#معرفی_کتاب کتاب «تصویر دوریان گری» معروف ترین اثر اسکار وایلد شاعر، نمایشنامه نویس و داستان نویس ایرلندی است. این رمان با نگاهی تازه به زشتی و زیبایی می پردازد.. دوست نقاش دوریان گری، بازیل، از او تصویر زیبایی می کشد و این تصویر، او را دچار غم و اندوه می کند. این تابلوی نقاشی ارتباط عجیبی با زندگی دوریان گری پیدا می کند. #تصویر_دوریان_گری #اسکار_وایلد #محسن_سلیمانی ══════°✦ ❃ ✦°══════ ♡ #ʝѳiɳ ↴ ➣ @ketabekhoobam

📌 #برشی_از_کتاب به طرف پنجره رفت و پرده را بالا کشید. نور تند صبحگاهی همچون سیل به درون اتاق جاری شد. آن حالت بی رحمی عجیبی که او متوجه شده بود در چهره اش روی تابلو وجود دارد گویی هنوز در آن، جا خوش کرده و حتی زننده تر شده بود. نور گرم و روشن آفتاب خطوطی از قساوت را دور دهانش به وضوح نشان می داد، طوری که گویی او بعد از انجام کاری وحشتناک خود را در آینه می دید. اخم کرد، از روی میز، آینه ی بیضی را که قابی از جنس عاج داشت و یکی از چیزهایی بود که لرد هنری به او هدیه داده بود، برداشت و فوری به سطح صیقلی آن نگاه کرد. نه، دور لب های قرمزش هیچ خطِ کج و کوله ای نبود. معنی آن چه بود؟ چشم هایش را مالید و باز به تابلوی تصویر خودش نزدیک شد و دوباره آن را با دقت نگاه کرد. به جاهای دیگر تابلو که نگاه کرد، هیچ نشانه ای از تغییر ندید، اما تردیدی نبود که کل حالت چهره اش تغییر کرده بود. این فقط خیالات او نبود. این تغییر وحشتناک آشکار و واضح بود. خودش را روی صندلی انداخت و به فکر فرو رفت. ناگهان فکری در ذهنش جرقه زد. یاد حرفی افتاد که به بازیل در محل کارش، روزی که تابلو را تمام کرده بود گفته بود. آری، خوب یادش بود. آرزوی ابلهانه ای کرده بود، آرزو کرده بود همیشه جوان بماند و تصویرش در تابلو به جای او پیر شود، اینکه زیبایی او هیچ گاه از بین نرود و چهره اش در تابلو به جای او بارِ همه ی شهوت ها و گناهانش را به دوش بکشد، اینکه چین و چروک های پژمردگی ناشی از رنج و فکر زیاد به جای اینکه در چهره ی او بیفتد، روی تابلو نمایان شود و او همیشه جوان و در اوج شکفتگی و زیبایی جوانی بماند. نه مسلماً این آرزوی او برآورده نشده بود. چنین چیزی غیرممکن بود. حتی فکر آن هم وحشتناک به نظر می آمد، با وجود این، دور لب های تصویری که پیش روی او بود نشانه هایی از قساوت و بی رحمی دیده می شد. ➖➖➖➖ #تصویر_دوریان_گری •┈┈••✾•🦋🌸🦋•✾••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/3864985616C5249ad5046

•┈┈••✾•✨📚✨•✾••┈┈• دوریان از جا پرید و داد زد:" بس کن بازیل، بس کن! دیگه نمی خوام حرف هات را بشنوم. تو نباید درباره ی این چیزها با من صحبت کنی. هر اتفاقی می خواست بیفته افتاده و گذشته ها گذشته." _تو به دیروز می گی گذشته؟ _میزان گذشت زمان چه ربطی به این موضوع داره؟ فقط آدم های سبک مغز برای راحت شدن از شر یک احساس به سال ها وقت احتیاج دارند، اما کسی که بر خودش مسلطه می تونه هروقت بخواد غم را فراموش کنه، همان طور که می تونه هروقت خواست شادی را به وجود بیاره. 📖 بخشی از کتاب #تصویر_دوریان_گری @ketabekhoobam