🔴 علی (ع) بودن یا معاویه بودن؛ مساله در سیاست این است ✍️ #علی_اباذری 🔹 "خدا نیامرزد علی را"! این جمله ای است که نقل شده معاویه هنگامی که در برابر انتقاد و اعتراض یک زن قرار گرفته بود بر زبان رانده است. 🔸 جدا از تلاش بنی امیه برای مرسوم کردن لعن بر امیر مومنان علی ( ع) این جمله معنای مهمتر دیگری نیز دارد و آن این است که خدا لعنت کند کسی را که مردم را در برابر حاکمان شان اینطور گستاخ و مطالبه گر کرده است! ✅ در پایان دوره حکومت کوتاه چند ساله خود درباره رفاه مردم کوفه فرموده بود: "مردم کوفه سایبان دارند و نان گندم و آب فرات میخورند..." به این معنی که رفاه ایجادکرده و فقر را تا جای ممکن از چهره شهر زدوده است. 🔹 در کمک به نیازمندان نیز حضرتش فقط به کیسه بر دوش کشیدن خود اکتفا نمی کرد بلکه چنانکه امام صادق (ع) سالها بعد فرمود معتقد بود بهترین کمک آن است که فرد را بی نیاز کند نه آنکه بعد از مختصر کمکی، نیازمند به حال خودش رها شود و روز از نو و نیازمندی از نو ! 🔸 نهادینه کردن این جد و جهدهای عدالت خواهانه در عرصه سیاست و اجتماع در حالی بود که آن امام در پیچیده ترین و دشوارترین موقعیت های سیاسی جامعه اسلامی قرار داشت. به گونه ای که با بصیرت ترین انسان ها نیز در مشاهده واقعیت آنچه در حال وقوع است به اشتباه می افتادند ✅ مصاف پیامبر اسلام با کفار بود و نفاق نیز در زمان ایشان چندان زمینه و زمان لازم را برای بروز پیدا نکرد اما تاریخ، امام علی ( ع) را در موقعیتی قرار داد که مجبور بود در برابر مدعیان اسلام بایستد! مدعیانی که شمشیرهایشان را برای رضای خدا در برابر او کشیدند و در نهایت نیز فرقش را با همین جهالت مقدس خویش شکافتند 🔸 آن حضرت خود نیز به خوبی به این موقعیت خطیر تاریخی آگاهی داشت و نقش مهمی را که در حال ایفای آن بود به دقت می شناخت. به همین دلیل بود که می فرمود جز من کسی توانایی درآوردن چشم این فتنه ها را نداد. 💢 بیش از هزارسال از آن دوران پر آشوب می گذرد اما میراثی که امام علی (ع) در سیاست و حکومت از خود برجای گذاشت گویی برای همیشه تاریخ مرز روشنی را برای طی طریق عدالتخواهان جهان ترسیم کرده است. مرزی که به خوبی نشان می دهد سمت علی (ع) ایستاده ایم یا معاویه #فرهنگی / متن‌کامل ➖➖➖➖➖➖➖ 📡 رصد بهترین تحلیل‌های روز 👇 http://eitaa.com/joinchat/825098246C346759229f

🔴 آقایان؛ قانون، تابوت عدالت نیست!.. ✍️ #علی_اباذری 🔹 دادستان کرمانشاه در توضیح علت ماجرای تخریب صورت گرفته در حاشیه این شهر و همچنین مرگ «آسیه پناهی» پیرزنی که مانع تخریب منزل خود شده بود گفته است: « این واحد در حاشیه شهر کرمانشاه در کنار یک جاده اصلی در یک‌سازه بلوکی بسیار ساده بنا شده است که شهرداری بنا بر وظایف خود نسبت به قلع و قمع بنا اقدام کرده بود». 🔸 حرف ایشان به ظاهر کاملا درست است اما نکته اینجاست که جریحه دار شدن افکار عمومی را نمی توان با این قبیل مستندات قانونی پاسخ گفت بگذریم که اگر مراد از قانون اجرای عدالت باشد معلوم نیست که حکم به تخریب و کار شهرداری کرمانشاه با عدالت سازگار بوده باشد و با «روح» ‌قانون گذاری تناسبی داشته باشد. این است دلیل اصلی زخمی که بر وجدان عمومی جامعه وارد آمده است . ✅ در همین موضوع پیرزن مظلوم کرمانشاهی افکار عمومی در فضای مجازی بلافاصله آن را با نوع برخورد قضایی با تخلف دختر یکی از وزرای سابق مقایسه کرد که ظاهرا از تخریب اضافه بنای او عاجز مانده اند چرا که در صورت افتادن خراشی بر سایر اجزای ساختمان وی، « قانون» تخریب کنندگان را مسوول می داند ! 🔹 هر عقل سلیمی حکم می کند که آنچه باید ملاک اجرای عدالت باشد نه توسل به ظواهر قانونی بلکه در نظر گرفتن مصلحت‌‌هایی است که آن قانون براي آن وضع شده است. 🔸 اینجاست که نقش قاضی و فهم عمیق او از «قانون» و حساسیت‌های اجتماعی اش در صادر کردن رای بسیار مهم است. چه بسا مسوولان قضایی صادر کننده رای تخریب منازل این منطقه اگر با حساسیت بیشتری به موضوع می نگریستند صرفا به چرخاندن قلم برای نوشتن یک حکم اکتفا نمی کردند چرا که قاضی، «‌ماشین صدور حکم» نیست. یا مسوولان شهرداری هنگام اجری این حکم صرفا سیاهی های جملات این حکم را نمی دیدند بلکه در روشنایی روز به وضع کسانی که این حکم درباره شان به اجرا در می آید توجه می کردند. 💢 یقینا اجرای قانون را نمی توان و نباید معطل کرد اما کدام قانون و قاعده است که استثنا بر ندارد؟ یا در هنگامی که از روی کاغذ به عالم واقع برای اجرا منتقل می شود دچار مشکلات و پیچیدگی های مختلف نشود؟ آیا با وجود نگاه «حکیمانه» در صدور یا اجرای «حکم»، چنین بی مهابا تاختن به آلونک های اقشاری که به گفته خودشان حتی این زمین ها را سال ها قبل خریداری کرده اند قابل توجیه است؟ #اجتماعی / متن‌کامل ➖➖➖➖➖➖➖ 📡 رصد بهترین تحلیل‌های روز 👇 http://eitaa.com/joinchat/825098246C346759229f

🔴 مدعیان از راه رسیده در صف اول 👤 #علی_اباذری 🔹 ماجرای «مهرشاد سهیلی» نوجوانی که قبل از رسیدن به سن قانونی مدعی ثبت موسسه و فرماندهی قرارگاه بوده و با توسل به خوش باوری و کارنابلدی برخی محافل سیاسی، رسانه ای و مذهبی، در خلال فعالیت های خیریه ای و جهادی به سرعت در راه شهرت گام برداشته و فعالیت هایش شایبه برانگیز شده است، بار دیگر نشان داد که سطحی نگری و توسل به ظواهر ارزش مداری و غلبه سیاست اندیشی تا چه اندازه می تواند پیامدهای مخربی داشته باشد. 🔸 پدیده مهرشاد سهیلی البته جدید نیست و کم وبیش در تمام ۴ دهه گذشته وجود داشته. نوجوانانی مدعی که پیش از طی کردن مراحل لازم و تجربه اندوزی صرفا با توسل به سرمایه های سیاسی و البته انگیزه های بالای شخصی برای رسیدن به مناصب بالاتر و اول صف، از سرمایه اعتقادی جامعه و حاکمیت دست و دلبازانه خرج می کنند و در نهایت نیز نه تنها علیرغم ادعاهای فراوان شان کمکی به حفظ این سرمایه نمی کنند بلکه در عمل آن را به تاراج می دهند ! ✅ در مقام تحلیل باید گفت چنین افرادی علیرغم قربانی کردن اعتماد و باور مردم، خود نیز به نوعی قربانی محسوب می شوند. آن ها هر چند پیش از همه قربانی خودبزرگ بینی و خودفریبی خویش اند اما نظام تبلیغاتی سطحی نگر و سیاست محور حاکم بر نهادهای رسمی ما به سودای الگوسازی های عجولانه ، با ساده اندیشی و خوش بینی مفرط، به چنین کسانی چنان پر و بال می دهد که اول خود و سپس همان ارزش هایی که داعیه دارانه در پی تحقق آن هستند را قربانی می کند. 🔹 جمله ای که نویسنده روزنامه فرهیختگان در پایان گزارش خود درباره مهرشاد سهیلی آورده است تکان دهنده است: «او در 17 سالگی به خوبی آموخته چگونه انسان‌ها را بخرد و با خود همراه کند. کاری که در موسیان به خوبی آن را انجام داده است!» 💢 هر چند چنین مهارت های منفی کم و بیش در همه جا قابل مشاهده است و لزوما ارتباطی با یک سبک زندگی یا باورهای سیاسی و اعتقادی خاصی در زمانه ما ندارد (زمانه ای که «پول» و ارزش های مادی حرف اول را در مناسبات اجتماعی‌ همه جوامع حتی در جامعه ای مانند جامعه ما با انواع و اقسام داعیه های معنوی می زند)، اما نمونه هایی مانند مهرشاد سهیلی به دلیل پیوندی که این روحیه با مطلوبات فرهنگی رسمی یافته است ، آسیب های جدی را متوجه همان الگوهای فرهنگی مطلوب می کنند. #اجتماعی ➖➖➖➖➖➖➖ 📡 بهترین تحلیل‌های روز را در خیابان انقلاب بخوانید.👇 @kh_enghelab