سلام صبح بخیر در مورد پست دیشب چند تا نکته موند: باید با بچه هامون زبان مشترک داشته باشیم من اصلا اهل تلویزیون و فوتبال و... نیستم اما الان بخاطر پسرم اسم خیلی از فوتبالیست های ایرانی و خارجی و خیلی از اطلاعات فوتبالی رو یاد گرفتم... شاید در ظاهر به کارم نیاند اما باطن ماجرا اون ارتباط و زبان مشترکی هست که می‌تونه بین من و پسر نوجوانم باشه دوم اینکه من یک جمله ای رو خیلی قبول دارم به نظرم به نقل از شهید مطهری هست که تربیت از ذائقه مخاطب شروع و به ذائقه مکتب ختم میشه... ذائقه مخاطب من اگر فوتبال پسند هست من همون رو می گیرم و در همون قالب کلی مطلب به خوردش میدم مثلا مبارزه با ظلم برای پسر من مهمه که کدوم تیم طرفدار اسرائیل هست و کدوم نیست ، روی این مسئله تعصب داره براش مهمه که کدوم بازیکن تو ماه مبارک رمضان روزه بود و سر زمین افطار کرد براش مهمه که کدوم بازیکن اهل نماز و هیات هست و کدوم خط فکری اش میزون نیست حتی تو اوج اغتشاشات براش مهم بود که کدومشون سرود ملی میخونند کدوم نمیخونند براش مهمه که کدوم شون به خانواده و احترام به والدین خصوصا مادر اهمیت میده کدوم نمیده و من با همین زبان مشترک خیلی از معارفی که مد نظرم بود رو سعی کردم منتقل کنم حتی تو این زمینه کتاب هایی براش گرفتم که ظاهر فوتبالی داره ولی باطن معرفتی و تربیتی ان شاالله معرفی میکنم ... خلاصه که این هنر ماست که از چی چجوری بهره بگیریم ... دوران نوجوانی با تمام سختی هاش می‌تونه دوست داشتنی باشه وقتی حتی تو اوج تنش ها ، روزی چندبار گل پسر ، دستت رو و گاهی پات رو میبوسه ☺️ https://eitaa.com/khanevadechandfarzandi #نوجوانی #فوتبال #زبان_مشترک #زبان_مخاطب