#اوج_بندگی #سیره_شهدا ═══✼✼═══ یحیی سنوار به عنوان یک قهرمان واقعی، زندگی‌اش را برای آرمان‌هایی از جمله آزادی و عدالت وقف کرده است. تمام زندگی‌اش دراماتیک بود. از تولد در اردوگاه پناهندگان تا زندان ۲۳ساله و نوشتن رمان. اما این سال آخر را خدا جور ویژه‌ای برایش تقدیر کرده بود. فکرش را بکن؛ یک‌سال تمام در یک باریکه تحت محاصره باشی و دشمن تمام همتش را بگذارد برای زدنت و نتواند. داستان یحیی این‌طور بود. اول گفتند زیر زمین است. بعد گفتند اسرای صهیونیست را سپر انسانی خودش کرده. بعد گفتند اصلاً از غزه خارج شده و رفته قطر. دست آخر هم انگ جاسوسی چسباندند به پیشانی‌اش و گفتند عامل دشمن است! هم در میدان نبرد و هم در میدان رسانه به سمتش گلوله پرتاب کردند اما نمی‌توانستند پیدایش کنند تا یک‌سال و ۱۰ روز بعد از آن حماسه، وقتی داشت لابه‌لای آوارها کنار هم‌رزمانش با نظامیان صهیونیست می‌جنگید. با صورتی پوشیده. با اسلحه‌ای وصله‌پینه شده. با کتاب مناجاتی در دست. در آن لحظات آنچه برایش باقی‌مانده عصایی بود که آن را هم پرتاب کرد به سمت دشمن. عصایش تاریخ را می‌شکافد. معنا می‌سازد. جاودانه می‌شود. شهادت یحیی سنوار نه‌تنها آغاز یک فصل جدید در تاریخ مبارزات فلسطینیان را رقم زد، بلکه چالش‌های متعددی را برای مفهوم قهرمانی در دنیای امروز پیش کشید. او نشان داد که قهرمانی تنها به دستاوردهای فردی محدود نمی‌شود، بلکه می‌تواند به افرادی تعلق گیرد که زندگی و هویت خود را برای آرمان‌های بزرگتر فدای جامعه می‌کنند. #عِنْدَ‌رَبِّهِمْ‌يُرْزَقُون #شهید_یحیی_سنوار ╔═•__●🌷●__•══╗ @khadem_astan ╚══•__●🌷●__•═╝