⭕️کمیته خادم الشهدا شهرستان انار (واحد برادران) https://eitaa.com/khademshohada_anar

#خاطرات_شهید 💠آخرین تماس... ●پارسال همین روزها بود(هفته دوم تعطیلات عید) تلفنم صبح زنگ زد و قبل از پاسخ دادنم ، قطع شد. شماره بدون نام روی تلفن بود و من معمولا با اینجور شماره ها تماس نمی‌گیرم. ●ناگهان دلم لرزید،‌زنگ زدم به برادر کوچکم حسین و شماره را برایش خواندم و گفتم شاید شماره تو باشه که دوباره خطت را عوض کردی!، داداش حسین تایید کرد و گفت از سوریه برگشتی, تعجب کردم و فورا تماس گرفتم،گوشی را برداشتی و با صدای گرم همیشگی گفتی: ●به به سلام اخوی، نایب الزیاره ام پیش امام رضا..گفتم: خیلی دعا کن، کی اومدی؟! کی می آیی قم ، ببینیمت؟ گفتی: فقط #مرخصی گرفتم خانواده را بیاورم پابوس آقا، این دفعه وقتم کم است و امکان نداره ببینمتون، اگه عمری بود به زودی می آیم قم می‌بینمتون. ●گفتم: به سلامت، سلام ما را هم برسان. و نمی‌دانستم این آخرین سلام و خداحافظی است.آخرین همکلامی من با تو پیش امام رضا بود، دعا کن اولین #دیدار ما هم پیش امام رضا باشه. آمدم ای شاه پناهم بده خط امانی ز گناهم بده... 📎شهید راه نابودی اسرائیل . #شهیدمحمدمهدی_لطفی_نیاسر🌷 #کمیته خادم الشهدا شهرستان انار (واحد برادران) https://eitaa.com/khademshohada_anar

🔷 ماجرای آخرین سفر شهید آوینی به فکه در تاریخ ۱۳۷۲/۱/۱۸ و شهادت، از ابتدا تا انتها (بخش سوم)! 🔹از جمله حاج سعید قاسمی و شهید محمد سعید یزدان پرست که همراه حاج سعید آمده بود و ما تا آن روز این بزرگوار را ندیده بودیم؛ کم حرف بود. چهره نورانی و بشاشی هم داشتند. به قول بر و بچه های جبهه، چهرشان نور بالا می زد. 🔹سعید قاسمی یزدان پرست را می شناخت؛ از وقتی که وارد دانشگاه شدند و این هم کلاسی خود را که برخلاف قیافه محجوب و ساکتش، پرجنب و جوش و ناآرام بود دوست می داشت. محمدسعید ۳۷ ماه از جبهه اش را تنها در کردستان گذرانده بود. حرف هایی که هر چند وقت یک بار با یکدیگر می زدند، می توانست تا ابد ادامه داشته باشد، تا این که دو سه سال بعد سفرهای فکه پیش آمد. 🔹وقتی سعید قاسمی از آن سفر که به جست وجوی محمد راحت رفته بود بازآمد و عکس ها و فیلم ها را نشان دوستش داد. در قبال نگاه های مشتاق و اصرار این رفیق عزیز، خود قولی هم داد «باشد سفر بعدی اگر پیش آمد، خبرت می کنم.» و حالا موعود فرا رسیده بود و یزدان پرست که جبهه جنوب را ندیده بود همراهشان شد. به گمان آنکه باید خیلی زودتر می آمده است، نفس زنان خود را رساند. 🔹بچه ها این میهمان تازه را نمی شناختند. همه برای مصاحبه می آمدند، اما او؟ سعید قاسمی معرفیش کرد و توضیحاتی داد. اما اصغر بختیاری به هنگام صرف ناهار آن روز دست از شوخی هایش برنمی داشت. ناهار قیمه داشتیم. گفتم «حاج سعید! این غذای روایته. هر که می خوره، باید برای روایت کاری بکند» و ایشان لبخند می زدند و چیزی نمی گفتند و تا آخر هم ما چندانی صحبت کردنشان را ندیدیم. به هر صورت ایشان هم همراه بچه ها راهی شدند. 🔹چون نفراتمان زیاد بود قرار شد دو ماشین وسایل و بچه ها را با خودش ببرد و ما هم که از قبل بلیت برایمان جور شده بود، با هواپیما برویم. قرار گذاشتیم در سه راهی فکه به هم ملحق شویم. بچه ها بعد از ناهار حرکت کردند و ما ساعت ۱۰ شب همان روز. از فرودگاه حاجی اصرار کرد هر طور شده، برای شهید دهقان هم بلیت تهیه کنیم. ایشان جانباز جنگ بود و اوضاع کمرش هم اصلاً تعریفی نداشت. به اهواز که رفتیم شب را در مهمانسرای استانداری خوابیدیم و صبح اول وقت راه افتادیم به طرف اندیمشک. 🔹در راه سری هم به شوش دانیال زدیم؛ برای زیارت و خرید به قول بچه ها توشه راه. آنجا یادم هست که حاجی دو تا چفیه خرید؛ از آن چفیه های عربی که در عکس هایشان هم اگر دقت کنی، هست؛ کلفت تر و بزرگ تر از چفیه های معمولی. بعد آمدیم سه راهی فکه و به بچه ها که داخل ماشین یا زیر درخت ها در حال استراحت بوده و منتظر ما بودند ملحق شدیم و از آنجا یک راست رفتیم بُرقازه. 🔹داخل یک سنگر سوله ای شکل مستقر شدیم. با بچه های تفحص یک جا بودیم. آنجا تا فکه یک ساعتی راه است. یادم نیست ناهار خوردیم یا نه که باران تندی شروع به باریدن کرد. از آن باران های منطقه خوزستان که معروف است و سیل راه می اندازد. سنگر را آب گرفت و هر چه را داشتیم خیس کرد. پتوها، قند و چایی، وسایل را... 🔹حاج قاسم به کمک بچه ها، با یک سطل آب ها را بیرون ریختند و وسایل را هم آوردند بیرون و مشغول خشک کردنشان بودیم که هوا دوباره آفتابی شد. هنوز البته لکه های ابر توی آسمان بود. حاجی گفت برویم منطقه. هنوز تا تاریک شدن هوا وقت داریم. راه افتادیم سمت پاسگاه رشیدیه. 🔹آن روز حاج سعید و حاج قاسم خاطره هایی گفتند که ضبط کرده ایم و فیلمشان هست. کانال کمیل محور حرف های آن روز بود. تو راه برگشت بچه ها سرود «کجایید ای شهیدان خدایی» را خواندند که رمضانی آخر یکی از نوارها ضبط کرد. وقتی نوار را عقب کشید و برای حاجی گذاشت، خوشش آمده بود. گفت «یادتان باشد فردا بگوییم بچه ها بخوانند که مفصل تر ضبط کنیم». 🔹حاجی عجله داشت که ساعت ۲۱/۳۰ بُرقازه باشیم تا قسمت ششم شهری در آسمان را که ساخته بود ببینیم. بگذریم که برنامه را آن شب یک ساعتی زودتر پخش کردند و حاجی خیلی از این موضوع ناراحت شد و گفت که باید به آقا مهدی همایونفر بگوییم اعتراض کند چرا ساعت پخش برنامه را تغییر داده اند؟ بعد صحبت فردا شد که «باید زودتر حرکت کنیم. چرا که نماینده ارتش تا ظهر بیش تر همراهان نخواهد آمد.» 🔹به همین جهت زودتر شام را که چندتایی کنسرو بود خوردیم که بخوابیم. ضمن این که برق آنجا را یک ژنراتور کوچک تأمین می کرد که زود خاموشش می کردند و سنگر می شد ظلمات. سنگر، که سوله ای دراز و بزرگ بود، حال در تاریکی فرو رفته بود. بچه ها کنار هم خوابیده بودند؛ خسته از تلاش روزانه. مرتضی اما شب خفتن تا پگاهِ صبح را عادت نداشت. سربازانی که آن شب را تا به صبح نگهبان بودند، وضو و نماز شب و گریه های سیدمرتضی را به یاد می آوردند. 🔸منبع:(خاطرات جمعی از همراهان شهید آوینی در لحظه شهادت) #کمیته خادم الشهدا شهرستان انار (واحد برادران) https://eitaa.com/khademshohada_anar

 🔷 ماجرای آخرین سفر شهید آوینی به فکه در تاریخ ۱۳۷۲/۱/۱۸ و شهادت، از ابتدا تا انتها (بخش چهارم)! 🔹یکی ساعتی را به خاطر می آورد که سید به او نزدیک شد و ضمن شوخی هایش از او خواست که اگر خسته شده بگذارد به جایش پُست بدهد و او هم تشکری کرده بود. سرباز در انتظار روزهایی که اجبار خدمت به سر آید و بتواند به میان شهر و جمع خانواده اش که حالا در این شب های عید فقط او را کم داشتند بازگردد. در حیرت بود که چه می خواهد این مرد از بیابان خدا، که جز خار و درختچه هایی که اندازه شان به ندرت از قامت آدمی فراتر می شد و سربازان دشمن، مین ها، که هنوز در آن جان می طلبیدند، چیزی نداشت! 🔹یک ربع، بیست دقیقه ای بیش تر نمانده بود تا نماز قضا شود. داشتم بچه ها را صدا می زدم که دیدم مرتضی بیدار است. کمی بعد از نماز حرکت کردیم. صبحانه را توی ماشین خوردیم. حاجی نان و پنیر را خودش لقمه می کرد و دست بچه ها می داد. خاطرم هست که صبح جمعه بود: ۲۰ فروردین. هدف آن روزمان قتلگاه بود. جایی که در عملیات والفجر ۱، شهدا و بچه های مجروح را آن جا گذاشته بودند تا سر فرصت به عقب منتقل کنند و این فرصت پیش نیامده بود و همه مظلومانه همان جا مانده بودند. 🔹بچه ها قرار بود خاطرات و ماجراهای این مکان را تعریف کنند و حاجی اصرار داشت که حتماً آنجا را پیدا کنیم تا مصاحبه ها همان جا ضبط شود. خیلی راه نیامده بودیم که بین بچه ها اختلاف شد؛ سر این که قتلگاه کدام طرف است. احمد شفیعی ها و حاج سعید یک مسیر، و شهید دهقان و بقیه مسیر دیگری را پیشنهاد می کردند. ناچار دو گروه شدیم و همانطور که پیش می رفتیم، فاصله مان هم از هم بیش تر و بیش تر می شد. اما هنوز گروه بچه ها را می دیدیم و صدایشان را می شنیدیم. 🔹رسیدیم جایی که معبر تمام شد. حجت معارف وند که در ستون ما بود ،یکی دو تا نبشی از توی خاک درآورد و روی حلقه سیم خارداری که مانعمان شده بود انداخت. یکی یکی رد شدیم. همین جا بود که بین ما و بختیاری و صابری فاصله افتاد. اصغر گرگی نشسته بود و داشت از یک لنگه پوتین عکس می گرفت و یوسف هم کنارش ایستاده بود. از برنامه خرمشهر به این طرف، یک دوربین VHS و یک دوربین عکاسی همراهمان بود که از پشت صحنه ها عکس و تصویر می گرفتیم. اما آن روز فراموش کردیم دوربین را همراهمان بیاوریم. 🔹فقط اصغر گَه گاه عکس می گرفت. خیلی آهسته راه می رفتیم. حاجی اعتراض کرد که چرا تندتر نمی رویم. حاج سعید گفت میدان مین است، باید طمأنینه کرد آوینی جان! بچه ها تقریباً پا جای پای هم می گذاشتند. دو طرفمان ادوات و تجهیزات رزمنده ها بعد از قریب ۱۰ سال هنوز روی زمین پراکنده باقی مانده بود. چند بار اصرار کردم که از لباس ها و پوتین های بچه ها که روی زمین افتاده بود تصویر بگیرم که حاجی می گفت بریم زودتر به قتلگاه برسیم جز یک جا، که ستون را نگه داشت و خواست که از راه رفتن بچه ها فیلم بگیرم. 🔹کمی از قدم برداشتن حاج سعید و یکی دیگر از بچه ها تصویر گرفتم. چند ثانیه ای هم از یک گلوله آرپی جی که روی رمل ها افتاده بود و کاملاً زنگ زده بود. بعد دوربین را چرخاندم سمت شفیعی ها که داشت لای بوته ها را جست وجو می کرد که یک باره با صدای زیاد انفجار روی زمین افتادیم!   🔹از میان حدود ۳۰ نوع مینی که در قتلگاه فکه باقی مانده بود، سید مرتضی پا بر مین والمری گذاشت؛ مینی استوانه ای شکل با شاخک هایی حساس. تکانی کوچک کافی است تا اولین ضامن آزاد شود و فنری را که به رشته ای ۳۵ سانتی متری متصل است رها کند، بالا پریدن مین و انفجار آن در ارتفاع نیم متری از سطح زمین، تراکش های مین را در همه جهات می پراکند.   🔹جز حجت الله معارف وند که در ابتدای ستون حرکت می کرد و نیز بختیاری و صابری که چند متری از جمع فاصله داشتند، کسی از ترکش ها بی نصیب نماند. اصغر بختیاری خود را به جمع رساند و وقتی گرد و غبار حاصل از انفجار فرو نشست، اولین عکسش را گرفت: متوجه نبودم دارم چه می کنم. حالا هم وقتی عکس های آن روز را نگاه می کنی، می بینی که وضوح لازم را ندارند. عکس می گرفتم و جلو می رفتم. در همین حین صدای حاجی را می شنیدم که به مرتضی می گفت: شعبانی! فیلم بگیرد. 🔸منبع: (خاطرات جمعی از همراهان شهید آوینی در لحظه شهادت) #کمیته خادم الشهدا شهرستان انار(واحد برادران) https://eitaa.com/khademshohada_anar

بدرود ای بزرگ ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا ، بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها . . . تموم شد.... امشب شب آخره این یک روز رو قدر بدونیم خدایا در روزهای پایانی این ماه بی‌کران رحمت و مغفرت ، ما را مشمول رحمت بی پایانت قرار ده و این وداع را آخرین وداع ( باماه مبارک رمضان ) عمرمان قرار مده . . . #کمیته خادم الشهدا شهرستان انار(واحد برادران) https://eitaa.com/khademshohada_anar

من از عشیره‌ی عشق محمدم، به هوایش شهید اگر نشوم کفر نعمت است خدایا #شهید_سیدرضی_موسوی ترور توسط رژیم غاصب دی‌ماه ۱۴۰۲ https://eitaa.com/khademshohada_anar

🔷 ماجرای آخرین سفر شهید آوینی به فکه در تاریخ ۱۳۷۲/۱/۱۸ و شهادت، از ابتدا تا انتها (بخش پنجم)! 🔹وضع حاجی و یزدان پرست از همه بدتر بود. مین بین آنها منفجر و از زیر زانوها تا قفسه سینه شان به شدت مجروح شده بود. پای چپ حاجی هم از بین پاشنه و زانو قطع شده بود و به پوستی بند بود. رمضانی هنوز متوجه اوضاع نشده بود. به همین دلیل مدام داد و فریاد می کرد تا این که معارف وند متوجه اش کرد که پشت سرش را نگاه کند و اوضاع بچه ها را ببیند.   🔹رمضانی که دید، ساکت شد. شعبانی از دوربین ناامید شده بود. ترکش، نوار فیلم را دوخته بود به دستگاه تیپ. چهار پنج تایی عکس گرفته بود که دیدم دیگر نمی توانم. دوربین را دادم دست شعبانی، که او هم چند تایی عکس از آن صحنه ها گرفت. بچه ها از هر چه دم دستشان بود، از چفیه گرفته تا کمربند، استفاده کردند تا جلوی خون ریزی یزدان پرست و حاجی را بگیرند. حتی زیرپیراهن هامان را هم از تن درآوردیم.   🔹یزدان پرست تا از هوش نرفته بود زیر لب ذکر می گفت. موقعی که حاج سعید می خواست ترکش را که گوشه چشمش در بیاورد گفت طوری نیست، بگذارید سرجایش باشد اما سعید اعتنا نکرد و با دست ترکش را بیرون کشید. 🔹بچه های ستون دوم هم که صدای داد و فریاد ما را شنیده بودند به ما ملحق شدند. مانده بودیم چه کنیم هر کسی چیزی می گفت. حاج قاسم گفت که چهار تا نبشی بیاریم. سریع چهار تا نبشی از توی رمل در آوردیم و بعد با اورکت ها و چند تا چفیه، مثلاً دو تا برانکارد درست کردیم. همه این کارها ظرف چند دقیقه انجام شد. 🔹یزدان پرست و حاجی را روی برانکارد گذاشتیم. یزدان پرست دیگر از هوش رفته بود اما تا آمدیم حاجی را از جایش بلند کنیم، اعتراض کرد که من را همین جا بگذارید بمونم. می خواهم همین جا شهید بشم. هنوز به مخیله هیچ کداممان نمی گذشت که شهادتی در کار باشد. معارف وند که تو حال خودش نبود، با ناراحتی به حاجی رو کرد که آقاسید بگذارید کارمان را بکنیم. هر جا مُقَدَّر است شهید بشی، شهید می شی. 🔹چهار نفر برانکارد حاجی و چهارنفر دیگر برانکارد یزدان پرست را بلند کردیم و راه افتادیم. می خواستم رمضانی را روی دوشم بگیرم که نگذاشت. دستش را حمایل گردنم کرد و از دنبالشان آمدیم. آقای حسینی هم که معروف بود به حشمت تک پا، مسیر را پاک می کرد تا راحت تر و سریع تر برسیم. هر چند وقت یک بار، فرصت می شد و کنار برانکارد حاجی قرار می گرفتم. به واسطه حرکت بچه ها و ضعفی که داشت کم کم غلبه می کرد، سرش آرام آرام به عقب متمایل می شد. 🔹لحظه های آخر، قبل از اینکه حاجی کلاً بی هوش شود متوجه ذکر هایی بودم که مدام زیر لب تکرار می کرد؛ یا زهرا می گرفت، سه بار دعای «اللهم اجعل مماتی شهاده فی سبیلک» را خواند و بار آخر بود که از روی برانکارد به حالت نیم خیز بلند شد و گفت: «خدایا گناهانم را ببخش و شهیدم کن» این آخرین حرفش بود بعد روی برانکارد افتاد و بی هوش شد.   🔹از میدان مین که بیرون آمدیم، بچه ها، حاجی و یزدان پرست را روی زمین گذاشتند. پریدم داخل ماشین تا پیچ های صندلی عقب را باز کنم. مشغول وَر رفتن با پیچ و مهره ها بودم که رمضانی سرم داد کشید که اصغر! صندلی را بشکن چی کار می کنی؟! با دو سه تا لگد صندلی را شکستم و شد عین تخت. حاجی و یزدان پرست را روش خواباندیم. 🔹حشمت تک پا هم سریع نشست پشت فرمان و تا بیمارستان یک ساعتی راه بود. به هر پاسگاهی که می رسیدیم، چراغ می زدیم و رد می شدیم. بچه های ارتش قبلاً اطلاع داده بودند. توی راه شهید حاج قاسم دهقان سرش را مدام می گذاشت روی سینه حاجی و می گفت که هنوز قلبش می زند. تو را به خدا دعا کنید، حمد بخوانید، عجله کنید و...   🔹شهید دهقان سرش را روی سینه سید می گذاشت و از روی امید روایتی را به خاطرشان می آورد: اگر سوره حمد را از روی یقین هفت مرتبه خواندید و مرده ای زنده شد متعجب نباشید. حاج قاسم دهقان امید داشت سید مرتضی را یک بار دیگر در شهر ببیند.   🔹اما سید داشت آرام آرام از جمعشان فاصله می گرفت. در فکه کاری ناتمام داشت که می باید انجامش می داد. صدای بچه های گردان کمیل را می شنید که همت را صدا می زدند حاجی، سلام ما را به امام برسان بگو عاشورایی جنگیدیم. و گریه همت را که ملتمسانه سوگندشان می داد تو را به خدا تماستان را قطع نکنید. با من حرف بزنید. عطالله بحیرایی را می دید که با آن پای نیمه فلج مدام زمین می خورد اما دوباره بر می خاست و پیش می دوید. کریم نجوا را که از کنار بچه ها می دوید و می خندید بچه ها دیر و زود داره، اما سوخت و سوز نداره یکی می افتادف یکی بلند می شد، یکی آب می خواست، زمین تشنه بود، آسمان تشنه بود...   ♦️و اینگونه بود که سید برنامه عاشورایی اش را ساخت و خود نیز به کاروان عاشورا پیوست. 🔸منبع: (خاطرات جمعی از همراهان شهید آوینی در لحظه شهادت) #کمیته خادم الشهدا شهرستان انار(واحد برادران) https://eitaa.com/khademshohada_anar

📹راوی راه آسمان ✏️رهبر انقلاب: مشتری همیشگی #روایت_فتح بودم ✏️شهید آوینی میگفت: این جوانهای ما به راههای آسمان آشناترند تا به راههای زمین ➕حضور رهبر انقلاب در مراسم تشییع شهید آوینی 🔷 کمیته خادم الشهدا شهرستان انار(واحد برادران) https://eitaa.com/khademshohada_anar

#خاطرات_شهید 💠همسرم خیلی سفارش امیرعلی را می‌کرد. به من می‌گفت من و تو باید الگوی عملی برای فرزندمان باشیم. باید طوری تربیت شود که لیاقت سربازی امام زمان (عج) نصیبش شود. باید نماز خواندن، قرآن خواندن و ارادتش به اهل بیت را از ما الگو بگیرد. 💠همیشه به حال شهدا غبطه می‌خورد. چه شهدای دفاع مقدس، چه شهدای مدافع حرم. هر بار که شهیدی می‌دید یا به تشییع شهدا می‌رفت می‌گفت خوش به حالشان. حتی به بستگان شهید هم غبطه می‌خورد، می‌گفت خوش به حالشان که نسبتی با شهید دارند. 💠وقتی این ذوق و اشتیاقش را می‌دیدم چیزی نمی‌گفتم، راضی کردن من کار سختی نبود. عقاید و باورهای‌مان یکسان بود و هر دو دغدغه اسلام را داشتیم. نمی‌خواستیم دست دشمن به خاک و ناموس کشورمان بیفتد. رفت تا شیعه تنها و بی‌یار نماند. هر چند نبودن‌هایش برایم سخت بوده اما خانواده‌اش آن‌قدر بزرگوار هستند که در نبودن‌های اکبر خیلی هوای من و امیرعلی را داشتند و جای خالی‌اش را با محبت‌های مادرانه و پدرانه‌شان پر می‌کردند. ✍به روایت همسربزرگوارشهید #شهید_اکبر_زوارجنتی🌷 #سالروز_شهادت ●ولادت : ۱۳۶۳/۳/۲۲ تبریز ●شهادت : ۱۳۹۷/۱/۲۰ حملهٔ هوایی اسرائیل به پایگاه T4 https://eitaa.com/khademshohada_anar

☘ محمدم و شال سبزش ... چندماہ بعد عقدمون من ومحمدم رفتیم بازار من دوتا شال خریدم. یڪیش شال سبز بود ڪہ چندبار هم پوشیدمش و یہ روز محمد بہ من گفت: اون شال سبزت و میدیش بہ من؟ حس خوبی بہ من میده ... شما سیدی و وقتی این شال سبزت هـمراهمہ قوت قلب مے گیرم ... خودش هـم دوردوزش ڪرد و شد شال گردنش ڪہ هر ماموریتی ڪہ میرفت یا بہ سرش مے بست یا دور گردنش مے انداخت ... و در ماموریت آخرش هـم هـمون شال دور گردنش بود ڪہ بعد شهادتش برام آوردن ... ✍ بہ روایت همسر شهید #پاسدار_مدافع_حـرم #شهید_محمدتقی_سالخورده #سالروز_شهادت🌷 ‌● ولادت :۱۳۶۵/۱۰/۱‌، مازندران ●شهادت:۱۳۹۵/۱/۲۱، خانطومان https://eitaa.com/khademshohada_anar

سه شب قبل از شهادت، شهید محسن صداقت خواب سردار شهید سلیمانی را در محل کارش می بیند. شهید گلایه می کند که دوستانم رفتند و من تنها موندم. سردار سلیمانی هم در پاسخ فرموند: نگران نباش تو هم بزودی به ما ملحق می شوی و شهید چقدر زود به آرزوی قلبی اش رسید. خاطره از همسر شهید محسن صداقت #کمیته خادم الشهدا شهرستان انار(واحد برادران) https://eitaa.com/khademshohada_anar

#اردو_جهادی چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه(فروردین 1403) ⭕️مکان: روستای تراب آباد جهت هماهنگی با شماره زیر تماس بگیرید: ‏‪09137647428‬‏ (حلیمی) 09139937165خوش کلام https://eitaa.com/khademshohada_anar

📌از زمان آغاز درگیری‌های حزب‌الله و رژیم صهیونسیتی تاکنون ۲۷۴ رزمنده حزب‌الله لبنان در راه قدس به شهادت رسیده اند #کمیته خادم الشهدا شهرستان انار(واحد برادران) https://eitaa.com/khademshohada_anar

بر کسانی که ببینند به رویِ تو هلال ؛ عید باشد همه روز و همه ماه و همه سال ... #کامتان_شیرین #عید_سعید_فطر_مبارک #شهید_محمدرضا_تورجی‌زاده https://eitaa.com/khademshohada_anar

🔴شهدای سیستان و بلوچستان در سال ۱۴۰۳؛ ۲۴ شهید در ۲۱ روز https://eitaa.com/khademshohada_anar

سیّد همیشه «یا زهرا (س)» می‌گفت، البته عنایاتی هم نصیب ما می‌شد، مثلاً دو سه بار اتفاق افتاد که بی‌پول شدیم، آنچنان توان مالی نداشتیم، یکبار می خواستم دانشگاه بروم اما کرایه نداشتم، 5 تا یک تومانی بیشتر توی جیبم نبود، توی جیب ایشان هم پول نبود، وقتی به اتاق دیگر رفتم دیدم اسکناس‌های هزاری زیر طاقچه‌مان است، تعجب کردم، گفتم: آقا ما که یک 5 تومانی هم نداشتیم این هزاری‌ها از کجا آمد، گفت: این لطف آقا امام زمان (عج) است، تا من زنده هستم به کسی نگو. #شهید_سید_مجتبی_علمدار https://eitaa.com/khademshohada_anar

#خاطرات_شهید ●دیدم شهید صیاد مدام به ساعتشان نگاه می کردند، علت را پرسیدم ، گفتند : "وقت نماز است " همان لحظه به خلبان اشاره کردند که همین جا فرود بیا تا نماز اول وقت بخوانیم.خلبان گفت : "این منطقه زیاد امن نیست اگر صلاح می دانید تا رسیدن به مقصد صبر کنیم " شهید صیاد گفتند :"هیچ اشکالی ندارد .. ما باید همین جا نمازمان را بخوانیم .. ● " خلبان اطاعت کرد و هلی کوپتر نشست.با آب قمقمه ای که داشتیم وضو گرفتیم و نماز را به امامت ایشان اقامه کردیم وقتی طلبه های شیراز از آیت الله بهاءالدینی درس اخلاق خواستند ایشان فرمودند : "بروید از صیاد شیرازی درس زندگی بگیرید ، اگر صیاد شیرازی شدید ، هم دنیا را دارید و هم آخرت را .. " #شهید_علی_صیاد_شیرازی🌷 #سالروز_شهادت ●شهادت: ۱۳۷۸/۱/۲۱ - تهران توسط گروهک صهیونیستی منافقین https://eitaa.com/khademshohada_anar

🎥 #ڪلیپ ✅ به یاد #شهیده_راضیه_کشاورز ✍ شهادت خواستنی است؛ دادنی نیست. بخوای راست بگی راست بخوای می‌ری ... آنی می‌ری ... https://eitaa.com/khademshohada_anar

✅ صدای شهید آوینی می شنوید..... #کمیته خادم الشهدا شهرستان انار(واحد برادران ) https://eitaa.com/khademshohada_anar

#فرازی_از_وصیت‌_نامہ و اما شما ای دولتمردان که چه در حال و چه در آینده بر این جامعه حکومت خواهید کرد مسئولیت شما سنگین است . آیا می دانید که پرچمدار پرچمی هستید که از دست ابا عبدا... و فرزندانش در طول تارخی افتاده و تا به امروز به دست شما سپرده شده است. آیا می دانید ناخدای کشتی هستید که براقیانوس امواج از خون شهدا در حال حرکت است، امانت را حفظ کنید مبادا به دلایلی طفره رفته و از اصل جریان تداوم انقلاب باز ایستید... 📎معاون فرمانده گردان لشگر ویژهٔ شهدا #شهید_محمد_معلمی🌷 #سالروز_شهادت ●ولادت : ۱۳۴۰/۸/۲۵ گناباد ، خراسان رضوی ●شهادت : ۱۳۶۵/۱/۲۴ مریوان ، عملیات والفجر۹ https://eitaa.com/khademshohada_anar

#مولاے_من🌺 🍃 مثل هر جمعہ هواے نفسم سنگین اسٺ خبرے از تو ندارم ڪه دلم غمگین اسٺ مثل هر جمعہ پُر از ندبہ‌ے دلتنگیهام عجل الله و فَرَج ذڪر لبم آمین اسٺ 💔 #جمعه_های_دلتنگی 🌷 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademshohada_anar

🎥 رسانه های آمریکا چگونه از اسرائیل محافظت می کنند؟ ◾️این ویدئو گزارشی از پوشش یک‌جانبه و جهت‌دار اخبار مربوط به حمله صهیونیست‌ها به #غزه پس از هفتم اکتبر 2023 در رسانه‌های آمریکایی است. ◾️اینکه این رسانه‌ها چگونه از تکنیک‌های عملیات روانی مثل انسانیت‌زدایی از فلسطینیان، کوچک‌شمردن حملات رژیم صهیونیستی، پیش‌فرض‌سازی نسبت به صحت داشتن گفته های مقامات اسرائیلی، فرار رو به جلوی رسانه‌های غربی در کشتار کودکان فلسطینی، قرینه‌سازی حماس و داعش و... برای پیش برد اهداف دولت‌های غربی در جنگ غزه بهره می‌برند و نه تنها استقلال عمل ندارند بلکه ابزار دست سیاستمداران‌شان هستند. ◾️انگلستان، فرانسه، آلمان، کانادا و سایر اعضای سازمان ناتو و رسانه هایشان آمریکا را در اشائه این هیستری جمعی همراهی می‌کنند. #عملیات_روانی #جنگ_رسانه_ای https://eitaa.com/khademshohada_anar