🔴 مذاکرات وین 👤 #مسعود_براتی 🔹 تا جایی که شخصا بررسی کردم، چیزی که آن ایام، در دور ششم مذاکرات درباره تحریم‌ها عمدتا تحت عنوان «به نقل از منابع آگاه» توسط پرس تی‌وی منتشر می‌شد، درست بود. 🔸 در بحث تحریم‌ها چند چالش باقی مانده بود. یک اینکه آمریکا حاضر نشده بود با برداشتن همه تحریم‌های بعد از برجام بوده موافقت کند. ✅ چالش دیگری هم که وجود داشت، بحث تحریم تسلیحاتی بود که آشکارا مغایر با برجام است. طبق قطعنامه 2231، تحریم تسلیحاتی ایران تمام شده بود. فرمان اجرایی‌ که دونالد ترامپ در شهریورماه سال گذشته اعمال کرد خلاف برجام بود اما همچنان در 6 دوره از مذاکرات وین، این نکته برطرف نشده بود. منظور فرمان اجرایی 13949 است. 🔹 موضوع دیگری که اختلافات بر سر آن باقی مانده بود و حل نشده بود، مربوط به تحریم‌های ذیل سیاست فشار حداکثری و خارج از برجام است. مواردی مثل تحریم دفتر رهبری، تحریم خود رهبر و نهادهای وابسته به دفتر رهبری است که الآن شامل آقای رئیسی و آقای مخبر و آقای ظریف هم می‌شود. 🔸 طبق همین فرمان اجرایی ترامپ، این افراد همچنان در تحریم هستند. مساله افرادی که تحریم‌ شده‌اند نیست، مساله این است که این تحریم‌ها، بعد از خروج آمریکا از برجام و ذیل سیاست فشار حداکثری اعمال شده است. ✅ موضوع دیگری که در بحث تحریم‌ها حل نشده بود آن است که طرف آمریکایی گفته بود من آدم‌های تحریم شده را به قبل از زمان برجام بازنمی‌گردانم. بحث بازگشت به نقطه برجام را هم قبول نداشت و برای همین، بیش از 500 فرد و نهاد را در لیست تحریم نگه داشته است و به آن عنوان لیست قرمز داده است. درصورتی که در برجام، چیزی حدود 180 فرد و نهاد در تحریم باقی مانده بودند. 🔹 نکته مهم دیگر درباره مسائل حل نشده در مذاکرات وین6، مساله تضمین است. مساله‌ای که اصلا توسط آمریکا پذیرفته نشده بود و در نقطه آخر وین6 تضمینی برای جلوگیری از خروج و نقض عهد مجدد آمریکا وجود نداشت.» 🔸 آن چیزی که داشت در وین6 حاصل می‌شد، حداقل در بحث تحریم‌ها چیزی بسیار ضعیف‌تر و بدتر از برجام بود. البته آن زمان، تیم مذاکره‌کننده هم این صحبت‌های روحانی را تا روز آخر به صورت جدی تایید نکرد. 💢 از طرفی با تصمیم شورای عالی امنیت ملی، یک کمیته تطبیقی شکل‌گرفت که این کمیته تطبیق وظیفه داشت این مسائل را بررسی کند. کمیته در دوره انتقال قدرت شکل گرفت و آقای باقری‌ هم به‌عنوان نماینده دولت جدید در کمیته حضور داشت. نتیجه هم این شد که حرف‌ آقای روحانی درباره روند دور ششم مذاکرات اثبات نشد. #بین_الملل

🔴 نقش escrow account در تحریم‌های ایران 👤 #مسعود_براتی 🔹 اسکرو اکانت به حسابی گفته میشود که برداشت از آن منوط به تحقق شرایط مشخص شده در زمان افتتاح حساب است. یک نوع حساب مشروط. این پدیده از سال ۲۰۱۲ وارد ساختار تحریم ایران شد. 🔸 در قانون NDAA 2012 فروش‌ نفت ایران تحریم شد به استثنای آنهایی که آمریکا مجاز می‌دانست. بخش ۱۲۴۵ قانون مربوط به این موضوع بود. زیربخش D به بیان جزییات این تحریم میپردازد و D3 درباره تراکنش‌ مربوطه است. این تحریم از تیر ۹۱ اجرا شد. ✅ در ابتدا تراکنش‌ها محدود نبود برای همین ایران بعد از اجرایی شدن این قانون برای جلوگیری از بلوکه شدن پول‌ها و آزادی عمل در استفاده آتی از آن، رو به خرید طلا و انتقال آن به ایران نمود. آمریکا که با هدف کاهش دسترسی ایران به درآمدهای حاصل از فروش نفت، در تابستان ۹۱ اصلاحیه‌ای بر این تحریم می‌زند. در قانون کاهش تهدید ایران TRA2012 زیربخش D3 اصلاح می‌شود و از اینجا اسکرو اکانت وارد ماجرای تحریم ایران می‌شود. چیزی که دیوید کوهن به عنوان قفل کردن (Lock) پولهای ایران ازش یاد می‌کند. 🔹 طبق این اصلاح حسابی مخصوص در کشور خریدار مجوزدار نفت ایران ایجاد می‌شود و پول نفت به ارز محلی در آن دپو می‌شود. این پول تحت نظارت خزانه‌داری آمریکا بوده و ایران می‌تواند از آن برای تجارت دو جانبه و محدود به کالاهای غیرتحریمی استفاده کند. 🔸 انتقال به کشور ثالث ممنوع است مگر در موارد مربوط به تجارت بشردوستانه (غذا، دارو و تجهیزات پزشکی) که این مورد هم برای افراد و نهادهای تحریم شده ذیل فرمان اجرایی ۱۳۲۲۴ که برچسب SDGT دارند، ممنوع است. ✅ این چارچوب نیاز آمریکا به صفر کردن فروش فیزیکی نفت ایران را برطرف میکرد و تمرکز تحریم را به مصرف درآمدهای نفتی منتقل می نمود. با این کار شوک حاصل از حذف نفت ایران هم بهتر قابل مدیریت کردن بود. 🔹 در سمت ایران چون از ابتدا کانالیزه شدن فروش نفت را پذیرفته شده بود، این اصلاح نیز مورد پذیرش قرار گرفت. البته این دیدگاه هم که تحریم‌ها پدیده زودگذر بوده و در آینده نزدیک برداشته خواهد شد، در این پذیرش موثر بود. 🔸 فروش نفت ذیل این چارچوب منجر به افزایش دپو درآمدهای نفتی در نزد خریداران نفت ایران شد. چرا که ایران تراز تجاری برابر در تمام این کشورها نداشت. و خرید نیز محدود به کالاهای مصرفی و مجاز بود. ✅ در مذاکرات منتهی به برجام این موضوع خیلی مورد توجه قرار نگرفت. تا جایی که در متن برجام علی رغم اینکه توقف موقت درباره زیربخش‌های D1,D2 بیان شده بود اما زیر بخش D3 مسکوت ماند. 🔹 و کماکان مصرف پولهای نفتی ایران تحت نظر خزانه‌داری آمریکا صورت می‌گرفت. به دلیل کاهش دایره کالاهای تحریمی دست ایران برای مصرف بازتر شده بود، اما این ساختار در کنار ساختار تحریم‌های ریسک محور مانع استفاده آزادانه از درآمدهای نفتی ایران بود. 🔸 بعد از خروج آمریکا از برجام نیز محدودیت‌ها بیشتر شد و پولهای نفتی ایران با سرعت بیشتری در این حساب ها دپو و بلوکه شد. تحریم شدن بانک مرکزی ذیل فرمان اجرایی ۱۳۲۲۴ نیز این وضعیت را تشدید کرد. ✅ اینستکس که ابتکار عمل اروپا برای جبران خروج آمریکا از برجام بود، از همین چارچوب پیروی می‌کرد، تنها با این تفاوت که اروپا جرات خرید نفت از ایران را هم نداشت. 🔹 آخرین مورد نیز به پذیرش این نوع حساب در عراق در تابستان ۹۸ بازمی‌گردد. در تیر ماه ۹۸ بانک مرکزی ایران پذیرفت که پول حاصل از فروش گاز و برق ایران به عراق ذیل این چارچوب در حسابی نزد بانک TBIعراق دپو شود که تا همین سال گذشته مصرف آن ناممکن بود. 🔸 آمریکا در حال حاضر به دنبال پیاده کردن این چارچوب برای فروش گاز و نفت روسیه است تا بتواند کنترل کافی بر درآمدهای روسیه داشته باشد. بعید نیست در روزهای اخیر که اروپا به انرژی ایران نیازمند است، با مجوز آمریکا از این چارچوب برای توافق با ایران استفاده کند. 💢 ‏از مزیت‌های فروش نفت از طریق دور زدن تحریم خارج شدن از این چارچوب است که نتیجه آن آزاد بودن پولهای حاصله است. 👈 #خبرهای‌کم‌ولی‌خاص👇 @khabare_vijhe⛔️