🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_بیست_و_پنجم قرآن ڪریم
#بخش_اول
💠سورہ شوری
🔶قانون اولیہ خدا در پخش روزے
وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْاْ فىِ الْأَرْضِ وَ لَكِن یُنزَِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَاءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرُ بَصِیرٌ(۲۷- شوری)
اگر خداوند روزى را براى بندگانش وسعت بخشد، در زمین طغیان مےكنند ولى بہ اندازہ اى كہ مشیت او اقتضاء ڪند نازل مےكند زیرا او بہ حال بندگانش آگاہ و بیناست.
كلمہ «قَدَر» بہ معناى كمیت و حجم هر چیز است. پس این كہ مےفرماید:«وَ لكِنْ یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما یَشاءُ» بہ این معنا است ڪہ خداى تعالى هر چیز را بہ كمیت و حجم و مقدارے ڪہ مشیتش اقتضاء ڪند نازل مےكند.
معناى آیہ شریفہ این است: اگر خداى تعالى رزق همہ بندگان خود را وسعت بدهد و همہ سیر شوند، شروع بہ ظلم كردن در زمین مےكنند؛ چون طبیعت مال این است كہ وقتى زیاد شد طغیان و استكبار مےآورد، همچنان كہ در سورہ علق فرموده:
«این انسان هنگامى كہ احساس بےنیازى كند طغیان مےكند» و بہ همین جهت خداوند متعال رزق را بہ اندازہ نازل مےكند و بہ هر كس بہ مقدارى معین روزى مےدهد؛ چون او بہ حال بندگان خود خبیر و بصیر است و مےداند كہ هر یك از بندگانش استحقاق چہ مقدار از رزق را دارد و چہ مقدار از غنا و فقر، مفید بہ حال اوست؛ همان را بہ او مےدهد.
چرا خدا بہ ڪسانے ڪہ با داشتن مال بیشتر گناہ و ظلمشان هم افزون مےشود باز هم مال و ثروت مےدهد؟
علامہ طباطبایے(ره) در پاسخ بہ این سوال مےنویسد: این آیہ بیانگر قانون اولیہ خدا در توزیع ارزاق بین بندگانش است ڪہ حال هرڪس را مےبیند و بہ او روزے مےدهد؛ اما قوانین دیگرے نیز دارد ڪہ در عالم حاڪم است؛ یڪے از آن قوانین قانون ابتلاء و امتحان است و دیگرے قانون مڪر و استدراج است. این دو قانون سبب مےشود ڪہ خدا بہ ڪسانے ڪہ در سوال مطرح شد با وجود ڪفر و طغیان باز هم مال و ثروت عطا ڪند.
این بحث نقطہ مقابلے هم دارد و آن اینڪہ چرا برخے حتے بہ مقدار رفع ضروریات هم از رزق و روزے الهے بےنصیبند ڪہ در پاسخ مےتوان بہ دو قانون الهے اشارہ ڪرد؛ یڪے همان قانون ابتلاء و امتحان و دیگرے قانون اثر گناہ ڪہ برخے با عمل خود مانند ظلم بہ دیگرے یا ظلم پذیرے چنین نتیجہ اے را براے خود رقم زدہ اند.
🔶تلافے ڪار بد؛ ڪار بدے مثل آن است
جَزَاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِّثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلىَ اللَّهِ إِنَّهُ لَا یحُِبُّ الظَّالِمِینَ(۴۰- شوری)
پاداش بدى ڪار بدے است مانند همان؛ ولى هر كہ بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح نماید؛ پاداشش بر عهدہ خداست؛ یقیناً خدا ستمكاران را دوست ندارد.
این آیہ حكم ڪسے را بیان مےڪند ڪہ ظلمے در حق او شدہ است بر اساس این آیہ چنین كسى مےتواند در مقابل ستمگر رفتارى چون رفتار او داشتہ باشد و چنین تلافى و انتقامى دیگر ظلم نخواهد بود.
🔶نڪتہ مهم و قابل توجہ در آیہ
همانگونہ ڪہ در متن آیہ ملاحظہ مےشود خداوند متعال آن ڪارے ڪہ براے تلافے صورت مےگیرد با اینڪہ مجوز آن را هم صادر ڪردہ است اما آن را «سیئة؛ ڪارے بد و ناپسند» مےنامد ڪہ سوال برانگیز است.
در پاسخ بہ این سوال گفتہ اند: از این رو هر دو عمل را سیئہ و بد خواندہ چون با هركس چنین رفتار شود ناراحتش مےكند، ظالم با آن ڪار مظلوم را ناراحت ڪرد و مظلوم هم با انتقام و تڪرار آن ڪار ظالم را رنجاند، پس در آیہ شریفہ حقیقت معناى كلمہ رعایت شدہ است.
همانطور ڪہ این بزرگان فرمودہ اند مجوز انجام عملے آن از بد و آزار دهندہ بودن بہ خوب و گوارا بودن تبدیل نمےڪند. ڪار بد، بد است. چیزے ڪہ در این آیہ بین آن دو فرق گذاشتہ این است ڪہ اگر ابتدایے و بدون مجوز باشد حرام است و عذاب و عقاب دارد و اگر با مجوز شرعے باشد حلال است و چون حرام نیست عقابے هم ندارد.
باید توجہ داشت ڪہ این تلافے با مجوز، «واجب نیست»؛ بلڪہ فقط «حلال است» و شاید براے همین نڪتہ بود ڪہ بلافاصلہ فرمود: «هر كس عفو و اصلاح كند اجر و پاداش او بر خداست»
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
یڪ جرعہ معرفت
@yekjoremarefat
🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_بیست_و_پنجم قرآن ڪریم
#بخش_دوم
🔶تعداد و جنسیت فرزندان، تنها بہ موهبت الهے است
(آیات ۴۹و ۵۰ سوره شوری)
مالكیّت و فرمانروایى آسمانها و زمین فقط در سیطرہ خداست، هر چہ را بخواهد مےآفریند، بہ هر كس بخواهد دختر عطا مےكند و بہ هر كس بخواهد پسر مےبخشد؛ یا پسر و دختر را با هم مےدهد و هر كہ را بخواهد عقیم مےكند و فرزند نمےدهد كہ او دانا و تواناست.
قرآن ڪریم براى نشان دادن این واقعیت كہ هر گونہ نعمت و رحمت در این عالم از سوى خدا است و كسى از خود چیزى ندارد بہ یك قانون كلى و یك مصداق روشن آن اشارہ كردہ و مےفرماید: «مالكیت و حاكمیت آسمانها و زمین براى خدا است و هر چہ بخواهد مےآفریند» و بہ همین دلیل همہ ریزخوار خوان نعمت او هستند و نیازمند بہ لطف و رحمت او؛ از این رو نہ غرور بہ هنگام نعمت منطقى است و نہ یاس بہ هنگام مصیبت.
آنگاہ بہ نمونہ روشنى از این واقعیت كہ هیچ كس از خود چیزى ندارد و هرچہ هست از ناحیہ او است اشارہ ڪردہ مےفرماید: بہ هر كس ارادہ كند دختر مےبخشد و بہ هر كس بخواهد پسر. یا اگر بخواهد هر دو آنها را مےدهد و هر كس را هم ڪہ مصلحت بداند عقیم و بى فرزند مےگذارد.
🔵بہ این ترتیب مردم را بہ چهار گروہ تقسیم ڪرد:
آنهایى كہ تنها پسر دارند و در آرزوى دخترى هستند
و آنها كہ دختر دارند و در آرزوى پسرى و
آنها كہ هر دو را دارند
و گروهى كہ فاقد هر گونہ فرزندند و قلبشان در آرزوى آن پر مےكشد.
گر چہ نقش بعضى از غذاها و داروها را در افزایش احتمال تولد پسر یا دختر نمےتوان انكار كرد، ولى باید دانست كہ آن اثر را هم خدا در آن دارو و روشها قرار دادہ است و هیچ ڪدام خارج از علم و قدرت خدا نیستند
و این یك نمونہ بارز از عدم توانایى انسان از یك سو، و نشانہ روشن از مالكیت و حاكمیت و خالقیت خداوند از سوى دیگر است. گر چہ نقش بعضى از غذاها و داروها را در افزایش احتمال تولد پسر یا دختر نمےتوان انكار كرد، ولى باید دانست كہ آن اثر را هم خدا در آن دارو و روشها قرار دادہ است و هیچ ڪدام خارج از علم و قدرت خدا نیستند.
نڪتہ دیگرے ڪہ در آیہ بہ چشم مےخورد اینڪہ براے هر دو جنس از تعبیر «یهب؛ مےبخشد» استفادہ ڪرد و این دلیل روشنى است كہ هم دختران هدیہ الهى هستند و هم پسران و فرق گذاشتن میان این دو از دیدگاہ یك مسلمان راستین صحیح نیست.
💠سورہ زخرف
🔶آیاتے ڪہ هنگام سوار شدن خواندہ مےشود
لِتَسْتَوُاْ عَلىَ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُواْ نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَ تَقُولُواْ سُبْحَانَ الَّذِى سَخَّرَ لَنَا هَاذَا وَ مَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ(۱۳)وَ إِنَّا إِلىَ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ(۱۴- زخرف)
كہ بر پشت آن استقرار یابید و چون بر آن استقرار یافتید، نعمت پروردگارتان را بہ یاد آورید و بگویید: منزّہ است خدایى كہ این را رام ما كرد كہ ما قدرت آن را نداشتیم و ما بہ سوى پروردگارمان باز خواهیم گشت.
و «ما كُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ» هم مفهومش این است كہ اگر لطف پروردگار نبود ما هرگز قادر بہ ڪنترل و ادراہ این مرڪبها نبودیم. و اینڪہ در پایان دعاے مومنین این چنین دارد ڪه: «وَ إِنَّا إِلىَ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ؛ و بے شڪ ما بہ سوى پروردگارمان باز خواهیم گشت» براے آن است ڪہ آنها را بہ یاد قیامت بیندازد ڪہ امروز سوار بر وسیلہ اے گران قیمت شدہ و در زمین جابجا مےشویم بہ یاد داشتہ باشیم ڪہ بالاخرہ تابوتے هم هست ڪہ در انتظار ماست.
«استواء بر ظهر» بہ معناى استقرار بر پشت حیوان و یا هر مركب سوارے دیگر است. منظور از مرڪب با توجہ بہ آیہ قبل (آیہ۱۲) فقط چهارپایان نیست بلڪہ بہ قرینہ «ڪشتی» ڪہ در آیہ آمدہ است هر گونہ وسیلہ نقلیہ را در بر مےگیرد ڪہ در عصر حاضر ماشین، قطار و هواپیما از رایج ترین آنهاست
در حالات امیرالمومنین علیہ السلام آمدہ است كہ هنگامے ڪہ پاى خود را در ركاب گذاشت فرمود: «بسم اللَّه» و هنگامى كہ بر مركب استقرار یافت این آیات را تلاوت ڪرد: «سُبْحانَ الَّذِے سَخَّرَ لَنا هذا وَ ما كُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ وَ إِنَّا إِلى رَبِّنا لَمُنْقَلِبُون»
از این رو مستحب است ڪہ انسان هنگام سوار شدن بر هر وسیلہ نقلیہ اے با خواندن این آیات هم شڪر خدا را بجا آورد و هم بہ یاد قیامت افتادہ و فراموش نڪند ڪہ روزے سوار بر تابوت بہ آن دیار باقے خواهدشد.
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
یڪ جرعہ معرفت
@yekjoremarefat
🔰شرح دعاے روز بیست و پنجم
آیت اللہ مجتهدے تهرانے(ره):
🌸شادے روحش ۱۴ صلوات🌸
⬅️ اللّهمّ اجْعَلْنے فیهِ محبّاً لأوْلیائِڪَ ومُعادیاً لأعْدائِڪَ
خدایا ڪارے ڪن تا در ماہ رمضان، خوبان را دوست بدارم و دشمن دشمنانت باشم!
🌹در مورد خودم، عملے ڪہ بہ من امید مے دهد تا در قیامت جزو نجات یافتگان باشم، این است ڪہ خوبان و اشخاص با تقوا را دوست دارم و از بے تقوایان بے زارے مے جویم.
💛 اگر پسرتان بے تقواست و نماز نمے خواند، نباید او را دوست داشتہ باشید. حدیث است ڪہ بہ حقیقت ایمان نمے رسید مگر آنڪہ نزدیڪ ترین خویشان خود را براے خدا دوست نداشتہ باشید، چون متدین نیست و دورترین افراد را براے اینڪہ متدین است، دوست داشتہ باشید.
✨امام باقر(ع) بہ شخصے فرمودند؛ «اگر ارادہ ڪردے ڪہ بفهمے بهشتے و یا جهنمے هستے، بہ قلبت مراجعہ ڪن، اگر دیدے اهل طاعت را دوست دارے، اهل بهشت و اگر اهل گناہ را دوست دارے، اهل جهنم هستے و انسان در قیامت با ڪسے ڪہ او را دوست دارد، محشور مے شود.»
❤️ در دورہ آخرالزمان قلب مؤمن آب مے شود؛ زیرا گناہ را مے بیند و استطاعت تغییر وضع ندارد.
هر ڪس ڪہ مؤمنے را دوست دارد، حتے اگر منحرف باشد پس از مدتے رستگار خواهد شد.
⬅️ مُسْتَنّاً بِسُنّةِ خاتَمِ انْبیائِڪَ
در این بخش از خدا مے خواهیم تا ما را یارے رساند براے اینڪہ بہ طریقہ پیغمبر در مستحبات، دعاها و دستورات اسلام عمل ڪنیم. از خدا مے خواهیم تا هر چہ پیامبر(ص) بہ ما فرمودہ است، دربارہ مستحب و واجب عمل ڪنیم و مڪروهات را از خود دور و حرام را ترڪ ڪنیم.
⬅️ یا عاصِمَ قُلوبِ النّبیین
🌸 پیغمبران معصوم هستند؛ زیرا خدا قلب آنها را حفظ ڪردہ است و در فراز پایانے مے گوییم، اے خدایے ڪہ قلب پیغمبران را حفظ ڪردے، بہ حق این ڪارے ڪہ براے پیغمبران انجام دادہ اے، این دعا را در حق ما مستجاب ڪن!
⇩⇩⇩
@YekJoreMarefat
4_6016958176186861091.mp3
820.7K
✅دعایروز #بیستوپنجم ماهرمضاݩ
با نــــوای #حاج_محـمدرضا_بذرۍ
▫️التـــماس دعــاۍ فـــــرج
👉 @YekJoreMarefat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥
ڪلیپ تصـــویــرۍ
✅سخــنان اســتاد فاطمـی نـــیا
پیرامون #اهـــمیت روز قـــــدس
↷↷↷
http://eitaa.com/joinchat/1273167872C3b5cc0b4b0
#روز_قـــــدس
▫️قابـــل #تامـــل بخـــونید
جنگجویی از اســــتادش پرسید:
بهــــترین #شمشیر_زن ڪیست؟
استادش پاســـخ داد:
به دشت ڪنار صومعـه برو #سنگی
آنجاست به آن سنگ توهــــین ڪـن
شاگرد گفت: اما چــرا باید این ڪار
را بڪنم؟!! #سنگ پاسـخ نمیدهد!!
استاد گفت خوببا شمشیرت به آن
حمله ڪن شاگرد پاســـــخ داد: این
ڪار را هم نمیڪنم...
شمشــیرم #میشڪـــند و اگـــــر با
دستهایم به آن حمله ڪنم انگشتانم
زخمی میشوند و هیچ اثــــری روی
سنگ نمیگـــــذارد! مـــــن ایــــن را
نپرسیـدم... پرسیدم بهترین شمشیر
زن ڪیست؟!
👌استاد پاسخ داد: بهترین شمشیر
زن به آن #سنگــــ میماند بی آنڪه
شمشیرش را از غلاف بیرون بڪشد
با #سڪوتـــــش نشـان میدهد ڪه
هیچڪس نمیتواند بر او غلبه ڪند.
💟 @YekJoreMarefat
🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_بیست_و_شش قرآن ڪریم
#بخش_اول
💠سورہ احقاف
🔶نوید بہ ڪسانے ڪہ در دیندارے ڪم نمیآورند
َ(سوره احقاف. آیات ۱۳ و ۱۴)
بیتردید ڪسانے ڪہ گفتند: پروردگار ما اللہ است، سپس [در میدان عمل بر این حقیقت] استقامت ورزیدند، نہ بیمے بر آنان است و نہ اندوهگین میشوند؛ اینان اهل بهشتاند ڪہ بہ پاداش اعمال شایستهاے ڪہ هموارہ انجام میدادند، در آن جاودانهاند.
در این فراز قرآن ڪریم بہ ڪسانے ڪہ گفتند: «رَبُّنَا اللَّهُ» و بعد «استقامت ورزیدند» سہ وعدہ ویژہ دادہ است: «لَا خَوْفٌ» و «لَا هُمْ یحَْزَنُونَ» و نیز «أُوْلَئڪَ أَصْحَابُ الجَْنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا»
منظور از گفتن«رَبُّنَا اللَّهُ» اقرار و شهادت بہ انحصار ربوبیت در خداے سبحان است و مراد از آن پایدارے و استقامت این است ڪہ آنها از آنچہ بہ حقانیتش شهادت میدهند و باور دارند؛ منحرف نمیشوند و رفتارے بر خلاف آن و بر خلاف لوازم آن نمیڪنند.
قرآن براے رسیدن بہ این درجہ از آرامش روحے، دو شرط را مطرح ڪردہ است: ایمان و استقامت بر آن. استقامت بر ایمان بہ این است ڪہ انسان مراقب باشد عملش ادعایش را تڪذیب نڪند. بر اساس روایات این صبر و استقامت در سہ حوزہ باید رعایت شود: تحمل سختے عبادت، استقامت در برابر فشار گناهان و صبر در ناملایمات و مصائب
و چون خوف همیشہ در جایے پیدا میشود ڪہ احتمال خطرے در پیش باشد و اندوہ وقتے بہ دل میآید ڪہ خطرے واقع شدہ باشد؛ بنابراین نفے خوف و حزن از این عدہ بہ این معناست ڪہ ایشان هیچ خطر و عقابے نہ در پیش رو دارند ڪہ از آن بترسند و نہ در پشت سر داشتهاند ڪہ از آن اندوهناڪ باشند؛ گذشتہ آنها عبادت بود و بندگے خدا و آیندهشان هم لطف و پاداش خداست پس براے این گروہ ڪہ باور ڪردند و بر باور خود پا فشردند و با عمل، ادعاے خود را بہ امضاء رساندند جز امنیت و دل آرامے نیست نہ از گذشتہ و نہ نسبت بہ آیندہ.
در جملہ پایانے با وعدهاے حق آنها را ڪسانے معرفے میڪند ڪہ در بهشت موعود، جاودان خواهند ماند.
💠سورہ حجرات
🔶زینت واقعے خریدنے نیست
َ(سوره حجرات، آیه۷)
خداوند ایمان را محبوب شما و آن را مایہ زینت دلهایتان قرار داد و در مقابل، ڪارے ڪرد ڪہ شما نسبت بہ ڪفر و فسق و گناہ، نفرت داشتہ باشید.
میل بہ زیبایے انسان را وامے دارد تا خود را با انواع و اقسام وسایل تزیینے بیاراید و زیبا ڪند. اما این خواست طبیعے هم بہ مانند سایر در خواستهاے غریزے، هم پاسخ صادق دارد و هم پاسخ ڪاذب.
قرآن ڪریم وسایل تزیینے عالم را بہ سہ دستہ تقسیم میڪند. در این تقسیم بندے ستارگان را زینت آسمان، آنچہ روے زمین است زینت زمین و در این آیہ «ایمان» را زینت انسان معرفے ڪردہ است.
این سخن هرگز بہ معناے نادیدہ گرفتن بهداشت و زیبایے تن نیست؛ اگر جان بہ ایمان مزین شد همان ایمان، انسان را وامے دارد ڪہ بہ ظاهر خود توجہ ڪردہ و بهداشت و زیبایے را آن گونہ ڪہ شایستہ یڪ فرد مؤمن است رعایت ڪند.
آنچہ در زیبایے ظاهر بین مؤمن و غیر مؤمن فرق میگذارد این است ڪہ مؤمن، زینت حقیقے خود را میشناسد و بہ دنبال آن است و در زیبایے ظاهر هم تا جایے پیش میرود ڪہ دین و ایمان بہ او اجازہ میدهند بنابراین او هرگز براے حرام زینت نمیڪند و بہ زیبایے خود چوب حراج نمیزند.
🔶آیهاے مهم دربارہ بدگمانے، تجسس و غیبت
(سوره حجرات، آیه۱۲)
اے اهل ایمان! از بسیارے از گمانها در حقّ مردم بپرهیزید؛ زیرا برخے از گمانها گناہ است و در امورے ڪہ مردم پنهان ماندنش را خواهانند تفحص و پیجویے نڪنید و از یڪدیگر غیبت ننمایید. آیا یڪے از شما دوست دارد ڪہ گوشت برادر مردهاش را بخورد؟ بیتردید از این ڪار نفرت دارید و از خدا پروا ڪنید ڪہ خدا بسیار توبهپذیر و مهربان است.
منظور از «الظَّنِّ» اولے، گمانهاے بد است ڪہ چون نسبت بہ گمانهاے خوب در میان مردم بیشتر است لذا از آن تعبیر بہ ڪثیر شدہ و گر نہ حسن ظن یا همان گمان خیر، نہ تنها ممنوع نیست بلڪہ بہ آن توصیہ هم شدہ است.
گمانهاے بد، برخے مطابق با واقعند و برخے مخالف آن. آنچہ بےتردید گناہ است آن گمانهایے هستند ڪہ مخالف با واقع باشند لذا فرمود: «إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ». وجود همین دستہ از گمانهاے حرام در بین گمانهاے بد ڪافے است حڪم بہ پرهیز از تمام آنها بشود. بنابراین آیہ شریفہ مؤمنین را از هرگونہ گمان بد (خواہ موافق با واقع باشد؛ خواہ مخالف) بر حذر میدارد
«تجسس» بہ معنے جستجوگرے است ڪہ معمولاً در امور نامطلوب بہ ڪار میرود و عاملے است براے ڪشف اسرار و رازهاے نهانے مردم. از آنجا ڪہ اسلام میخواهد مردم در زندگے خصوصے خود از هر نظر در امنیت باشند بنابراین هرگز اجازہ نمیدهد ڪہ رازهاے خصوصے آنها فاش شود.
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
یڪ جرعہ معرفت
@yekjoremarefat
🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_بیست_و_شش قرآن ڪریم
#بخش_دوم
در سومین و آخرین دستور ڪہ در حقیقت معلول و نتیجہ دو برنامہ قبل است میفرماید: هیچڪدام از شما غیبت دیگرے را نڪند و براے آنڪہ قبح و زشتے این عمل را ڪاملاً مجسم ڪند پردہ از راز آن گشودہ و حقیقت باطنے آن را بیان ڪردہ است ڪہ همانا خوردن گوشت مردار است.
🔵دو نڪتہ
۱. از آنجا ڪہ گمان بد بردن معمولاً یڪ امر غیر ارادے است بنابراین نهے در آیہ نهے از ترتیب آثار است، یعنے هرگاہ گمان بدے نسبت بہ مسلمانے در ذهن شما پیدا شد، در عمل ڪوچڪترین اعتنایے بہ آن نڪنید، طرز رفتار خود را دگرگون نسازید و مناسبات خود را با طرف تغییر ندهید، بنا بر این آنچہ گناہ است ترتیب اثر دادن بہ گمان بد میباشد.
۲. نهے همراہ با بیان واقعیت گناہ ڪہ نمونہ آن در این آیہ در خصوص غیبت آمدہ، براے بازدارندگے بیشتر است و این مانند آن است ڪہ پدرے دلسوز براے اینڪہ فرزندش بہ بخارے داغ دست نزند او را چنین نهے ڪند: «دست بہ بخارے نزن! میخواهے بسوزے؟!» ڪہ این نهے همراہ با بیان اثر آن ڪار، بہ طور قطع از اثر بازدارندگے بیشترے برخوردار خواهد بود.
💠سورہ قاف
🔶روزے ڪہ پردهها ڪنار رود
(سوره ق، ۲۲)
[بہ او میگویند:] تو از این روز بزرگ غافل بودے، پس ما پردہ غفلت را از دیدهات ڪنار زدیم در نتیجہ دیدهات امروز بسیار تیزبین است.
این آیہ از خطابات روز قیامت است ڪہ در آن خطاب ڪنندہ خدا و مخاطب تنها ڪسانیاند ڪہ معاد را انڪار ڪردند و دین را نپذیرفتند.
سہ تعبیر در آیہ وجود دارد ڪہ از اهمیت بالایے برخور دارند. یڪ از آنها «غفلت» است. غفلت وقتے وجود پیدا میڪند ڪہ میان چیزے در محدودہ درڪ ما باشد و ما از بودنش غافل باشیم. تعبیر دیگر «غطاء؛ پرده» است و این تعبیر نشان میدهد چیزهایے موجود بودہ اما پردہ آویختہ مانع میشدہ ڪہ آنها دیدہ شوند. تعبیر سوم تعبیر بہ «حدت؛ تیزبینی» است و این نشان میدهد ڪہ اگر در گذشتہ هم مانند امروز چشم تیزبینے داشت میتوانست تمام اینها را همان روز ببیند.
حقایقے ڪہ در قیامت رخ خواهد داد (حداقل بخشے از آن) هم اڪنون موجود است و قابل مشاهدہ ؛ زیرا فرمود تو از اینها غافل بودے یعنے بود و تو ندیدے و امروز ڪہ پردهها ڪنار رفتہ و دیدهات بینا شدہ میتوانے تمام آنچہ بود را ببینے
🔵نڪتههاے نهفتہ در آیہ
۱. قیامت صحنہ ایست ڪہ انسان واقعیتهاے همین دنیا را بہ عیان میبیند؛ همان واقعیتهایے ڪہ خود و دیگران با ڪارهاے خوب و بد ساختند و از خود بر گذاشتند.
۲. آنچہ ڪہ مانع دید انسان است و نمیگذارد باطن اعمال و واقعیتهاے زندگے را ببیند پردہ ایست ضخیم ڪہ خود با تار و پود گناہ و معصیت بہ هم بافت و بر دیدہ انداخت. اگر گفتیم ڪہ خود بافت و خود آن را در مقابل دیدگانش آویخت بہ دلیل تعبیر آیہ است ڪہ فرمود «عنڪَ غطاءڪَ» و نیز آیاتے ڪہ گناہ را موجب ڪورے دل و دیدہ معرفے میڪنند.
۳. حقایقے ڪہ در قیامت رخ خواهد داد (حداقل بخشے از آن) هم اڪنون موجود است و قابل مشاهدہ ؛ زیرا فرمود تو از اینها غافل بودے یعنے بود و تو ندیدے و امروز ڪہ پردهها ڪنار رفتہ و دیدهات بینا شدہ میتوانے تمام آنچہ بود را ببینے.
💠سورہ ذاريات
🔶متقین، نیازمندان را سهیم در مال خود میدانند
(سوره ذاریات آیات ۱۵،۱۶،۱۷،۱۸،۱۹)
بیتردید پرهیزڪاران در بهشتها و چشمہ سارهایند. آنچہ را پروردگارشان بہ آنان عطا ڪردہ دریافت میڪنند زیرا ڪہ آنان پیش از این هموارہ نیڪوڪار بودند. آنان اندڪے از شب را میخوابیدند [و بیشتر آن را بہ عبادت و بندگے میگذراندند] و سحرگاهان از خدا درخواست آمرزش میڪردند و در اموالشان حقّے براے سائل تهیدست و محروم از معیشت بود.
این آیات از سري آیاتے است ڪہ بہ توصیف متقین و پرهیزگاران پرداختہ و اوصافے از آنان را مایہ الگو گیرے و تبعیت دیگر مؤمنان میشود را بیان میڪند.
نڪتهاے ڪہ بہ نظر در این آیات نیاز بہ توجہ بیشتر دارد قسمت پایانے آن است ڪہ میفرماید متقین بخش معینے از اموال خود را بہ نیازمندان تقدیم میڪنند. شاید گمان شود ڪہ مراد از این اموال مشخص همان واجبات مالے مانند خمس و زڪات است؛ هر چند برخے چنین تفسیر ڪردهاند اما از آنجا ڪہ این سورہ مڪے است و دستور آن واجبات مالے در مدینہ نازل شد پس این تفسیر نمیتواند درست باشد و حق آن است ڪہ بگوییم همانگونہ ڪہ برخے گفتهاند، منظور از این حقے ڪہ در اموال متقین هست و ایشان بہ نیازمندان میدهند اموالے بہ غیر از خمس و زڪات و واجباتے از این دست است.
پس یڪے از صفات متقین این شد جداے از واجبات مالے مشهور مانند خمس و زڪات با اهداء بخشے از اموال خود بہ نیازمندان از آنها دستگیرے میڪنند.
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
یڪ جرعہ معرفت
@yekjoremarefat
🔰شرح دعاے روز بیست و ششم
آیت اللہ مجتهدے تهرانے(ره):
🌸شادے روحش ۱۴ صلوات🌸
⬅️ اللهمّ اجْعَل سَعْیے فیهِ مَشْڪوراً
خدایا سعے و ڪوشش و تلاش ما در ماہ رمضان را بپذیر!
🌹واژہ «مشڪوراً» بہ معناے «تشڪرن ڪن» است و مقصود آن در این دعا «بپذیر» و «قبول ڪن» است.
💠 آدم زحمت مے ڪشد و روزہ مے گیرد، گرسنہ و تشنہ مے شود؛ اما غذا و آب نمے خورد و ڪم خوابے ماہ رمضان را تحمل مے ڪند و اگر خدا تلاش هاے ما را قبول نڪند، ڪارے از ما ساختہ نیست. اگر زحمتے و رنجے ڪشیدہ شود و حاصلے در پے نداشتہ باشد، اتفاق ناگوارے افتادہ است.
⚫️ ما باید غصہ بخوریم ڪہ نڪند اعمال ما را آفت بزند. مثلاً یڪ غیبت مے تواند تمام زحمات ما را هدر دهد. اگر غیبت ڪنید 40 روز اعمال خوب شما در نامہ اعمال شخص غیبت شوندہ نوشتہ مے شود و اگر عمل خوبے نداشتہ باشید، گناهان آن شخص در نامہ اعمال شما نوشتہ مے شود.
این روایت از معصوم (ع) در ڪتاب «غیبت» از آیت اللہ مجتهدے نوشتہ شدہ است.
🌿 باید بہ خودمان بپردازیم و ببینیم ڪہ خودمان چہ ڪار ڪردہ ایم؛ آیا ما هیچ عیبے نداریم؟ گل بے عیب خداست و ممڪن نیست ڪہ ما عیب نداشتہ باشیم. در روایت آمدہ ڪہ «چہ مے شود انسان را، یڪ خار ڪوچڪ را در چشم رفیقش مے بیند؛ اما شاخہ اے ڪہ در چشم خودش رفتہ را نمے بیند.»
این روایت ڪنایہ از این است ڪہ انسان عیب هاے بزرگ خود را نمے بیند؛ اما عیب ڪوچڪ مردم را مے بیند.
🌸 این حدیث از معصوم (ع) است ڪہ خوش بہ حال ڪسے ڪہ عیب خودش را مے بیند و بہ عیب ڪس دیگرے ڪارے ندارد.
⬅️ وذَنْبے فیهِ مَغْفوراً وعَملے فیهِ مَقْبولاً
گناهان ما را بیامرزد و اعمالمان را قبول ڪن!
🍃 از خدا مے خواهیم تا گناهانے ڪہ پیش از ماہ رمضان انجام دادہ ایم را ببخشد؛ چون ماہ رمضان، فصل درآمد معنوے و ڪسب ثواب است، حتے خوابیدن و نفس ڪشیدن در این ماہ عبادت محسوب مے شود.
☘ در ماہ رمضان این همہ درآمد وجود دارد و آیا امڪان ندارد با این همہ درآمد ڪسب شدہ، انسان جان خودش را از گرو در بیاورد؟
✨پیامبر اسلام در خطبہ شعبانیہ مے فرماید: «پشتتان از گناہ سنگین شدہ و بہ گرو رفتہ است و در ماہ رمضان بدنتان را از گرو در بیاورید».
👌برخے هنگام نماز صبح نمے توانند بہ خاطر سنگینے بلند شوند ڪہ از آثار گناہ است.
🍂 شخصے بہ امام حسن عسگرے (ع) گفت ڪہ هر شب قصد مے ڪنم تا نماز شب بخوانم؛ اما نمے شود. امام فرمود: «گناہ تو را زنجیر ڪردہ است.»
📿 دلیل اینڪہ ڪسے دلش مے خواهد نماز شب بخواند اما نمے تواند، انجام گناہ است و با استغفار مے تواند آن را رفع ڪند.
💎 شعرے هست ڪہ مے گوید:
«هر ڪہ سحر ندارد از خود خبر ندارد»
هر ڪسے ڪہ هنگام سحر خواب است، نمے داند ڪہ ڪیست و باید خود را پیدا ڪند.
❗️حدیث از معصوم(ص) است ڪہ مے فرماید، عجب است ڪہ مردم بہ دنبال گمشدہ خود هستند اما بہ دنبال خود نمے گردند.
⚪️ وضو بگیرید و شب در تاریڪے صد بار از خودتان بپرسید ڪہ من ڪہ هستم؟ شاید خودتان را پیدا ڪنید. اگر خودت را پیدا ڪردے هوس نماز شب پیدا مے ڪنے.
⬅️ وعَیبے فیهِ مَسْتوراً
خدایا ڪارے ڪن تا عیب من مستور باشد و ڪسے از عیبم مطلع نباشد!
🕊 خدا «ستارالعیوب» است و نگذاشتہ تا ڪسے از گناهان ما اطلاع پیدا ڪند.
♨️حدیث است اگر گناہ بو داشت دو نفر ڪنار هم نمے نشستند. اگر عیب آدم عیان مے شد ڪسے جنازہ ڪسے را دفن نمے ڪرد.
⬅️ یا أسْمَعِ السّامعین
اے خدایے ڪہ از همہ شنوندہ ها تو شنواترے!
🌺 خدا همہ چیز را مے شنود. اگر یواش هم حرف بزنیم خدا باز هم مے شنود.
🌻حضرت موسے (ع) بہ خدا گفت ڪہ خدایا، اگر نزدیڪے من یواش صحبت ڪنم و اگر دورے بلند صحبت ڪنم؛ خدا فرمود: «من همنشین ڪسے هستم ڪہ یاد من باشد.» خدا شنواترین است؛ پس مے گوییم،
اے خدایے ڪہ از همہ شنوایان شنواترے، این دعاها را دربارہ ما مستجاب ڪن!
⇩⇩⇩
@YekJoreMarefat
4_6019209976000546150.mp3
781.4K
✅دعایروز #بیستوششم ماهرمضاݩ
با نــــوای #حاج_محـمدرضا_بذرۍ
▫️التـــماس دعــاۍ فـــــرج
👉 @YekJoreMarefat
ツ
🌷مرحــوم مقــدس اردبیلی:
مقدس اردبیلی از دنیا رفت عالمی
ایشان را در خواب دید پرسید چه
چیزی #دست شما را در آن دنـــیا
گــــرفت؟ مقدس اردبیلی به حرم #امیرالمومنین علیه السلام اشاره
ڪرد و گفت:
اول #عشق به این آقا و نماز شبها
آن نماز شب ها هم به آبــــروی آقا امیرالمــــومنین علیه السلام قبول
شــــده.
💟 @YekJoreMarefat
🔸 ڪوڪِ چـــــهارم
✍شخصی کفشش را برای تعمیر نزد
کفاش می بـرد کفاش نگاهی به کفش
کرده می گوید: این کفش #سـه کوک
می خواهد و اجرت هر کوک دهتومان
می شود که در مجـــموع خرج کفش
می شود ســی تومان.
مشتری قبول می کندپول را میدهد
و می رود تا ساعتی دیگر برگردد و
کفش تعمیر شده را تحویل بگیرد..!
کفاش دست بکار می شـود کوک اول
کوک دوم و در نهایت کوک ســـوم و
تمام اما با یک نگاه عمـــیق در میابد
اگر چه کار تمام است ولی #یـــــڪ
کوک دیگر اگر بزند عمر کفش بیشتر
می شود و کفش کفشتر خواهد شد.
از یک سو قـــــرار مالی را گذاشته و
نمیشود طلب اضافه کند و از ســوی
دیگر دو دِل است که کوک #چــهارم
را بزند یا نزد او میان نفع و اخلاق و
میان دل و قاعده تـوافق مانده است
یک دو راهی ســـــاده که هـیچ کدام
خلاف عقل نیست اگر کوک چهارم را
نزند هیــچ خلافی نکرده اما اگر بزند
#انســــانیت به خـــــرج داده است..
👌دنیا پُر از #فـــرصت کوک چهارم
است و مـن و تو ڪفاش های دودل!
http://eitaa.com/joinchat/1273167872C3b5cc0b4b0
🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_بیست_و_هفتم قرآن ڪریم
#بخش_اول
💠سورہ طور
🔶فرزندانے ڪہ در بهشت ڪنار والدین خواهند بود
(۲۱- طور)
كسانى كہ ایمان آوردند و فرزندانشان [بہ نوعى] در ایمان از آنان پیروى كردند، فرزندانشان را [در بهشت] بہ آنان ملحق مى كنیم.
يكي از نعمتهایے ڪہ خدا بہ بهشتیان دادہ و موجب سرور آنها مےشود وعدہ ایست ڪہ در این آیہ آمدہ است. خداوند متعال در مورد اهل بهشت مےفرماید: ما از میان فرزندان مؤمنین، آنهایى را كہ در ایمان بہ خدا بہ نوعى از ایشان پیروى كردند بہ آنها ملحق مى كنیم. و این كار را بدان جهت مى كند كہ مومنین خشنود گشتہ؛ چشمشان روشن شود. بےتردید این نیز خود یك نعمت بزرگ است كہ انسان، فرزندان با ایمان و مورد علاقہ اش را در بهشت در كنار خود ببیند، و از انس با آنها لذت برد.
❓ڪدام فرزندان شخص مؤمن بہ او ملحق مےشوند؟
در این الحاق تمام فرزندان با ایمان فرد مومن ڪہ بہ نحوے بهرہ اے از ایمان او بردہ و در آن مسیر حرڪت ڪردہ اند بہ او ملحق مےشوند حتے فرزندانے ڪہ از نظر ایمان در مرتبہ اے پایین تر قرار دارند.
در این لطفے ڪہ خداوند بہ مومن در بهشت مےڪند هم فرزندان بالغ داراے ایمان و هم فرزندان نابالغے ڪہ در حڪم مومن هستند بہ او ملحق مےشوند.
🔶چہ ڪردے ڪہ آمدے بہ بهشت؟
(آیات ۲۵. ۲۶. ۲۷. ۲۸- طور)
و بهشتیان بہ یكدیگر روى مى كنند از یڪدیگر این سوال را مےپرسند ڪہ در دنیا چہ حالى داشتہ و چہ عملى او را بہ سوى بهشت كشانیدہ است؟ در جواب مےگویند: ما در دنیا نسبت بہ خانوادہ خود اشفاق داشتیم و خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب مرگبار حفظ كرد و چون او پروردگارى نیكوكار و مهربان بود ما هموارہ او را مى خواندیم.
در این آیات، بهشتیان بہ یڪے از مهم ترین عوامل ورودشان بہ بهشت اشارہ مےڪنند عاملے ڪہ بہ رغم اهمیت فوق العادہ اش در رسیدن بہ سعادت دنیا و آخرت گاہ مورد غفلت جدے قرار مےگیرد.
در این آیات ڪہ گزارشے از حال خوش و گفتگوهاے شیرین بهشتیان است اهل بهشت از حال و احوال دنیاے یڪدیگر مےپرسند و اینڪہ در دنیا چہ حالى داشتہ و چہ عملى آنها را بہ سوى بهشت و نعیم الهى كشاندہ است؟ ڪہ در جواب مےگویند: «ما نسبت بہ خانوادہ مان مشفق بودیم»
«اشفاق» بہ معناى توجہ اے آمیختہ با ترس است؛ چون مشفق نسبت بہ كسى كہ بہ او اشفاق دارد هم محبت دارد و هم مى ترسد كہ مبادا دامنگیر او شود. این كلمہ هر وقت با حرف «مِن» بیاید معناى ترس در آن بیشتر از محبت است و هرگاہ ڪہ با حرف «فى» همراہ شود مانند همین آیہ معناى توجہ و محبت در آن بیشتر از معناے ترس بہ ذهن مى رسد. پس معناى آیہ چنین مى شود:
ما در دنیا نسبت بہ خانوادہ خود اشفاق داشتیم؛ یعنے هم آنان را دوست داشتیم و بہ سعادت و نجاتشان از مهلڪہ ها و ضلالتها عنایت داشتیم و هم از اینكہ مبادا گرفتار انحراف و تباهے شوند مى ترسیدیم؛ بہ همین منظور بہ بهترین وجهى با آنان معاشرت مى كردیم و از نصیحت و دعوت ایشان بہ سوى حق چیزے ڪم نمےگذاشتیم.
💠سورہ نجم
🔶از چنین ڪسانے دورے ڪن!
(۲۹- نجم)
از كسانى كہ از یاد ما روى گردانده اند و جز زندگى دنیا را نخواسته اند، روى بگردان.
با توجہ بہ آیہ قبل و بعد از این آیہ دستورے ڪہ آیہ مےدهد این است: این مشركین چون از ذكر ما رویگردان شدہ و تنها همّ و غمشان زندگى دنیا است و بس؛ علم را رها كردہ دنبال ظن را گرفته اند و تابع هواى نفس خویش شدہ اند؛ بنابراین تحلیل، اینها از علوم وحیانے و هدایت بےبهرہ اند و تنها بهره ایشان از علم؛ منحصر بہ مسائل مادى دنیوى است، و چون چنین است تو نیز از آنان اعراض كن، براى اینكہ ایشان گمراهند.
❓منظور از ذڪر در این آیہ چیست؟
منظور از «ذكر» در این آیہ، یا «قرآن» است كہ پیروان حق را بہ سوى آن هدایت نمودہ و با ادلہ قاطع و روشن كہ جاى تردید در آنها نیست انسان را بہ سوى سعادت آخرت كہ وراى دنیا است ارشاد مى نماید و یا مراد از آن، «یاد خدا» است كہ در مقابل غفلت قرار مےگیرد و اگر فرمودہ ڪہ از چنین كسى باید اعراض كرد براى لین است ڪہ یاد خدا بہ نحوى كہ شایستہ ذات متعالیہ او باشد؛ یعنى یاد خدا بہ اسماء و صفاتش، بشر را بہ سوى حقایقى علمى دربارہ مبدأ و معاد هدایت مى كند كہ هیچ جاى تردید در آن باقى نمى گذارد.
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
یڪ جرعہ معرفت
@yekjoremarefat