🔴 برای شناسایی نفوذی‌ها اقدام فوری کنید 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹ترور این همه فرمانده ارشد در بالاترین سطوح نظامی و امنیتی، فقط کار نفوذ است آن هم در سطح بالا! در بالاترین سطوح کسانی نفوذ کرده‌اند و هر فرمانده‌ای که پروتکل‌های رسمی اختفا و استقرار و سکونت را رعایت کرده ترور شده! هر فرمانده‌ای هم که پروتکل را بهم زده و طبق نبوغ خودش عمل کرده، از ترور بحمدلله جانش به سلامت بوده. 🔸بله این ترور در اراده ملت و رهبری و ساختار نیروهای نظامی خللی وارد نمی‌کند و به مدد الهی از این مرحله سخت عبور می‌کنیم. اما برای این نفوذ فکری اساسی کنید. ✅اسلام هیچوقت از بیرون شکست نخورده. همیشه خیانت و نفوذ بوده که کمر نهضت‌های اسلامی و قدرت‌های اسلامی را شکسته. برای شناسایی نفوذی‌ها باید اقدامات فوری فوتی کرد. آنکه فرماندهان سابق را لو داده برای فرماندهان جدید هم برنامه دارد حتماً. مثل حزب‌الله. 💢امروز از مهم‌ترین وظایف وزارت اطلاعات، ستاد کل و اطلاعات سپاه این مسئله است. 🆔 @kh_enghelab

🔴 حزب‌الله لبنان دچار خطای استراتژیک شده در عدم پاسخ به حملات صهیونیست‌ها! 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹ظاهراً این حملات یک‌طرفه ناشی از ‎#صلح_تحمیلی در لبنان است که از ناحیه دولت و غربگراهای لبنان تحمیل شده. 🔸حزب الله اگر حیات و موجودیت خودش را می‌خواهد باید از این تله ‎صبر استراتژیک خارج شود! ✅ایران اگر می‌خواهد در این جنگ وجودی و حیاتی و برای بقا، بیش از این تضعیف نشود حمایت خودش را حزب‌الله لبنان و حشدالشعبی عراق و انصارالله یمن، متفاوت از دوسال اخیر، به سطح بالاتر و آشکارتری برساند. 🔹جنگ تحمیلی ۱۲ روزه نشان داد که شترسواری دولا دولا نمی‌شود! سیاست جدی‌تری می‌خواهد. 🔸نباید اجازه بدهیم تا آنها اول کاری کنند بعد ما دست به کار شویم! 💢اقدام پیش‌دستانه! شاید جلوی اجرای نقشه دشمن را بگیرد. 🆔 @kh_enghelab

🔴 رویکرد اسرائیل؛ دفاع محور است یا تهاجم محور؟!/ جنگ برای بقا و امنیت بیشتر از طریق قدرت بیشتر! 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹رویکرد اسرائیل در چنددهه گذشته و در دوسال اخیر، بر مبنای رئالیسم تدافعی(واقع گرایی تدافعی) توجیه‌پذیر نیست و بیشتر بر مبنای رئالیسم تهاجمی توجیه‌پذیر است. 🔸رویکرد رئالیسم تدافعی(واقع گرایی تدافعی) معتقد است که دولت‌ها برای حفظ «امنیت و بقا» معمولاً به دنبال «حفظ وضع موجود» و جلوگیری از تهدیدات هستند. در این چارچوب، افزایش قدرت تنها تا جایی پیش می‌رود که نیازهای امنیتی تأمین شود و اقدامات تهاجمی بی‌دلیل و بیش‌ازحد می‌تواند باعث ایجاد ائتلاف‌ها و تهدیدهای جدید علیه دولت شود. ✅در مقابل، رئالیسم تهاجمی استدلال می‌کند که قدرتِ بیشتر همیشه برابر با امنیت بیشتر است. دولت‌ها به طور طبیعی تمایل دارند قدرت خود را تا جای ممکن گسترش دهند و حتی وضع موجود را تغییر داده و به سمت وضع مطلوب حرکت کنند، چون تنها راه تضمین امنیت و بقا، تسلط و افزایش مداوم قدرت نسبت به رقباست. 🔹به زبان ساده، رئالیسم تهاجمی همان توسعه طلبی و زیاده‌خواهی است. رئالیسم تدافعی به دنبال حفظ امنیت با حداقل قدرتِ لازم است، اما رئالیسم تهاجمی گسترش حداکثری قدرت را تنها راه بقا می‌داند. 🔸بررسی رویکرد اسرائیل در سال‌های اخیر، نسبت به کشورهای اطراف نشان می‌دهد که مبنای سیاست خارجی و ساخت قدرت درونی اسرائیل، بر رئالیسم تهاجمی است نه تدافعی. او امروز با غزه درگیر است؛ همزمان با لبنان درگیر است؛ با سوریه می‌جنگد؛ برنامه جنگ با عراق را در سر دارد؛ با ایران درگیر است؛ بدنبال جنگ با پاکستان در آینده است؛ اگر به اهدافش برسد روزی با ترکیه هم وارد درگیری می‌شود. ✅این دست‌وپا زدن بعلت تهدیدی است که برای بقا و موجودیت خود احساس می‌کند. اما نمی‌نشیند تا تهدید به سراغ او برود. بلکه پیش‌دستی کرده و به سراغ دشمنان خود می‌رود پیش از آنکه آنها اقدامی کنند یا بتوانند تهدیدی برایش ایجاد کنند. 🔹در مقابل سیاست دفاعی و نظامی ایران، همواره بر رویکرد رئالیسم تدافعی قابل تبیین است. دفاع محور است تا تهاجم محور؛ غالباً تدافعی است. حتی حمایت از هسته‌های مقاومت هم بر مبنای رئالیسم تدافعی است. 🔸غرب گرایان ایرانی که اساساً بویی از واقع گرایی نبرده‌اند چه تدافعی چه تهاجمی آن؛ همواره از حقوق بین الملل و سازمان ها و نهادهای بین المللی حرف می‌زنند و در توهمات فانتزی خویش به سر می‌برند که اینها مانع جنگ است و بقا و موجودیت و امنیت را تأمین می‌کند! 💢براستی نگاه غرب‌گرایان ایران، به این سیاست تهاجمی رژیم که با حمایت کامل و همه جانبه سیاسی و مالی و نظامی آمریکا و اروپا انجام می شود چیست؟! واقعاً باز اسرائیل را یک جزءجدا و تنها از آمریکا و غرب می‌بینند؟ اما واقعیت نشان می‌دهد که «اسرائیل» مهم ترین پروژه دولت‌سازی و قدرت‌سازی قرن معاصر، برای تأمین منافع حداکثری غرب در جهان است و قوانین و نظامات بین الملل هم کشک است! 🆔 @kh_enghelab

🔴 داشتنِ سلاح هسته‌ای، شرط لازم ولی ناکافی! 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹برخی مدام استدلال می‌کنند که داشتن سلاح هسته‌ای، امنیت کامل نمی‌آورد و مشکل امنیت دائمی را حل نمی‌کند و به جهت حقوق بین‌الملل، باعث شکل‌گیری ائتلاف بین المللی مثل ائتلاف ناتو علیه عراق، افغانستان و لیبی خواهد شد. پس بهتر است به سمت ساخت سلاح هسته‌ای نرویم! 🔸اولاً عدم تشکیل ائتلاف آمریکا، اروپا و اسرائیل برای حمله همه‌جانبه به ایران، بخاطر مباحث حقوقی بین‌الملل نبوده و نیست که فکر کنیم اگر بهانه بدهیم علیه ما ائتلافی تشکیل می‌دهند که مبنای حقوقی داشته باشد؛ کما اینکه حمله ناتو به عراق و افغانستان و لیبی، هیچ مبنای حقوقی و قانونی نداشته! ✅آنچه باعث تشکیل ائتلاف علیه این کشورها شده بود، ضعف این کشورها در پاسخگویی بود؛ آنها توانایی پاسخ و تهدید منافع آمریکا وکشورهای اروپایی را نداشتند. اگر آمریکا و انگلیس و فرانسه، ذره‌ای احساس می‌کردند که رژیم بعث عراق می‌تواند امنیت و منافع آنها را به خطر بیاندازد وارد جنگ نشده و ائتلاف تشکیل نمی‌دادند. وگرنه حقوق بین الملل کشک است. 🔹ثانیاً مفهوم امنیت پایدار با مفهوم بازدارندگی متفاوت است! امنیت پایدار مفهوم گسترده‌تری دارد و عرصه‌هایی فراتر از نظامی و امنیتی دارد؛ یعنی وضعیتی که یک کشور، بدون نیاز به تنش و بحران دائمی، بتواند احساس آرامش، ثبات و اطمینان کند و نبود تهدید عمده را تجربه کند و تهدیدات به حداقل برسد. یعنی یک کشور به جهت سیاسی، اقتصادی و نظامی به نقطه‌ای رسیده که هیچ تهدید، بقا و موجودیت آن را تهدید نمی‌کند. 🔸اما بازدارندگی یعنی ایجاد و نمایش قدرت(بیشتر نظامی) به گونه‌ای که دشمن، از حمله منصرف شود، چون هزینه‌های اقدام برای او بسیار بیشتر از منافعش خواهد بود. بازدارندگی معمولاً ماهیتی مبتنی بر تهدید دارد و بیشتر بر اجرای اقدامات واکنشی و پیشگیرانه متمرکز است تا صلح و ثبات پایدار! ✅خلاصه، بازدارندگی یعنی نگذاریم حمله کنند؛ امنیت پایدار یعنی کاری کنیم اصلاً انگیزه یا شرایط حمله به وجود نیاید! 🔹شرط و مقدمه امنیت پایدار، بازدارندگی است. در واقع بازدارندگی، شرط لازم ولی ناکافیِ امنیت پایدار است؛ بازدارندگی لازم است ولی کافی نیست. ممکن است یک کشور با قدرت هسته‌ای، به بازدارندگی رسیده باشد اما به جهت شرایط اقتصادی و سیاسی نتواند امنیت پایدار ایجاد کند و حتی دچار فروپاشی از درون شود(مثل شوروی). آمریکا بعلت بازدارندگی شوروی، هیچوقت نتوانست به او حمله کند. آنچه شوروی را به خطر انداخت ساختار مستبدانه سیاسی حزب کمونیسم و وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم بود. 💢پس بدون بازدارندگی، امنیت پایداری هم نخواهیم داشت. اگر بازدارندگی در برابر حمله دشمن نداشته باشیم، دیگر قید امنیت و اقتصاد و ساختارهای سیاسی را هم باید به مرور بزنیم. اما بازدارندگی به تنهایی هم کافی نیست. ما باید در کنار بازدارندگی نامتقارن و متقارن، به سمت امنیت پایدار حرکت کنیم(اصلاح ساختارهای سیاسی و اقتصادی و فرهنگی). 🆔 @kh_enghelab

🔴 دفاع پیش‌دستانه مشروع ایران: ضرورتی امنیتی در برابر تهدیدات مستمر 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹تحولات امنیتی و ژئوپلیتیکی منطقه، به‌وضوح نشان می‌دهد که دشمنی آمریکا و رژیم صهیونیستی نسبت به منافع و امنیت جمهوری اسلامی ایران، نه تنها پایان نیافته بلکه به اشکال پیچیده‌تری در حال تداوم است. امروز، عرصه نبرد دیگر محدود به میدان نظامی و جغرافیای سرزمینی ایران نیست؛ بلکه سیاست‌های دشمنان، در قالب هجمه‌های امنیتی، سیاسی و اقتصادی و همچنین از طریق جنگ‌های نیابتی در سوریه، لبنان، فلسطین و عراق ادامه یافته است. آن‌ها همچنان در پی ضربه اساسی به زیرساخت‌های قدرت و موجودیت ایران هستند. 🔸رژیم صهیونیستی، با وجود شرایط آتش‌بس موقت با محور مقاومت، حتی یک روز نیز از اقدامات تهاجمی خود دست نکشیده است. حملات مکرر به لبنان، غزه و سوریه و اجرای راهبردهای منطقه‌ای همچون طرح «کریدور داوود» به منظور نزدیکی جغرافیایی به ایران و طرح «مثلث حائل امنیتی» در سوریه و لبنان، نمونه آشکاری از استمرار تهدیدات است؛ هدف این سیاست‌ها توانمندسازی رژیم صهیونیستی برای سرکوب هرگونه تحرک جبهه مقاومت در منطقه است. ✅این روزها برخی گمان می‌کنند با کمرنگ شدن درگیری نظامی مستقیم، تهدید جنگ و حمله نظامی آمریکا و اسرائیل به ایران کاهش یافته است؛ اما این تصور، صرفاً یک خوش‌بینی غیرواقع‌نگرانه است. توهم پایان جنگ، خطری بزرگ برای منافع و امنیت ایران است. تا زمانی که ایران نتواند با ایجاد بازدارندگی متقارن (مثلاً از طریق ظرفیت هسته‌ای) یا بازدارندگی نامتقارن (با پیروزی جبهه مقاومت در لبنان، سوریه و عراق) جایگاه خویش را تثبیت کند، تهدید تهاجم مجدد پابرجاست. 🔹در چنین شرایطی، رژیم صهیونیستی با حمایت کامل غرب، به‌طور تصاعدی توان تسلیحاتی و پدافندی خود را ارتقا می‌دهد و هم‌زمان تلاش برای تضعیف حزب‌الله لبنان و سرکوب سایر گروه‌های ضدصهیونیست(حتی گروه‌های سلفی و جهادی سوریه) را افزایش داده است. اهداف کوتاه‌مدت این رژیم، مهار مقاومت منطقه‌ای و بستن راه هر عامل تهدیدکننده است؛ اما در بلندمدت، احتمال عملیاتی شدن یک جنگ جدید علیه منافع محور مقاومت و حتی ایران را نمی‌توان منتفی دانست. 🔸در چنین شرایط تهدیدآمیزی، ایران باید «دفاع پیش‌دستانه مشروع» را به‌عنوان یک راهبرد امنیتی فعال و یک مأموریت اجتناب‌ناپذیر و الزامی در دستور کار قرار دهد. چاره‌ای بجز این نیست. تجربه نشان داده است که اتکاء صرف به افکار عمومی جهانی و قضاوت نهادهای بین‌المللی هیچ‌گاه موجب بازدارندگی دشمنان نشده است؛ همانطور که موج محکومیت بین‌المللی علیه جنایات رژیم صهیونیستی و آمریکا در غزه، تغییری در رفتار دشمن ایجاد نکرد. ✅واقعیت این است که «حفظ امنیت، بقا و موجودیت ایران» و گروه‌های مقاومت، باید فراتر از ملاحظات رسانه‌ای و ذهنیات جامعه جهانی، در رأس اولویت‌ها باشد. حتی بالعکس، تجربه نشان داده که هر اقدام علیه صهیونیست‌ها و اتخاذ اقدامات فعال و پیش‌دستانه در برابر تهدیدات، نه تنها به تخریب جایگاه بین‌المللی ایران منجر نمی‌شود، بلکه می‌تواند موجب ارتقاء محبوبیت، اعتبار و عمق راهبردی ایران در غرب آسیا و جهان اسلام شود. 💢در نتیجه، دفاع پیش‌دستانه مشروع، نه تنها یک حق، بلکه یک نیاز و الزام حیاتی برای ایران است؛ راهبردی که می‌تواند دست برتر را در معادلات آینده منطقه‌ای و بین‌المللی برای کشورمان تضمین کند وگرنه باز غافلگیر خواهیم شد. 🆔 @kh_enghelab

🔴مقایسه ساختاری، محتوایی و تطبیقی متن کامل برجام و گزارش اندیشکده International Crisis Group (ICG) گروه بین المللی بحران 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹 گزارش تحلیلی و تطبیقی: نقش اندیشکده ICG در طراحی ساختار برجام؟ 🔸توافق هسته‌ای ایران و 5+1 موسوم به برجام (JCPOA)، یکی از توافق‌نامه‌های تاریخی ایران است. اما فارغ از خروجی عملی این توافق، همواره درباره منشأ فکری و استخوان‌بندی راهبردی آن سؤالاتی وجود داشته. یکی از مهم‌ترین این پرسش‌ها، میزان تأثیرپذیری متن نهایی برجام از گزارش‌ها و طرح‌های پیشین نهادهای فکری غربی مانند اندیشکده International Crisis Group است. در این گزارش تطبیقی سعی کرده‌ام که شباهت‌های ساختاری، محتوایی و ادبی میان گزارش ICG (منتشره ۱۴ ماه قبل از برجام) و متن نهایی برجام را به کمک «هوش مصنوعی Chatgpt » مورد تحلیل قرار دهم. ✅ساختار کلی و فهرست‌بندی: 🔹بررسی اولیه ساختار هر دو سند، نشان‌دهنده تطابق قابل توجه سرفصل‌ها و ترتیب موضوعی است. گزارش ICG که در مه ۲۰۱۴ با عنوان "حل مکعب روبیک هسته‌ای ایران" منتشر شد، هفت سرفصل گزارش ICG دقیقاً در برجام تکرار شده؛ سرفصل‌هایی همچون ظرفیت غنی‌سازی، تأسیسات اراک و فردو، شفافیت و بازرسی، ابعاد احتمالی نظامی (PMD)، قطعنامه‌های شورای امنیت، تحریم‌ها و دوره‌های زمانی Sunset را به عنوان نقاط کلیدی این معادله معرفی کرده بود؛ دقیقاً همان سرفصل‌هایی که در متن برجام (۲۰۱۵) به چشم می‌خورد. این میزان تطابق ساختاری نشان می‌دهد که خط کلی بحث و اولویت‌بندی مطالب در هر دو متن بسیار مشابه و حتی در برخی بخش‌ها همسان بوده است. 🔸درصدبندی ساختار: شباهت ساختاری را می‌توان حدود ۹۰ درصد دانست. ✅منافع و تعهدات: در هر دو متن، راه‌حل‌هایی برای چالش‌های بنیادین مطرح شده: - غنی‌سازی: هر دو سند پذیرفته‌اند که ایران میزانی از غنی‌سازی را حفظ کند، اما همزمان محدودیت‌هایی در تعداد سانتریفیوژ و سطح غنی‌سازی اعمال شود. - اراک و فردو: پیشنهاد تبدیل رآکتور آب سنگین اراک به مدلی غیرقابل استفاده برای تولید پلوتونیوم و تبدیل فردو به مرکز تحقیقاتی – که در نهایت در برجام اجرایی شد – نخستین بار به طور مفصل در توصیه‌های ICG آمده است. - شفافیت و PMD: هردو سند بر "افزایش نظارت فراتر از تعهدات فعلی" تأکید داشته‌اند؛ با این تفاوت که برجام این موضوع را حقوقی و اجرایی‌تر تنظیم کرده است. - تحریم‌ها: الگوی "تدریجی و مرحله‌ای بودن لغو تحریم‌ها" که در برجام اساس توافق نهایی قرار گرفت، پیش‌تر به شکلی صریح در راهبرد ICG آمده بود. 🔹درصدبندی تعهدات: در مجموع، ۸۵ تا ۹۰ درصد تعهدات اصلی و فرمول‌بندی راهکارها در دو متن هم‌راستا هستند؛ تفاوت‌ها اغلب در جزییات اجرا، اعداد دقیق یا نحوه ادبیات حقوقی دیده می‌شود. 🔹ادبیات، سبک نگارش و واژگان کلیدی در مقایسه ادبی، برجام طبیعتاً لحن حقوقی‌تر، پیچیده‌تر و چندلایه‌تری دارد. با این حال اصطلاحات کلیدی، تعابیر استدلالی (مثلاً «breakout time»، «firewall»، «phased implementation»، «irreducible requirements» و…) و حتی مدل پیشنهاددهی عمدتاً از همان چهارچوب ICG تبعیت می‌کند. 🔸درصدبندی ادبیات: برآورد می‌شود که ۷۰ تا ۸۰ درصد تشابه در واژگان و جملات کلیدی وجود داشته باشد. ✅با جمع‌بندی از موارد بالا و استانداردهای مقایسه اسناد، ساختار و فصل‌بندی(90 درصد شباهت)، مضمون و تعهدات کلیدی(85-90 درصد)، ادبیات و عبارات(70-80 درصد)، ریز جزئیات عددی و اجرایی(75 درصد)، برآورد کلی و استراتژیک(85-90 درصد) نشان می‌دهد که گزارش ICG تقریباً نقشه اولیه یا پیشنویس محتوایی برجام را فراهم کرده است. 🔹این میزان شباهت بالا، تردیدی درباره نقش مطالعاتی و پیشنهادی اندیشکده ICG در چینش چارچوب توافق هسته‌ای باقی نمی‌گذارد. واقعیت آن است که اندیشکده‌های غربی، با دسترسی به داده‌های تخصصی و تجربه تنظیم مدل‌های توافق‌های پیچیده، عملاً نقشه‌هایی ارائه می‌دهند که بعدها در اسناد رسمی (توافق‌های چندجانبه مثل برجام) توسط دولت آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرند. 🔸سوالات جدی در این باره مطرح است؛ چرا بخش عمده‌ای از ساختار، اولویت‌ها و حتی ادبیات متن توافق برجام، با پیشنهادهای منتشر شده توسط اندیشکده‌های غربی، خصوصاً ICG، تا این حد همسان و تطبیق‌پذیر است؟ چرا تیم مذاکره‌کننده ایران هیچ ابتکاری از خود نشان نداده و صرفاً دیکته نوشته و متن پیشنهادی آمریکا را امضا کرده است؟ 💢مقایسه علمی و تطبیقی این دو متن نشان می‌دهد که نقش اندیشکده ICG در تعیین اسکلت توافق هسته‌ای، بسیار پررنگ و تأثیرگذار بوده است؛ به طوری که می‌توان با قطعیت گفت برجام بر پایه نقشه اولیه‌ای که ماه‌ها قبل توسط این اندیشکده مطرح شده بود به اجرا درآمده. این موضوع از جنبه استقلال سیاسی و راهبردی کشور بسیار مهم است. 🆔 @kh_enghelab

‍ 🔴 بسیار بعید می‌دانم بخشی از انقلابیون که از لایحه فضای مجازی یا لایحه خفقان حمایت می‌کنند حداقل یکبار این لایحه را به دقت خوانده باشند! فکر می‌کنند چون خیلی از اصلاح طلبان مقابل این لایحه موضع گرفتند، اونها باید حمایت کنند! 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹ماده 13 و 14 این لایحه را بخوانید. فاجعه است. طبق ماده 13 شما نمی‌توانید فردا تحت هیچ عنوانی، سیاست خارجی دولت و مذاکرات با اروپا و آمریکا و پیوستن به کنوانسیون ها و نهادهای بین المللی را نقد کنید! نقد شما بعنوان «اخلال در روابط کشور با دولت‌های خارجی یا سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی» قلمداد می‌شود! 🔸مثلاً اگر قراردادی همچون برجام امضا شد و شورای عالی امنیت ملی آن را به رهبری تبریک گفت؛ رئیس ستاد کل نیروهای مسلح-مرحوم فیروزآبادی- تبریک گفت؛ فرمانده سپاه پاسداران(عزیز جعفری) تبریک گفت؛ قالیباف و ولایتی و علی آقامحمدی(بیت) تبریک گفت؛ شما دیگر نباید نقد کنی. چون نقد شما خلاف واقع قلمداد خواهد شد. ✅ماده 14 را هم بخوانید و تفسیر کنید. به تشخیص شورای عالی مدیریت بحران، مجلس و شورای عالی امنیت ملی سپرده شده! 🆔 @kh_enghelab

🔴 گزینه‌های پیشنهادی برای جانشینی آیت‌الله صدیقی 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹طی روزهای اخیر، مجدداً نام آیت‌الله صدیقی، امام جمعه موقت تهران، دوباره به سرخط اخبار داخلی بازگشت. پس از مدت‌ها بحث و حاشیه و فشار اجتماعی، سرانجام مجبور به استفعا شد و رهبر انقلاب هم با استعفای وی از جایگاه امامت جمعه موافقت کرد؛ اتفاقی که یک هفته بعد از بازگشت کوتاه‌مدت او به تریبون نماز جمعه تهران رخ داد. این بازگشت، به‌ویژه در شرایط حساس کشور و نیاز جدی به انسجام ملی، واکنش‌های زیادی از سوی افکار عمومی و جریانات مختلف به همراه داشت و اینک با کناره‌گیری صدیقی، پرونده اتهام‌های مربوط به زمین‌خواری فرزندان او دوباره مطرح شده است. 🔸این پرونده، نه تنها اهمیت شفافیت و سلامت نهادهای دینی و اجرایی کشور را یادآور می‌شود بلکه نشان می‌دهد نهاد نماز جمعه و ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، نقش مهمی در هدایت اجتماعی و پیوند دین و سیاست دارند. در برابر چنین اتهامات جدی، سکوت و بی‌تفاوتی می‌تواند به بی‌اعتمادی مردم نسبت به نهادها و اصل «امر به معروف و نهی از منکر» منجر شود. هرچند استعفای آیت‌الله صدیقی از ریاست ستاد، اقدامی مثبت و قابل‌تقدیر است، اما گام‌های بیشتری برای پاسخگویی و شفافیت لازم است. ✅آنچه می‌تواند اعتماد عمومی را برگرداند، رسیدگی علنی و شفاف به پرونده اتهامات، بدون هیچ ملاحظه و پشت‌پرده است. مردم انتظار دارند همه ابعاد موضوع، آشکارا در دادگاه مطرح شود تا هم حقوق شهروندان محفوظ بماند و هم اعتبار نظام اسلامی تقویت شود. 🔹اکنون اما، توجه باید بر روند انتخاب رئیس آینده ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر معطوف شود. اگرچه ظاهراً ریاست ستاد احیا باید برعهده یکی از ائمه جمعه باشد اما این نهاد مهم باید در اختیار کسانی قرار بگیرد که نه فقط در حرف، بلکه در عمل نیز متعهد به اجرای این فریضه باشند؛ افرادی که هم جهت تئوریک و ایدئولوژیک و از منظر علمی و نظری شناخت دقیقی از این فریضه و راهبردها و راه‌حل‌های احیای آن در جامعه داشته و هم از جهت عملی و اجرایی نیز سابقه مدیریت و فعالیت در این عرصه را نیز داشته باشند؛ افرادی که «امر به معروف و نهی از منکر» را فراتر از مسائل ظاهری همچون حجاب و عفاف، به مواجهه با اصحاب قدرت و ثروت و نظارت بر مسئولین و مدیران معنا می‌کنند. 🔸در این میان، تجربه حجت‌الاسلام سید سعید لواسانی، امام جمعه پیشین لواسان، قابل توجه است. او با جسارت و شجاعت تمام، فساد و زمین‌خواری گسترده در منطقه لواسان را افشا و با آن مبارزه کرد. اگرچه شورای سیاستگذاری ائمه جمعه به جای حمایت و تقدیر، او را به همین دلیل از مسئولیت کنار گذاشته، اما چهره‌هایی از این دست گواه اراده جدی برای مقابله با فساد هستند. ✅همچنین بهره‌گیری از ظرفیت جوانان متخصص و پاکدست، مانند شیخ محسن ریسمان‌سنج، که هم در حوزه نظری و هم در عرصه عمل سابقه مبارزات جدی با شبکه‌های فساد و سوابق مدیریت مؤثری در احیای امر به معروف و نهی از منکر را دارد، می‌تواند به بازسازی اعتبار و کارآمدی این نهاد کمک کند. حضور چنین افرادی، که سابقه مبارزه با فساد، استقلال رأی و تحمل فشارها را دارند، می‌تواند مسیر اصلاح و ارتقای این ستاد را هموار کند. 💢در نهایت، اگر عزم جدی برای احیای امید، افزایش اعتماد عمومی و تقویت انسجام ملی وجود دارد، راهی جز تکیه بر نیروهای مستقل، فسادستیز، اهل مبارزه و هزینه دادن و البته جوان وجود ندارد. این رویکرد، ضرورتی عقلانی و حیاتی برای پایداری نظام و سلامت جامعه است. 🆔 @kh_enghelab

🔴 آیا «مذاکره با آمریکا» عامل انسجام ملی شد؟! 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹یکی از استدلال‌های پرتکرار حامیان مذاکره این است که دستاورد بزرگ مذاکرات یکساله، تثبیت وحدت ملی پس از حمله نظامی به کشور بود. آن‌ها می‌گویند با شروع جنگ، جامعه دید که جمهوری اسلامی همه راه‌های ممکن را رفته و چاره‌ای جز دفاع نداشت؛ پس انسجام شکل گرفت. این روایت در نگاه اول شنیدنی و قابل توجیه است، اما سوی دیگر ماجرا را چه باید گفت؟ 🔸آیا واقعاً اگر ایران مذاکره نمی‌کرد، جنگی رخ می‌داد؟ شواهد و تجربیات چند سال اخیر چیز دیگری می‌گوید. واقع‌گرایی سیاسی(نه آرمان‌گرایی!) هشدار می‌دهد که ارسال علائم ضعف، تردید و عقب‌نشینی فقط دشمن را جری‌تر و جسورتر می‌کند. همین چرخه عقب‌نشینی‌های پیاپی، محاسبات را به سمت جنگ نظامی سوق داد و نتیجه آن، تجربه‌ای تلخ برای کشور بود. در غیاب مذاکره، به شرط آماده باش و هوشیاری، قطعاً جنگ نمی‌شد! ✅حتی اگر بپذیریم مذاکره توانست جامعه را بعد از یک شوک منسجم کند، فراموش نکنیم که همین روند باعث غافلگیری مسئولان سیاسی و امنیتی و نظامی کشور شد. خوش‌بینی بیش از حد به خروجی جلسات دیپلماتیک، نگه‌داشتن فرماندهان شهید پشت میز مذاکرات و کاهش حالت آماده‌باش، همان چیزی بود که فرصت را به دشمن برای ضربه غافلگیرکننده فراهم کرد. 🔹در واقع، اگر نیروهای امنیتی و نظامی از همان ابتدا به جای انتظار کشیدن برای نتیجه مذاکرات، آماده‌باش بودند، احتمال وقوع حمله عملاً از بین می‌رفت؛ چرا که مبنای محاسبات دشمن، نه قدرت نظامی، بلکه احتمال غافلگیری و شوک‌آور بودن حمله و حذف سران و فرماندهان بود! 🔸از سوی دیگر، ادعای این که «انسجام ملت» محصول مذاکره است، مبانی علمی و تاریخی ندارد؛ مردم ایران همواره در برابر تهدیدهای خارجی متحد بوده‌اند – چه مذاکره باشد و چه نه. شکست یا موفقیت سیاست مذاکره، بیش از آنکه مردم را نشانه بگیرد، مسئولیت رویکردی است که سیاستمداران انتخاب کرده‌اند و باید شکست این رویکرد را بپذیرند نه اینکه از آن دستاوردسازی کنند! ✅حالا بعد از یک سال بحران، بی‌برنامگی و ناکارآمدی دولت، باز هم سیل حملات‌شان علیه جلیلی مانند گذشته ادامه دارد؛ و دلیلش روشن است: این جریان نمی‌خواهد منطق و گفتمانی که آنان را وادار به پاسخگویی کند در افکار عمومی رشد کند. 💢«مذاکره با آمریکا» یعنی پذیرفتن دیکته او! مفهوم مذاکره از نگاه آمریکایی ها غیر از این نیست. جامعه، اقتصاد و امنیت کشور را به مذاکره گره نزنید. اجازه دهید اقتصاد و امنیت و مردم راه خودشان را بروند و آنان را در انتظار مذاکرات نگذارید. 🆔 @kh_enghelab

🔴 آیا کریدور جعلی زنگزور راه‌حل نظامی دارد؟ 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹کریدور جعلی و غیرقانونی #زنگزور که از سوی ترامپ بعنوان «مسیر ترامپ» یا «پل ترامپ» به‌عنوان طرحی برای اتصال مستقیم جمهوری آذربایجان به نخجوان، بدون عبور از خاک ایران مطرح شده، نه‌تنها یک تغییر جغرافیایی ساده نیست، بلکه یک جراحی عمیق در نقشه ژئوپلیتیک منطقه محسوب می‌شود. این پروژه –که به شکل آشکار از حمایت آمریکا، ترکیه و اسرائیل و به‌طور غیرمستقیم از همراهی برخی قدرت‌های اروپایی بهره‌مند است– عملاً با هدف «حذف نقش راهبردی ایران» به‌عنوان مسیر پیوند شرق و غرب و شمال و جنوب طراحی شده است. 🔸این تغییر به معنای: ▪️بریدن مرز ایران و ارمنستان و حذف تنها گذرگاه ایران به قفقاز شمالی و اوراسیاست. ▪️تغییر توازن تجارت منطقه‌ای به سود آذربایجان – ترکیه و به زیان ایران. ▪️ایجاد گسل امنیتی جدید در شمال‌غرب کشور که روابط ایران با همسایگان شمالی خود - به‌خصوص ارمنستان و روسیه را تضعیف می‌کند. ▪️باز کردن حوزه نفوذ ناتو و عناصر ضدایرانی در نزدیکی مرزهای شمالی کشور. ✅راهکارها؛ از دیپلماسی تا بازدارندگی پرسش رایج در افکار عمومی این است که آیا این بحران راه‌حل نظامی دارد؟ پاسخ از دیدگاه علمی-راهبردی این است که گزینه نظامی آخرین مرحله و ابزاری بازدارنده است؛ نه نقطه شروع. ولی نباید به طور کامل این گزینه را از روی میز حذف کرد. گزینه نظامی باید روی میز باقی بماند. ایران می‌تواند و باید مسیرهای زیر را به‌صورت موازی پیش ببرد: 1️⃣ ابتکار دیپلماتیک چندجانبه با محوریت همکاری با روسیه، ارمنستان و حتی کشورهای آسیای مرکزی که منافع‌شان با وجود ایران در کریدور ارتباطی گره خورده است. 2️⃣ استفاده از اهرم‌های اقتصادی، از جمله توسعه سریع کریدور ایران – ارمنستان به‌عنوان مسیر قانونی تاریخی و جایگزین. 3️⃣ اخطار عملیاتی و ایجاد بازدارندگی دفاعی نظامی در منطقه مرزی برای اطمینان از اینکه هر تغییر فیزیکی در مرزها با واکنش جدی مواجه خواهد شد. 🔹حتماً راه‌حل‌های دیگری برای این کلاف سردرگم انفعال کشور وجود دارد و باید پای نظرات کارشناسان نشست. 🔸اما ساده‌انگاری موضوع از سوی رئیس جمهور و برخی دولتمردان و تقلیل آن به یک «مسئله جزئی» نشان‌دهنده عدم درک لایه‌های استراتژیک ژئوپلیتیک است. تجربه یک سال دولت چهاردهم نشان داده که برداشت سطحی و جزئی از مسائل استراتژیک، می‌تواند کشور را در برابر تغییرات تحمیلی تنها بگذارد. ✅عملکرد رئیس جمهور در یکسال گذشته نشان داده که وی کفایت سیاسی ندارد ولی فعلاً بخاطر شرایط کشور و تبعات احتمالی استیضاح تاکنون مصلحت بر ماندن است اما مجلس شورا نباید بیش از این منفعل باشد. 💢بله دولت فعلی رأی مردم را دارد ولی مجلس شورا نیز بر اساس انتخابات و قانون، مسئولیتی هم‌سنگ در دفاع از تمامیت ارضی و منافع ملی دارد و نباید مصالح کوتاه‌مدت سیاسی بر منافع بلندمدت کشور غلبه پیدا کند. وفاق ملی اگر بدون بصیرت راهبردی باشد، می‌تواند به وفاق منفعت‌طلبانه و خنثی‌کننده تحرکات دفاعی کشور منجر شود. 🆔 @kh_enghelab

🔴 اتحادیه عرب همچنان در خواب خرگوشی! 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹بیانیه‌ای که درد را گفت، اما درمان را نگفت 🔹اتحادیه عرب در واکنش به اظهارات تحریک‌آمیز بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، بیانیه‌ای صادر کرد که در آن طرح «الحاق بخش‌هایی از سرزمین کشورهای عربی» برای تحقق به‌اصطلاح «رؤیای اسرائیل بزرگ» را محکوم و آن را تهدیدی آشکار علیه امنیت ملی اعراب و قوانین بین‌المللی دانست. در متن بیانیه تأکید شده بود که این سخنان بازتابی از نیات توسعه‌طلبانه و ماهیت تجاوزکارانه تل‌آویو است؛ مسیری که نه باید پذیرفته شود و نه می‌توان در برابرش سکوت کرد. 🔸نتانیاهو روز گذشته آشکارا اعلام کرد: «من در یک مأموریت تاریخی و معنوی هستم و از نظر احساسی به رؤیای اسرائیل بزرگ پیوند خورده‌ام.» این اظهارات، پیوند مستقیم با روایت جریان‌های ایدئولوژیک صهیونیسم مذهبی دارد؛ جریان‌هایی مانند «مؤسسه تورات و زمین» که ادعا می‌کنند مرزهای تاریخی این رژیم از رود فرات تا رود نیل امتداد دارد و شامل بخش قابل‌توجهی از اردن، مصر و حتی خاک کشورهای دیگری فراتر از فلسطین اشغالی می‌شود. ✅مفهوم «اسرائیل بزرگ» رویاپردازی تازه‌ای نیست؛ بلکه استمرار منطقی پروژه‌ای است که از آغاز موجودیت رژیم صهیونیستی بر پایه اشغال و توسعه‌طلبی بنا شده است. هفت دهه گذشته نشان داده تل‌آویو همواره به اشغال سرزمین‌های عربی فراتر از فلسطین چشم داشته است. 🔹 تناقض خطرناک: بیانیه‌های تند، سیاست‌های نرم 🔸با وجود این پیشینه روشن، سیاست عملی کشورهای عربی در دو دهه اخیر چرخشی معنادار داشته است: از عربستان سعودی، مصر و لبنان گرفته تا اردن، امارات، قطر و حتی عراق، بسیاری از دولت‌های عربی به‌جای استفاده از ظرفیت‌های جمعی برای مهار این تهدید، مسیر پذیرش ضمنی و سپس عادی‌سازی روابط با اسرائیل را برگزیده‌اند. این روند، حتی در اقدامی همسو با منافع تل‌آویو، به تلاش برای محدود کردن و خلع سلاح گروه‌های مقاومت نیز گسترش یافته است. 💢عملیات طوفان الاقصی (۷ اکتبر) اگرچه چهره واقعی سیاست‌های اسرائیل و حامیانش را برملا کرد و موجی از اعتراضات را در جهان عرب و اسلام به همراه داشت، اما نتوانست خط سازش و همراهی با سیاست‌های آمریکا و اسرائیل را به‌طور کامل تغییر دهد. اتحادیه عرب، به‌عنوان نماد همگرایی جهان عرب، اگر به هشدارهای خود رنگ عملی ندهد، عملاً نقش نظاره‌گر در تحقق همان «رؤیای اسرائیل بزرگ» را خواهد پذیرفت. 🆔 @kh_enghelab

‍ 🔴 حمایت ایران از گروه‌های مقاومت تنها یک اقدام احساسی یا صرفاً ایدئولوژیک نیست؛ جدا از جنبه انسانی، اسلامی و ایدئولوژی، ستون اصلی راهبرد امنیت ملی ماست. بر پایه «رئالیسم تدافعی»، بهترین راه دفاع از کشور، جلوگیری از رشد تهدید در خارج از مرزهاست. مبارزه با تهدید در مبدأ تهدید است. 👤 #داود_مدرسی_یان 🔹تجربه ثابت کرده است هر وقت جبهه مقاومت تضعیف شده، حلقه دشمنی و تهدید به خود ایران نزدیک‌تر شده است. ما دیدیم که درست پس از ضربه به نیروهای مقاومت، حملات مستقیم به کشور آغاز شد. 🔸با این حال، برخی جریانات و شخصیت‌ها - مثل حسن روحانی - همچنان با تحلیل‌های سطحی و ساده‌انگارانه، این واقعیت را نادیده می‌گیرند و گمان می‌کنند بدون بازدارندگی منطقه‌ای می‌توان امنیت را حفظ کرد. نتیجه چنین نگاه خامی، همان تکرار اشتباهات پرهزینه تاریخ خواهد بود. ✅روحانی 8 سال نه تنها در بحث منطقه با نظام کمترین همکاری را داشت بلکه جدا از تعطیلی انرژی هسته‌ای، جلوی پروژه های موشکی وزارت دفاع را هم می‌گرفت و در تأمین بودجه نظامی و صنایع دفاعی و حتی مانورهای نظامی مقاومت می‌کرد. 💢حالا باز هم انگار عرصه را خالی دیده که به صحنه بازگردد و مجدد اذهان را با اراجیف خود تحت تأثیر قرار دهد. 🆔 @kh_enghelab