✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_هفدهم 💠 گنبد روشن #حرم در تاریکی چشمانم می‌درخشید و از زیر روبنده از چشمان بسمه شرارت می‌بارید که با صدایی آهسته خبر داد :«ما تنها نیستیم، برادرامون اینجان!» و خط نگاهش را کشید تا آن سوی خیابان که چند مرد نگاه‌مان می‌کردند و من تازه فهمیدم ابوجعده نه فقط به هوای من که به قصد #عملیاتی همراه‌مان آمده است. بسمه روبنده‌اش را پایین کشید و رو به من تذکر داد :«تو هم بردار، اینطوری ممکنه شک کنن و نذارن وارد حرم بشیم!» با دستی که به لرزه افتاده بود، روبنده را بالا زدم، چشمانم بی‌اختیار به سمت حرم پرید و بسمه خبر نداشت خیالم زیر و رو شده که با سنگینی صدایش روی سرم خراب شد :«کل #رافضی‌های داریا همین چند تا خونواده‌ایه که امشب اینجا جمع شدن! فقط کافیه همین چند نفر رو بفرستیم جهنم!» 💠 باورم نمی‌شد برای آدم‌کشی به حرم آمده و در دلش از قتل عام این #شیعیان قند آب می‌شد که نیشخندی نشانم داد و ذوق کرد :«همه این برادرها اسلحه دارن، فقط کافیه ما حرم رو به‌هم بریزیم، دیگه بقیه‌اش با ایناس!» نگاهم در حدقه چشمانم از #وحشت می‌لرزید و می‌دیدم وحشیانه به سمت حرم قُشون‌کشی کرده‌اند که قلبم از تپش افتاد. ابوجعده کمی عقب‌تر آماده ایستاده و با نگاهش همه را می‌پایید که بسمه دوباره دستم را به سمت حرم کشید و زیر لب رجز می‌خواند :«امشب انتقام فرحان رو می‌گیرم!» 💠 دلم در سینه دست و پا می‌زد و او می‌خواست شیرم کند که برایم اراجیف می‌بافت :«سه سال پیش شوهرم تو #کربلا تیکه تیکه شد تا چندتا رافضی رو به جهنم بفرسته، امشب با خون این مرتدها انتقامش رو می‌گیرم! تو هم امشب می‌تونی انتقام رفتن شوهرت رو بگیری!» از حرف‌هایش می‌فهمیدم شوهرش در عملیات #انتحاری کشته شده و می‌ترسیدم برای انتحاری دیگری مرا طعمه کرده باشد که مقابل حرم قدم‌هایم به زمین قفل شد و او به سرعت به سمتم چرخید :«چته؟ دوباره ترسیدی؟» 💠 دلی که سال‌ها کافر شده بود حالا برای حرم می‌تپید، تنم از ترس تصمیم بسمه می‌لرزید و او کمر به قتل شیعیان حاضر در حرم بسته بود که با نگاهش به چشمانم فرو رفت و فرمان داد :«فقط کافیه چارتا #مفاتیح پاره بشه تا تحریک‌شون کنیم به سمت مون حمله کنن، اونوقت مردها از بیرون وارد میشن و همه‌شون رو میفرستن به درک!» چشمانش شبیه دو چاه از آتش شعله می‌کشید و نافرمانی نگاهم را می‌دید که کمی به سمت ابوجعده چرخید و بی‌رحمانه #تهدیدم کرد :«می‌خوای برگرد خونه! همین امشب دستور ذبح شوهرت تو راه #ترکیه رو میده و عقدت می‌کنه!» 💠 نغمه #مناجات از حرم به گوشم می‌رسید و چشمان ابوجعده دست از سرِ صورتم بر نمی‌داشت که مظلومانه زمزمه کردم :«باشه...» و به اندازه همین یک کلمه نفسم یاری کرد و بسمه همین طعمه برایش کافی بود که دوباره دستم را سمت حرم کشید. باورم نمی‌شد به پیشواز کشتن اینهمه انسان، یاد #خدا باشد که مرتب لبانش می‌جنبید و #قرآن می‌خواند. پس از سال‌ها جدایی از عشق و عقیده کودکی و نوجوانی‌ام اینبار نه به نیت زیارت که به قصد جنایت می‌خواستم وارد حرم دختر #حضرت_علی (علیه‌السلام) شوم که قدم‌هایم می‌لرزید. 💠 عده‌ای زن و کودک در حرم نشسته بودند، صدای #نوحه از سمت مردان به گوشم می‌رسید و عطر خنک و خوش رایحه حرم مستم کرده بود که نعره بسمه پرده پریشانی‌ام را پاره کرد. پرچم عزای #امام_صادق (علیه‌السلام) را با یک دست از دیوار پایین کشید و بی‌شرمانه صدایش را بلند کرد :«جمع کنید این بساط #کفر و شرک رو!» صدای مداح کمی آهسته‌تر شد، زن‌ها همه به سمت بسمه چرخیدند و من متحیر مانده بودم که به طرف قفسه ادعیه هلم داد و وحشیانه جیغ کشید :«شماها به جای قرآن مفاتیح می‌خونید! این کتابا همه شرکه!» 💠 می‌فهمیدم اسم رمز عملیات را می‌گوید که با آتش نگاهش دستور می‌داد تا مفاتیحی را پاره کنم و من با این ادعیه قد کشیده بودم که تمام تنم می‌لرزید و زن‌ها همه مبهوتم شده بودند. با قدم‌هایی که در زمین فرو می‌رفت به سمتم آمد و ظاهراً من باید #قربانی این معرکه می‌شدم که مفاتیحی را در دستم کوبید و با همان صدای زنانه عربده کشید :«این نسخه‌های کفر و شرک رو بسوزونید!» 💠 دیگر صدای #روضه ساکت شده بود، جمعیت زنان به سمت‌مان آمدند و بسمه فهمیده بود نمی‌تواند این جسد متحرک را طعمه تحریک #شیعیان کند که در شلوغی جمعیت با قدرت به پهلویم کوبید، طوری‌که ناله‌ام در حرم پیچید و با پهلوی دیگر به زمین خوردم. روی فرش سبز حرم از درد پهلو به خودم می‌پیچیدم و صدای بسمه را می‌شنیدم که با ضجه ظاهرسازی می‌کرد :«مسلمونا به دادم برسید! این کافرها خواهرم رو کشتن!» و بلافاصله صدای #تیراندازی، خلوت صحن و حرم را شکست... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_هفدهم 💠 ما زن‌ها همچنان گوشه آشپزخانه پنهان شده و دیگر کارمان از ترس گذشته بود که از وحشت اسارت به دست #داعشی‌ها همه تن و بدن‌مان می‌لرزید. اما #غیرت عمو اجازه تسلیم شدن نمی‌داد که به سمت کمد دیواری اتاق رفت، تمام رخت‌خواب‌ها را بیرون ریخت و با آخرین رمقی که به گلویش مانده بود، صدایمان کرد :«بیاید برید تو کمد!» 💠 چهارچوب فلزی پنجره‌های خانه مدام از موج #انفجار می‌لرزید و ما مسیر آشپزخانه تا اتاق را دویدیم و پشت سر هم در کمد پنهان شدیم. آخرین نفر زن‌عمو داخل کمد شد و عمو با آرامشی ساختگی بهانه آورد :«اینجا ترکش‌های انفجار بهتون نمی‌خوره!» 💠 اما من می‌دانستم این کمد آخرین #سنگر عمو برای پنهان کردن ما دخترها از چشم داعش است که نگاه نگران حیدر مقابل چشمانم جان گرفت و تپش‌های قلب #عاشقش را در قفسه سینه‌ام احساس کردم. من به حیدر قول داده بودم حتی اگر داعش شهر را اشغال کرد مقاوم باشم و حرف از مرگ نزنم، اما مگر می‌شد؟ 💠 عمو همانجا مقابل در کمد نشست و دیدم چوب بلندی را کنار دستش روی زمین گذاشت تا اگر پای داعش به خانه رسید از ما #دفاع کند. دلواپسی زن‌عمو هم از دریای دلشوره عمو آب می‌خورد که دست ما دخترها را گرفت و مؤمنانه زمزمه کرد :«بیاید دعای #توسل بخونیم!» در فشار وحشت و حملات بی‌امان داعشی‌ها، کلمات دعا یادمان نمی‌آمد و با هرآنچه به خاطرمان می‌رسید از #اهل_بیت (علیهم‌السلام) تمنا می‌کردیم به فریادمان برسند که احساس کردم همه خانه می‌لرزد. 💠 صدای وحشتناکی در آسمان پیچید و انفجارهایی پی در پی نفس‌مان را در سینه حبس کرد. نمی‌فهمیدیم چه خبر شده که عمو بلند شد و با عجله به سمت پنجره‌های اتاق رفت. حلیه صورت ظریف یوسف را به گونه‌اش چسبانده و زیر گوشش آهسته نجوا می‌کرد که عمو به سمت ما چرخید و ناباورانه خبر داد :«جنگنده‌ها شمال شهر رو بمبارون می‌کنن!» 💠 داعش که هواپیما نداشت و نمی‌دانستیم چه کسی به کمک مردم در محاصره #آمرلی آمده است. هر چه بود پس از ۱۶ ساعت بساط آتش‌بازی داعش جمع شد و نتوانست وارد شهر شود که نفس ما بالا آمد و از کمد بیرون آمدیم. تحمل اینهمه ترس و وحشت، جان‌مان را گرفته و باز از همه سخت‌تر گریه‌های یوسف بود. حلیه دیگر با شیره جانش سیرش می‌کرد و من می‌دیدم برادرزاده‌ام چطور دست و پا می‌زند که دوباره دلشوره عباس به جانم افتاد. 💠 با ناامیدی به موبایلم نگاه کردم و دیگر نمی‌دانستم از چه راهی خبری از عباس بگیرم. حلیه هم مثل من نگران عباس بود که یوسف را تکان می‌داد و مظلومانه گریه می‌کرد و خدا به اشک #عاشقانه او رحم کرد که عباس از در وارد شد. مثل رؤیا بود؛ حلیه حیرت‌زده نگاهش می‌کرد و من با زبان #روزه جام شادی را سر کشیدم که جان گرفتم و از جا پریدم. 💠 ما مثل #پروانه دور عباس می‌چرخیدیم که از معرکه آتش و خون، خسته و خاکی برگشته و چشم او از داغ حال و روز ما مثل #شمع می‌سوخت. یوسف را به سینه‌اش چسباند و می‌دید رنگ حلیه چطور پریده که با صدایی گرفته خبر داد :«قراره دولت با هلی‌کوپتر غذا بفرسته!» و عمو با تعجب پرسید :«حمله هوایی هم کار دولت بود؟» 💠 عباس همانطور که یوسف را می‌بویید، با لحنی مردد پاسخ داد :«نمی‌دونم، از دیشب که حمله رو شروع کردن ما تا صبح #مقاومت کردیم، دیگه تانک‌هاشون پیدا بود که نزدیک شهر می‌شدن.» از تصور حمله‌ای که عباس به چشم دیده بود، دلم لرزید و او با خستگی از این نبرد طولانی ادامه داد :«نزدیک ظهر دیدیم هواپیماها اومدن و تانک‌ها و نفربرهاشون رو بمبارون کردن! فکر کنم خیلی تلفات دادن! بعضی بچه‌ها میگفتن #ایرانی‌ها بودن، بعضی‌هام می‌گفتن کار دولته.» و از نگاه دلتنگم فهمیده بود چه دردی در دل دارم که با لبخندی کمرنگ رو به من کرد :«بچه‌ها دارن موتور برق میارن، تا سوخت این موتور برق‌ها تموم نشده می‌تونیم گوشی‌هامون رو شارژ کنیم!» 💠 اتصال برق یعنی خنکای هوا در این گرمای تابستان و شنیدن صدای حیدر که لب‌های خشکم به خنده باز شد. به #همت جوانان شهر، در همه خانه‌ها موتور برق مستقر شد تا هم حرارت هوا را کم کند و هم خط ارتباط‌مان دوباره برقرار شود و همین که موبایلم را روشن کردم، ۱۷ تماس بی‌پاسخ حیدر و آخرین پیامش رسید :«نرجس دارم دیوونه میشم! توروخدا جواب بده!» 💠 از اینکه حیدرم اینهمه عذاب کشیده بود، کاسه چشمم لرزید و اشکم چکید. بلافاصله تماس گرفتم و صدایش را که شنیدم، دلم برای بودنش بیشتر تنگ شد. نمی‌دانست از اینکه صدایم را می‌شنود خوشحال باشد یا بابت اینهمه ساعت بی‌خبری توبیخم کند که سرم فریاد کشید :«تو که منو کشتی دختر!»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد

#رمان_ضحی ❤️ #قسمت_هفدهم چرا الان روش ساخت پروتئین درون سلول جذب نیست و از روی DNA الگو برداری میشه و پروتئین ها ساخته میشن در صورتی که با وجود این خاصیت اصلا به الگو نیازی نبود! در نظر گرفتن این احتمالات اعشاری که تازه توی هم ضرب هم هی میشن و آخرش یه عدد غیر قابل ارائه از شدت کوچیکی به دست میاد برای توجیه یک نظریه واقعا خنده داره شبیه دست و پا زدنه... یه نکته دیگه که چالش جدی برای تکامل محسوب میشه اینه که تکامل نمیتونه قبل از شکل گیری اولین سلول عمل کرده باشه طبق تعریف خود تکامل! چون انتخاب طبیعی فقط قادره روی ارگانیسم هایی عمل کنه که قادر به کپی خودشون باشن یعنی همون همانند سازی. خب برای همانند سازی  DNA لازمه . پس بدون DNA هیچ تولید مثلی نخواهد بود و بدون تولید مثل هم انتخاب طبیعی معنا پیدا نمیکنه! پس نمیشه از انتخاب طبیعی برای توضیح منشا DNA استفاده کرد. خود کنیون هم میگه که هیچ شانسی برای تعیین منشا تکامل شیمیایی حتی ساده ترین سلول ها به شکل تصادفی نداریم بارها توی آزمایشگاه شبیه سازی کردن و نشده... اصلا تصور این نظم و کارایی دیوونه کننده ست سلول هایی در حجم میکرو با تعداد بالا و کارایی واقعا بی نظیر و ارتباطی که با هم دارن، تمایز و تخصصشون، مکانیسم کاری شون، و مهمتر طراحی عملکرد و هوش اطلاعاتی شون، DNA که دقیقا یک کامپیوتره با ابعاد بسیار کوچکتر و کارایی بسیار بیشتر اونم با قدمت میلیونها سال نحوه عملکرد هر کدوم از این اندامک های سلولی واقعا فوق العاده است همکاری شون کارآمدیشون بازم تاکید میکنم در اون ابعاد به شدت ریز و غیر قابل تصور! _اما این سیستم تماما بهینه نیست باگ هم داره مثل سلول های سرطانی که نتیجه ی همین خطاهای ژنتیکی در ساخت پروتئین ها هستن این سیستم میتونست خیلی کارآمد تر از این حرفا هم باشه... این ایرادات خلقت شما رو دچار چالش نمیکنه؟ اگر خدایی بود قاعدتا نباید این سیستم بدون عیب و ایراد کار میکرد؟ _البته که نه اصلا طراحی بدن انسان و به طور کلی جهان ماده به گونه ایه که مرگ تعریف شده باشه این کاملا آگاهانه است خدا ماده و جسم رو برای ابدیت خلق نکرده تاریخ مصرف داره پس طبیعیه همه اینها... من دارم درباره کیفیت طراحی و کارآمدی صحبت میکنم تضمین بهینه سازی 100 درصد که نمیدم مثل اینکه تو از طراحی فوق اسمارت یه گوشی تعریف میکنی ولی طبیعتا هیچ وقت تضمین نمیدی که این گوشی هیچ وقت هنگ نکنه یا قطعه ای نسوزه فنا و نقص پذیری جزء لاینفک تمام سیستم های مادیه اصلا ماده پتانسیل جاودانگی نداره... میتونست کاملتر باشه ولی بیش از این نیاز ۱نبود... جاودانگی مال یه فضای دیگه ست... _خب پس خلقت ماده اصلا چه توجیهی داشت؟ _یکم جلوتر میگم اینو... بزار جمع بندی این بحث انجام شه بسته شه، پس درباره تکامل خیلی از دانشمند ها و حتی استوانه های تولید محتوایی خودشون دچار تردید و تشکیک شدن و نظریه طراحی هوشمند به شدت این سالها اوج گرفته و مدام به طرفدارانش اضافه میشه منتها گفتم تحت هیچ شرایطی زیر بار نمیرن که خدایی در کار باشه برای همین درباره اون هوش برتر و طراح میدونی چه توجیهی دارن؟ یه عده میگن فضایی ها اومدن روی زمین تغییرات ژنتیکی روی انسان انجام دادن! یوفولوژیست ها و فرقه رائیلیسم* مربوط به همین تفکره. اصلا انگار بشر با خدا عناد داره هر چی ام که بشه خدا نه آدم فضایی! درصورتی که با این فرض هنوز اون سوال اصلی برطرف نشده که پس آدم فضایی ها رو کی به وجود آورده... ❌❌ (پایان مباحثات زیستی) ❌❌ لبخند فاتحانه ای زد: خب همین سوال درباره خدا هم وجود داره. خدا رو چه کسی به وجود آورد؟ _خدا یک شعور و حقیقت تعریف نشدنیه بخاطر عظمت بی انتهاش الان تو وسعت این کیهان رو نمیتونی با ظرف محدود فکر خودت اندازه بگیری میگی بی نهایت خیال خودتو راحت میکنی اونوقت خدایی که این بی نهایت رو آفریده میخوای بتونی از همه چیزش سر در بیاری و تصورش کنی! تمام جذابیت خدا به لایزال بودنشه وگرنه که یکی شبیه من و تو بود _خب اگر قراره یه سوال بدون جواب داشته باشیم چرا اینهمه راه رو میایم چرا همون اول نمیگیم قابل درک نیست و بیخود به خودمون زحمت میدیم _چون بدون جواب نیست و قابل درکه دیدی که اینهمه بحث و استدلال کردیم ما تا انتهای مرز تصور اومدیم اینجا آخر هر تصوریه ماهیت خدا تنها چیز غیر قابل تصور در جهانه باقی چیزها رو میشه درک کرد پس چرا رها کنیم اگر رها کنیم که هیچ وقت خدا رو درک نمیکنیم ضرر میکنیم!