هر🌼صبح🌼یک آیه از #قرآن_کریم اَعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشّیطانِ الرَّجیم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺘﺶ ﺑﻲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺍﺵ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ. 🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺 النور لَّيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ مَسْكُونَةٍ فِيهَا مَتَاعٌ لَّكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ ﻭ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﻨﺎﻫﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﺎﻟﺎ ﻭ ﻣﺘﺎﻉ ﻭ ﺳﻮﺩﻱ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﻳﺪ ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻳﺪ ، ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ .(٢٩) النور قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَٰلِكَ أَزْكَىٰ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﮕﻮ : ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ [ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺣﺮﺍم ﺍﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﻳﺪﻥ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﺎﻣﺤﺮم ﻭ ﻋﻮﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ] ﻓﺮﻭ ﺑﻨﺪﻧﺪ ، ﻭ ﺷﺮﻣﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ، ﻗﻄﻌﺎً ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ، ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ .(٣٠) 🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺 💛سوره مبارکه #نور🌷 🌱 #امام_زمان🌱 🍃🌸🌸🌼🌼🌼🌸🌸🍃 🆔 @ketabchi313

#ﺗﻔﺴﻴﺮ: 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 👇👇👇👇🤣

آیه29 ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺣﻜﻢ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺭﻓﻊ ﺿﺮﻭﺭﺗﻬﺎ ﻭ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎء ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻌﻘﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: " ﮔﻨﺎﻫﻰ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻜﻮﻧﻰ ﺑﺸﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺘﺎﻋﻰ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ" (ﻟَﻴْﺲَ ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ ﺟُﻨﺎﺡٌ ﺃَﻥْ ﺗَﺪْﺧُﻠُﻮﺍ ﺑُﻴُﻮﺗﺎً ﻏَﻴْﺮَ ﻣَﺴْﻜُﻮﻧَﺔٍ ﻓِﻴﻬﺎ ﻣَﺘﺎﻉٌ ﻟَﻜُﻢْ). ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ:" ﻭ ﺧﺪﺍ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ" (ﻭَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣﺎ ﺗُﺒْﺪُﻭﻥَ ﻭَ ﻣﺎ ﺗَﻜْﺘُﻤُﻮﻥَ). ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺎﻩ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎء ﺳﻮء ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻜﻮﻧﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﻛﺸﻒ ﺍﺳﺮﺍﺭﻯ ﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺴﻜﻮﻧﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻛﻪ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ﻣﺴﻜﻮﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭﺭﻭﺩ ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﻮء ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺑﻰ ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﺪ. ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺎ: 1- ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻰ ﺷﻚ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺩﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺳﺖ، ﺑﻌﺪ ﻓﺮﺩﻯ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺩﻭ ﻧﻮﻉ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺍﺳﺖ، ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪﺍم ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﻭﻳﮋﮔﻴﻬﺎﻳﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺗﻰ. ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻗﻴﻮﺩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﻃﺮﺯ ﺣﺮﻛﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﺪ، ﻭﻟﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺿﻊ ﺩﺭ ﺗﻤﺎم ﻣﺪﺕ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺧﺴﺘﻪ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺩ ﺳﺮ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺍﺳﺖ. ﺍﻭ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺪﺗﻰ ﺍﺯ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻗﻴﺪ ﻭ ﺑﻨﺪﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﻯ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺧﻮﺩ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺑﺴﺘﻦ ﺩﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﻮﻗﺘﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺟﺪﺍ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﻗﻴﻮﺩﻯ ﻛﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ. ﺣﺎﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻴﻂ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺭﻭﺷﻦ، ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻛﺎﻓﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﮔﺮ ﺑﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺳﺮ ﺯﺩﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻴﻂ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻳﻢ ﺍﻣﻦ ﺁﻥ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻛﻨﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻥ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺒﺪﻝ ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﻭﻳﮋﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎم ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺩﺍﺭﺩ، ﻭ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺿﺮﻭﺭﺗﻰ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺣﻔﻆ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻭ ﺟﻬﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﺠﺎﺏ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻭ ﻣﻌﻴﻨﻰ ﺣﻖ ﺩﺍﺩﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺩﺭ ﺍﺳﻠﺎم ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺆﻛﺪ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﻳﺰﻩ ﻛﺎﺭﻳﻬﺎﻳﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻛﻤﺘﺮ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ: ﻛﻪ" ﺍﺑﻮ ﺳﻌﻴﺪ" ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﮔﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻯ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺭﻭﺑﺮﻭﻯ ﺩﺭ ﻧﺎﻳﺴﺖ! ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﺴﻰ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻯ ﺩﺭ ﻧﻤﻰ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﺑﻠﻜﻪ ﺩﺭ ﻃﺮﻑ ﺭﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﭼﭗ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻟﺴﻠﺎم ﻋﻠﻴﻜﻢ (ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ) ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﻴﺎﻭﻳﺰﻧﺪ . ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻳﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻳﺎ ﺣﺘﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺷﻮﺩ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮﺩ. ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺘﻰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﺩﺭم ﺷﻮم ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮم؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﺭﻯ، ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ ﻣﺎﺩﺭم ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰﺍﺭﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮم؟! ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍ ﺗﺤﺐ ﺍﻥ ﺗﺮﺍﻫﺎ ﻋﺮﻳﺎﻧﺔ؟!" ﺁﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻯ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺑﺒﻴﻨﻰ"؟! ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻧﻪ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻓﺎﺳﺘﺎﺫﻥ ﻋﻠﻴﻬﺎ!:" ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮ"! . ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻉ ﺷﻮﺩ، ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺮ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺩﺭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍ ﻛﻤﻰ ﻋﻘﺐ ﺯﺩ، ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻟﺴﻠﺎم ﻋﻠﻴﻜﻢ، ﻓﺎﻃﻤﻪ (ﻉ) ﭘﺎﺳﺦ ﺳﻠﺎم ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ، ﺑﻌﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭم ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮم؟ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮ ﺍﻯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ! ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﺩ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻣﻘﻨﻌﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺠﺎﺏ ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ ﻣﺤﺠﺐ ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﻣﺠﺪﺩﺍ ﺳﻠﺎم ﻛﺮﺩ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ (ﻉ) ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ، ﻭ ﻣﺠﺪﺩﺍ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻓﺎﻃﻤﻪ (ﻉ) ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺟﺎﺑﺮ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠَّﻪ ﮔﺮﻓﺖ . ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺨﻮﺑﻰ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺍﻟﮕﻮ ﻭ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻤﻮم ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻧﻜﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ.

ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺖ، ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﻭﻝ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻭم ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺯﻧﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺳﻮم ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﻫﻨﺪ! . ﺣﺘﻰ ﺑﻌﻀﻰ ﻟﺎﺯم ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ، ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﮔﺎﻩ ﻟﺒﺎﺱ ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ ﺑﺮ ﺗﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ ، ﻭ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺴﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻝ ﺑﺒﻴﻨﺪ، ﮔﺎﻩ ﻭﺿﻊ ﺍﻃﺎﻕ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺍﺳﺮﺍﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﻭﺍﻗﻒ ﺷﻮﺩ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﺻﺘﻰ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺟﻮﺭ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺮﻑ ﻧﻈﺮ ﻛﺮﺩ. 2- ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ" ﺑﻴﻮﺕ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻜﻮﻧﻪ" ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻔﺴﺮﺍﻥ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺍﺳﺖ، ﺑﻌﻀﻰ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ: ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎﻳﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﺎﺻﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻛﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ ﻫﻤﮕﺎﻧﻰ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺎﺭﻭﺍﻧﺴﺮﺍﻫﺎ، ﻣﻬﻤﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﻫﺎ، ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﻤﺎﻣﻬﺎ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ- ﺍﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺎم ﺻﺎﺩﻕ ﻉ ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻭ ﭘﻴﻜﺮﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﺷﻮﺩ، ﺍﻳﻦ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻌﻴﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﭼﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻛﺴﻰ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺘﺎﻉ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ. ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺒﺎﺭﻫﺎﻯ ﺗﺠﺎﺭ ﻭ ﺩﻛﺎﻧﻬﺎﻳﻰ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﺎﻉ ﻣﺮﺩم ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻯ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﻫﺮ ﻣﺘﺎﻋﻰ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺘﺎﻉ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﺁﻳﻪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻳﻦ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻧﻴﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺳﺎﻛﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺘﺎﻉ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﮔﺬﺍﺭﺩﻩ، ﻭ ﻫﻨﮕﺎم ﮔﺬﺍﺭﺩﻥ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺿﻤﻨﻰ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺮ ﻛﺸﻰ ﻳﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﻣﺘﺎﻉ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﻔﺎﺳﻴﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻨﺎﻓﺎﺗﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭﻟﻰ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﻭﻝ ﺑﺎ ﻣﻌﻨﻰ ﺁﻳﻪ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﺿﻤﻨﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﺘﺎﻋﻰ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﺩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﻛﺴﻰ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ. 3- ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩم ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺩﺭ ﻛﺘﺐ ﻓﻘﻬﻰ ﻭ ﺣﺪﻳﺚ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻰ ﻋﻤﺪﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩم ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﺎ ﺗﻦ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻨﮕﺮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﻭﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻬﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻯ ﻧﻜﺮﺩ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺯ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﺁﻟﺎﺕ ﻗﺘﺎﻟﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻧﻮﺍﻣﻴﺲ ﺧﻮﺩ ﺩﻓﺎﻉ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﮔﻴﺮﻯ ﺷﺨﺺ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺧﻮﻧﺶ ﻫﺪﺭ ﺍﺳﺖ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺸﻨﺘﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺸﻮﻧﺪ. آیه30 ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﭼﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﺗﺮﻙ ﺣﺠﺎﺏ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﻮﺭﻩ ﻋﻔﺖ ﻭ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻨﻰ ﻭ ﭘﺎﻛﺴﺎﺯﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺎﺕ ﺟﻨﺴﻰ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﺤﺜﻬﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺍﻧﺴﺠﺎم ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺩﺍﺭﺩ، ﺁﻳﺎﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻛﻪ ﺍﺣﻜﺎم ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﭼﺸﻢ ﭼﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﺣﺠﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﻴﺰ ﻛﺎﻣﻠﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺍﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺑﺎ ﺑﺤﺜﻬﺎﻯ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﺗﻬﺎﻣﺎﺕ ﻧﺎﻣﻮﺳﻰ ﺑﺮ ﻛﺴﻰ ﻣﺨﻔﻰ ﻧﻴﺴﺖ. ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺑﮕﻮ ﭼﺸﻤﻬﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ (ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﺎﻣﺤﺮم ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻈﺮ ﺍﻓﻜﻨﺪﻥ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺣﺮﺍم ﺍﺳﺖ) ﻓﺮﻭ ﮔﻴﺮﻧﺪ، ﻭ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻨﺪ" (ﻗُﻞْ ﻟِﻠْﻤُﺆْﻣِﻨِﻴﻦَ ﻳَﻐُﻀُّﻮﺍ ﻣِﻦْ ﺃَﺑْﺼﺎﺭِﻫِﻢْ ﻭَ ﻳَﺤْﻔَﻈُﻮﺍ ﻓُﺮُﻭﺟَﻬُﻢْ). " ﻳﻐﻀﻮﺍ" ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ" ﻏﺾ" (ﺑﺮ ﻭﺯﻥ ﺧﺰ) ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻛﻢ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﻧﻘﺼﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺻﺪﺍ ﻳﺎ ﻛﻢ ﻛﺮﺩﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﺸﻤﻬﺎﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﺑﻨﺪﻧﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﻢ ﻭ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻟﻄﻴﻔﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺯﻥ ﻧﺎﻣﺤﺮﻣﻰ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﻠﻰ ﺑﺒﻨﺪﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﺍﻧﺪﺍم ﺍﻭ ﺑﺮ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﮔﻮﻳﻰ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﻛﺎﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺻﺤﻨﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺩﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻛﻠﻰ ﺣﺬﻑ ﻛﺮﺩﻩ. ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﺍﺯ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﮔﻴﺮﻧﺪ (ﻭ ﺑﻪ ﺍﺻﻄﻠﺎﺡ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺁﻥ ﻓﻌﻞ ﺭﺍ ﺣﺬﻑ ﻛﺮﺩﻩ) ﺗﺎ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﻋﻤﻮم ﺑﺎﺷﺪ، ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺗﻤﺎم ﺁﻧﭽﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺮﺍم ﺍﺳﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻴﺎﻕ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺁﻳﻪ ﺑﻌﺪ ﻛﻪ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺣﺠﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻜﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﺎﻣﺤﺮم ﺍﺳﺖ، ﺷﺎﻥ ﻧﺰﻭﻟﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻟﺎ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ . ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺯﻧﺎﻥ ﺧﻴﺮﻩ ﻧﺸﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﻏﻴﺮ ﺧﻴﺮﻩ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﻌﻤﻮﻟﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻭﺳﻴﻌﻰ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ، ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺯﻥ ﻧﺎﻣﺤﺮﻣﻰ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﺩﻳﺪ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﭼﺸﻢ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﮔﻴﺮﺩ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ ﺍﺯ

ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺩﻳﺪ ﺍﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻜﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺭﺍﻩ ﻭ ﭼﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ" ﻏﺾ" ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻛﺎﻫﺶ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺖ (ﺩﻗﺖ ﻛﻨﻴﺪ). ﺩﻭﻣﻴﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺣﻔﻆ" ﻓﺮﻭﺝ" ﺍﺳﺖ. " ﻓﺮﺝ" ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻗﺒﻠﺎ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ" ﺷﻜﺎﻑ" ﻭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻭ ﭼﻴﺰ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻛﻨﺎﻳﻪ ﺍﺯ ﻋﻮﺭﺕ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﻣﻌﻨﻰ ﻛﻨﺎﻳﻰ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻛﻠﻤﻪ" ﺩﺍﻣﺎﻥ" ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻥ ﻣﻰ ﮔﺬﺍﺭﻳﻢ. ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ" ﺣﻔﻆ ﻓﺮﺝ" ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻥ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺎم ﺻﺎﺩﻕ ﻉ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ: ﻛﻞ ﺁﻳﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﻓﻴﻬﺎ ﺫﻛﺮ ﺍﻟﻔﺮﻭﺝ ﻓﻬﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﺰﻧﺎ ﺍﻟﺎ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﺎﻳﺔ ﻓﺎﻧﻬﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﻨﻈﺮ: " ﻫﺮ ﺁﻳﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻭﺝ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ، ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﻔﻆ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺯﻧﺎ ﺍﺳﺖ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﻔﻆ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ" . ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﺳﻠﺎم ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﻮﺕ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﻝ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﻧﻬﻰ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺁﻳﻪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:" ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ" (ﺫﻟِﻚَ ﺃَﺯْﻛﻰ ﻟَﻬُﻢْ). ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺧﻄﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻫﻮﺱ ﺁﻟﻮﺩ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﺎﻣﺤﺮم ﻣﻰ ﺍﻓﻜﻨﻨﺪ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻏﻴﺮ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻯ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺩﻫﻴﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ" (ﺇِﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﺧَﺒِﻴﺮٌ ﺑِﻤﺎ ﻳَﺼْﻨَﻌُﻮﻥَ)

👆👆👆👆👆 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 #تفسیر_نمونه ذیل آیه 29و30 #سوره_نور @ketabchi313