#خاطراتی از رزمنده جانباز #نازبیگم_حسین‌میرزایی 🍃محمد صادقیان از دیار چناران استان خراسان رضوی یکی از مجروحین و جانبازان دفاع مقدس که زندگی خویش را مدیون این مادر مهربان میداند میگوید؛ در تاریخ /2/ 10/ 61 مجروح شدم و به بیمارستان جندی شاپور اهواز منتقل و تحت مداوا قرار گرفتم در حال بیهوشی و در حالتی مثل خواب و رویا احساس کردم مادرم کنارم نشسته و با پنبه ای صورت خون آلودم را پاک می کند. دائم میگفتم مادر زحمت نکش خودم صورتم را می شویم. وقتی به هوش آمدم خانمی را بالای سرم دیدم که اشک می ریخت و دعا می خواند و صورتم را پاک می کرد. احساس کردم مادرم کنارم نشسته. پرسیدم خانم شما کی هستی؟ اینجا چه کار می کنی؟ من خواب دیدم مادر خودم صورتم را تمیز میکند شما دارید زحمت می‌کشید؟ گفت من هم مادر توام من فرزندی ندارم مرا به مادری قبول کن من هم گفتم شما مادر من باش من نوکری شما را می کنم بعداً متوجه شدم ایشان تمام وقت وزندگی و پول خود را صرف جبهه های جنگ کرده است و حتی بعد از جنگ هم به ایشان سر میزدم. » این مادر مهربان کسی نبود جز #نازبیگم_حسین میرزانی بنی امدادگر جبهه در هشت سال دفاع مقدس 🍃روح الله حسین میرزانی از بستگان مرحوم حاجیه خانم ناز بیگم حسین میرزانی تعریف می‌کند: با وجود وضعیت جسمانی #نازبیگم جلسات روضه و دعای ماه محرم را همچنان ادامه می‌داد. حتی گاهی مرا به منزل دعوت میکرد تا برایش روضه امام حسین (ع) بخوانم هر وقت مادر و پدرم به منزل حاج خانم می رفتند پیغام میداد به روح الله بگویید بیاید روضه امام حسین (ع) را بخواند وقتی روضه را شروع میکردم به حدی گریه میکرد که خودم هم شروع میکردم به گریه کردن این عشق و ارادت به امام حسین (ع) تا پایان زندگی زبانزد همه بود تا این که در بیستم تیر سال 1375 ناز بیگم از بینمان رفت تا همه را در غم از دست دادن مادر فرو ببرد. #شادی‌روحش‌صلوات https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹