🔴 واقعه نگاری یک شکست 🔹 رسانه ها و وارونه سازی حقیقت تیم ملی ایران با شکستی تلخ از جام ملت های اسیا حذف شد اما در دل این حذف شدن چندین نکته هست. اولین نکته برمی گردد به رسانه ها. دنیای کنونی دنیای رسانه هاست. رسانه ها هستند که بر ذهن ها حکومت می کنند. در تسلط رسانه هاست که یک مجری_گزارشگر تلویزیونی در حد یک مصلح اجتماعی ارتقا پیدا می کند! تیم ملی اولین بازی اش را در برابر تیم ملی یمن با 5 گل برد. کاری که رسانه ها کردند باد کردن بازیکنان بود! تیم یمن لیگ درست و حسابی ندارد و مردمش هم بیشتر با توپ و موشک جنگی اشنا هستند تا توپ فوتبال! رسانه ها چنان مشغول ستایش از تیم ملی ایران و بازیکنان شدند که انگار تیم درجه یک اسیا را با 5 گل شکست داده ایم. رسانه است که یک برد کوچک را لنگ و لعاب می دهد. رسانه است که مردم و افکارشان را بازی می دهد. ما به رسانه ها و مجری هایی باختیم که از یک برد معمولی برایمان بردی اساطیری ساختند! 🔹 ما به خود کافر بودیم... ما با آیه های یأس بزرگ شده ایم! #ما_نمی_توانیم با گوشت و پوستمان عجین شده. کی روش بر اساس همین پیش فرض و نه بر اساس قدرت کشورهایی مثل ژاپن و استرالیا، ادعا کرد بزرگ ترین هدف ایران و آرزویش در جمع 4 تیم برتر اسیا بودن است. در حالی که ما قبلا هم در جمع 4 تیم برتر اسیا بوده ایم. کافیست به حافظه تاریخیمان رجوع کنیم و تیم یکدست و خوب جام ملت های 2004 را به یاد بیاوریم که سوم شد. عدم خودباوری نتیجه اش می شود باخت مفتضحانه به ژاپن ان هم با 3 گل! ژاپنی که به طور میانگین در بازی هایش تنها یک گل زده بود ولی به ما 3 گل زد. ما امروز قبل از ورود به زمین باخته بودیم. ما به عدم خودباوری مان باختیم. ما به کافر بودن به خود باختیم! 🔹 زِ بیگانه تمنا می کرد! ما به ژاپن نباختیم به خودمان باختیم. زمانی هم باختیم که به کارلوس کی روش اختیاراتی دادیم وسیع تر از سطح یک سرمربی. کجای دنیا یک سرمربی فوتبال اختیاراتش و جسارتش بیشتر از رئیس فدراسیون است؟ در این هشت سال که کی روش سرمربی تیم ملی بود انگار رئیس فدراسیون و حتی وزیر ورزش اسیر و عبد کی روش بودند! دستاورد کی روش چه بود؟ دو صعود به جام جهانی و چیدن تدافعی ترین ترکیبی که معروف است به دفاع اتوبوسی! در حالی که همین ژاپن و کره از گروه های خودشان بالا می امدند. رسانه هایی که عاشق کی روش بودند سطح توقع ما را ان قدر پایین اوردند که برای باخت به ارژانتین به خیابان امدیم و شادی کردیم! البته نمونه شادی بعد از شکست در عرصه سیاسی هم وجود دارد! ژاپن اگر چه به بلژیک باخت اما فوتبالی سراسر هجومی بازی کرد. ما عاشق کی روش بودیم! عاشق اسمش. عاشق کراواتش. عاشق پاسپورتش. عاشق چشم هایش! چه کسی عاشق دانش فنی مربی است که ترکیب را دفاعی می چیند و تاکتیکش جز زیر توپ زدن ندارد؟ همه ما یک #کی_روشی_پور در درونمان داریم. کسی که عاشق بیگانه است. ما به ارژانتین، بوسنی، اسپانیا و ژاپن باختیم ولی هنوز موج ستایش از کی روش ادامه دارد. این ستایش ها فقط و فقط یک دلیل دارد خارجی بودن کی روش! کی روش در هر جای دیگر دنیا بود تنها سرمربی بود نه یک قهرمان! ان هم یک قهرمان با شکست های پیاپی که تنها رسانه ها از او هیبت قهرمان ساخته اند. امروز توئیتی خواندم که اوج این تفکر را نشان میداد: به جای اخراج کی روش، رئیس فدراسیون و کل فدراسیون را اخراج کنیم و به جایشان از خارج رئیس فدراسیون بیاوریم! ما امروز به ژاپن نباختیم به بیگانه پرستی باختیم. از فوتبال تا سیاست و هنر و اقتصاد. به تفکری که فکر می کند ایرانی جماعت عرضه ساخت لولهنگ ندارد و بیشترین هنرش درست کردن ابگوشت بز باش است! 🔹 سرباز نه سردار! تیم ملی امروز به ژاپن نباخت. به غرور کاذب بازیکنانش باخت. به سردار ازمونی که یاد نگرفته است ارزش پیراهن ملی یعنی چه. به سردار ازمونی باختیم که نمیدانست در تیم ملی سرباز باید باشی نه سردار! تیم ملی به یک علی دایی نیاز داشت که با طحال پاره شده بازی کند. به علی دایی نیاز داشت که با سر بانداژ شده به هوا بپرد و سر بزند. سرشکستگی برای تیم ملی یعنی سربلندی. تیم ملی به بازیکنی که به ملتش هیس نشان بدهد نیازی ندارد. تیم ملی فاقد روح جنگندگی بود. سرباز، وظیفه اش است که بجنگد نه با داور که با دشمن. سرباز می جنگد و می جنگد و می جنگد و لحظه ای نباید از دشمن غفلت کند. باریکنان تیم ملی نه تنها نجنگیدند بلکه دچار غفلت هم شدند. جنگی که سربازش خواب باشد نتیجه ای جز شکست ندارد. تیم ملی باخت اما به ژاپن نه! ژاپن حریفی نبود که به ما 3 گل بزند. تیم ملی به خودش باخت. ما به خودمان باختیم. به بازیکنان مغرورمان باختیم و به رسانه هایی که از کی روش برایمان بت ساخته بودند. ما امروز به ژاپن نباختیم... @zzzeedd ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 📡 رصد بهترین تحلیل‌های روز در خیابان انقلاب 👇 http://eitaa.com/joinchat/825098246C346759229f