🌱 شمشیر تو در نیام، گُل کرد از صلح تو صد قیام، گل کرد ای جرات محض! در ید تو آن بیرق سرخ‌فام گل کرد 🌱 صلی‌الله علیکَ یا حسن بن عَلی، اَیُّها المجْتبی یابن رسول‌الله... 💻 Farsi.Khamenei.ir

🎙بشنوید | تحلیل آیت‌الله خامنه‌ای از صلح حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام 💻 Farsi.Khamenei.ir

📷 آخرین تصویر به جا مانده از بارگاه حضرت امام حسن مجتبی عليه‌السلام و سایر ائمه در قبرستان بقیع در شهر مدینه منوره ▫️عکس: نمایشگاهی در حاشیه‌ای یکی از دیدارهای رهبر انقلاب در دهه ۹۰ 💻 Farsi.Khamenei.ir

🖤 ویژه شهادت امام حسن علیه‌السلام 📹 حسین نهی به قاسم دهد، حسن دستور زِ من بپرس که سلطان کربلا حسن است... 🔺 شعری از آقای محمد سهرابی 🌷 اشاره رهبرانقلاب به نسل امام حسن مجتبی علیه‌السلام 💻 Farsi.Khamenei.ir

🔰 گزیده‌هایی از کتاب صلح امام حسن(ع)، ترجمه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای 💻 Farsi.Khamenei.ir

🏴 امام حسن، احیاءکننده نهضت اسلام روایت دیده نشده‌ای از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره دوران مبارزات امام حسن مجتبی - بخش اول 🔹‌ دوران امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) و حادثه‌ی صلح آن بزرگوار با معاویه، یا آن چیزی که به نام صلح نامیده شد، حادثه‌ی سرنوشت‌ساز و بی‌نظیری در کل روند انقلاب اسلامىِ صدر اول بود. دیگر ما نظیر این حادثه را نداشتیم. توضیح کوتاهی راجع به این جمله عرض کنم و بعد وارد اصل مطلب بشوم. انقلاب اسلام، یعنی تفکر اسلام و امانتی که خدای متعال به نام اسلام برای مردم فرستاد، در دوره‌ی اول، یک نهضت و یک حرکت بود و در قالب یک مبارزه و یک نهضت عظیم انقلابی، خودش را نشان داد و آن در هنگامی بود که رسول خدا(صلّیاللَّه‌علیه‌واله‌وسلّم)، این فکر را در مکه اعلام کردند و دشمنان تفکر توحید و اسلام، در مقابل آن صف‌آرایی نمودند؛ برای این‌که نگذارند این فکر پیش برود. پیامبر، با نیرو گرفتن از عناصر مؤمن، این نهضت را سازماندهی کرد و یک مبارزه‌ی بسیار هوشمندانه و قوی و پیشرو را در مکه به وجود آورد. این نهضت و مبارزه، سیزده سال طول کشید. این، دوره‌ی اول بود. 🔹 بعد از سیزده سال، با تعلیمات پیامبر، با شعارهایی که داد، با سازماندهییی که کرد، با فداکارییی که شد، با مجموع عواملی که وجود داشت، این تفکر، یک حکومت و یک نظام شد و به یک نظام سیاسی و نظام زندگی یک امت تبدیل گردید و آن هنگامی بود که رسول خدا(ص) به مدینه تشریف آوردند و آن‌جا را پایگاه خودشان قرار دادند و حکومت اسلامی را در آن‌جا گستراندند و اسلام از شکل یک نهضت، به شکل یک حکومت تبدیل شد. این، دوره‌ی دوم بود. 🔹 این روند، در ده سالی که نبىّ‌اکرم(ص) حیات داشتند و بعد از ایشان، در دوران خلفای چهارگانه و سپس تا زمان امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) و خلافت آن بزرگوار - که تقریباً شش ماه طول کشید - ادامه پیدا کرد و اسلام به شکل حکومت، ظاهر شد. همه چیز، شکل یک نظام اجتماعی را هم داشت؛ یعنی حکومت و ارتش و کار سیاسی و کار فرهنگی و کار قضایی و تنظیم روابط اقتصادی مردم را هم داشت و قابل بود که گسترش پیدا کند و اگر به همان شکل پیش میرفت، تمام روی زمین را هم میگرفت؛ یعنی اسلام نشان داد که این قابلیت را هم دارد. 🔹 در دوران امام حسن(ع)، جریان مخالفی آن‌چنان رشد کرد که توانست به صورت یک مانع ظاهر بشود. البته این جریان مخالف، در زمان امام مجتبی(ع) به وجود نیامده بود؛ سالها قبل به وجود آمده بود. اگر کسی بخواهد قدری دور از ملاحظات اعتقادی و صرفاً متکی به شواهد تاریخی حرف بزند، شاید بتواند ادعا کند که این جریان، حتّی در دوران اسلام به وجود نیامده بود؛ بلکه ادامه‌یی بود از آنچه که در دوران نهضت پیامبر - یعنی دوران مکه - وجود داشت. 🔹 بعد از آن‌که خلافت در زمان عثمان - که از بنیامیه بود - به دست این قوم رسید، ابوسفیان - که در آن‌وقت، نابینا هم شده بود - با دوستانش دور هم نشسته بودند. پرسید: چه کسانی در جلسه هستند؟ پاسخ شنید که فلانی و فلانی و فلانی. وقتی که خاطر جمع شد همه خودی هستند و آدم بیگانه‌یی در جلسه نیست، به آنها خطاب کرد و گفت: «تلقّفنّها تلقّف الکرة». یعنی مثل توپ، حکومت را به هم پاس بدهید و نگذارید از دست شما خارج بشود! این قضیه را تواریخ سنی و شیعه نقل کرده‌اند. اینها مسایل اعتقادی نیست و ما اصلاً از دیدگاه اعتقادی بحث نمیکنیم؛ یعنی من خوش ندارم که مسایل را از آن دیدگاه بررسی کنم؛ بلکه فقط جنبه‌ی تاریخی آن را مطرح میکنم. البته ابوسفیان در آن‌وقت، مسلمان بود و اسلام آورده بود؛ منتها اسلامِ بعد از فتح یا مشرف به فتح. اسلامِ دوران غربت و ضعف نبود، اسلامِ بعد از قدرتِ اسلام بود. این جریان، در زمان امام حسن مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) به اوج قدرت خودش رسید و همان جریانی بود که به شکل معاویةبن‌ابیسفیان، در مقابل امام حسن مجتبی(ع) ظاهر شد. این جریان، معارضه را شروع کرد؛ راه را بر حکومت اسلامی - یعنی اسلام به شکل حکومت - برید و قطع کرد و مشکلاتی فراهم نمود؛ تا آن‌جایی که عملاً مانع از پیشروی آن جریان حکومت اسلامی شد. |ادامه در بخش دو| 💻 Farsi.Khamenei.ir

🏴 امام حسن، احیاءکننده نهضت اسلام روایت دیده نشده‌ای از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره دوران مبارزات امام حسن مجتبی - بخش دوم « ادامه از بخش اول... » در باب صلح امام حسن(علیه‌السّلام)، این مسأله را بارها گفته‌ایم و در کتابها نوشته‌اند که هر کس - حتّی خود امیرالمؤمنین(ع) - هم اگر به جای امام حسن مجتبی(ع) بود و در آن شرایط قرار میگرفت، ممکن نبود کاری بکند، غیر از آن کاری که امام حسن کرد. هیچ‌کس نمیتواند بگوید که امام حسن، فلان گوشه‌ی کارش سؤال‌برانگیز است. نه، کار آن بزرگوار، صددرصد بر استدلال منطقىِ غیر قابل تخلف منطبق بود. 🔹‌ در بین آل رسول خدا(صلّی‌اللَّه‌علیه‌واله‌وسلّم)، پُرشورتر از همه کیست؟ شهادت‌آمیزترین زندگی را چه کسی داشته است؟ غیرتمندترین آنها برای حفظ دین در مقابل دشمن، برای حفظ دین چه کسی بوده است؟ حسین‌بن علی(علیه‌السّلام) بوده است. آن حضرت در این صلح، با امام حسن(ع) شریک بودند. صلح را تنها امام حسن نکرد؛ امام حسن و امام حسین این کار را کردند؛ منتها امام حسن(ع) جلو بود و امام حسین(ع) پشت سر او بود. 🔹 امام حسین(علیه‌السّلام)، جزو مدافعان ایده‌ی صلح امام حسن(ع) بود. وقتی که در یک مجلس خصوصی، یکی از یاران نزدیک - از این پُرشورها و پُرحماسه‌ها - به امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) اعتراضی کرد، امام حسین با او برخورد کردند: «فغمز الحسین فی وجه حجر». هیچ‌کس نمیتواند بگوید که اگر امام حسین به جای امام حسن بود، این صلح انجام نمیگرفت. نخیر، امام حسین با امام حسن بود و این صلح انجام گرفت و اگر امام حسن(علیه‌السّلام) هم نبود و امام حسین(علیه‌السّلام) تنها بود، در آن شرایط، باز هم همین کار انجام میگرفت و صلح میشد. 🔹 صلح، عوامل خودش را داشت و هیچ تخلف و گزیری از آن نبود. آن روز، شهادت ممکن نبود. مرحوم «شیخ راضی آل یاسین»(رضوان‌اللَّه‌تعالی‌علیه)، در این کتاب «صلح الحسن» - که من بیست سال پیش، آن را ترجمه کردم و چاپ شده است - ثابت میکند که اصلاً جا برای شهادت نبود. هر کشته شدنی که شهادت نیست؛ کشته شدنِ با شرایطی، شهادت است. آن شرایط، در آن‌جا نبود و اگر امام حسن(علیه السّلام)، در آن روز کشته میشدند، شهید نشده بودند. امکان نداشت که آن روز کسی بتواند در آن شرایط، حرکت مصلحت‌آمیزی انجام بدهد که کشته بشود و اسمش شهادت باشد و انتحار نکرده باشد. |ادامه در بخش سه| 💻 Farsi.Khamenei.ir

🏴 امام حسن، احیاءکننده نهضت اسلام روایت دیده نشده‌ای از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره دوران مبارزات امام حسن مجتبی - بخش سوم « ادامه از بخش دوم... » راجع به صلح، از ابعاد مختلف صحبت کرده‌ایم؛ اما حالا مسأله این است که بعد از صلح امام حسن مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، کار به شکلی هوشمندانه و زیرکانه تنظیم شد که اسلام و جریان اسلامی، وارد کانال آلوده‌یی که به نام خلافت - و در معنا سلطنت - به وجود آمده بود، نشود. این، هنر امام حسن مجتبی(علیه‌السّلام) بود. امام حسن مجتبی کاری کرد که جریان اصیل اسلام - که از مکه شروع شده بود و به حکومت اسلامی و به زمان امیرالمؤمنین و زمان خود او رسیده بود - در مجرای دیگری، جریان پیدا بکند؛ منتها اگر نه به شکل حکومت - زیرا ممکن نبود - لااقل دوباره به شکل نهضت جریان پیدا کند. این، دوره‌ی سوم اسلام است. 🔹 اسلام، دوباره نهضت شد. اسلام ناب، اسلام اصیل، اسلام ظلم‌ستیز، اسلام سازش‌ناپذیر، اسلام دور از تحریف و مبرّا از این‌که بازیچه‌ی دست هواها و هوسها بشود، باقی ماند؛ اما در شکل نهضت باقی ماند. یعنی در زمان امام حسن(علیه الصّلاةوالسّلام)، تفکر انقلابىِ اسلامی - که دوره‌یی را طی کرده بود و به قدرت و حکومت رسیده بود - دوباره برگشت و یک نهضت شد. البته در این دوره، کار این نهضت، به مراتب مشکلتر از دوره‌ی خود پیامبر بود؛ زیرا شعارها در دست کسانی بود که لباس مذهب را بر تن کرده بودند؛ درحالیکه از مذهب نبودند. مشکلىِ کار ائمه‌ی هدی(علیهم‌السّلام)، این‌جا بود. 🔹‌ البته من از مجموعه‌ی روایات و زندگی ائمه(علیهم‌السّلام) این‌طور استنباط کرده‌ام که این بزرگواران، از روز صلح امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) تا اواخر، دایماً درصدد بوده‌اند که این نهضت را مجدداً به شکل حکومت علوی و اسلامی در بیاورند و سر پا کنند. در این زمینه، روایاتی هم داریم. البته ممکن است بعضی دیگر، این نکته را این‌طور نبینند و طور دیگری ملاحظه بکنند؛ اما تشخیص من این است. ائمه میخواستند که نهضت، مجدداً به حکومت و جریان اصیل اسلامی تبدیل بشود و آن جریان اسلامی که از آغشته شدن و آمیخته شدن و آلوده شدن به آلودگیهای هواهای نفسانی دور است، روی کار بیاید؛ ولی این کار، کار مشکلی است. 🔹 در دوران دوم نهضت - یعنی دوران خلافت خلفای سفیانی و مروانی و عباسی - مهمترین چیزی که مردم احتیاج داشتند، این بود که اصالتهای اسلام و جرقه‌های اسلام اصیل و قرآنی را در لابلای حرفهای گوناگون و پراکنده ببینند و بشناسند و اشتباه نکنند. بیخود نیست که ادیان، این‌همه روی تعقل و تدبر تکیه کرده‌اند. بیخود نیست که در قرآن کریم، این‌همه روی تفکر و تعقل و تدبر انسانها تکیه شده است؛ آن هم درباره‌ی اصلیترین موضوعات دین، یعنی توحید. 💻 Farsi.Khamenei.ir

◾️ انتشار نخستین‌بار 🏴 امام حسن، احیاءکننده نهضت اسلام روایت دیده نشده‌ای از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره دوران مبارزات امام حسن مجتبی علیه‌السلام 💻 Farsi.Khamenei.ir

📣 خط حزب‌الله ۴۱۰ | سازندگی تاریخی برای بشریت 🔹 چهارصد و دهمین شماره هفته‌نامه‌ خط حزب‌الله، با عنوان «سازندگی تاریخی برای بشریت»‌ منتشر‌ شد. 🔸 خط‌حزب‌الله به مناسبت بیست و هشتم صفر و سالروز رحلت پیامبر اعظم(ص)، بیانات سال ۱۳۶۷ آیت‌الله خامنه‌ای درباره سیره و جایگاه بی‌بدیل رسول خدا(ص) را برای نخستین بار منتشر کرده است. 📝 سخن‌هفته خط حزب‌الله با عنوان «حرکت در راه خدا در منطقه انقلاب»‌ نگاهی گذرا به گذشته درخشان و راه پیش‌روی استان سیستان و بلوچستان، داشته است. 🌷 شماره‌ این هفته خط حزب‌الله به روح مطهر شهید ولی کرمی تقدیم می‌شود. 📥 نسخه PDF👇

🖼 شماره جدید نشریه خط حزب الله 📄 @Khatt_khamenei

🎙بشنوید | رهبرانقلاب: پروردگارا زیارت چهره‌ی پیامبر در قیامت را نصیب ما بفرما ▪️او را به معنای واقعی کلمه اسوه ما قرار بده... 💻 Farsi.Khamenei.ir

📢 تبعیت کامل از پیامبر(ص) با ایجاد نظام اسلامی تحقق می‌یابد ✏️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: مسلمانهایى که امروز پیرو پیغمبرند و به یاد پیغمبر به هیجان مى‏‌آیند و عاشق رسول خدا هستند و احکام او و شرایع او را میخواهند عمل بکنند، باید روی این نکته توجّه کنند که تبعیّت از پیغمبر به صورت درست و کامل، در آن صورتى تحقّق پیدا خواهد کرد که یک نظام اسلامى بر اساس دین پیغمبر به وجود بیاید؛ وَالّا نظام جاهلانه، نظام کفرآمیز، جایى نیست و زمینه‌‏ى مناسبى نیست براى اینکه انسان بتواند در آن طبق خواسته‌‏ى پیغمبر و شریعت پیغمبر زندگى کند. ✏️ ‌بخشی از بیانات در جمع فرماندهان و کارکنان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به مناسبت ۲۸ صفر. ۱۳۶۷/۷/۱۷ 🖼 #سخن_نگاشت 💻 Farsi.Khamenei.ir

📢 پیامبر اسلام؛ پایه‌گذار قرنها پرچم‌داری مسلمانان در عرصه علم ✏️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: قرن‌ها بعد از ظهور اسلام، تنها پرچم‌دار دانش در دنیا مسلمانها بودند؛ یعنى تا پانصد سال پیش، ششصد سال پیش، در همین اروپایى که امروز مادر دانش در دنیا به حساب مى‏‌آید و مشعل دانش در دست اروپایى‏ها است، علم محدود بود به نسخه‏‌هاى خطّى ترجمه‌شده‌ی یا از عربى و یا از بعضى نوشته‏‌هاى قدیمى یونانیان، مثل ارسطو و غیره... و کسانى که میخواستند بیشتر بیاموزند، به دانشگاه‌‏هاى اسلامى مراجعه میکردند. تا قرن‌هاى متمادى، مشعل علم دست مسلمانها بود؛ یعنى تا هشت قرن یا نُه قرن بعد از ظهور اسلام. این کارى بود که پایه‌‏ى آن را پیغمبر در همان ده سال [حکومت اسلامی] گذاشت. ✏️ ‌بخشی از بیانات در جمع فرماندهان و کارکنان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به مناسبت ۲۸ صفر. ۱۳۶۷/۷/۱۷ 🖼 #سخن_نگاشت 💻 Farsi.Khamenei.ir

📢 انتشار برای نخستین‌بار 📹 نماهنگی از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سال ۱۳۶۷ به مناسبت ۲۸ صفر، رحلت پیامبر(ص) 💻 Farsi.Khamenei.ir

🌷 #پلاک | بیانات رهبر انقلاب درباره شهید شوشتری 💻 Farsi.Khamenei.ir

❤️ نماهنگ | راهِ اراده‌ها 📹 روایت اخیر رهبر انقلاب از امید به اراده جوانان امروز در راه فتح قله‌ی حاکمیت دین خدا و انجام کاری که از زمان رسول خدا صلی‌الله‌علیه وآله‌وسلم تا امروز انجام نگرفته است ➕ هم‌خوانی سرود 💻 Farsi.Khamenei.ir

💬 #سخن_هفته | حرکت در راه خدا در منطقه انقلاب 👈🏼 نگاهی گذرا به گذشته درخشان و راه پیش روی استان سیستان و بلوچستان 🔹 از تبلیغ زاهدان تا زندان تهران سال ۱۳۴۲ آیت الله خامنه ای تحت‌تعقیب رژیم پهلوی بود که به اتفاق تعدادی از طلاب که برای تبلیغ ایام ماه رمضان از قم عازم کرمان هستند راهی شرق کشور می شوند و سپس به تنهایی، کرمان را  ترک کرده و راهی زاهدان می شوند. آنجا به سراغ آیت الله کفعمی می روند که یک روحانی برجسته و متین پنجاه ساله است و در زاهدان نفوذ و جایگاه مهمی دارد. آقای کفعمی به ایشان می گوید: مسجد شب و روز در اختیار شماست اما از مشهد فرد دیگری هم که فلان شیخ باشد آمده تا او هم منبر برود. آیت الله خامنه ای آن شیخ را می شناسند که مزدور رژیم است و در تایید لوایح شش گانه شاه، موضع موافق دارد. القصه در روز پانزدهم ماه رمضان، آیت الله خامنه ای با ظرافت های خاص و لحن گیرا و گرم خود، علمایی را که با دستگاه حاکمه ستمگر سازش می‌کنند مورد حمله قرار می دهد و بعد جمعیت از مسجد خارج می شوند و پای منبر شیخ کذایی کمتر کسی باقی می ماند و در همان روز، سخنان آن شیخ، مورد غضب آقای کفعمی هم قرار می گیرد. غروب همان روز، رئیس پلیس، آیت الله خامنه ای را می‌خواهد و در ادامه اولین تجربه بازجویی توسط ساواک برای ایشان رقم خورده و مبلغ دیار سیستان و بلوچستان با همراهی ماموران رژیم پهلوی راهی زندان قزل قلعه در تهران می شوند، اگرچه در زاهدان، عالِم بزرگ شیعه آیت الله کفعمی و عالِم درجه یک سنّی  مولوی عبدالعزیز ملّازهی نسبت به این اتفاق موضع گیری می کنند. 🔹ایرانشهر و پایه گذاری نهضت خدمت و هفته وحدت سالها می گذرد تا در روز ۲۸ آذر سال ۱۳۵۶، پس از ۶بار دستگیری، آیت‌الله‌خامنه‌ای به ایرانشهر تبعید می شوند. یکه و تنها در ایرانشهر سراغ مسجدی را می گیرند که نشانی مسجد آل الرسول را به او می دهند. مسجدی که بعدها با حضور وی رونق می گیرد و علاوه بر وعظ و تبیین، می شود پایگاه امداد رسانی به مردم سیل زده ایرانشهر. مسجدی که با ابتکار آیت الله خامنه ای مراسم مشترک بین سنی و شیعه در آن برگزار می شود و بعدها می شود تاریخچه پایه گذاری هفته وحدت در جهان به ابتکار ایران. تبعید به ایرانشهر می شود سفری که آیت الله خامنه ای درباره آن می‌گویند: «به من کمک کرد تا بتوانم به اعماق دل پُرمحبّت و گرم مردم این استان راه پیدا کنم.» ۱۳۸۱/۱۲/۲ 🔹نماینده امام راهی دیار بلوچستان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آیت الله  خامنه ای طی حکمی مکتوب از امام خمینی برای بررسی خواسته های اهالی و گزارش انتظارات مردم راهی بلوچستان می شوند، آیت الله خامنه ای این ماموریت را اینگونه تشریح کرده اند:« محرومیتهایی که در این استان دیدم، یک انگیزه قوی و آرزوی بزرگ در من به‌وجود آورد و آن این‌که باید به این استانِ با این همه استعداد و به این مردمِ با این همه صفا کمک کرد تا بتوانند زندگی سعادتمند و لایق شأن خود را در پیش گیرند. لذا بعد از پیروزی انقلاب، اوّلین حکم مأموریتی که امام رضوان‌اللّه علیه صادر کردند، حکمی به این بنده حقیر برای سفر به استان سیستان و بلوچستان بود. من آمدم و مناطق گوناگون این استان را از نزدیک دیدم و انقلاب وظیفه خود را در قبال این استان حس کرد. از جنوبی ترین نقاط استان، از منطقه چابهار و نیکشهر و نِبت و فَنّوج و اِسپَکه و غیره تا مناطق شرقی این استان، منطقه سراوان و جالق و سرباز و از مناطق شمالی این استان، منطقه زابل و دریاچه هامون تا غرب این استان، منطقه بَزمان و دَلگان و چاه‌هاشم و جازموریان و غیره خبرها گرفتم، با مردم این مناطق نشستم، داخل کپرها رفتم و با دردها و رنجهای اینها که در دوران رژیم طاغوت بر روی هم انباشته و متراکم شده بود، آشنا شدم. انقلاب خود را در قبال سیستان و بلوچستان موظّف دید و کار از روزهای اوّل شروع شد.» ۱۳۸۱/۱۲/۲ 🔍 ادامه👇

🔍 ادامه #سخن_هفته 🔹سیستان و بلوچستان؛ منطقه حرکت در راه خدا ظرفیت های بی نظیر استان سیستان و بلوچستان همچون مرزهای طولانی آبی و خشکی با کشورهای افغانستان، پاکستان و کشورهای خلیج فارس، معادن مختلف، موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و تنوع قومیتی موجب شده تا همواره دشمنان این آب و خاک به این منطقه طمع بورزند و تلاش کنند با تجهیز برخی گروه های تروریستی و یا دمیدن در آتش اختلافات مذهبی، امنیت این منطقه را به مخاطره بیندازند اما مردم این خطه همواره خط باطلی بر روی نقشه های دشمن کشیده اند. در طول این سالها نه تنها همزیستی و برادری شیعه و سنی در این دیار به هم نریخته است که مردم غیور این خطه، فداکاری خود را در مسیر حفظ انقلاب اسلامی به اثبات رسانده اند:«در بین شهدای این استان، صدها شهید در زاهدان، صدها شهید در زابل، صدها شهید در ایرانشهر و در نقاط دیگر هم شیعه و هم سنّی هست و خون اینها در جبهه با یکدیگر مخلوط شد.» ۱۳۸۱/۱۲/۲ مجاهدتی که منحصر در دفاع مقدس هشت ساله نشده و این استان «شهدای برجسته‌ای هم در مبارزه‌ی با منافقین در حوادث گوناگونِ [دفاع از] امنیّت از آن روز تا امروز مرتّباً تقدیم انقلاب شده است. امروز هم شهید میدهیم، سال ۶۰ هم شهید دادیم؛ مرحوم سیّدمحمّدتقی حسینی‌طباطبائی از زابل، مرحوم مولوی حسین‌بُر از مولوی‌های اهل‌ سنّت که اینها مال سال ۶۰ است، تا این آخر باز این برادران برجسته‌ی ما مثل مرحوم سردار شهید شوشتری یا شهید عبدالواحد ریگی، مولویِ [شهرستان] خاش و از این قبیل؛ یعنی منطقه، منطقه‌ی انقلاب است، منطقه‌ی شهید دادن است، منطقه‌ی حرکت در راه خدا است.» ۱۴۰۲/۶/۲۰ 🔹فرصت خدمت به مردم دیار هامون سال ۱۳۸۱ بود که رهبر انقلاب اسلامی به «استان خاطره ها» ۱۳۸۱/۱۲/۲ سفر کردند و ضمن دیدار با اقشار مختلف مردم، با جمعی از مسئولان نظام برای بررسی راه‌های تسریع محرومیت‌زدایی، تشکیل جلسه دادند و سیستان‌ و بلوچستان‌ را بعنوان‌ کلید عمران‌ شرق‌ کشور معرفی کردند که در این جهت تا به امروز «کارهای زیادی انجام گرفته؛ کارهای زیادی هم پیش روی ما است که باید انجام بگیرد.» ۱۴۰۲/۶/۲۰ اما واقعیت این است که «اگر دولتها به آن مصوّباتی که در اوایل دهه‌ی ۸۰ ... تصمیم‌گیری شد، عمل میکردند، امروز چهره‌ی استان فرق میکرد. از طرف بعضی از دولتها تنبلی شد، بی‌توجّهی شد. امروز بحمدالله مشغولند، کار میکنند، تلاش میکنند.» ۱۴۰۲/۶/۲۰ 🔹کار بزرگ مردم و مسئولان امروز اگرچه سیستان و بلوچستان، آن دیار محروم و عقب مانده دوران طاغوت نیست اما میزان رشد و پیشرفت آن، از منظر رهبر معظم انقلاب اسلامی، رضایت بخش نیست و از این رو، مسئولان دولتی و اجرایی کشور وظیفه سنگینی در قدر شناسی و خدمت رسانی به مردم دارند. سخن پایانی اینکه مردم و مسئولان باید مراقب باشند که دشمن در حال مکر و حیله در جهت تضعیف وحدت ملی و امنیت ملی است و تلاش دارد تا با تحریک اختلاف های قومی و تفاوت های مذهبی و مساله جنسیت و زن، بحران سازی کند. در این شرایط خطیر همه باید مراقب باشند که در جورچین دشمن بازی نکنند تا مبادا نقشه دشمن توسط گفتار یا رفتارشان تکمیل شود. مردم و مسئولان باید هوشیار و بصیر باشند تا کارهای بزرگ رقم بخورد: «بدون پشتیبانی مردم، مسئولین هیچ کشوری نمیتوانند کار بزرگی و مهمّی انجام بدهند؛ مردم باید پشت سرشان باشند، مردم باید بیدار باشند. مسئولین [هم] باید غفلت نکنند، باید بیدار باشند.» ۱۴۰۲/۶/۲۰ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله 📄 @Khatt_khamenei

💗 #مهدویت | انتظار فرج در مشکلات 💻 Farsi.Khamenei.ir