هوشنگ_ابتهاج @ketabbuz

پنجره بگشای که صبح می‏‌درخشد پسِ این پرده‌ی تار... ✍ #هوشنگ_ابتهاج @ketabbuz