✅یادداشت یکی از دوستداران کتاب👇👇👇 #کتاب_خوندم #پس_از_بیست_سال مدتهااااا بود که دلم میخواست بخونمش ولی هردفعه با دیدن حجمش منصرف میشدم و میگفتم نه هنوز حوصله اش رو ندارم. الان وقتش نیست ... ۲،۳ روز پیش تصمیم گرفتم بهش فرصت بدم و ببینم چندمرده حلاجه... خیلی حلاج بود🤪😂 زود جذبم کرد و همراهش شدم. باورم نمیشد ۲،۳ روزه تمام بشه ولی انقدر روان بود که شد. 🤷‍♀ یادمه چندسال پیش تصمیم گرفتیم سریال امام علی رو ببینیم که با رسیدن به قسمت های جنگ صفین، متوقف شدیم... این حجم از نافرمانی و حماقت مسلمان ها، غربت و تنهایی امام و مکر معاویه برامون قابل تحمل نبود. بعد از هرقسمت سرشار از غم ، خشم و حسرت میشدیم... و این چندروز با ورق ورق کتاب پس از بیست سال همون حس ها برام تکرار شد.. غم، خشم ، حسرت و فهمیدن عمیق جنگ روانی و نرم معاویه.... جنگ روانی و نرمی که در طول تاریخ بارها و بارها تکرار شده و امروزم درگیرش هستیم. پس از بیست سال کتاب تاریخ نیست. نمیشه به جزئیات تاریخیش اعتماد کرد.(چندتایی رو چک کردم خیلی قابل اعتماد و دقیق نبود. یا زاییده ذهن نویسنده بود یا ترکیب شده با عنصر خیال پردازی نویسنده) اما کتابیه که میشه باهاش حال و هوای کلی اون دوره رو درک کرد... هوایی سرشار از فریب و نیرنگ و نفهمیدن... هوای مسمومی که بسیاری از مؤمنان رو گمراه کرد... و درک این هوا چقدددر مهم و ضروریه... قبل از خوندن کتاب فکر میکردم کتابی با این حجم، حتما یه برهه طولانی از تاریخ اسلام رو تو خودش داره ولی کل کتاب ۵ سال هم نبود و احساس نمیکردی نویسنده زیاده گویی کرده یا داستان رو کش داده. چقدر دیالوگ ها و گفتگو ها دقیق بود. چه نکات ریز و نابی داشت. نویسنده خیلی حرف زده بود ولی سخنرانی نکرده بود. شخصیت پردازی قشنگ و شخصیت شناسی دقیقش رو دوست داشتم. شخصیت های فرعیش هم نه انقدر زیاد بودن و درگیر که هدف گم بشه نه انقدر کم که از حال و هوای داستانی خارج بشه... نکته آخر اینکه یه تیکه هایی تو کتاب هست که اونو برای بالای ۱۴و۱۵ سال مناسب میکنه... #فروردین #۱۴۰۲