📅 26 مردادماه 1399 📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_نهم #انقلاب_اسلامی_طلوع_جهانی_در_میان_دو_جهان 👤با حضور آقایان #استاد_طاهرزاده احسان متقی سید محسن موسویان امیر نجات بخش ⏱ مدت زمان89:38 💾 حجم فایل41.0 MB @khanehtolab

📅 ۷ دی ماه 1399 📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_نهم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان عنوان: اولین قدم به سوی منِ واقعی 👤با حضور آقایان #استاد_طاهرزاده سیدمحسن موسویان مرتضی توکلی سیدداوود بحرینیان امیر نجات بخش @khanehtolab

متن بحث شده در #جلسه_نهم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان اولین قدم به سوی منِ واقعی 13- احساسِ حضور در جهانی که ما در آن حاضریم -که جهانی است غیر از جهانی که جسم ما در آن حاضر است- اولین قدم به سوی منِ واقعی است. 1️⃣ حرکتی است به سوی جهانِ خود و هشیاری، یعنی آماده‌شدن برای شناخت بهتر خود در جهانی که در آن به‌سر می‌بریم. شاهکار اصلی وقتی شروع می‌شود که انسان خود را در خود آغاز کند2️⃣ و متوجه‌ی آزادی خود برای دست‌یابی به کیفی‌ترین مقاصد ‌شود.3️⃣ در این صورت انسان با تمام وجود خود را در آن جهان آزاد و آزادانه می‌یابد، زیرا انسان تابع اشیاء بیرونی نیست. آن جهان، جهانِ خداوند است و نه جهان اشیاء. جهانِ به ظهورآمدنِ غدیر است و حقایقی که از طریق اسلام در مقابل انسان گشوده شد و نه جهان سقیفه و ظاهرگرایی که جهانِ تصرف و تغییر کمّیّت‌ها است. وسعت انسان تا اراده‌ای کلّی و مقدس 14- وقتی انسان از خودبینی رها شود - به آن معنا که با «وجود» مرتبط گردد- اراده‌ی او به سوی اراده‌ی کلّی عالم، 4️⃣یعنی به سوی مشیّت الهی و سنت‌ها سوق پیدا می‌کند - با حضور در جهانی که در آن به‌سر می‌برد- و لذا وقتی اراده‌ی انسان، کلّی شد - آزاد از دوگانگیِ سوبژه و ابژه و نومن و فنومن- به نحوی آن اراده، مقدس می‌شود 5️⃣ و با امر مقدس پیوند می‌خورد و این است معنی آن‌که گفته می‌شود اراده‌ی انسان مطابق اراده‌ی الهی می‌گردد - چون در این حالت انسان در «وجود» به‌سر می‌برد- و در آن صورت هرچه انسان اراده کند همان است که خدا اراده کرده و لذا تمام عالم در مقابلش گشوده خواهد بود. این همان معنای حرکت به سوی خود است. پاورقی ها" ....................................... 1️⃣نیچه در رابطه با اولین قدم به سوی منِ واقعی می‌گوید: هیچ‌کس دورتر از خود با خود نیست.(تبارشناسی- صفحه‌ی 12) 2️⃣ این پایان انسانی است که به حقیقت به عنوان یک اُبژه‌ی بیرونی نظر داشت، ولی با احساسِ خود به عنوان انسانی که جهان را می‌تواند در خود بیابد، تولدی دیگر آغاز شد که از یک طرف در اومانیسم به ظهور آمد و از طرف دیگر در روحیه‌ی عرفانیِ بشر مدرن. با اومانیسم، انسان، محورِ هست‌ها و نیست‌ها و بایدها و نبایدها شد، ولی در جهانِ کمّی. و با عرفان، انسان، جهانی شد حاضر در جهان کیفیت‌ها به همان معنایی که عرفا فرمودند: «ای نسخهٔ نامهٔ الهی که توئی / وی آینهٔ جمال شاهی که توئی. بیرون ز تو نیست هرچه در عالم هست / در خود بطلب هر آنچه خواهی که توئی.» 3️⃣به عنوان حضور در جهانِ کیفی که از جنس نفس ناطقه‌ی انسانی است و در این حالت، انسان با نفس ناطقه‌ی خود در جهان حاضر است و جهان در نزد او به کیفیت نفس ناطقه حاضر می‌باشد. 4️⃣ به همان معنی «کلّی سِعی» که آزاد از هر مفهومی محلّ نمایش وجودِ هر پدیده‌ای است. 5️⃣ زیرا بودنِ انسان غیر از ماهیت انسان است. بودن او همان بودن یا «وجود» است و وجود به اعتبار وجود، همان کمال است و این موجب تحقق وجه قدسی اراده‌ی چنین انسانی می‌گردد. @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_نهم #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای سید محسن موسویان @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_نهم #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای آمید مکتوبیان @khanehtolab