#ﺗﻔﺴﻴﺮ: 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 ﺩﺭ ﭘﻨﺠﻤﻴﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﺁﻳﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻓﺮﺍﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺣﻖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺟﺮ ﻭ ﻣﺰﺩ ﻭ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﻋﻮﺗﺖ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ؟ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺭﺯﻕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺭﻭﺯﻯ ﺩﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ" (ﺃَمْ ﺗَﺴْﺄَﻟُﻬُﻢْ ﺧَﺮْﺟﺎً ﻓَﺨَﺮﺍﺝُ ﺭَﺑِّﻚَ ﺧَﻴْﺮٌ ﻭَ ﻫُﻮَ ﺧَﻴْﺮُ ﺍﻟﺮَّﺍﺯِﻗِﻴﻦَ) . ﺑﺪﻭﻥ ﺷﻚ ﺍﮔﺮ ﻳﻚ ﺭﻫﺒﺮ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻋﻮﺗﺶ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﺗﻘﺎﺿﺎﻯ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻭ ﺍﺟﺮ ﻣﺎﺩﻯ ﻛﻨﺪ ﻋﻠﺎﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺟﻮﻳﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﺍﻣﻜﺎﻧﺎﺕ ﻣﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﻭﺭ ﺷﻮﻧﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ ﻛﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺩﻛﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻠﺐ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺎﺩﻯ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ. ﻭﺍﻧﮕﻬﻰ ﺍﻳﻦ ﺑﺸﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺪﻫﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺗﻤﺎم ﺭﺯﻕ ﻭ ﺭﻭﺯﻳﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻗﺎﺩﺭ ﺭﺯﺍﻕ ﻧﻴﺴﺖ؟. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﮔﻮﻳﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺞ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻮﺭﺩﻟﺎﻥ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺣﻖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻋﺬﺭﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺧﻮﺩ ﺫﻛﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻰ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۷۲ #سوره_مؤمنون @ketabchi313

هر🌼صبح🌼یک آیه از #قرآن_کریم اَعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشّیطانِ الرَّجیم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺘﺶ ﺑﻲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺍﺵ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ. 🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺 المؤمنون وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺗﻮ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﻲ ﺭﺍﺳﺖ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰ ﻛﻨﻲ ،(٧٣) 🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺 💛سوره مبارکه #مؤمنومن🌷 🌱 #امام_زمان🌱 🍃🌸🌸🌼🌼🌼🌸🌸🍃 🆔 @ketabchi313

#ﺗﻔﺴﻴﺮ: 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮﻯ ﻛﻠﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: " ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻗﻄﻊ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﺗﻮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ" (ﻭَ ﺇِﻧَّﻚَ ﻟَﺘَﺪْﻋُﻮﻫُﻢْ ﺇِﻟﻰ ﺻِﺮﺍﻁٍ ﻣُﺴْﺘَﻘِﻴﻢٍ). ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻰ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﻙ ﺩﻗﺘﻰ ﺻﺎﻑ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻧﺰﺩﻳﻜﺘﺮﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻭ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻳﻚ ﺭﺍﻩ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎﻯ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭼﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻰ- ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺳﺖ. ﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻋﻠﻰ ﻉ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺑﻴﺎﻥ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﺼﺪﺍﻗﻬﺎﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻫﻴﭻ ﻣﻨﺎﻓﺎﺕ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺼﺎﺩﻳﻖ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺒﺪء ﻭ ﻣﻌﺎﺩ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﻭ ﺟﻬﺎﺩ ﻭ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺩﺍﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 #تفسیر_نمونه ذیل آیه۷۳ #سوره_مؤمنون @ketabchi313

هر🌼صبح🌼یک آیه از #قرآن_کریم اَعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشّیطانِ الرَّجیم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺘﺶ ﺑﻲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺍﺵ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ. 🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺 المؤمنون وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ ﻭ ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺍﺯ [ ﺍﻳﻦ ] ﺭﺍﻩ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺍﻧﺪ .….(٧٤) 🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺 💛سوره مبارکه #مؤمنومن🌷 🌱 #امام_زمان🌱 🍃🌸🌸🌼🌼🌼🌸🌸🍃 🆔 @ketabchi313

#ﺗﻔﺴﻴﺮ: 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 #تفسیر_نمونه ذیل آیه۷۴ #سوره_مؤمنون 👇👇👇👇👇 @ketabchi313

ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻫﻤﺎﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ" ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺴﻠﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﻨﺤﺮﻓﻨﺪ" (ﻭَ ﺇِﻥَّ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻟﺎ ﻳُﺆْﻣِﻨُﻮﻥَ ﺑِﺎﻟْﺁﺧِﺮَﺓِ ﻋَﻦِ ﺍﻟﺼِّﺮﺍﻁِ ﻟَﻨﺎﻛِﺒُﻮﻥَ). " ﻧﺎﻛﺐ" ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ" ﻧﻜﺐ" ﻭ" ﻧﻜﻮﺏ" ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺍﺯ ﻣﺴﻴﺮ ﺍﺳﺖ، ﻭ" ﻧﻜﺒﺖ ﺩﻧﻴﺎ" ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺭﻭﻯ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻭ ﭘﺸﺖ ﻛﺮﺩﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ" ﺻﺮﺍﻁ" ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﺴﻠﻢ ﺍﺳﺖ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺣﻖ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﮔﺮﺩﺩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺻﺮﺍﻁ ﺑﻬﺸﺖ، ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﻭﺯﺥ ﺳﻘﻮﻁ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﺳﺖ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻛﺎﺭﻫﺎﻯ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺍﺳﺖ، ﺗﻜﻴﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺭﻭﻯ ﻋﺪم ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻭ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺗﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ. ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﻉ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ: ﺍﻥ ﺍﻟﻠَّﻪ ﺟﻌﻠﻨﺎ ﺍﺑﻮﺍﺑﻪ ﻭ ﺻﺮﺍﻃﻪ ﻭ ﺳﺒﻴﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﻮﺟﻪ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺆﺗﻰ ﻣﻨﻪ، ﻓﻤﻦ ﻋﺪﻝ ﻋﻦ ﻭﻟﺎﻳﺘﻨﺎ ﺍﻭ ﻓﻀﻞ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻏﻴﺮﻧﺎ ﻓﺎﻧﻬﻢ ﻋﻦ ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﻟﻨﺎﻛﺒﻮﻥ: " ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺎ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺭﻫﺎﻯ ﻭﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﺘﺶ ﻭ ﺻﺮﺍﻁ ﻭ ﻃﺮﻳﻖ ﻭ ﺟﻬﺘﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺭﺳﻨﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ، ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻣﺎ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﮔﺮﺩﻧﺪ، ﻳﺎ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻨﺪﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺻﺮﺍﻁ ﺣﻖ ﻣﻨﺤﺮﻓﻨﺪ" . ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺎ: 1- ﺣﻖ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻭ ﻫﻮﺍ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻓﻮﻕ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﭘﺮ ﻣﻌﻨﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﺗﻀﺎﺩ ﺣﻖ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻭ ﻫﻮﺍ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﮔﺮ ﺣﻖ ﺗﺎﺑﻊ ﻫﻮﺍ ﻭ ﻫﻮﺱ ﻣﺮﺩم ﮔﺮﺩﺩ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺍﻫﻠﺶ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻓﺴﺎﺩ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻣﺸﻜﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﺯﻳﺮﺍ: 1- ﺑﺪﻭﻥ ﺷﻚ ﻫﻮﺍ ﻭ ﻫﻮﺳﻬﺎﻯ ﻣﺮﺩم ﻳﻜﺴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﻀﺎﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺣﺘﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﻮﺍ ﻭ ﻫﻮﺳﻬﺎﻯ ﻳﻚ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺿﺪ ﻭ ﻧﻘﻴﺾ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﮔﺮ ﺣﻖ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﺗﻤﺎﻳﻠﺎﺕ ﮔﺮﺩﺩ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻯ ﺟﺰ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﮔﻰ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺒﻮﺩﻯ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪ، ﻭ ﺑﺘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺍﮔﺮ ﺣﻖ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺒﻮﺩﻫﺎﻯ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺑﺮ ﭘﻬﻨﻪ ﻫﺴﺘﻰ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﻓﺴﺎﺩ ﺁﻥ ﺑﺮ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. 2- ﺗﻤﺎﻳﻠﺎﺕ ﻫﻮﺱ ﺁﻟﻮﺩ ﻣﺮﺩم، ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ (ﻗﻄﻊ ﻧﻈﺮ ﺍﺯ ﺗﻨﺎﻗﻀﻬﺎﻳﺶ) ﻧﻴﺰ ﻣﻔﺴﺪﻩ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﻤﺎﻳﻠﺎﺕ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﻰ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﻯ ﺧﻂ ﺑﺪﻫﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻯ ﺟﺰ ﻓﺴﺎﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﺩ. 3- ﺗﻤﺎﻳﻠﺎﺕ ﻫﻮﺱ ﺁﻟﻮﺩ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻳﻚ ﺑﻌﺪﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺯﺍﻭﻳﻪ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻧﮕﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﻬﻢ ﻓﺴﺎﺩ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﻳﻚ ﺑﻌﺪﻯ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﻰ ﮔﻴﺮﺩ. ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﺍﺯ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺕ ﺑﻰ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ 22 ﺳﻮﺭﻩ ﺍﻧﺒﻴﺎء ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ: ﻟَﻮْ ﻛﺎﻥَ ﻓِﻴﻬِﻤﺎ ﺁﻟِﻬَﺔٌ ﺇِﻟَّﺎ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻟَﻔَﺴَﺪَﺗﺎ:" ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﺪﺍﻳﺎﻧﻰ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻓﺴﺎﺩ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ". ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺍﺳﺖ" ﺣﻖ" ﻫﻤﭽﻮﻥ" ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ" ﻳﻜﺘﺎ ﻭ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ، ﺍﻳﻦ ﻫﻮﺍ ﻭ ﻫﻮﺳﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺧﺪﺍﻳﺎﻥ ﭘﻨﺪﺍﺭﻯ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻧﺪ. ﺣﺎﻝ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺗﻀﺎﺩ ﻭ ﻛﺸﻤﻜﺶ" ﺣﻖ" ﻭ" ﻫﻮﺍ" ﺍﺯ ﻛﺪﺍم ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﻛﺮﺩ، ﺍﺯ ﻫﻮﺍ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﻓﺴﺎﺩ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺣﻖ ﻛﻪ ﺭﻣﺰ ﻭﺣﺪﺕ ﻭ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻭ ﻧﻈﻢ ﻭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻰ ﺍﺳﺖ؟ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ. 2- ﺻﻔﺎﺕ ﺭﻫﺒﺮ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ ﻓﻮﻕ ﺿﻤﻨﺎ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﺣﻖ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ: ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻴﻬﺎ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﻣﺮﻣﻮﺯﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﻜﻢ" ﺃَمْ ﻟَﻢْ ﻳَﻌْﺮِﻓُﻮﺍ ﺭَﺳُﻮﻟَﻬُﻢْ ﻓَﻬُﻢْ ﻟَﻪُ ﻣُﻨْﻜِﺮُﻭﻥَ"، ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻛﻨﻨﺪ. ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻫﻮﺳﻬﺎﻯ ﻣﺮﺩم ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻜﺲ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﻧﻴﺎﻯ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻰ ﭘﺴﻨﺪﺩ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻳﻠﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻄﻠﻖ (ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﻰ ﺑﺎﺷﺪ) ﺻﺤﻪ ﻧﻤﻰ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻣﻜﺘﺐ ﺣﻖ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﺎﺧﻮﺵ ﺁﻳﻨﺪ ﮔﺮﻭﻩ ﻛﺜﻴﺮﻯ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﻋﻮﺕ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻣﺎﺩﻯ ﻧﻤﻰ ﻃﻠﺒﻨﺪ. ﺑﺎ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺘﻬﺎ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﻰ ﻣﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺎﺯ ﻭ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﻰ ﺯﻧﺠﻴﺮﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﺮ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﻗﻔﻞ ﻣﺤﻜﻤﻰ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻓﻜﺮﺷﺎﻥ!. 3- ﭼﺮﺍ ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ، ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ؟!- ﻛﺪﺍم ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ؟ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ- ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺁﻳﺎﺕ ﻓﻮﻕ-" ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ" ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺬﻣﺖ ﻭ ﻧﻜﻮﻫﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﻯ ﺍﻣﺮﻭﺯ، ﻣﻌﻴﺎﺭ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻭ ﺳﻨﺠﺶ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺪ ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺆﺍﻝ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺫﻛﺮ ﻛﻠﻤﻪ" ﺍﻛﺜﺮ"، ﺿﻤﻴﺮ" ﻫﻢ" ﺭﺍ ﺫﻛﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﻪ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺤﺚ ﻣﺎ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺳﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ" ﺍﻛﺜﺮ ﺍﻟﻨﺎﺱ" (ﺍﻛﺜﺮ ﻣﺮﺩم) ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﻭَ ﻟﻜِﻦَّ ﺃَﻛْﺜَﺮَ ﺍﻟﻨَّﺎﺱِ ﻟﺎ ﻳَﺸْﻜُﺮُﻭﻥَ:" ﻭﻟﻰ ﺍﻛﺜﺮ ﻣﺮﺩم ﺷﻜﺮﮔﺰﺍﺭ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ" (ﺑﻘﺮﻩ- 243). ﻭ ﻟﻜِﻦَّ ﺃَﻛْﺜَﺮَ ﺍﻟﻨَّﺎ