#حدیث_روز
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبى (عَلَيْهِ السَّلام) :
إنَّ الْقُرْآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ، وَ شِفاءُ الصُّدُورِ، فَيَجِلْ جالَ بَصَرُهُ، وَ لْيَلْجَمُ الصِّفّةَ قَلْبِهِ، فَإنَّ التَّفْكيرَ حَياةُ الْقَلْبِ الْبَصيرِ، كَما يَمْشي الْمُسْتَنيرُ فىِ الظُّلُماتِ بِالنُّورِ
حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمود:
همانا در #قرآن چراغ هاى روشنائى بخش; و #شفا بخش دردها و گرفتارى هاى درونى وجود دارد، پس كسى كه (خود را) با #قرآن جلى دهد چشمانش قوى و روشن مى گردد; و قلب و درون خويش را صفا خواهد داد، چون كه تفكّر و انديشه (در قرآن سبب) حيات قلبِ آگاه مى باشد، همچنان كه شخص روشن دل در تاريكى ها به وسيله نور چراغ حركت مى نمايد و راه مى رود.
كلمة الإمام الحسن (عليه السلام) : ص 209.
@khademinekoolebar
#حدیث_روز
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبى (عَلَيْهِ السَّلام) :
إنَّ الْقُرْآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ، وَ شِفاءُ الصُّدُورِ، فَيَجِلْ جالَ بَصَرُهُ، وَ لْيَلْجَمُ الصِّفّةَ قَلْبِهِ، فَإنَّ التَّفْكيرَ حَياةُ الْقَلْبِ الْبَصيرِ، كَما يَمْشي الْمُسْتَنيرُ فىِ الظُّلُماتِ بِالنُّورِ
حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمود:
همانا در #قرآن چراغ هاى روشنائى بخش; و #شفا بخش دردها و گرفتارى هاى درونى وجود دارد، پس كسى كه (خود را) با #قرآن جلى دهد چشمانش قوى و روشن مى گردد; و قلب و درون خويش را صفا خواهد داد، چون كه تفكّر و انديشه (در قرآن سبب) حيات قلبِ آگاه مى باشد، همچنان كه شخص روشن دل در تاريكى ها به وسيله نور چراغ حركت مى نمايد و راه مى رود.
كلمة الإمام الحسن (عليه السلام) : ص 209.
@khademinekoolebar
#حدیث_روز
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبى (عَلَيْهِ السَّلام) :
إنَّ الْقُرْآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ، وَ شِفاءُ الصُّدُورِ، فَيَجِلْ جالَ بَصَرُهُ، وَ لْيَلْجَمُ الصِّفّةَ قَلْبِهِ، فَإنَّ التَّفْكيرَ حَياةُ الْقَلْبِ الْبَصيرِ، كَما يَمْشي الْمُسْتَنيرُ فىِ الظُّلُماتِ بِالنُّورِ
حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمود:
همانا در #قرآن چراغ هاى روشنائى بخش; و #شفا بخش دردها و گرفتارى هاى درونى وجود دارد، پس كسى كه (خود را) با #قرآن جلى دهد چشمانش قوى و روشن مى گردد; و قلب و درون خويش را صفا خواهد داد، چون كه تفكّر و انديشه (در قرآن سبب) حيات قلبِ آگاه مى باشد، همچنان كه شخص روشن دل در تاريكى ها به وسيله نور چراغ حركت مى نمايد و راه مى رود.
كلمة الإمام الحسن (عليه السلام) : ص 209.
@khademinekoolebar
#حدیث_روز
قالَ الإمام موسى بن جعفر الكاظم علیه السلام :
و لا تأخذوا من تربتى شیئا لتبرکوا به فأن کل تربة لنا محرمة الا تربة جدى الحسین بن على علیهما السلام فأن الله عزوجل جعلها شفاء لشیعتنا و أولیائنا .
حضرت امام موسی كاظم (علیه السلام) فرمودند:
چیزى از خاک قبر من برندارید تا به آن تبرک جویید چراکه خودرن هر خاکى جز #تربت_جدم_حسین (علیه السلام) بر ما حرام است ، خداى متعال تنها #تربت_کربلا را براى شیعیان و دوستان ما #شفا قرار داده است .
کتاب جامع الاحادیث الشیعه ، ج 12، ص533
@khademinekoolebar
🌼🍃🌺🍃🌸
🍃🌺🍃🌸
🌺🍃🌸
🍃🌸
🌸
بعد از #شهادت_عبدالحسين، #زينب زياد مريض مي شد. يك بار بدجوري سرما خورد وبه اصطلاح سينه پهلو كرد.
شش، هفت ماهش بيشتر نبود. چند تا دكتر برده بودمش، ولي فايده اي نكرد.
كارش شده بود گريه، بس كه درد مي كشيد. يك شب كه حسابي كلافه شده بودم، خودم هم گريه ام افتاد. زينب را گذاشتم روي پايم. آن قدر تكانش دادم وبرايش لالايي خواندم تا خوابش برد. خودم هم بس كه خسته بودم، در همان حالت نشسته، چشم هايم گرم خواب شد.
يك دفعه #عبدالحسين را توي اتاق ديدم، با صورتي نوراني وبا لباس هاي نظامي. آمد بالاي سر زينب. يك قاشق شربت ريخت توي دهانش.....
به من گفت: ديگه نمي خواد غصه بخوري، ان شاءالله خوب مي شه.
در اين لحظه ها نه مي توانم بگويم خواب بودم، نه مي توانم بگويم بيداربود. هرچه بود #عبدالحسين را واضح مي ديدم. او كه رفت، يك دفعه به خودم آمدم. نگاه كردم به لب هاي زينب، خيس بود. قدري از شربت روي پيراهنش هم ريخته بود.
زينب همان شب خوب شد. تا همين حالا، كه چهارده، پانزده سال مي گذرد، فقط يك بار ديگر مريض شد. آن دفعه هم از #امام_رضا عليه السلام #شفا گرفت......
#شهید_عبدالحسین_برونسی
روحمان با یادش شاد......
@khademinekoolebar
#حدیث_روز
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبى (عَلَيْهِ السَّلام) :
إنَّ الْقُرْآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ، وَ شِفاءُ الصُّدُورِ، فَيَجِلْ جالَ بَصَرُهُ، وَ لْيَلْجَمُ الصِّفّةَ قَلْبِهِ، فَإنَّ التَّفْكيرَ حَياةُ الْقَلْبِ الْبَصيرِ، كَما يَمْشي الْمُسْتَنيرُ فىِ الظُّلُماتِ بِالنُّورِ
حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمود:
همانا در #قرآن چراغ هاى روشنائى بخش; و #شفا بخش دردها و گرفتارى هاى درونى وجود دارد، پس كسى كه (خود را) با #قرآن جلى دهد چشمانش قوى و روشن مى گردد; و قلب و درون خويش را صفا خواهد داد، چون كه تفكّر و انديشه (در قرآن سبب) حيات قلبِ آگاه مى باشد، همچنان كه شخص روشن دل در تاريكى ها به وسيله نور چراغ حركت مى نمايد و راه مى رود.
كلمة الإمام الحسن (عليه السلام) : ص 209.
@khademinekoolebar