📅 2 خرداد ماه 1400 📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_بیست_و_دوم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان عنوان: تبعات سوء غفلت از حیات اجتماعی 👤با حضور آقایان #استاد_طاهرزاده توکلی متقی نجات بخش بحرینیان @khanehtolab

متن بحث شده در #جلسه_بیست_و_دوم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان تبعات سوء غفلت از حیات اجتماعی 45- انقلاب اسلامی به عنوان جهانی بین دو جهان نمی‌تواند به توسعه‌ی انسانی فکر نکند زیرا تجربه‌ی تاریخی نشان داده رفاهِ صرف، نه راضی‌کننده‌ی روح انسان‌ها است و نه می‌تواند در فضایی که وجود انسانی انسان رشد نکرده پایدار باشد زیرا به عدالت که غذای روح انسان است فکر نشده، امری که ما نیز هنوز به جهت آثارِ غرب‌زدگی‌مان در آن قرار داریم. در توسعه‌ی انسانی به عقود الهی و قراردادهای اجتماعی به عنوان ستون بقای انقلاب اسلامی فکر ‌می‌شود که البته تا کنون در این مورد کوتاهی‌های چشم‌گیری شده، زیرا فقه موجود بیشتر در حوزه‌ی فردی رشد کرده است و تکلیف مکلَّف را در حوزه‌ی اجتماعی به طور جدّی دنبال نکرده و در موضوع مواجهه با ابعاد جامعه‌ی اسلامی به کمک آیات و روایات آن‌ طورکه امروز نیاز است تلاش نشده. وقتی عهدی الهی در نسبت به مسائل در میان نباشد، موضوع حق و باطل در میان نخواهد بود و به راحتی در مصرف، اسراف می‌شود و در انجام امور، تعهد لازم إعمال نمی‌گردد، زیرا انسان‌ها خود را عضوی اساسی برای حیات جامعه به حساب نمی‌آورند، هرکس خود را سلولی جدا از بقیه احساس می‌کند و لذا نظم لازم که در نسبت با بقیه معنا دارد، چندان معنا نخواهد داشت تا روحیه‌ی هماهنگی اجتماعی، خود را به ظهور آورد و به بهانه‌ی دینداری و رعایت تکالیف شرعی، در به‌کاربردن عقل معاش چندان جدّی نخواهند بود. چاره‌ی کار آن است که افراد به درک حضور تاریخی خود در بستر انقلاب اسلامی با جدّیتِ تمام نایل شوند. چیزی که تا حدودی در مرحله‌ی تاریخ دفاع مقدس پیش آمد. سهیم‌شدن در خِرد مدرن در عین حفظ هویت 46- حضور در جهانی بین دو جهان از طریق انقلاب اسلامی، نوعی سهیم‌شدن در خرد مدرن است، در عین حفظ هویت که این خود به خود با نوعی از تفکر و هویتی جدید محقق می‌شود و نه با التقاط و یا ترکیب و یا گزینش. زیرا هیچ‌کدام از این نوع برخورد با تمدن غربی جواب داده نشده، باید به تمدنی دیگر فکر کرد که بنیاد آن در عین آن‌که بر انسانیت و مناسبات انسانی است، حضور خدا در عالم را محقق می‌کند و این فراتر از تمدنی است که خود را با تکنولوژی معنا کرده است و در حال حاضر به جایی رسیده که دیگر امکان بازسازی در خود را ندارد زیرا اساساً نتوانست متوجه‌ی ابعاد متعالی انسان باشد و ناخودآگاه دربندِ سیطره تکنولوژی است. @khanehtolab