•ای کشته‌‌ی شیوخ مقدّس‌نما• - - قال علي بن حسين -علیهما السلام- : فغيّبني رجل منهم واكرم نزلي واحتضنني وجعل يبكي كلّما خرج و دخل حتّى كنت أقول: ان يكن عند أحد من الناس وفاء فعند هذا، إلى أن نادى منادي ابن زياد: ألا من وجد علي بن حسين فليأت به فقد جعلنا فيه ثلاثمائة درهم. قال: فدخل والله علي و هو يبكي و جعل يربط يدي إلى عنقي! و هو يقول: أخاف! فاخرجني والله إليهم مربوطاً حتى دفعني إليهم و اخذ ثلاثمائة درهم و أنا أنظر إليها امام سجاد -علیه السلام- فرمودند: بعد از شهادت سید الشهدا مردی من را پنهان کرد و مرا اکرام داشت و پناه داد، و در هر رفت و آمدی پیوسته گریه می‌کرد؛ تا جایی که با خود چنین گفتم: اگر قرار باشد که احدی از مردم وفادار باشد، قطعا همین فرد است! تا این‌که منادی ندا داد: «هر کس علی بن حسین -علیهما السلام- را پیدا کرده بیاورد، که برای او سیصد درهم جایزه قرار دادیم». پس همان‌مرد بر من وارد شد و همان‌طور که گریه می‌کرد، دستم را به گردنم بست! و می‌گفت: «می‌ترسم»! و من را دست بسته تحویل‌شان داد و در حالی که نگاه می‌کردم آن سيصد درهم پول را گرفت! 📚طبقات الكبري، إبن سعد، ج٥، ص٢١٢ @ketabkhaneh_fazael

- - حاج ملاّ آقا جان زنجانی می‎گفت: اینکه عصر عاشورا دشمن معجر از سر حضرت زینب -علیها السّلام- کشید و گیسوان حضرت مکشوف شد، من مطمئنّم هیچ‎ کس قدرت نداشت به حضرت نگاه بیندازد؛ زیرا وقتی به خورشید آخرت پس از این‌که در چهار دریا فرو رفته و نورش ضعیف شده و خورشید آسمان دنیا گشته است، کسی نمی‎تواند نگاه بدوزد و به قرص آن نگاه کند، چطور می‎تواند به زینب -علیها السلام- که خورشید خدایی است که در هیچ دریایی فرو نشده است، نگاه بیندازد؟ 📚 مصباح الهدی، مهدی طیّب

[ به احترام مصائب ذوات مقدسه، با معرفت و در شرایط مناسب خوانده شود. ] - - به روايت شيخ صدوق چون سر حسین -علیه‌السلام' را برای ابن‌ زیاد آوردند، دستور داد آن را در طشت طلا برابرش نهادند و با چوب دستی به دندان‌هایش می‌زد و می‌گفت: -لقد أسرع الشیب الیک یا أبا عبدالله- [ یا اباعبدالله چه زود پیر شدی! ] و گفته‌اند: زینب کبری -علیها السلام- در جواب فرمود: ای پسر زیاد، برادرم پیر نبود، ولی داغ علی‌اکبر او را پیر نمود.. 📚 أنوار المجالس، شهرابي، ج١، ص١٥٧ @ketabkhaneh_fazael

۲۶ محرم الحرام ورود رأس مبارک به کلیسا و مسلمان شدن راهب نصرانی

-

- در بند غمت هرکه اسیر است ، عزیز است . .

•پیراهنی که هر روز امام زمان می‌بیند!• - - ان امام زمان سلام اللّه علیه یشهد منظر الطف فی کل صبیحه و غروب هذه هی حیات ولی عصر سلام اللّه علیه و ان قمیص جده سیدالشهدا سلام اللّه علیه معلق فی صدر الدار التی یقطنها بحیث یشهد فیها کل یوم منظر القمیص و هذا القمیص سیبقی علی تلک الحال حتی یری المولی تجدد الدماء علیه و نبوعها منه فیعلم أن ساعه ظهوره قد حانت. ------------------ همانا امام زمان عجل‌الله‌فرجه هر صبح و شام کربلا را مشاهده می‌کند و این زندگی امام عصر سلام اللّه علیه است و همانا پیراهن جدش سیدالشهدا بالای خانه‌ای که حضرت در آن است معلَّق است طوری که هر روز به آن پیراهن نگاه می‌کند و این پیراهن بر این حال است تا وقتی که حضرت می‌بیند خون تازه از آن می‌جوشد پس می‌فهمد که وقت ظهورش رسیده است. 📚الوصایا العشر، عباس بن نخي، ص١٥ @ketabkhaneh_fazael

- عَجَّلَ الله فَرَجَهُ الشَّرِيف

- - قال رسول الله صلي الله عليه و آله و سلّم ألا و صلي الله علي الباكين علي الحسين -عليه السلام- و المقيمين عزائه. آگاه باشيد که همانا خداوند متعال رحمت می‌فرستد به گریه‌کنندگان بر حسین -علیه السلام- و کسانی که اقامه عزا بر او می‌کنند. ---------------------- عن المنذر الثوری انه قال سمعت باذنی من الحسین -علیه السلام- انه قال: من عبر قطره واحده فی مصیبتی خلده الله معی فی الجنه ابدالآبدین. منذر ثوری گفت با همین دو گوشم از امام حسین -علیه السلام- شنیدم که فرمود: هر کسی یک قطره اشک در مصیبت من بریزد خدا تا ابد ابدها او را همراه من در بهشت جاویدان کند. 📚بشارت الباکین، تبریزی، ص١٠٥ @ketabkhaneh_fazael

- - کما ذکر بعض العلماء فی کتب المقتل انّ بکاء رسول اللّه -صلی اللّه علیه وآله- فی مصائب الحسین -صلوات اللّه علیه- کان اعظم عنداللّه من صلوته و طاعته و حرصه فی هدایة الناس و التبلیغ. در کتب مقاتل آمده که گریه‌ی رسول خدا -صلی اللّه علیه وآله- در مصائب حسین -صلوات اللّه علیه- نزد خدا عظیم تر بود از نماز و طاعت و حرص او در هدایت مردم و تبلیغ نمودن دین. 📚 بشارت الباکین، تبریزی، ص١٦٦ @ketabkhaneh_fazael

- - انّ أعظم أعمال هؤلاء المعصومين الّذي به بلغوا الي المقام المحمود، الّذي ليس فوقه مقام من المقامات و درجة من الدّرجات كان هو البكاء علي الحسين -عليه السّلام- عظیم‌ترین و بزرگ‌ترین عمل اهل بیت عصمت و طهارت که به واسطه آن عمل به مقام محمود رسیدند، مقامی که بالاتر از آن مقام، مقام و درجه‌ای نیست، گریه کردن بر امام حسین -علیه السلام- بود. 📚 بشارت الباکین، تبریزی، ص١٦٦ @ketabkhaneh_fazael

چی شد قول و قرارامون کویر دل مرده تو حسرت بارون