#ﺗﻔﺴﻴﺮ:
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ، ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻋﺎﺩﻯ ﻣﻌﻤﻮﻟﻰ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﻠﻴﻢ ﻭ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎم ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎﺯﻯ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ، ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ" (ﻭَ ﻳُﺒَﻴِّﻦُ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻟَﻜُﻢُ ﺍﻟْﺁﻳﺎﺕِ ﻭَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻋَﻠِﻴﻢٌ ﺣَﻜِﻴﻢٌ).
ﺑﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎﻯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﻴﺶ ﺍﺯ ﺗﻤﺎم ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎﻯ ﺣﻜﻤﺘﺶ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻟﺎﺯم ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ.
ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎﻯ ﻋﻠﻤﺶ ﺍﺯ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻯ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺧﻴﺮ ﻭ ﺷﺮﺗﺎﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎﻯ ﺣﻜﻤﺘﺶ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﺣﻜﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#تفسیر_نمونه ذیل آیه 18 #سوره_نور
@ketabchi313
#ﺗﻔﺴﻴﺮ:
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ﺑﺎﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺤﻜﻢ ﻛﺎﺭﻯ، ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻜﻞ ﻳﻚ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﻴﺎﻥ ﻳﻚ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻛﻠﻰ ﻭ ﺟﺎﻣﻊ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺯﺷﺘﻴﻬﺎ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻗﺒﻴﺢ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺷﺎﻋﻪ ﻳﺎﺑﺪ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﺭﺩﻧﺎﻛﻰ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺩﺍﺭﻧﺪ (ﺇِﻥَّ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻳُﺤِﺒُّﻮﻥَ ﺃَﻥْ ﺗَﺸِﻴﻊَ ﺍﻟْﻔﺎﺣِﺸَﺔُ ﻓِﻰ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻟَﻬُﻢْ ﻋَﺬﺍﺏٌ ﺃَﻟِﻴﻢٌ ﻓِﻰ ﺍﻟﺪُّﻧْﻴﺎ ﻭَ ﺍﻟْﺁﺧِﺮَﺓِ).
ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﺷﺎﻋﻪ ﻓﺤﺸﺎء ﺩﻫﻨﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ" ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﻫﻨﺪ" ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺗﺼﻮﺭ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻭ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﻳﺎ ﺷﺨﺺ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﻪ ﺍﻭ، ﻣﺘﻬﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻭ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﭘﻴﺶ ﺁﻳﺪ ﺗﻤﺎم ﺁﻥ ﺗﺎﻛﻴﺪﺍﺕ ﻭ ﺍﺻﺮﺍﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻭ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﺳﺖ، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﻭ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
ﺿﻤﻨﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ" ﺍﺷﺎﻋﻪ ﻓﺤﺸﺎء" ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺗﻬﻤﺖ ﻭ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻰ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻧﻰ ﻧﺸﺮ ﺩﻫﺪ، ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻨﺎﻓﻰ ﻋﻔﺖ ﻣﺘﻬﻢ ﺳﺎﺯﺩ، ﺍﻳﻦ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺩﻳﻖ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ، ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﻔﻬﻮم ﻭﺳﻴﻌﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺸﺮ ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﺍﺷﺎﻋﻪ ﺯﺷﺘﻴﻬﺎ ﻭ ﻗﺒﺎﺋﺢ ﻭ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻛﻠﻤﻪ" ﻓﺎﺣﺸﻪ" ﻳﺎ" ﻓﺤﺸﺎء" ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺎﺕ ﺟﻨﺴﻰ ﻭ ﺁﻟﻮﺩﮔﻴﻬﺎﻯ ﻧﺎﻣﻮﺳﻰ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ، ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﻔﻬﻮم ﻟﻐﻮﻯ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ" ﺭﺍﻏﺐ" ﺩﺭ" ﻣﻔﺮﺩﺍﺕ" ﮔﻮﻳﺪ:" ﻓﺤﺶ" ﻭ" ﻓﺤﺸﺎء" ﻭ" ﻓﺎﺣﺸﻪ" ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺯﺷﺘﻰ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﻧﻴﺰ ﮔﺎﻫﻰ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﻭﺳﻴﻊ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭَ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻳَﺠْﺘَﻨِﺒُﻮﻥَ ﻛَﺒﺎﺋِﺮَ ﺍﻟْﺈِﺛْﻢِ ﻭَ ﺍﻟْﻔَﻮﺍﺣِﺶَ:" ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺯﺷﺖ ﻭ ﻗﺒﻴﺢ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ..." (ﺳﻮﺭﻩ ﺷﻮﺭﻯ ﺁﻳﻪ 37).
ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻭﺳﻌﺖ ﻣﻔﻬﻮم ﺁﻳﻪ ﻛﺎﻣﻠﺎ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.
ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﺭﺩﻧﺎﻛﻰ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺣﺪﻭﺩ ﻭ ﺗﻌﺰﻳﺮﺍﺕ ﺷﺮﻋﻴﻪ، ﻭ ﻋﻜﺲ ﺍﻟﻌﻤﻠﻬﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ، ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺷﻮم ﻓﺮﺩﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺍﻣﻨﮕﻴﺮ ﻣﺮﺗﻜﺒﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻋﻠﺎﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺣﻖ ﺷﻬﺎﺩﺕ، ﻭ ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻓﺴﻖ ﻭ ﺭﺳﻮﺍﻳﻰ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺩﻧﻴﻮﻯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.
ﻭ ﺍﻣﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺁﺧﺮﺕ ﺩﻭﺭﻯ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺧﺸﻢ ﻭ ﻏﻀﺐ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺩﻭﺯﺥ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺁﻳﻪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:" ﻭ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻴﺪ" (ﻭَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻭَ ﺃَﻧْﺘُﻢْ ﻟﺎ ﺗَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ).
ﺍﻭ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻗﺐ ﺷﻮم ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﺮﮔﺒﺎﺭ ﺍﺷﺎﻋﻪ ﻓﺤﺸﺎء ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﻰ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ.
ﺍﻭ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﺸﺎﻥ ﺣﺐ ﺍﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺯﻳﺮ ﻧﺎﻣﻬﺎﻯ ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺷﻮم ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﺍﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ.
ﻭ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺯﺷﺖ ﻭ ﻗﺒﻴﺢ ﺍﺣﻜﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﻨﺪ.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#تفسیر_نمونه ذیل آیه۱۹ #سوره_نور
@ketabchi313
#ﺗﻔﺴﻴﺮ:
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻫﻢ ﺣﺴﺎﺑﻰ ﺩﺍﺭﺩ!
ﮔﺮ ﭼﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻓﻚ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺗﻜﻤﻴﻠﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺤﺘﻮﺍﻯ ﺁﻥ ﺑﺤﺚ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻫﺸﺪﺍﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﺍﻓﻜﺎﺭ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻴﻄﺎﻧﻰ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺪﺭﻳﺠﻰ ﻭ ﻛﻢ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﺎﻣﻬﺎﻯ ﻧﺨﺴﺖ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻧﺸﻮﺩ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻛﻪ ﻛﺎﺭ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﺷﺎﻋﻪ ﻓﺤﺸﺎء ﻳﺎ ﻫﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻥ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻜﻨﺪ.
ﺩﺭ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﻭﻯ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ، ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﺍﻯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺍﺯ ﮔﺎﻣﻬﺎﻯ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﻧﻜﻨﻴﺪ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﮔﺎﻣﻬﺎﻯ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻰ ﻭ ﻓﺤﺸﺎء ﻭ ﻣﻨﻜﺮ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﻓﺤﺸﺎء ﻭ ﻣﻨﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ" (ﻳﺎ ﺃَﻳُّﻬَﺎ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻟﺎ ﺗَﺘَّﺒِﻌُﻮﺍ ﺧُﻄُﻮﺍﺕِ ﺍﻟﺸَّﻴْﻄﺎﻥِ ﻭَ ﻣَﻦْ ﻳَﺘَّﺒِﻊْ ﺧُﻄُﻮﺍﺕِ ﺍﻟﺸَّﻴْﻄﺎﻥِ ﻓَﺈِﻧَّﻪُ ﻳَﺄْﻣُﺮُ ﺑِﺎﻟْﻔَﺤْﺸﺎءِ ﻭَ ﺍﻟْﻤُﻨْﻜَﺮِ) .
ﺍﮔﺮ" ﺷﻴﻄﺎﻥ" ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻭﺳﻴﻊ ﻛﻠﻤﻪ، ﻳﻌﻨﻰ" ﻫﺮ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻣﻮﺫﻯ ﻭ ﺗﺒﻬﻜﺎﺭ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻧﮕﺮ" ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﻨﻴﻢ ﮔﺴﺘﺮﺩﮔﻰ ﺍﻳﻦ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎم ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.
ﻫﺮﮔﺰ ﻳﻚ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ ﻳﻚ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻓﺴﺎﺩ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻛﺮﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺳﭙﺮﺩ:
ﮔﺎم ﺍﻭﻝ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺑﺎ ﺁﻟﻮﺩﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ.
ﮔﺎم ﺩﻭم ﺷﺮﻛﺖ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺁﻧﻬﺎ.
ﮔﺎم ﺳﻮم ﻓﻜﺮ ﮔﻨﺎﻩ.
ﮔﺎم ﭼﻬﺎﺭم ﺍﺭﺗﻜﺎﺏ ﻣﺼﺎﺩﻳﻖ ﻣﺸﻜﻮﻙ ﻭ ﺷﺒﻬﺎﺕ.
ﮔﺎم ﭘﻨﺠﻢ ﺍﻧﺠﺎم ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺻﻐﻴﺮﻩ.
ﻭ ﺑﺎﻟﺁﺧﺮﻩ ﺩﺭ ﮔﺎﻣﻬﺎﻯ ﺑﻌﺪ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻛﺒﺎﺋﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺯﻣﺎم ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎﺭﻯ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﭘﺮﺗﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ، ﺗﺎ ﺳﻘﻮﻁ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮔﺮﺩﺩ، ﺁﺭﻯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ" ﺧﻄﻮﺍﺕ ﺷﻴﻄﺎﻥ" .
ﺳﭙﺲ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﻯ ﺑﺰﺭﮔﺶ ﺑﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻃﺮﻳﻖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﺍﮔﺮ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﭘﺎﻙ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ، ﻭﻟﻰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﺰﻛﻴﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﺍﺳﺖ" (ﻭَ ﻟَﻮْ ﻟﺎ ﻓَﻀْﻞُ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ ﻭَ ﺭَﺣْﻤَﺘُﻪُ ﻣﺎ ﺯَﻛﻰ ﻣِﻨْﻜُﻢْ ﻣِﻦْ ﺃَﺣَﺪٍ ﺃَﺑَﺪﺍً ﻭَ ﻟﻜِﻦَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻳُﺰَﻛِّﻰ ﻣَﻦْ ﻳَﺸﺎءُ ﻭَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺳَﻤِﻴﻊٌ ﻋَﻠِﻴﻢٌ).
ﺑﺪﻭﻥ ﺷﻚ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺁﻟﻮﺩﮔﻴﻬﺎ ﻭ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺎﺕ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺳﻮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻋﻘﻞ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻩ، ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻭﺟﻮﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺍﺣﻜﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻭﺣﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﻫﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻮﻓﻴﻘﺎﺕ ﺧﺎﺹ ﺍﻭ ﻭ ﺍﻣﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﻏﻴﺒﻴﺶ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻝ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﻯ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻭ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﭘﺎﻛﻰ ﻭ ﺗﺰﻛﻴﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺟﻤﻠﻪ" ﻣَﻦْ ﻳَﺸﺎءُ" ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﺸﻴﺖ ﺑﻰ ﺩﻟﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺗﺎ ﻣﺠﺎﻫﺪﻩ ﻭ ﺗﻠﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﻣﻮﻫﺒﺘﻰ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺧﺪﺍ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻤﻰ ﮔﻴﺮﺩ، ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﺎم ﻣﻰ ﻧﻬﺪ ﻭ ﺟﻬﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ، ﺍﺯ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺣﻔﻈﺶ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ.
ﻭ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﮔﺎﻩ ﺟﻨﺒﻪ" ﺗﺸﺮﻳﻌﻰ" ﺩﺍﺭﺩ، ﻭ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻌﺜﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﺰﻭﻝ ﻛﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺗﺸﺮﻳﻊ ﺍﺣﻜﺎم ﻭ ﺑﺸﺎﺭﺗﻬﺎ ﻭ ﺍﻧﺬﺍﺭﻫﺎ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﮔﺎﻩ ﺟﻨﺒﻪ" ﺗﻜﻮﻳﻨﻰ" ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﻣﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﻭ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ (ﺑﻘﺮﻳﻨﻪ ﺟﻤﻠﻪ" ﻣﻦ ﻳﺸﺎء") ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﻭم ﺍﺳﺖ.
ﺿﻤﻨﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ" ﺯﻛﺎﺕ" ﻭ" ﺗﺰﻛﻴﻪ" ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ" ﻧﻤﻮ ﻳﺎﻓﺘﻦ" ﻭ" ﻧﻤﻮ ﺩﺍﺩﻥ" ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ" ﭘﺎﻙ ﺷﺪﻥ" ﻭ" ﭘﺎﻙ ﻛﺮﺩﻥ" ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺭﻳﺸﻪ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺎ ﭘﺎﻛﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﻭ ﻣﻔﺎﺳﺪ ﻭ ﺭﺫﺍﺋﻞ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻧﻤﻮ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#تفسیر_نمونه ذیل آیه۲۱ #سوره_نور
@ketabchi313
#ﺗﻔﺴﻴﺮ:
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﻣﻔﺴﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻭﻣﻴﻦ ﺁﻳﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﺷﺎﻥ ﻧﺰﻭﻟﻰ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻳﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ:" ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ" ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻓﻚ" ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻴﻚ ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻬﻤﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺍﻣﻦ ﺯﺩﻧﺪ ﻛﻤﻚ ﻣﺎﻟﻰ ﻧﻜﻨﻨﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻣﻮﺭﺩﻯ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺍﺳﺎﺕ ﻧﻨﻤﺎﻳﻨﺪ، ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﺪﺕ ﻋﻤﻞ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻋﻔﻮ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﺍﺩ".
ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻥ ﻧﺰﻭﻝ ﺭﺍ" ﻗﺮﻃﺒﻰ" ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮﺵ ﺍﺯ" ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ" ﻭ" ﺿﺤﺎﻙ"، ﻭ ﻣﺮﺣﻮم" ﻃﺒﺮﺳﻰ" ﺍﺯ" ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ" ﻭ ﻏﻴﺮ ﺍﻭ، ﺫﻳﻞ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺟﻨﺒﻪ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻭﻟﻰ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﻔﺴﺮﺍﻥ ﺍﻫﻞ ﺗﺴﻨﻦ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﺼﻮﺹ" ﺍﺑﻮ ﺑﻜﺮ" ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻓﻚ، ﻛﻤﻚ ﻣﺎﻟﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ" ﻣﺴﻄﺢ ﺑﻦ ﺍﺛﺎﺛﻪ" ﻛﻪ" ﭘﺴﺮ ﺧﺎﻟﻪ" ﻳﺎ" ﭘﺴﺮ ﺧﻮﺍﻫﺮ" ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺍﻓﻚ ﺩﺍﻣﻦ ﻣﻰ ﺯﺩ ﻗﻄﻊ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﺿﻤﻴﺮﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﻤﻊ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻗﻄﻊ ﻛﻤﻜﻬﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﺮﻣﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻳﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﻧﻬﻰ ﻛﺮﺩ.
ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻪ ﺷﺎﻥ ﻧﺰﻭﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ، ﻳﻌﻨﻰ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺗﻨﺪ ﻭ ﺩﺍﻍ ﻧﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻟﻐﺰﺷﻬﺎ ﻭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﮔﻨﻬﻜﺎﺭﺍﻥ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﺧﺸﻦ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻥ ﻧﺰﻭﻝ ﺑﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺁﻳﻪ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﻳﻢ:
ﻗﺮﺁﻥ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﻣﺎﻟﻰ ﻭ ﻭﺳﻌﺖ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻨﺪ (ﻳﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ) ﻛﻪ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﻳﻜﺎﻥ ﻭ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﻗﻄﻊ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ" (ﻭَ ﻟﺎ ﻳَﺄْﺗَﻞِ ﺃُﻭﻟُﻮﺍ ﺍﻟْﻔَﻀْﻞِ ﻣِﻨْﻜُﻢْ ﻭَ ﺍﻟﺴَّﻌَﺔِ ﺃَﻥْ ﻳُﺆْﺗُﻮﺍ ﺃُﻭﻟِﻰ ﺍﻟْﻘُﺮْﺑﻰ ﻭَ ﺍﻟْﻤَﺴﺎﻛِﻴﻦَ ﻭَ ﺍﻟْﻤُﻬﺎﺟِﺮِﻳﻦَ ﻓِﻰ ﺳَﺒِﻴﻞِ ﺍﻟﻠَّﻪِ).
ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﻓﻚ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺐ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ، ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺩ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ ﻃﺮﺩ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻤﻬﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺍﺳﺘﺤﻘﺎﻕ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ.
ﺿﻤﻨﺎ ﺟﻤﻠﻪ" ﻟﺎ ﻳَﺄْﺗَﻞِ" ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ" ﺍﻟﻴﺔ" (ﺑﺮ ﻭﺯﻥ ﻋﻄﻴﻪ) ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ" ﺍﻟﻮ" (ﺑﺮ ﻭﺯﻥ ﺩﻟﻮ) ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻛﻮﺗﺎﻫﻰ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﺗﺮﻙ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ، ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻨﻰ ﺍﻭﻝ ﻧﻬﻰ ﺍﺯ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺩﺭ ﻗﻄﻊ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻤﻜﻬﺎ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ .
ﻭ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻣﻌﻨﻰ ﺩﻭم ﻧﻬﻰ ﺍﺯ ﻛﻮﺗﺎﻫﻰ ﻭ ﺗﺮﻙ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﺳﭙﺲ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻯ ﺧﻴﺮ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ" ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻔﻮ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ" (ﻭَ ﻟْﻴَﻌْﻔُﻮﺍ ﻭَ ﻟْﻴَﺼْﻔَﺤُﻮﺍ).
" ﺁﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﺩ" (ﺃَ ﻟﺎ ﺗُﺤِﺒُّﻮﻥَ ﺃَﻥْ ﻳَﻐْﻔِﺮَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻟَﻜُﻢْ).
ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻋﻔﻮ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻟﻐﺰﺷﻬﺎ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻋﻔﻮ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻜﻨﻴﺪ.
" ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻏﻔﻮﺭ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﺍﺳﺖ" (ﻭَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻏَﻔُﻮﺭٌ ﺭَﺣِﻴﻢٌ).
ﻋﺠﺐ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺳﻮ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﻛﻮﺑﻨﺪﻩ،" ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺍﻓﻚ" ﺭﺍ ﺷﺪﻳﺪﺍ ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻧﻜﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮔﻴﺮﺍﺗﺮ ﻭ ﺟﺬﺍﺑﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ:
ﻧﺨﺴﺖ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﻋﻔﻮ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.
ﺳﭙﺲ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﺁﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ ﺧﺪﺍ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺸﺪ؟ ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ.
ﻭ ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﻭ ﺻﻔﺖ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ ﺧﺪﺍ ﻛﻪ" ﻏﻔﻮﺭ" ﻭ" ﺭﺣﻴﻢ" ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺫﻛﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺩﺍﻏﺘﺮ ﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﺍﺳﺖ ﻏﻔﻮﺭ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻛﻤﻜﻬﺎ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻧﻜﻨﻴﺪ، ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﺋﻴﺪ؟! ﺑﺪﻭﻥ ﺷﻚ ﻫﻤﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﺟﺮﺍﻯ ﺍﻓﻚ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻗﺒﻠﻰ ﻧﺒﻮﺩ، ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻓﻘﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﺭﻭ، ﺑﺪﻭﻥ ﺷﻚ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻘﺼﺮ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻓﺮﻕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﻧﻤﻰ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻛﻨﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺁﻳﺎﺕ ﻓﻮﻕ ﺩﺭﺱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﻓﺮﺩﺍﻯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﻟﻐﺰﺷﻰ، ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻛﻴﻔﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻛﺮﺩ، ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ ﻃﺮﺩ ﻧﻤﻮﺩ، ﻭ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﺭﻫﺎﻯ ﻛﻤﻜﻬﺎﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺖ ﺗﺎ ﻳﻜﺒﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺳﻘﻮﻁ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﻧﺪ.
ﺁﻳﺎﺕ ﻓﻮﻕ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﺮﺳﻴﻤﻰ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﺩﻝ" ﺟﺎﺫﺑﻪ" ﻭ" ﺩﺍﻓﻌﻪ" ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ ﺍﺳﺖ
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#تفسیر_نمونه ذیل آیه۲۲ #سوره_نور
@ketabchi313
#ﺗﻔﺴﻴﺮ:
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻓﻚ ﻭ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﻬﻤﺖ ﺯﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻮﺍﻣﻴﺲ ﻣﺮﺩم ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺍﻓﻌﻪ ﺭﺍ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ، ﻭ ﺁﻳﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻛﻪ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﻋﻔﻮ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻏﻔﻮﺭ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺟﺎﺫﺑﻪ ﺍﺳﺖ!.
ﺳﭙﺲ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪ" ﻗﺬﻑ" ﻭ ﻣﺘﻬﻢ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺗﻬﺎم ﻧﺎﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ، ﻭ ﺑﻄﻮﺭ ﻣﺆﻛﺪ ﻭ ﻗﺎﻃﻊ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ ﻭ ﺑﻴﺨﺒﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﻭ ﻣﺆﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺘﻬﺎﻯ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ" (ﺇِﻥَّ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻳَﺮْﻣُﻮﻥَ ﺍﻟْﻤُﺤْﺼَﻨﺎﺕِ ﺍﻟْﻐﺎﻓِﻠﺎﺕِ ﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻨﺎﺕِ ﻟُﻌِﻨُﻮﺍ ﻓِﻰ ﺍﻟﺪُّﻧْﻴﺎ ﻭَ ﺍﻟْﺁﺧِﺮَﺓِ ﻭَ ﻟَﻬُﻢْ ﻋَﺬﺍﺏٌ ﻋَﻈِﻴﻢٌ).
ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺳﻪ ﺻﻔﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﺫﻛﺮ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪﺍم ﺩﻟﻴﻠﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻇﻠﻤﻰ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻬﻤﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ:
" ﻣﺤﺼﻨﺎﺕ" (ﺯﻧﺎﻥ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ)" ﻏﺎﻓﻠﺎﺕ" (ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ) ﻭ" ﻣﺆﻣﻨﺎﺕ" (ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ) ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﻭ ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﺩﺭﺧﻮﺭ ﻋﺬﺍﺏ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ .
ﺿﻤﻨﺎ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺑﻪ" ﻏﺎﻓﻠﺎﺕ" ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺟﺎﻟﺒﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﭘﺎﻛﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻭ ﺑﻰ ﻋﻔﺘﻰ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻳﻌﻨﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻟﻮﺩﮔﻴﻬﺎﻯ ﺟﻨﺴﻰ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺑﻰ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻰ ﺍﺻﻠﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻮﺿﻊ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺻﻠﺎ ﺗﺼﻮﺭ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺯ ﻓﻜﺮ ﻭ ﻣﻐﺰ ﺍﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﮔﻮﻳﻰ ﺍﺻﻠﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﻰ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻋﺎﻟﻰ ﺗﻘﻮﺍ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻳﻦ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻧﻴﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ" ﻏﺎﻓﻠﺎﺕ" ﺯﻧﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﺴﺒﺘﻬﺎﻯ ﻧﺎﺭﻭﺍﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻰ ﺍﻃﻠﺎﻋﻨﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺩﻓﺎﻉ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﻳﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺗﻬﺎﻣﺎﺕ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺗﻬﻤﺖ ﺯﻧﻨﺪﮔﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺷﺎﻳﻌﻪ ﺳﺎﺯﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ
ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻭ ﺣﺪ ﺷﺮﻋﻰ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻗﺮﺁﻥ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺗﺼﻮﺭ ﻧﻜﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﻛﻴﻔﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﻭﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺧﺪﺍ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﻭﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﻋﺬﺍﺑﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﮔﺮ ﭼﻪ ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻓﻚ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻥ ﺑﻰ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﻧﺒﻮﺩﻩ، ﻭﻟﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻤﺎم ﺁﻳﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺧﺎﺻﻰ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﻔﻬﻮم ﺁﻥ ﻛﻠﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻌﻴﻨﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﻋﺠﺐ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﻔﺴﺮﺍﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ" ﻓﺨﺮ ﺭﺍﺯﻯ" ﺩﺭ" ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﺒﻴﺮ" ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﺍ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﺗﻬﻤﺖ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺣﺪ ﻛﻔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻛﻠﻤﻪ ﻟﻌﻦ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﺸﻤﺮﻧﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺗﻬﻤﺖ ﺯﺩﻥ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﺑﺎﺷﺪ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﻭ ﻋﻈﻴﻤﺘﺮﻯ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﻣﻮﺟﺐ ﻛﻔﺮ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﻟﺬﺍ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﺩﺭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻓﻚ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ" ﻣﺮﺗﺪ" ﻧﻨﻤﻮﺩ ﺑﻠﻜﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺷﺮﺡ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻳﻢ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺑﻪ ﻋﺪم ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻔﺮ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ.
ﻭ ﺍﻣﺎ" ﻟﻌﻦ" ﺩﻭﺭﻯ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻛﺎﻓﺮ ﻭ ﻣﺮﺗﻜﺒﻴﻦ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻛﺒﻴﺮﻩ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﺳﺖ، ﻟﺬﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺁﻳﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺣﺪ ﻗﺬﻑ ﮔﺬﺷﺖ (ﺩﺭ ﺍﺣﻜﺎم ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻟﻌﺎﻥ) ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﻛﻠﻤﻪ ﻟﻌﻦ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ ﻧﻴﺰ ﻛﺮﺍﺭﺍ ﻛﻠﻤﻪ" ﻟﻌﻦ" ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺗﻜﺒﻴﻦ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻛﺒﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺣﺪﻳﺚ
ﻟﻌﻦ ﺍﻟﻠَّﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺨﻤﺮ ﻋﺸﺮ ﻃﻮﺍﺋﻒ ...
" ﺧﺪﺍ ﺩﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﺮﺍﺏ ﻟﻌﻨﺖ ﻛﺮﺩﻩ ..." ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#تفسیر_نمونه ذیل آیه ۲۳ #سوره_نور
@ketabchi313
#ﺗﻔﺴﻴﺮ:
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
در اینﺁﻳﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ ﺣﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﻬﻤﺖ ﺯﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﺧﺪﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮﺩﻩ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻛﻪ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻋﻤﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪﻧﺪ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ" (ﻳَﻮْمَ ﺗَﺸْﻬَﺪُ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﺃَﻟْﺴِﻨَﺘُﻬُﻢْ ﻭَ ﺃَﻳْﺪِﻳﻬِﻢْ ﻭَ ﺃَﺭْﺟُﻠُﻬُﻢْ ﺑِﻤﺎ ﻛﺎﻧُﻮﺍ ﻳَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ).
ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﺵ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﺮﻣﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺩﻟﺎﺋﻞ ﻭ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻗﻄﻌﻰ ﺟﺮم ﺑﺮ ﺧﻠﺎﻑ ﻣﻴﻞ ﺑﺎﻃﻨﻰ ﺧﻮﺩ ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﻓﺎﺵ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺟﺎﻳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻧﻤﻰ ﺑﻴﻨﻨﺪ.
ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺣﺘﻰ ﻃﺒﻖ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﭘﻮﺳﺖ ﺗﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ، ﮔﻮﻳﻰ ﻧﻮﺍﺭﻫﺎﻯ ﺿﺒﻂ ﺻﻮﺗﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺻﺪﺍﻫﺎﻯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺿﺒﻂ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺁﺭﻯ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻳﻮم ﺍﻟﺒﺮﻭﺯ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺷﺪﻥ ﻫﻤﻪ ﭘﻨﻬﺎﻧﻴﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ.
ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:" ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﺮ ﻣﻰ ﺯﻧﻴﻢ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ" (ﺍﻟْﻴَﻮْمَ ﻧَﺨْﺘِﻢُ ﻋَﻠﻰ ﺃَﻓْﻮﺍﻫِﻬِﻢْ ﻭَ ﺗُﻜَﻠِّﻤُﻨﺎ ﺃَﻳْﺪِﻳﻬِﻢْ ﻭَ ﺗَﺸْﻬَﺪُ ﺃَﺭْﺟُﻠُﻬُﻢْ ﺑِﻤﺎ ﻛﺎﻧُﻮﺍ ﻳَﻜْﺴِﺒُﻮﻥَ) (ﺳﻮﺭﻩ ﻳﺲ- ﺁﻳﻪ 65) ﻣﻨﺎﻓﺎﺗﻰ ﺑﺎ ﺁﻳﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﺑﻴﻔﺘﺪ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﻋﻀﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﻫﻨﺪ، ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻠﺎ ﻛﺮﺩ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﻰ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻛﻨﺪ.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#تفسیر_نمونه ذیل آیه24 #سوره_نور
@ketabchi313
#ﺗﻔﺴﻴﺮ:
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ﺳﭙﺲ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:
" ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺟﺰﺍﻯ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻰ ﻛﻢ ﻭ ﻛﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ" (ﻳَﻮْﻣَﺌِﺬٍ ﻳُﻮَﻓِّﻴﻬِﻢُ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺩِﻳﻨَﻬُﻢُ ﺍﻟْﺤَﻖَّ).
" ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﻖ ﻣﺒﻴﻦ ﺍﺳﺖ" (ﻭَ ﻳَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ ﺃَﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻫُﻮَ ﺍﻟْﺤَﻖُّ ﺍﻟْﻤُﺒِﻴﻦُ).
ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺮﻭﺯ، ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ، ﺩﺭ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﻚ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻛﻨﻨﺪ، ﻳﺎ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻤﺮﺍﻫﻰ ﺑﻜﺸﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﺍﺿﺢ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺳﺮ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻟﺠﻮﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#تفسیر_نمونه ذیل آیه 25 #سوره_نور
@ketabchi313
#ﺗﻔﺴﻴﺮ:
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺫﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩم ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺸﻮﻳﺪ
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﺁﺩﺍﺏ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﺳﻠﺎم ﻛﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻧﺰﺩﻳﻜﻰ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻋﻔﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻴﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺁﻥ ﻃﺮﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩم ﻭ ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ.
ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﺍﻯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻫﻞ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﻠﺎم ﻛﻨﻴﺪ" (ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻭﺭﻭﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻗﺒﻠﺎ ﺑﻪ ﺍﻃﻠﺎﻉ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺟﻠﺐ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ) (ﻳﺎ ﺃَﻳُّﻬَﺎ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻟﺎ ﺗَﺪْﺧُﻠُﻮﺍ ﺑُﻴُﻮﺗﺎً ﻏَﻴْﺮَ ﺑُﻴُﻮﺗِﻜُﻢْ ﺣَﺘَّﻰ ﺗَﺴْﺘَﺄْﻧِﺴُﻮﺍ ﻭَ ﺗُﺴَﻠِّﻤُﻮﺍ ﻋَﻠﻰ ﺃَﻫْﻠِﻬﺎ).
" ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ، ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺘﺬﻛﺮ ﺷﻮﻳﺪ" (ﺫﻟِﻜُﻢْ ﺧَﻴْﺮٌ ﻟَﻜُﻢْ ﻟَﻌَﻠَّﻜُﻢْ ﺗَﺬَﻛَّﺮُﻭﻥَ).
ﺟﺎﻟﺐ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺟﻤﻠﻪ" ﺗﺴﺘﺎﻧﺴﻮﺍ" ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ" ﺗﺴﺘﺎﺫﻧﻮﺍ" ﺯﻳﺮﺍ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﻭم ﻓﻘﻂ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻭﻝ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ" ﺍﻧﺲ" ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺗﻮﺍم ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻟﻄﻒ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﻳﻰ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ، ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻰ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﻣﻠﺎ ﻣﺆﺩﺑﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﺸﻜﺎﻓﻴﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﺩﺍﺏ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻠﺎﺻﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﻔﻬﻮﻣﺶ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻧﻜﺸﻴﺪ، ﺩﺭ ﺭﺍ ﻣﺤﻜﻢ ﻧﻜﻮﺑﻴﺪ ﺑﺎ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ ﺧﺸﻚ ﻭ ﺯﻧﻨﺪﻩ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﻠﺎم ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺸﻮﻳﺪ، ﺳﻠﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺻﻔﺎ ﻭ ﭘﻴﺎم ﺁﻭﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ.
ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﻋﺎﻃﻔﻰ ﺁﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺟﻤﻠﻪ " ﺫﻟِﻜُﻢْ ﺧَﻴْﺮٌ ﻟَﻜُﻢْ ﻭ" ﻟَﻌَﻠَّﻜُﻢْ ﺗَﺬَﻛَّﺮُﻭﻥَ" ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﻟﻴﻠﻰ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺍﺣﻜﺎم ﺭﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﻋﻮﺍﻃﻒ ﻭ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺷﻌﻮﺭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻛﻤﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﺪ ﻣﺘﺬﻛﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻴﺮ ﻭ ﺻﻠﺎﺡ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#تفسیر_نمونه ذیل آیه۲۷ #سوره_نور
@ketabchi313
#ﺗﻔﺴﻴﺮ:
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ﺩﺭ این ﺁﻳﻪ ﺑﺎ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ:" ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻰ را ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻴﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ" (ﻓَﺈِﻥْ ﻟَﻢْ ﺗَﺠِﺪُﻭﺍ ﻓِﻴﻬﺎ ﺃَﺣَﺪﺍً ﻓَﻠﺎ ﺗَﺪْﺧُﻠُﻮﻫﺎ ﺣَﺘَّﻰ ﻳُﺆْﺫَﻥَ ﻟَﻜُﻢْ).
ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺫﻥ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺼﻮﺭﺕ ﺣﻖ ﻭﺭﻭﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺷﺖ.
ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺻﻠﺎ ﻛﺴﻰ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ، ﺍﻣﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻥ ﻭ ﻳﺎ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺁﻥ ﻣﺤﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺻﺪﺍﻯ ﺩﺭ ﺯﺩﻥ ﻭ ﻳﺎ ﺻﺪﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﺩ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﺫﻥ ﻭﺭﻭﺩ ﺩﻫﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺣﻖ ﻭﺭﻭﺩ ﺩﺍﺭﻳﺪ، ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻄﺮﺡ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺫﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﺸﻮﻳﺪ.
ﺳﭙﺲ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ" ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﻳﺪ، ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﺍ ﺷﻮﻳﺪ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﻳﺪ، ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ" (ﻭَ ﺇِﻥْ ﻗِﻴﻞَ ﻟَﻜُﻢُ ﺍﺭْﺟِﻌُﻮﺍ ﻓَﺎﺭْﺟِﻌُﻮﺍ ﻫُﻮَ ﺃَﺯْﻛﻰ ﻟَﻜُﻢْ).
ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺟﻮﺍﺏ ﺭﺩ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﻜﻨﺪ، ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻥ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﻳﺎ ﻭﺿﻊ ﺍﻭ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ! ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻨﻔﻰ ﮔﺎﻫﻰ ﺣﺲ ﻛﻨﺠﻜﺎﻭﻯ ﺑﻌﻀﻰ ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺯ ﺩﺭ، ﻳﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﮔﻮﺵ ﻓﺮﺍ ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﻕ ﺳﻤﻊ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﺍﺯ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﻛﺸﻒ ﻛﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺫﻳﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﺁﻳﻪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:
" ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺩﻫﻴﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ" (ﻭَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺑِﻤﺎ ﺗَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ ﻋَﻠِﻴﻢٌ).
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#تفسیر_نمونه ذیل آیه۲۸ #سوره_نور
@ketabchi313