#تحول_حوزه #امتحانات ♻️ امان از #تسویف! در پایان هر نیمسال تحصیلی یکی از دغدغه های اصلی طلاب این است که: آزمون ها چه تغییری نسبت به سال قبل خواهد داشت و چه باید کرد؟ امسال نیز چنین بود. گویا تحول مثبت مورد خواست رهبری خلاصه در تغییر و تغییر شده است و بس؛ یعنی تغییر برای تغییر این نه تغییر برای تحول. هر چند عقیده نگارنده بر این نیست که فاعل، چنین نیت کرده است ولی فعل، چنین است. نگارنده در پیش روی خواننده یک ۳گانه را طرح میکند و انتظار پاسخ دارد، هر چند در مراجعه به مسئول امتحانات مرکز مدیریت، پاسخ در خوری دریافت نکرد... 1⃣ با توجه محدوده های کذایی که برای هر نیمسال تعیین شده است، نگارنده در طول سالیان متمادی به خاطر ندارد محدوده ای به پایان رسیده باشد؛ از هر استادی پرسیده شده است، پاسخ منفی دریافت کرده است؛ چه خبره ترین اساتید که علی الظاهر براساس علمیت شان باید محدوده را به پایان رسانند و چه ضعیف ترین اساتید که به جهت ضعف شان با صرف ترجمه باید چنان کنند. حال، با توجه به این نکته که اساتید و طلاب همگان بدان اذعان دارند، امتحان از تمام محدوده مصوّب چه معنایی دارد؟ این، در حالت عادی است. حال، تعطیلات مکرر حوزه به مناسبت های گوناگون و علی الخصوص در سالهای اخیر باید بدان اضافه شود که آیا یا وجود اییییینهمه تعطیلات مهلتی برای رساندن محدوده ها باقی می ماند؟ یکی از اثرات زشت و مشوّه کننده تصویر حوزه در نزد مردم همین است که طلاب به ناچار مجبور میشوند برای رساندن محدوده آزمون به کتب نموداری، تلخیص و ... رجوع کنند؛ گویا همچون مافیای کتب کنکور دانشگاه، در حوزه نیز چنین جریانی دنبال سودجویی است. بد نیست مسئولین از خودروهای خود گاهی پیاده شده و به پاساژ قدس و ... نیز سری بزنند که به جای کتب عمیق علمی، انتشاراتی ها پر شده اند از کتب تلخیص و ... . آیا این حوزه مطلوب است؟! این، تنها یکی از مصائب است، مصائب بالاتری که به علمیت طلاب و ... وارد میگردد، داستانی مفصل تر و غمبار تر دارد. 2⃣ نگارنده، فرض -البته فرض محال- را بر این میگذارد که این محدوده را اساتید می‌رسانند -که نمی‌رسانند-؛ آیا کیفیت سؤالات امتحانات با کیفیت تدریس اساتید همخوانی دارد؟ یعنی برای رساندن محدوده ها، اساتید در عمل باید شدیدا از کیفیت تدریس، پرسش-پاسخ و ... بکاهند و به زبان ساده کلاس تدریس را باید به دارالترجمه تبدیل کنند، البته اگر بتوان آن را دارالترجمه نیز نامید... نگارنده با اینکه مطلوب در تدریس و تدرّس چیست و آیا این همانی ست بناست طلبه فاضل تربیت کند، کاری ندارد ولی این سؤال بی تردید به جاست که آیا این کیفیت دارالترجمه ای تدریس متناسب با امتحانات مرکز مدیریت است -فضلاً از علمیت مطلوب طلاب؟! حاشا و کَلّا. 3⃣ نگارنده در نهایت با خود چنین می اندیشد که: اگر بنا بر آنچه در ۲نکته فوق گذشت، می باشد آیا بهتر نیست یا امتحان و آزمون برگزار نشود یا الزام به حضور در کلاس برداشته شود؟! چه آنکه کلاس ها و آزمون ها هیچ تناسبی با هم ندارند و آنچه آموخته میشود، در امتحان نیست -چه به لحاظ محدوده های درسی و چه به لحاظ کیفیت تدریسی- و آنچه آزمون میشود، تدریس نمی‌شود. در این وانفسا خبر میرسد که از امسال قانون شده است که در صورت رد شدن در آزمون ها، طلاب باید مجددا در کلاس های درس شرکت کنند؛ از ما که گذشت، ولی آخر این آموزش و آن آزمون که هیچ ربطی به هم ندارند جز تعذیب تن و روان طلاب چه فایده ای دارد؟! ❓ اما در پایان، یک سؤال: آیا اتلاف عمر طلاب شرعا مجاز است؟ مسئولین در آن دنیا چه پاسخی دارند؟ نگارنده در طول این سالها مکرر در مکرر شنیده است در حال تغییر و تحول هستیم، پس چه شد؟ چرا یک أجل و أمر تعیین نمیکنید تا در پایان آن زمان مورد بازخواست قرار گیرید؟! همه اش احاله به فردا ها، تا کی این تسویف ادامه دارد؟! @khabarehowzeh 🔻🔻🔻 ♨️رسانه مستقل خبر حوزه http://eitaa.com/joinchat/3516137473Cc9d671e336