eitaa logo
خانه امام
5.9هزار دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
1.3هزار ویدیو
1.2هزار فایل
خانه امامان محله در «خانه امام» با هم به تعالی مسجد می اندیشیم. ✅ جهت ارتباط با ادمین کانال، به آیدی زیر پیام دهید. 🆔 @Sarbazvelayat74
مشاهده در ایتا
دانلود
صاحب بن عباد، مرد بسیار با سخاوتی بود. او می گوید: من این سخاوت را از مادرم آموخته ام، زیرا مادرم هر روز که مرا به مدرسه می فرستاد پولی به من می داد و می گفت: این پول را صدقه بده. این کار او موجب شد تا من به بخشش خو بگیرم و سخاوتمند شوم. او با این کار ساده اش به من فهماند همان طور که باید به فکر خود باشم، باید به فکر دیگران نیز باشم. تربیت فرزند از نظر اسلام،ص۸ https://eitaa.com/joinchat/3738894447C8f37fe211f
«نزول آیه هل اتی» ابن فتال نیشابوری می نویسد: نقل است روزی امام حسن(ع) و امام حسین(ع) بیمار شدند. امام علی(ع) به همراه حضرت فاطمه(س) برای بهبودی فرزندان نذر کردند، که در صورت بهبودی، سه روز روزه بگیرند. حسنین(ع) بهبودی کامل یافتند و همگی روزه گرفتند. هنگام افطار مسکینی به در خانه آمد. آنان افطار خود را در آن شب به او دادند، و آن شب را جز آب چیزی نخوردند، و با شکم گرسنه دوباره نیت روزه کردند. شب دوم یتیم و شب سوم نیز اسیری آمد، و همان عمل را با آن دو کردند. صبح روز چهارم که شد، علی(ع) به همراه حسنین(ع) نزد رسول خدا(ص) آمدند. رسول اکرم(ص) وقتی حالات حسنین(ع) را دیدند، متاثر شدند. در همین حال جبرئیل نازل شد، و عرضه داشت: ای رسول خدا(ص)! این سوره را بگیر، خدا تو را در داشتن چنین اهل بیتی تهنیت می گوید، آنگاه آیات آغازین سوره ی «هل أتی» را قرائت کرد روضة الواعظین ابن فتّال، ج۱، ص۱۶۰ https://eitaa.com/joinchat/3738894447C8f37fe211f
چه نامه پر برکتی ابراهیم بیهقی، یکی از دانشمندان اهل سنت، در کتاب المحاسن و المساوی (1) روایت کرده که مردی نزد امام حسن (ع) آمده و اظهار نیازی کرد، امام (ع) بدو فرمود: «اذهب فاکتب حاجتک فی رقعة و ارفعها الینا نقضیها لک» (برو و حاجت خود را در نامه ای بنویس و برای ما بفرست ما حاجتت را برمی آوریم!) آن مرد رفت و حاجت خود را در نامه ای نوشته برای امام (ع) ارسال داشت، و آن حضرت دو برابر آنچه را خواسته بود به او عنایت فرمود.شخصی که در آنجا نشسته بود عرض کرد: «ما کان اعظم برکة الرقعة علیه یابن رسول الله!» (براستی چه پر برکت بود این نامه برای این مرد ای پسر رسول خدا!) امام (ع) فرمود: «برکتها علینا اعظم حین جعلنا للمعروف اهلا، اما علمت ان المعروف ما کان ابتداءا من غیر مسئلة، فاما من اعطیته بعد مسئلة فانما اعطیته بما بذل لک من وجهه» (برکت او زیادتر بود که ما را شایسته این کار خیر و بذل و بخشش قرار داد، مگر ندانسته ای که بخشش و خیر واقعی، آن است که بدون سؤال و درخواست باشد، و اما آنچه را پس از درخواست و مسئلت بدهی که آن را در برابر آبرویش پرداخته ای!) 1.المحاسن و المساوی، (چاپ بیروت)، ص .55 https://eitaa.com/joinchat/3738894447C8f37fe211f