eitaa logo
روایت پیشرفت ایران
324 دنبال‌کننده
266 عکس
16 ویدیو
0 فایل
🌱 خانه هنر و رسانه پیشرفت 🔖مجله دانشمند (دوره فروردین ۱۴۰۱ تا خرداد ۱۴۰۳) 🔖ویژه‌نامه دانوا (مجله نوجوان) 🔖مجله سُـــها (روایت پیشرفت زنان) 🌱کتاب‌ها: 🔻از اتم تا بی‌نهایت 🔻دانش‌ورزی حاصلخیز 🔻مدیر شریف 🔻ترش شیرین ✍️ارتباط با ما: @pezhmanarab
مشاهده در ایتا
دانلود
روایت پیشرفت ایران
⭕️ الزامات زیست‌بوم نوآوری ۱ معرفی کتاب «بزرگ مریخی، کوچک ونوسی»؛ بررسی 40 مورد همکاری فناورانه بین
⭕️ الزامات زیست‌بوم نوآوری ۱ معرفی کتاب «بزرگ مریخی، کوچک ونوسی»؛ بررسی 40 مورد همکاری فناورانه بین شرکت‌های ایرانی 💠حدود چهار هزار شرکت دانش‌بنیانی که در حوزه‌های دانش‌بنیان هاردتِک (فناوری سخت) فعالیت دارند، چگونه باید راه خود را به بازار پیدا کنند؟ و از چه مسیرهایی می‌توانند به بزرگ شدن اقتصاد کشور کمک کنند؟ 🔸شرکت‌های دانش‌بنیان اگرچه به صورت بالقوه می‌توانند به عنوان عامل پیوند بین دانشگاه و صنعت عمل کنند؛ اما اگر بخواهند مسیر مستقل کسب و کار خود را ایجاد کنند و درگیر همه حلقه‌های زنجیره‌یِ ارزش، از توسعه فناوری گرفته تا تولید، بازاریابی و فروش شوند، احتمال شکست‌شان بسیار بیشتر از شانس موفقیت‌شان خواهد بود؛ چرا که حتی اگر بتوانند مسیر سنگلاخ تجاری‌سازی و تولید را طی کنند و محصول خود را به بازار برسانند، نخواهند توانست سهم قابل توجهی از بازار را به دست آورند و بازی را به رقبای سنتی مسلط بر کانال‌های بازار و شبکه‌های فروش خواهند باخت. 🔸آنچه که در دنیا موجب شده، دانش و فناوری سهم عمده‌ای در *اقتصادهای مبتنی بر نوآوری* داشته باشد، حاصل کسب و کار مستقیم خود شرکت‌های فناوری-محور نیست؛ بلکه نتیجه قرار گرفتن نوآوری این شرکت‌ها در بستر تولید و تجارت شرکت‌های بزرگ و بین‌المللی است. بخشی از موفقیت کشورهایِ پیشرو در دستیابی به اقتصاد مبتنی بر نوآوری، نتیجه زیست-بوم مناسبی است که در این کشورها برای همکاری فناورانه بین شرکت‌هایِ نوپای دارنده‌یِ فناوری و شرکت‌های بزرگ صنعتی به عنوان متقاضی فناوری فراهم شده است. به عنوان مثال در آمریکا، اصلی‌ترین آرزوی اغلب شرکت‌های فناوری-محور رسیدن به حدی از جذابیت اقتصادی است که یک شرکت بزرگ را به خرید آنها ترغیب کند که در این زمینه از اصلاح اکتساب یا Acquisition استفاده می‌شود. 🔸اهمیت همکاری‌های فناورانه بین شرکت‌های نوپا و شرکت‌های صنعتی به حدی است که رویکرد اغلب شرکت‌های بزرگ و همچنین سیاست‌گذاران نوآوری را به سمت نوآوریِ باز تغییر داده است. نوآوریِ باز به معنی باز کردن درهایِ سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ به روی ایده‌هایِ نوآورانه و فناوری‌های جدید از بیرون است. به عبارت دیگر، سازمان و بنگاه‌های صنعتی به این نتیجه رسیده‌اند که همواره تعداد بیشتری از نوآوران و ایده‌هایِ نوآورانه در بیرون از مرزهای سازمان قرار دارند و اگر سازمان صرفاً به نوآوری‌های واحد تحقیق و توسعه‌یِ خود اتکا کند، عرصه رقابت را به بنگاه‌های دیگر واگذار خواهد کرد. ✍ دکتر رضا اسدی فرد 🇮🇷 خانه هنر و رسانه پیشرفت‌| راوی پیشرفت ایران @khaneh_pishraft
⭕️ الزامات زیست‌بوم نوآوری ۲ معرفی کتاب «بزرگ مریخی، کوچک ونوسی»؛ بررسی 40 مورد همکاری فناورانه بین شرکت‌های ایرانی 💠 رویکرد فناوری باز ، مدل‌های متنوعی برای همکاری فناورانه بین شرکت‌های نوپا و شرکت‌های بزرگ شکل داده است؛ برون‌سپاری فعالیت‌های تحقیق و توسعه، اعطای مجوز بهره‌برداری از فناوری، خرید سهام شرکت نوپا و یا خرید کامل آن (اکتساب) از جمله این مدل‌هاست. 🔸با وجود فضای امیدبخش و با نشاطی که در چند سال اخیر در زمینه کارآفرینی و ایجاد شرکت‌های نوپا در کشور شکل گرفته است، اما این خطر به‌صورت جدی وجود دارد که مدیران و موسسان جوان شرکت‌های نوپا، دچار شیفتگی نسبت به دارایی‌های فناورانه‌یِ خود شوند و توانمندی‌های مکملِ مورد نیاز برای تجاری‌سازی دستاوردهای فناورانه را نادیده بگیرند. حمایت‌های دولتی در قالب صندوق‌های مختلف و نهادهای حامی می‌تواند به منزله‌یِ چراغ سبزِ اشتباه به این دسته از مدیران جوان و کم‌تجربه باشد. 🔸اغراق نیست اگر بگوییم بسیاری از کارآفرینان جوان در شرکت‌های نوپا، مَثَل فردی هستند که دکمه‌ای را در دست دارد و رویای کارخانه کت و شلواردوزی را در سر می‌پروراند. اغلب تیم‌های توسعه‌دهنده‌یِ فناوری، سرمایه‌پذیر نیستند و میان پیشنهاد سرمایه‌گذاری و تسهیلات وام، گزینه دوم را ترجیح می‌دهند. آنها برای این رویکرد خود دلایل مختلفی از قبیل ترس از حل‌شدن در شرکت بزرگ، تصاحب دارایی فکری‌شان توسط شریک صنعتی و یا ارزش‌گذاری کمتر از انتظار داراییِ فناورانه توسط سرمایه‌گذاران دارند. 🔸ضعف سرمایه‌پذیری در شرکت‌های نوپا، به هیچ وجه به این معنا نیست که شرکت‌های بزرگ برای همکاری فناورانه آماده‌اند. در زیست‌بوم نوآوری کشور، شرکت‌های بزرگ صنعتی نیز با مسائل و موانع زیادی برای همکاری فناورانه روبرو هستند. آنها تجربه استفاده از یک دانش بومی در مقیاس صنعتی را تجربه نکرده‌اند و اغلب فناوری را در قالب تجهیزات خط تولید از کشورهای پیشرفته خریداری کرده‌اند. اغلب این شرکت‌ها واحد تحقیق و توسعه به معنای واقعی ندارد و قادر نیستند نیازهای فناورانه خود را به زبان علمی بیان نموده و صورت‌بندی کنند. 🔻اگر علاقمند به آشنایی بیشتر با ظرایف همکاری فناورانه بین شرکت‌های نوپای دانش‌بنیان و شرکت‌های صنعتی هستید، مطالعه کتاب بزرگ مریخی، کوچک ونوسی با بررسی حدود 40 مورد همکاری فناورانه بین شرکت‌های ایرانی، می‌تواند مفید باشد. ✍ دکتر رضا اسدی فرد 🇮🇷 خانه هنر و رسانه پیشرفت‌| راوی پیشرفت ایران @khaneh_pishraft