#نکات_منفی_سوار_سوم کتاب از زبان 7 نفر ماجرای کربلا را بیان می کند. 4 نفر از آن شخصیتها ام کلثوم، سکینه، حضرت زینب سلام الله و امام سجاد علیه السلام است. از زبان معصوم بیان احساسات و نقل روایات تاریخی ضعیف اشتباه است. کتاب رفرنس ندارد که مخاطب بداند این مطالب از چه کتابهای تاریخی آورده شده. از روایتهای تاریخی ضعیف وجعلی بسیار استفاده شده. 1: کل داستان بر محور روایت جعلی علاقه امام حسین علیه السلام و یزید به ارنیب و جواب مثبت او به خواستگاری امام حسین علیه السلام است. 2: درباره شهادت طفلان مسلم از روایت ضعیف تاریخ که آنها همراه پدرشان در کوفه بودند استفاده شده است 3: بر روی بدون حجاب و برهنه بودن حرم اهل بیت تاکید دارد که درست نیست. 4: هند همسر یزید را خدمتکار خانه امیرالمومنین علیه السلام و امام حسن علیه السلام و محب این خاندان معرفی می کند که این بیان در کتاب معالی سبطین آمده است که تاریخ پژوهان آن را کتابی تحریف گستر معرفی می کند. 5: وفات خانم رباب را 4 سال بعد از واقعه کربلا بیان می کند که تاریخ وفات ایشان یک سال بعد از واقعه کربلا است. در جاهایی که از زبان یزید، عمرسعد و ابن زیاد صحبت می کند طوری بیان می شود که آنها هیچ کدام موافق این کار نبودند و از این کار پشیمان هستند. در جایی بیان می شود که عبید الله می گوید حسین خوب است اما من به خاطر این دنیا این کار را می کنم. در حالیکه در روایات داریم حرامزاده نسبت به اهل بیت دشمنی دارد. وقتی از زبان عمر سعد صحبت می‌کند گویی او بی تقصیر است و نمی خواسته بجنگد و مدام در پی برقراری صلح بوده ولی امام حسین علیه السلام راضی نمی شد. درباره شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام، عمر سعد می گوید وقتی تیر حرمله به گلوی نوزاد نشست مرا میخکوب کرد. درحالیکه در تاریخ داریم که حرمله از عمر سعد می پرسد پدر را بزنم یا پسر را؟ و عمر پاسخ می دهد پسر را بزن.