#جایگاه_وجود_در_حکمت_متعالیه_و_وجود_در_تفکر_هایدگر 🔻گفت و گوی جناب اقای سید حسین حسینی با استاد طاهرزاده در آخرین روزهای #تاریخ قرون وسطی، آرام‌آرام  این حالت برای انسان پیش آمد که گویا برای درخشش ایمان، باید #خود را بیشتر احساس کند... در همین دوران یعنی در سال‌های(۱۶۴۰-۱۵۷۱م) (۱۰۴۵-۹۷۹ق) جناب #ملاصدرای_شیرازی در تاریخ حاضر است و این یعنی نوعی معاصرت بین جناب ملاصدرا و جناب دکارت و تاریخی که انسان نسبت به هستی خود و جهانی که در نزد خود دارد توجهی ویژه کرده است.... @khanehtolab

#جایگاه_وجود_در_حکمت_متعالیه_و_وجود_در_تفکر_هایدگر آقای سید حسین حسینی: با سلام خدمت استاد گرامی این روزها در جلسات رفقا فکرها معطوف به این شده که چرا #معرفت_نفس؟ نمی دانم عالم تغییر کرده یا معرفت نفس تاریخش به پایان رسیده است؟ ولی می دانم که برای من هنوز معرفت نفس تاریخی به وسعت وجود دارد. نمی دانم معرفت نفس باید زبانش تغییر کند یا مواجهه ما در معرفت نفس باید تغییر کند؟ آنچنان که فهمیده و یافته ام معرفت نفس راهی برای مواجهه ما با وجود بود. #هایدگر متقدم با کتاب وجود و زمان بسیار تلاش کرد تا وجود را با دازاین بیابد ولی نتوانست، علتش چه بود شاید خالی بودن دست هایدگر از منابع گسترده ای بود که امثال مالصدرا در دست داشت....(ادامه) استاد طاهرزاده: .....بنده مقدمه‌ای را که تحت عنوان «#راز طلوع #بشر_جدید و نسبت آن با اصالت وجود در #حکمت_متعالیه» بنا شد خدمت رفقا عرض کنم، در جواب سؤال‌های جنابعالی تقدیم می‌کنم. به امید آن‌که بابی از تفکر نسبت به پرسش‌هایی که فرمودید؛ گشوده شود. البته بحث همچنان قابل تفکر و اندیشه است. بسم الله الرّحمن الرّحیم در آخرین روزهای تاریخ قرون وسطی، آرام‌آرام  این حالت برای انسان پیش آمد که گویا برای درخشش ایمان باید خود را بیشتر احساس کند و این‌جا بود که به بودنِ خود و این‌که باید به آن بودن فکر کرد یا نه توجه کرد، توجهی که رنه دکارت(۱۵۹۶-1650) در شک دستوری خود پیش کشید که: «من شک می‌کنم پس هستم»  و این شروعی بود برای آن‌که انسان بیش از پیش، خود را مدّ نظر آورد و با نظر به بودنِ خود راهی برای ایمانی زنده‌تر بیابد.....(ادامه،) @khanehtolab