📝 #یادداشت_هفته‌ | سازِ دشمن پسندِ دوقطبی سازی 👈 «خطّ حزب‌اللّه» ابعاد موضوع «دوقطبی‌سازی کاذب» را از منظر رهبر معظّم انقلاب تبیین می‌کند 🔹تنها چند روز پس از برگزاری انتخابات چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری، رهبر معظّم انقلاب اسلامی یک راهبرد مهم را پیش روی فعّالان و کنشگران سیاسی قرار دادند: «افرادی در انتخابات، در دو طرف قضیّه قرار میگیرند، چالشهایی به وجود می‌آید؛ نباید به وسوسه‌های دوقطبی‌سازی اعتنا کرد و ترتیب اثر داد؛ این توصیه‌ی مؤکّد بنده است. نباید احساساتی که افراد را در دوره‌ی انتخابات وادار به مجادله‌ی با یکدیگر میکرد ادامه پیدا کند؛ نگذارید ادامه پیدا کند. ... این نباید موجب اختلاف و شکاف و جدایی بشود.»۱۴۰۳/۵/۷ 🔹دوقطبی‌سازی، به عنوان رفتاری غلط و انحرافی، از منظر حضرت آیت‌اللّه خامنه‌ای چگونه تعریف می‌شود؟ مرز دوقطبی‌سازی با اختلاف‌نظر متعارف سیاسی چیست؟ چگونه گروه‌های سیاسی می‌توانند در عین پایبندی به دیدگاه‌های خاصّ خود، از درافتادن به وادی دوقطبی‌گری رهایی یابند؟ 🔍 ادامه را بخوانید: khl.ink/f/57515

📝 #یادداشت_هفته‌ | «ساخت امت اسلامی»؛ وظیفه‌ی ما برای تحقّق این درس نبوی چیست؟ 👈 نگاهی به یک دغدغه‌ی اصلی و دیرپای رهبر انقلاب 🔹رهبر معظّم انقلاب اسلامی، در آخرین روز شهریورماه، در دیدار مسئولان نظام، سفرای کشور‌های اسلامی و میهمانان کنفرانس وحدت، تشکیل «امّت اسلامی» را یکی از مهم‌ترین درس‌های نبوی معرّفی کردند. نکته‌ی مهم و قابل تأمّلی که ایشان در ادامه به آن اشاره کردند، فقدان «امّت اسلامی» است: «ما امروز فاقد امّت اسلامی هستیم. کشورهای اسلامی زیادند، نزدیک دو میلیارد مسلمان در دنیا زندگی میکنند امّا عنوان «امّت» را نمیتوان بر این مجموعه گذاشت؛ چون هماهنگ نیستند، چون یک‌جهت نیستند. امّت یعنی مجموعه‌ی انسانهایی که در یک جهت، به سوی یک هدف، با یک انگیزه دارند حرکت میکنند؛ ما این‌جور نیستیم، ما متفرّقیم.» ۱۴۰۳/۰۶/۳۱ نتیجه‌ی این تفرقه سلطه‌ی دشمنان اسلام است که خود را به اَشکال گوناگونی نمایان می‌کند. نسل‌کشی بی‌سابقه‌ی امروز مردم مظلوم غزّه به دست باند جنایت‌کار صهیون که در سایه‌ی حمایت کشورهای غربی و بی‌عملی مجامع بین‌المللی انجام می‌شود، تنها یکی از تبعات خسارت‌بار  فقدان «امّت اسلامی» است. 🔹یک دغدغه‌ی اصلی و همیشگی 🔸دغدغه‌ی رهبر معظّم انقلاب اسلامی در زمینه‌ی «اتّحاد و یکپارچگی دنیای اسلام»، دغدغه‌ای باسابقه و دیرپا است و بیراه نیست اگر بگوییم این یکی از دغدغه‌های اصلی و همیشگی ایشان بوده است. برای نمونه، بیش از سه دهه پیش، در یکی از سخنرانی‌های خود، صحنه را این‌گونه تشریح می‌کنند: «ملّت اسلام بیش از یک میلیارد نفوس در دنیا دارد. کشورهایی در آسیا، در خاورمیانه، در آفریقا، با عنوان اسلامی وجود دارد. شخصیّت‌های برجسته، دانشمندان، متفکّران و فیلسوفان، در میانِ مسلمانانِ همه جای دنیا هستند. این جمعیّتِ بیش از یک‌میلیاردی ــ که بیش از یک‌پنجم نفوس دنیا را دارند ــ اگر بخواهند به قدر نفوس خودشان در حوادث دنیا اثر بگذارند، معنایش این است که یک‌پنجم همه‌ی حوادث عالم با اراده‌ی مسلمین انجام بگیرد؛ چیز خیلی مهم و عظیمی است. دین اسلام هم برخلاف بعضی از ادیان دیگر، مردم را به تصمیم‌گیری، حضور در صحنه، کار داشتن به کار سیاست و مُلک‌داری و اداره و این‌طور امور تشویق می‌کند. این دین، دین زندگی و حکومت و سیاست است. مثل ادیان دیگر نیست که دوری از سیاست و صحنه‌ی زندگی و فعّالیّتهای گوناگون و امثال اینها را جزو اصول خودشان بدانند. درست توجّه کنید! جمعیّتی با این عظمت و با این اعتقاد دینی که باید در امور دنیا و امور زندگی دخالت بکنند، اگر یکپارچه و بانشاط باشند، اگر برای خودشان حق قائل باشند، اگر وارد صحنه باشند، چقدر برای ابرقدرت‌ها سنگین تمام خواهد شد! چقدر برای نیروهای استعماری که در کشور همین مسلمانان، نفت و ثروتهای طبیعی و پول و بازار و هرچه را که بوده و نبوده، غارت کرده‌اند، خسارت‌بار تمام خواهد شد! درست است؟ برای اینکه چنین روزی پیش نیاید و مسلمانان یک روز به عنوان مزاحمی برای غارتگران عالم به حساب نیایند، حدّاقل ۱۵۰ سال و شاید بیشتر است که استعمار کار می‌کند و نقشه می‌کشد و پول خرج می‌کند و کار نظامی و سیاسی و فرهنگی می‌کند، تا از حادثه‌ی حضور عظیم مسلمین در صحنه‌ی عالم جلوگیری کند.» ۱۳۶۹/۳/۱۵ 🔍 ادامه را بخوانید: khl.ink/f/57678