#حرم_شناسی2 ⚜‌ #گنبد_مطهر اولین گنبد پس از سایبان حصیری که توسط "موسی بن خزرج" بر فراز تربت مطهر بنا شده بود، قبه ای برجی شکل بود که به همّت حضرت زینب، دختر امام جواد علیهما السلام از آجر، سنگ و گچ در اواسط قرن سوم هجری قمری ساخته شد. به مرور زمان و پس از دفن بعضی از بانوان علوی دو گنبد دیگر در کنار آن ساخته شد. در سال ۴۴۷ هجری قمری به دستور وزیر طغرل (میر ابوالفضل عراقی)، گنبدی مرتفع به قطر داخلی ۱۱ متر و ارتفاع ۱۴ متر به جای آن سه گنبد قبلی( بدون ایوان و گلدسته) بنا گردید. در سال ۹۲۵ هجری قمری به همت " شاه بیگی بیگم "، همسر شاه اسماعیل صفوی، سطح خارجی این گنبد با کاشی‌های معرق آراسته گردید و دیوان رفیع و مناره‌های صحن عتیق ساخته شد. در سال ۱۲۱۸ هجری قمری در عصر فتحعلی شاه قاجار، گنبد با خشت‌های زرنگار تزئین شد. ارتفاع این گنبد از سطح بام ۱۶ متر و از سطح زمین ۳۲ متر و محیط آن از خارج ۳۵/۶ و از داخل ۲۸/۶۶ متر و قطر آن ۱۲ متر و بلندی عمیق استوانه‌ای آن ۶ متر است. قسمت پایین آن از سطح بام تا ۹۰ سانتی متر از آجر و روی آن یک متر کاشی خشتی فیروزه‌ای و بالای آن مزین به خشت‌های طلایی است. گلوگاه سابق گنبد، مزین به کتیبه‌ای به خط نستعلیق از اشعار فتحعلی خان صباست. در سال ۱۳۸۰ ‌لغایت ۱۳۸۳ هجری قمری به امر تولیت وقت، گنبد مطهر مجدداً بازسازی و تعمیرات اساسی بر روی آن صورت گرفت. برگرفته از کتاب نسیم خدمت 🆔@khadem_astan