علی(ع)، در نامه خود به‌ حسن(ع) او را از #توسل و #شفیع قرار دادن باز میدارد، چگونه است که شیعیان امروز برخلاف علی(ع) مدعی توسل و شفاعت هستند؟ ✅مسئله شفاعت از #مسلمات شیعه و برگرفته از نص قرآن کریم است. بنابراین، با توجه به ادله شفاعت، نفی شفاعت امکان ندارد و اگر آیات یا روایاتی در نفی #شفاعت آمده است، باید آن‌را با در نظر گرفتن دیگر آیات و روایات معنا کرد. اما این‌که مراد امام علی(ع) از این عبارت که «خداوند تو را مجبور به برگزیدن شفیع نکرده است» چیست؟ چند #احتمال در معنای کلام حضرت وجود دارد که به برخی از آنها، اشاره می‌شود: 1. منظور از شفیعی که در این‌جا نفی شده است؛ #شفیعی است که در شفاعت، مستقل است. 2. احتمال دیگر این است که #مقصود امام علی(ع) از نفی شفیع، شفیعی است که حاجب و مانع از ارتباط مستقیم انسان با #خداوند باشد. 3. احتمال #سومی نیز وجود دارد که برخی مطرح کردند و آن این‌که ممکن است مراد حضرت(ع) نفی لزوم و ضرورت پناه بردن به #شفیع است. 📚تحریر تمهید القواعد، ص 195- 209 @keyfonas

#ولادت_حضرت_زهرا_مبارک مادرِ پدر خود یعنی چه؟ #ام_ابیها " أم أبیها "به معنای "مادر پدرش" لقبی است که رسول اکرم (ص) به دختر خود دادند. اینکه #پیامبر (ص) در خردسالی مادر را از دست داد و سراسر عمر عزیزش را #بسختی گذراند و تا قبل از ازدواج با حضرت خدیجه و حتی پس از آن، پیوسته مورد آزار مشرکان بود. در این موارد دختر عزیزش فاطمه، با اینکه کودکی بیش نبود چون #پروانه به گرد شمع وجود پدر می گشت وهیچگاه از او جدا نمی شد و در #رفع اندوه او آنچه می توانست می کوشید و از پدر دلجویی می کرد. چون رسول خدا(ص) دلسوزی وی را می دید #اشک می ریخت و می فرمود: او مادرِ پدرش است. ✅ این کُنیه را شیعه و #سنی نقل کرده و در معنای آن وجوهی بیان نموده اند. در میان معانی آن علاوه بر آنچه بیان شد، شاید بهترین وجه این باشد که: «ام» در لغت به معنای #مقصود و هدف نیز آمده است و چون فاطمه ثمره درخت نبوت و حاصل عمر حضرت #ختمی مرتبت بود او را ام ابیها گفتند. او بود که مقصود حقیقی و هدف و #ثمره واقعی زندگانی پیغمبر بود. 📚العین ج8،ص124 @keyfonas

#پاسخ_شبهات علی(ع)، در نامه خود به‌ حسن(ع) او را از #توسل و #شفیع قرار دادن باز میدارد، چگونه است که شیعیان امروز برخلاف علی(ع) مدعی توسل و شفاعت هستند؟ ✅مسئله شفاعت از #مسلمات شیعه و برگرفته از نص قرآن کریم است. بنابراین، با توجه به ادله شفاعت، نفی شفاعت امکان ندارد و اگر آیات یا روایاتی در نفی #شفاعت آمده است، باید آن‌را با در نظر گرفتن دیگر آیات و روایات معنا کرد. اما این‌که مراد امام علی(ع) از این عبارت که «خداوند تو را مجبور به برگزیدن شفیع نکرده است» چیست؟ چند #احتمال در معنای کلام حضرت وجود دارد که به برخی از آنها، اشاره می‌شود: 1. منظور از شفیعی که در این‌جا نفی شده است؛ #شفیعی است که در شفاعت، مستقل است. 2. احتمال دیگر این است که #مقصود امام علی(ع) از نفی شفیع، شفیعی است که حاجب و مانع از ارتباط مستقیم انسان با #خداوند باشد. 3. احتمال #سومی نیز وجود دارد که برخی مطرح کردند و آن این‌که ممکن است مراد حضرت(ع) نفی لزوم و ضرورت پناه بردن به #شفیع است. 📚تحریر تمهید القواعد، ص 195- 209 @keyfonas

#بشارت_امام_هادی_ع_به_مرد_مسیحی هبة الله موصلی روایت می‌کند مردی نصرانی و #مسیحی که به شغل کتابت (نویسندگی) اشتغال داشت و به نام «یوسف بن یعقوب» خوانده می‌شد، بین او و پدرم رابطه دوستی بود، روزی این کاتب نصرانی، نزد پدرم آمد، گفتم: برای چه به اینجا آمده‌ای؟ گفت: «به حضور #متوکل (خلیفه وقت) دعوت شده‌ام ولی نمی‌دانم برای چه احضار شده‌ام و از من چه می‌خواهد؟ و من #سلامتی خود را از خداوند به صد دینار خریده‌ام و آن صد دینار را برداشته‌ام تا به امام هادی علیه‌السلام بدهم.» پدرم گفت: در این مورد، موفق شده‌ای. آن مرد #نصرانی نزد متوکل رفت و پس از اندک مدتی، نزد ما آمد در حالی که شاد و خوشحال بود، پدرم به او گفت: «ماجرای خود را به من بگو.» او گفت: «به شهر #سامرا رفتم، که قبلاً هرگز به این شهر نرفته بودم، به خانه‌ای وارد شدم، با خود گفتم بهتر این است که نخست قبل از آنکه کسی مرا بشناسد که به سامرا آمده‌ام، این صد دینار را به امام هادی علیه‌السلام برسانم، بعد نزد متوکل بروم، ... به خانه ابن‌الرضا (امام هادی علیه‌السلام) رسیدم. ... ناگاه خدمتکار سیاه چهره‌ای از آن خانه بیرون آمد و گفت: «تو یوسف بن یعقوب هستی؟» گفتم: آری. گفت: وارد #خانه شو، من وارد خانه شدم، او مرا در دالان خانه نشاند و سپس به اندرون رفت، با خود گفتم این دلیل دیگری بر مقصود است، از کجا این #غلام می‌دانست که من یوسف بن یعقوب هستم، با اینکه من هرگز به این شهر نیامده‌ام و کسی مرا در این شهر نمی‌شناسد، بار دیگر خدمتکار آمد و گفت: «آن صد دینار را که در کاغذ پیچیده‌ای و به همراه داری بده»، آن را دادم و با خود گفتم: این نیز دلیل دیگر است بر #مقصود. سپس آن خدمتکار نزد من آمد و گفت: وارد خانه شو! من به خانه‌ی ابن‌الرضا علیه‌السلام وارد شدم، دیدم آن حضرت تنها در خانه‌ی خود نشسته است، تا مرا دید به من فرمود: «ای یوسف آیا وقت آن نرسیده تا رستگار شوی؟» گفتم: «ای مولای من! دلیلها و نشانه‌هایی (بر صدق شما و اسلام) برای من آشکار گردید، که برای هدایت و #رستگاری من کفایت می‌کند.» فرمود: هیهات! تو #اسلام را نمی‌پذیری، ولی به زودی پسرت مسلمان می‌شود و از شیعیان ما می‌گردد، ای یوسف! گروهی که گمان می‌کنند، #دوستی ما سودی به حال امثال شما و پیروان دیگر ادیان، ندارد، ولی آنها دروغ گفتند؛ سوگند به خدا #دوستی ما، به حال امثال تو (که نصرانی هستی) نیز سودبخش است. امام هادی در ادامه فرمود: برو دنبال آن #کاری که برای آن آمده‌ای، زیرا آنچه را دوست داری، به زودی خواهی دید و به زودی دارای پسر مبارک خواهی شد. آن مرد #نصرانی می‌گوید: نزد متوکل رفتم، و به تمام مقاصدم رسیدم و بازگشتم. هبة الله می‌گوید: من بعد از مرگ همین نصرانی، با پسرش دیدار کردم، دیدم مسلمان است و در مذهب #تشیع، استوار و محکم می‌باشد، او به من خبر داد که پدرش بر همان دین نصرانیت مرد، ولی خودش بعد از مرگ پدر، مسلمان شده است و پیوسته می‌گفت: انا بشارة مولای: من #بشارت مولای خود (امام هادی علیه‌السلام) هستم. مجلسی، بحارالانوار، ج 50، ص 144 @keyfonas