من میدونم ک تو خیلی زحمت کشیدی، ۲۰ سال تمام درس خوندی... میدونم که چقدر سنگینه بار اینهمه سختی و مسئولیتی که رو دوشت کشیدی.. میدونم که چقدر ادم حسابی هستی که راه نجاتت رو کتاب و درس خوندن دیدی علی رقم اینکه میتونستی کارهای دیگه‌ای انجام بدی... تو کتاب و درس روانتخاب کردی... پس خیلی مبارکه اینم میدونم که چه بغض سنگینی رونگه داشتی برای بعد از خبر قبولی ان‌شالله که با خبر قبولی میترکه♥️ ببین نگران نباش، تو قرار نیست تنهایی بری سر جلسه آزمون، تو و خدا قراره باهم دیگه برید سر جلسه، باهم وارد جلسه میشید و باهم جواب میدید به سوالات من میگم هروقت با هر سختی روبه‌رو شدی یدونه بزن رو شونه خودت و بگو قرار نیست من تنهایی حلش کنم، خدا کنارمنه، من و خدا باهم حلش میکنیم. البته این ارزو و هدفی که توی ذهن منه انتخابه منه رسالته منه، امانته خداست دست من که اینقدر اشتیاق دارم برای رسیدن بهش، برای خدا هم ارزشمنده کین طلب در تو گروگان خداست زان که هر طالب به مقصودی سزاست این ارزویی که به دلت افتاده امانت خداست به تو، اون میدونه که چه ارزو و هدفی رو در دل چه کسی قرار بده... این روزاها هم میگذره قربونت برررم، تمام خستگی‌هاتو زمانی که داری اماده بشی بری مدرسه، زمانی که کلاستتموم شده بود داشتی میرفتی سالن دبیرنان همه رو همونجا رفع کردی.. توی پله‌ها یه مادری میاد باهات صحبت میکنه و با بغض بهت میگه که چیکار کردین با دختر من کسی که میخواسته ترک تحصیل کنه، حالا انقدر شور و شوق پیدا کرده و داره ادامه میده، با وجود اینکه شاید از لحاظ اقتصادی شمارو برخوردار نکنه اما نجات دادن یه نفر یا حتی تاثیر مثبت داشته باشی میتونه تموم خستگی‌های این چندسالتو به پایان میرسونه... (هو معکم عین ما کنتم) او با شماست، هرجا که باشید♥️♥️♥️ نگران نباش، تو هیچ کاریو تنها انجام نمیدی، تو و خدا باهم انجامش میدی اونم به خیر و خوشی♥️♥️♥️🙏🏻🙏🏻 بهت قول میدم ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ #مصاحبه