#امام_خمینی (ره) به هیچ وجه مباحث فلسفی را داخل فقه نمی‌کرد گفتگویی با آیت الله آقای شیخ #مصطفی_اشرفی_شاهرودی مبنای مرحوم امام خمینی ره، بر این بود که باید احکام الهی در عصر غیبت نیز اجرا شودقبل از ایشان هم بعضی از فقها چنین استنباطی داشتند، مرحوم شیخ مفید و مرحوم صاحب جواهر بر این باور بودند برخی دیگر از فقها هم به این مسئله اعتقاد نداشتند و می گفتند: آنچه که ثابت شده فقط منصب قضاوت و مخصوصاً فتوا دادن است که امام عصر(عج) به فقها در عصر غیبت داده اند. اما مسأله حکومت و غیرذلک؛چنین حقی از طرف ائمه معصومین برای فقها داده نشده است. منتهی بعضی ها هم می گفتند: از باب امور حسبیه – چون بالاخره تشکیل دادن نظام دینی یکی از بهترین مصادیق امور حسبیه است – از این جهت باید فقها در رأس قرار بگیرند و احکام دینی را اجرا کنند. به هر صورت یکی از خصوصیات شخص امام(ره) در مسأله احکام فقهی همین استنباطی بود که ایشان داشتند. قبل از ایشان هم بعضی از فقها چنین استنباطی داشتند مرحوم شیخ مفید و مرحوم صاحب جواهر بر این باور بودند و خیلی قوی و محکم، پای آن ایستادند و درس آن را هم دادند؛ در مقابل دسته دیگری به آن مقدار معتقد نبودند. ایشان سخن افراد یا شخص را به دقت گوش می کرد و سپس در مقام جواب به دو یا سه کلمه اکتفا می کرد، اینطور نبود که با هر کسی در خصوص مسائل اجتماعی و سیاسی مباحثه و مناظره کند. حضرت امام بسیارقوی الاراده بودند. شجاعت ایشان بی نظیر یا بسیار کم نظیر بود.از خصوصیات دیگر ایشان اینکه در مسائل تسرّع ننموده و خیلی با دقت حرف را گوش می کرد، جوانب مسأله را می سنجید و سپس تصمیم می گرفت و عمل می کرد و در عمل متزلزل نمی شد. مشروح در #پایگاه_اطلاع_رسانی_کتاب_ناب 👇 https://b2n.ir/292110 @ketabenaab