🔴 گریه بر حسین(ع) باید مقدمه فهم ولایت باشد.
📝 حضرت آیتالله #سیدعلی_خامنهای
https://goo.gl/X2m9EX
🔹یک عده خوششان میآید سر خودشان را کلاه بگذارند. خیال میکنند دارای ولایت بودن یک آدم به این است که آدم در مجالس اهل بیت گریه کند فقط. خیال میکنند دارای ولایت بودن به این است که وقتی اسم اهل بیت میآید؛ علیهمالسلام را بگوید پشت سرش حتما، فقط همین و بس. خیال میکنند که دارای ولایت بودن به این است که محبت اهل بیت(عهم) در دل انسان باشد. همین و بس. بله محبت اهل بیت را داشتن واجب و فرض است. نام این بزرگواران را با عظمت گفتن لازم است، به نام اینها مجلس بپا کردن و از عزا و شادی آنها درس گرفتن، عزای آنها را گفتن، شادی آنها را گفتن، گریستن بر بزرگواری آنها، بر شهامتهای آنها، بر مظلومیتهای آنها، همه اینها لازم است. اما همه اینها ولایت نیست! ولایت از این بالاتر است. آنی که در مجلس سیدالشهداء(ع) مینشیند و اشک میریزد کار خوبی میکند که اشک میریزد اما کار بدی میکند اگر اشک ریختن را برای دارای بودن ولایت کافی بداند.
🔸درست بفهمید چه میگویم. آن کسانی که ذهنشان تحت تاثیر تلقینات و القائات مغرضانه یا جاهلانه است درست دقت کنند، گفته نشود که با گریستن بر سیدالشهداء کسی مخالف است، نه. اگر هم کسی مخالف باشد ما مخالف نیستیم، ما طرفداریم. ما میگوییم گریستن بر امام حسین(ع) گاهی میتواند یک ملت را نجات بدهد.
🔹اما تعظیم امیرالمومنین(ع) و امام حسین(ع) مختص شیعه نیست، جناب عالی حالا خیلی هنر کردی که وقتی میگویی علیابنابیطالب؛ دنبالش علیهالسلام میگویی؟ خیلی کار مهمی انجام دادی؟ و خیال میکنی ولایت یعنی همین؟ بسی اشتباه بزرگ. آن ولایتی که انسان را به بهشت میبرد این نیست. گریه بر امام حسین یکی از گوشهها، شعبهها، بخشهای بسیار دورِ اصل بسیار مهم ولایت میتواند به حساب بیاید. یک عدهای از روی جهالت و انشاءالله نه از روی غرض مسائل سطحی باب ولایت و تشیع را مطرح میکنند و منحصر میکنند ولایت را به اینها؛ و شگفتا که ولایتفهمها و ولایتشناسها و ولایتدارها را با همین حربه میکوبند! منحصر میکنند ولایت را در یک متاغ و محدوده تنگ و کوچکی که شایسته این اصل مهم اسلامی نیست.
🔸ولایت در یک انسان به معنای وابستگی فکری و عملی هرچه بیشتر و روزافزون با ولیست. ولی را پیدا کن؛ ولی خدا را بشناس، آن کسی که او ولیّ حقانی جامعه اسلامی است، او را مشخص کن، بعد از آنی که مشخص کردی، شخصا از لحاظ فکر، از لحاظ عمل، از لحاظ روحیات، از لحاظ راه و رسم و روش، خودت را به او متصل کن، مرتبط کن، دنبالش راه بیفت، حرکت بکن. اگر تلاشِ تو تلاشِ او، جهادِ تو جهادِ او، دوستیِ تو دوستیِ او، دشمنیِ تو دشمنیِ او، جبههبندی های تو جبههبندیهای او باشد؛ تو دارای ولایتی. آدم دارای ولایت این است؛ ولی را بشناسد، فکر ولی را بداند، با ولی همفکر بشود، عمل ولی را بشناسد، با ولی همعمل بشود، دنبال او راه بیفتد و خودش را فکراً و عملاً پیوسته با ولی کند. این با ولایت است
✔️منبع: کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
📡 رصد بهترین تحلیل های روز در خیابان انقلاب 👇
http://eitaa.com/joinchat/825098246C346759229f