📅 13 مهرماه 1399 📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_پانزدهم #انقلاب_اسلامی_طلوع_جهانی_در_میان_دو_جهان 👤با حضور آقایان #استاد_طاهرزاده احسان متقی امیر نجات بخش مرتضی توکلی ⏱ مدت زمان78:42 💾 حجم فایل45.4 MB @khanehtolab

📅 27 بهمن ماه 1399 📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_پانزدهم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان عنوان: قدرت زبان در وجود بخشی به امور 👤با حضور آقایان #استاد_طاهرزاده سیدمحسن موسویان مرتضی توکلی امیر نجات بخش @khanehtolab

متن بحث شده در #جلسه_پانزدهم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان فلسفه‌ای که با مردم جهان از اسلام سخن می‌گوید 29- ما از فلسفه‌ی اسلامی که متذکر آموزه‌های دینی است در باورهای مسلمانان بهره‌مند هستیم، ولی هنوز فلسفه‌ای که در جهان و در نسبت با مردم جهان از اسلام سخن بگوید نداریم و این در صورتی محقق می‌شود که بتوانیم اولاً: بشر جدید را بشناسیم. ثانیاً: از عقلی که بشر جدید با آن تعقل می‌کند آگاه باشیم. 1️⃣ شهادت و امیدواری به حقیقت 30- با حضور انقلاب اسلامی در تاریخ، منابع هویت‌بخشیِ ما که در جهان مدرن در حال بیرنگ‌شدن و فراموشی بود، امکان بازخوانی یافت و توانستیم از آینده‌ی تیره و تاری که جهان مدرن گرفتار آن است، به آینده‌ای دیگر نظر اندازیم و آن‌چنان با به ظهورآمدن انسانیت توسط شهدا، روحی انسانی چشم‌ها را به خود جلب کرد که امیدواری به حقیقت دل‌ها را گرم نمود و این یعنی باز انسان می‌تواند در اندیشه‌های متعالی مأوا بگیرد و باز خداوند در جان‌ها حاضر شود و زندگی از سرگردانی و بی‌جهتی، جهت خود را پیدا کند. زیرا پس از سال‌ها روشن شد آن‌جا که معنا و حقیقت نباشد، آدمی نمی‌ماند. آدمی زیر سایه‌ی حقیقت مأوا می‌گیرد و از پوچیِ دنیای مدرن فاصله می‌گیرد تا گرفتار زندگی روزمرّه نگردد و به هر چیز تن می‌دهد. قدرت زبان در وجودبخشی به امور 31- آنچه امروز نسبت ما با «وجود» را شکل می‌دهد، زبانی است که محل ظهور «وجود» باشد، مثل «شعر» یا «وحی» و یا کلمات انسان‌های قدسی. زبانی که محل ظهور حقیقت باشد غیر از وراجی است. آن زبان وقتی چیزی را نام می‌برد، به آن تعیّن می دهد و به یک معنا برای انسان به آن چیز «وجود» می‌بخشد. وقتی انسان خود را در معرض تجلیّات وجود قرار داد، دیگر از جانب خود سخن نمی‌گوید، عملاً زبان است که او را تکلّم می‌کند. انسان با «وجودِ» خود بین «وجود» و «موجود» تمایز ایجاد می‌کند و زبان او در بین گسستِ بین «وجود» و «موجود» قرار می‌گیرد و از بستر تاریخ و سننی که در آن قرار دارد گزارش می‌دهد، تا نسبت‌هایی که با «وجود» داریم محفوظ بماند. زیرا زبان اصیل که ظهور حضرت حق است در جلوه‌ی اسم متکلّم، نوعی حضور خداوند است تا همه‌چیز را تنظیم کند و این است معجزه‌ی زبان آن‌گاه که الهی باشد ولی نه به صورت متافیزیکی. زبان فاخر، پیام «وجود» است و سراینده‌ی نسیم «وجود» و آگاه‌کردن قوم از خطری که قوم را تهدید می‌کند، یعنی زبان تحذیر و نذیربودن. زبان فاخر، رخداد حقیقت است برای قومی که مخاطب آن زبان می‌باشند و از این جهت انسان در زبان خانه دارد و می‌تواند از آن طریق شاعرانه زندگی کند و در آن زبان مأوا داشته باشد تا در عالم حاضر باشد و زبانش جهانی شود. 1️⃣عمده زبانی است که متذکر حضور جهانی انسان باشد بدون دوگانگی اُبژه و سوبژه، که با نظر به حضور تاریخی انسان شکل می‌گیرد. @khanehtolab