🔻بخش دوم: ▪️ب). صحابه پیامبر(صلی الله علیه و آله) روایات و گزارش‏های معتبر تاریخی بیانگر این است که صحابه پیامبر(صلی الله علیه و آله) نیز از حدیث غدیر، امامت امیرالمؤمنین(علیه السلام) را دریافت کرده‏اند. در اینجا نمونه‏هایی را یادآور می‏شویم: 1️⃣ گروهی از عرب در رحبة کوفه بر امیرالمؤمنین(علیه السلام) وارد شدند و بر او سلام کردند. امیرالمؤمنین(علیه السلام) پرسید: «شما چه کسانی هستید؟» گفتند: «ما موالیان تو هستیم.» امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: «چگونه شما موالیان من هستید، در حالی که شما گروهی از عربید (نه از عجم که در آن زمان رسم بود که افراد غیر عرب تحت ولایت و حمایت فرد یا قومی از عرب قرار می‌گرفتند).» آنان پاسخ دادند: «ما روز غدیر خم شنیدیم که پیامبر(صلی الله علیه و آله) در حالی که دست تو را گرفته بود می‌گفت: ای مردم! آیا من نسبت به شما از خودتان سزاوارتر نیستم؟ آنان گفتند: چرا ای رسول خدا، پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: خدا مولای من و من مولای مؤمنانم و علی مولای کسی است که من مولای او هستم، خدایا هر کس او را دوست دارد، دوست بدار و هر کس او را دشمن دارد، دشمن بدار.» ریاح بن ثابت که راوی حدیث است می‌گوید: «آنان گروهی از انصار بودند و ابوایوب انصاری نیز در میان آنان بود.» (بحار الانوار، ج 37، ص 177؛ مسند احمد بن حنبل، ج 6، ص 583، حدیث 2351 و 2352؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی‏الحدید، ج 3، ص 208، شرح خطبه 48؛ أسد الغابة، ج 1، ص 441، رقم 1038؛ الاصابة، ج 1، ص 304؛ الریاض النضرة، ج 3، ص 109؛ البدایة و النهایة، ج 5، ص 231، حوادث سال 10 هـ.ق و ج 7، ص 384، حوادث سال 40 هـ.ق؛ الغدیر، ج 1، ص 318 -386) این سخن امیرالمؤمنین(علیه السلام) که از کجا شما موالیان من هستید در حالی که شما از قوم عربید؟ بیانگر این است که برداشت وی از مولی در سخن آنان، دوست و ناصر نبود، زیرا در ولایت دوستی و نصرت، فرقی میان عرب و عجم وجود ندارد، بلکه مقصود آنان از اینکه خود را موالی امیرالمؤمنین(علیه السلام) می‌دانستند، ولایت زعامت و سرپرستی بود، زیرا در آن زمان، فرد غیر عرب، خود را تحت ولایت و حمایت فرد یا قبیله‌ای از اعراب قرار می‌داد، معنایی که امروزه از آن به تابعیت سیاسی تعبیر می‌شود، و فردی که چنین ولایت یا تابعیتی را می‌پذیرد تحت ولایت و زعامت فرد یا قبیله یا نظامی سیاسی است، که ولایت و تابعیت آن را پذیرفته است. آنان با اینکه عرب بودند، چنین ولایتی را برای امیرالمؤمنین(علیه السلام) نسبت به خود قائل بودند و بر آن به ولایت در حدیث غدیر استدلال کردند. بنابراین، فهم آنان از ولایت در حدیث غدیر، ولایت رهبری و زعامت سیاسی بود که امیرالمؤمنین(علیه السلام) نیز آن را تأیید کرد. 2️⃣ پس از آنکه پیامبر(صلی الله علیه و آله) خطبه غدیر را ایراد کرد، حسّان بن ثابت که شاعر زبردستی بود از پیامبر(صلی الله علیه و آله) اجازه گرفت تا آن را به نظم آورد. پیامبر(صلی الله علیه و آله) به وی اجازه داد و او ابیاتی را سرود که دو بیت آن چنین است: فقال له قم یا علیّ فإنّنی رضیتک من بعدی اماما و هادیا فمن کنت مولاه فهذا ولیه فکونوا له اتباع صدق موالیاً ترجمه: پیامبر به علی گفت بر پاخیز، زیرا من به امامت و هدایتگری تو پس از خود راضی‏ام. پس هر که من مولای او هستم، این (علی) ولی اوست پس شما (ای مسلمانان) پیروان و موالیان صادق او باشید حسّان بن ثابت که شاعر زبردست عرب و آشنا به دقایق کلمات عرب بود از ولایت در حدیث غدیر، امامت را فهمیده است و فهم او را رسول خدا(صلی الله علیه و آله) تأیید کرد، زیرا به او فرمود: «ای حسّان! تا وقتی که با زبانت ما را یاری می‌دهی، مورد تأیید روح القدس می‌باشی.» («یا حسّان لا تزال مؤیدا بروح القدس ما نصرتنا بلسانک.» بحار الانوار، ج 37، ص 150 و 166.)

🔻بخش سوم 3️⃣ قیس بن سعد بن عباده انصاری در صفین در دفاع از امیرالمؤمنین(علیه السلام) و حقانیت او ابیات زیر را سرود: قلت لمّا بغی العدو علینا حسبنا ربّنا و نعم الوکیل وعلیّ إمامنا و إمام لسوانا أتی به التنزیل یوم قال النبی من کنت مولاه فهذا مولاه خطب جلیل إنّما قاله الرسول علیالأمّة حتمٌ ما فیه قال و قیل ترجمه: وقتی دشمن بر ما سرکشی کرد گفتم خدا ما را کافی است امام ما و غیر ما علی است، این مطلب از خدا نازل شده است روزی که پیامبر گفت هر که من مولای او این (علی) مولای او است و این امر عظیمی است. این سخن حتمی پیامبر برای امت است و در آن‏جای هیچ‏گونه سخنی نیست 4️⃣ عمر بن خطّاب پس از اعلان ولایت علی(علیه السلام) از سوی پیامبر در غدیرخم، نزد علی(علیه السلام) رفت و خطاب به او گفت: «هنیئاً لک یا ابن ابی‏طالب أصبحت و أمسیت مولی کل مؤمن و مؤمنة؛ گوارا باد بر تو ای فرزند ابوطالب که مولای هر مرد و زن با ایمانی شدی» (برای آگاهی از منایع و مصادر حدیث تهنیت ر.ک: الغدیر، ج1، ص508-527 برخی از راویان حدیث تهنیت عبارت‏اند از: حافظ ابوبکر ابن ابی‏شیبه، امام حنابله احمد بن حنبل، حافظ ابوالعباس شیبانی، حافظ ابویعلی موصلی، حافظ ابوجعفر طبری، حافظ ابن‏عقدة کوفی، حافظ ابوعبدالله مرزبانی، حافظ علی بن مردویه اصفهانی، حافظ ابن‏سمّان رازی، حافظ ابوبکر بیهقی، حافظ ابوبکر خطیب بغدادی، ابوحامد غزالی، خطیب خوارزمی، ابوالفرج ابن جوزی، ابوجعفر محب‏الدین طبری، شیخ الاسلام حمویی و ...). این جمله دلیل روشن بر این است که مقصود از مولی در حدیث غدیر امامت است، نه محبت یا نصرت، زیرا محبت و نصرت علی(علیه السلام) مطلب جدیدی نبود که در غدیرخم اعلان شده باشد، و مناسب تهنیت‏گویی به علی(علیه السلام) باشد، و اصولا تبریک و تهنیت‏گویی در باب ولایت از ویژگی‏های امامت و رهبری کسی است که به این مقام منصوب می‏شود. 5️⃣ هنگامی که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) در غدیر خم، علی بن ابی‏طالب(علیه السلام) را به امامت منصوب کرد و فرمود: «من کنت مولاه فعلی مولاه» این مطلب در میان مردم انتشار یافت، و حارث بن نعمان فهری از آن آگاه شد. در آن هنگام پیامبر(صلی الله علیه و آله) در ابطح بود، حارث بر مرکب خود سوار شد و نزد پیامبر(صلی الله علیه و آله) رفت و به او گفت: «از ما خواستی که به یگانگی خدا گواهی دهیم و ما چنین کردیم، و از ما خواستی که تو را رسول خدا بدانیم، ما پذیرفتیم – گر چه در دل ما چیزی بود – سپس از ما خواستی که نماز بخوانیم، ما خواندیم، و خواستی که روزه بگیریم، ما انجام دادیم، سپس از ما خواستی که حج انجام دهیم، ما چنین کردیم، آن‏گاه گفتی: من کنت مولاه فعلی مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه. آیا این سخن از تو است یا از خدا؟» پیامبر(صلی الله علیه و آله) پاسخ داد: «از خداست.» آن مرد سه بار سخن خود را تکرار کرد، و پیامبر(صلی الله علیه و آله) نیز به او همان پاسخ را داد. وی با حالت خشم خطاب به خداوند گفت: «اگر آنچه محمد(صلی الله علیه و آله) می‌گوید حق است، سنگی از آسمان بر من فرود آور تا نشانة خشم تو بر ما و نشانه‌ای برای دیگران باشد، و اگر آنچه می‌گوید دروغ است، خشم خود را بر او نمایان کن.» سپس بر شتر خود سوار شد. در این هنگام سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و او را هلاک کرد. در این هنگام آیه «سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ لِلْكَافِرِينَ لَيسَ لَهُ دَافِعٌ مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ» نازل شد. (تفسیر فرات بن ابراهیم کوفی، ص 190 – 191؛ بحار الانوار، ج 37، ص 175- 176. عده‌ای از مفسران، محدثان و مورخان اهل سنت نیز این واقعه را نقل کرده‌اند که علامه امینی 29 نفر از آنان را نام برده است. ر.ک: الغدیر، ج 1، ص 461 – 471.) 📚منبع: براهین و نصوص امامت، علی ربانی گلپایگانی •┈┈••✾••┈┈• 🌐@kharejkalam |کانال استاد ربانی گلپایگانی

احادیث آموزنده از امام کاظم علیه السلام: مَن اَحزَنَ والدَیهِ فَقَد عَقهُما هر که پدر و مادر را اندوهگین کند آنان را ناسپاسی کرده است. تحف العقول، ص ۴۲۵ لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسبُ نَفسَه فِی کُلِّ یَومٍ، فَإن عَمِلَ حسناً استَزدادَ الله، و إن عَمِل سَیِّئاً استغفِرُ الله مِنه و تَاب إلیه از ما نیست کسی که هر روز به حساب خود رسیدگی نکند: پس اگر در آن روز کار نیکی انجام داده از خداوند متعال توفیق بیشتر کار خیر را بخواهد، و اگر در آن روز کار بدی کرده، از خدا طلب بخشش و آمرزش نموده و به سوی او توبه نماید. اصول‌الکافى، ج ۴، ص ۱۹۱ کُلَّما أحدَثَ النّاس مِنَ الذُّنُوبِ ما لَم یَکُونُوا یَعمَلُون، أحدَثَ اللهُ لَهُم مِن البَلاءِ مَا لَم یَکُونُوا یَعِدُّون یعنی هرگاه مردم گناهان جدیدی که قبلا مرتکب نمی شدند؛ انجام دهند، گرفتار بلا‌های جدیدی می شوند که فکرش را نمی کردند. تحف‌العقول، ص ۴۳۴ إیّاکَ و الکِبر، فَإنَّهُ لایَدخُلُ الجَنَّهَ مَن کَانَ فِی قَلبِه مِثقالَ حَبَّهٍ مِن کِبر از کبر و خودخواهی بپرهیز، که هر کسی در دلش به اندازه دانه‌ای کبر باشد، داخل بهشت نمی‌شود. تحف‌العقول، ص ۴۱۷ مَنِ اقتَصَدَ وَقَنَعَ بَقِیَت عَلَیهِ النِّعمَةُ ومَن بَذَّرَ وأسرَفَ زالَت عَنهُ النِّعمَةُ هرکه میانه ‏روى کند و قناعت ورزد، نعمت بر او پایه دار و هر که بی‏جا مصرف کند و زیاده ‏روى کند، نعمتش زوال یابد. تحف‏العقول، ص ۴۰۳ إمام الكاظم(ع : وَجَدْتُ عِلْمَ النّاسِ فی أرْبَعٍ: أوَّلُها أنْ تَعْرِفَ رَبَّكَ، وَالثّانِیةُ أنْ تَعْرِفَ ما صَنَعَ بِكَ، وَالثّالِثَةُ أنْ تَعْرِفَ ما أرادَ مِنْكَ، وَالرّابِعَةُ أنْ تَعْرِفَ ما یخْرِجُكَ عَنْ دینِكَ. امام كاظم(ع):تمام علوم جامعه را در چهار مورد شناسائی كرده ام: اوّلین آن ها این كه پروردگار و آفریدگار خود را بشناسی و نسبت به او شناخت پیدا كنی. دوّم، این كه بفهمی كه از برای وجود تو و نیز برای بقای حیات تو چه كارها و تلاش هائی صورت گرفته است. سوّم، بدانی كه برای چه آفریده شده ای و منظور چه بوده است. چهارم، معرفت پیدا كنی به آن چیزهائی كه سبب می شود از دین و اعتقادات خود منحرف شوی یعنی راه خوشبختی و بدبختی خود را بشناسی و در جامعه با چشم و گوش بسته حركت نكنی. كافی: ج ۱، ص ۵۰،

🎥 #نکته_های_کوتاه_از_استاد ☀️ حدیث فوق العاده امام کاظم (علیه السلام)☀️ 🍀آن حضرت فرمود: سزاوار است که اوقات مومن چهار بخش گردد: 1️⃣ساعتى براى مناجات با خدا 2️⃣ ساعتی براى گذران زندگى و معاش 3️⃣ ساعتى براى همنشينى با برادران و افراد مطمئنّى كه شما را از عيوبتان آگاه ساخته و در دل خيرخواه شما هستند 4️⃣ساعتى را نيز براى لذّت های غیر حرام ، كه در پرتو اين ساعت است كه بر آن سه بخش ديگر سامان و توان مى‏يابيد. 📚 تحف العقول، ص 409- 410 🔰 کانال استاد ربانی گلپایگانی @kharejkalam

🔸آیه مباهله و افضلیت امیرالمؤمنین (ع)🔸 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ 👈🏻 بخش اول: گروهی از نصرانی‏های نجران برای گفتگو با پیامبراکرم (ص) درباره نبوت او و اعتقادات خود درباره حضرت مسیح نزد او آمدند. آنان، حضرت مسیح را به دلیل خلقت خارق العاده‏اش، فرزند خدا می‏پنداشتند. پیامبر (ص) با یادآوری خلقت خارق‏العاده حضرت آدم(علیه السلام) استدلال آنان را ابطال کرد (إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيكُونُ، آل عمران/59)، اما نصرانی‏ها تسلیم این منطق استوار پیامبر نشدند. خداوند به پیامبر وحی کرد که آنان را به مباهله فرا بخواند(فَمَنْ حَاجَّکَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکُمْ وَ أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِينَ، آل عمران/61.). قرار مباهله گذاشته شد و زمان موعود که فرا رسید، پیامبر(صلی الله علیه و آله) با فاطمه زهرا، علی و حسنین (علیهم السلام) برای مباهله از مدینه بیرون رفتند. بزرگ نصرانی‏ها با دیدن آنها از همراهان خود خواست که مباهله نکنند و گفت: من چهره‏هایی را می‏بینم که اگر از خداوند بخواهند کوه را از جای برکند، دعایشان مستجاب خواهد شد. آنان در‏خواست او را پذیرفتند، اما به جای پذیرش آیین اسلام، قرار داد صلحی با پیامبر امضا کردند و رفتند(الکشاف، ج1، ص368؛ مجمع البیان، ج1، ص451؛ التفسیر الکبیر، ج8، ص80؛ الإختصاص، ص112-115؛ مطالب السؤول، ص48-49؛ الدر المنثور، ج2، ص218-220 و دیگر کتاب‏های تفسیر و تاریخ). قبل از تبیین دلالت آیه بر افضلیت علی(علیه السلام) نکاتی را که در روایات مربوط به آیه مباهله مطرح شده، و در فهم درست معنای آیه و دلالت آن بر مدعا راه‏گشاست یادآور می‏شویم. این روایات علاوه بر منابع حدیثی، تفسیری و تاریخی شیعه در صحاح، مسانید و دیگر منابع حدیثی، تفسیری و تاریخی اهل سنت نیز از طرق مختلف از عده‏ای صحابه، مانند: عبدالله بن عباس، سعد بن ابی‏وقاص، جابر بن عبدالله، حذیفة بن یمان، عمرو بن سعید، داود بن ابوهند و احمد یشکری، نقل شده است. طبق این روایات، آیه مباهله در شأن پیامبر، علی، فاطمه، حسن، و حسین(علیهم السلام) نازل شده است. 1️⃣ در برخی از این روایات، تنها این مطلب بیان شده است که پیامبر(صلی الله علیه و آله) با اشاره به علی، فاطمه و حسنین(ع) فرمود: «اللّهم هؤلاء أهلی» (صحیح مسلم، ج4، باب فضایل علی بن ابی‏طالب، حدیث32؛ سنن ترمذی، ج4، باب مناقب علی بن ابی‏طالب، حدیث3724) نظیر این تعبیر در روایات مربوط به شأن نزول آیه تطهیر (احزاب/33.) نیز آمده است(اسباب النزول، ص239؛ المستدرک علی الصحیحین، ج2، ص416؛ خصائص امیرالمؤمنین (ع)، ص33، حدیث11). به دلیل این‏گونه روایات است که دانشمندان اسلامی عنوان «اهل بیت پیامبر» را هرگاه بدون قرینه به کار رود، مخصوص اهل کساء و اهل مباهله دانسته و احکام ویژه‏ای را - که برای اهل بیت پیامبر بیان شده - مخصوص آنان شمرده‏اند. 2️⃣ در برخی از روایات، آمده که پیامبر(صلی الله علیه و آله) از علی، فاطمه و حسنین (ع) خواست که هرگاه او دعا کرد آنان آمین بگویند (الدر المنثور، ج2، ص220؛ نور الأبصار، ص223-224؛ مطالب السؤول، ص49). این امر گواه آن است که وجود آنان در مباهله نقش داشته است. درخواست پیامبر(صلی الله علیه و آله) از آنان که بر دعای او آمین بگویند نیز گواه این مطلب است. 3️⃣ در روایات اهل سنت در این باره که مصداق «ابناء‏نا» حسن و حسین(ع) و مصداق «نساءنا» فاطمه زهرا(س) است اختلافی وجود ندارد، اما درباره اینکه مصداق «انفسها» چه کسی است، روایات دو دسته‏اند: در برخی از آنها «انفسنا» بر علی(علیه السلام) تطبیق شده است، زیرا آمده است که پیامبر به حسنین، فاطمه و علی اشاره کرد و فرمود: «هؤلاء أبناؤنا و نساؤنا و انفسنا» (شواهد التنزیل، ص121، حدیث 168؛ ص122، حدیث169، و ص127، حدیث 175). و در برخی دیگر «انفسنا» بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) و علی(علیه السلام) تطبیق شده است. این مطلب از عبدالله بن عباس و جابر بن عبدالله انصاری نقل شده است (الدر المنثور، ج2، ص219؛ شواهد التنزیل، ص124-125؛ تفسیر ابن‏کثیر، ج2، ص52.)، ولی در روایات شیعه، تنها وجه اول آمده است (البرهان فی تفسیر القرآن، ج1، ص286-290). با این حال، در سخنان مفسران شیعه هر دو وجه بیان شده است (البرهان فی تفسیر القرآن، ج1، ص286-290). می‏توان گفت هر دو وجه درست است، هرگاه مجموع شرکت‏کنندگان در مباهله مورد توجه باشد، مصداق «انفسنا» پیامبر(صلی الله علیه و آله) و علی(علیه السلام) خواهد بود، و هرگاه به کسانی که پیامبر(صلی الله علیه و آله) با خود همراه آورد توجه شود، مصداق «انفسنا» علی(علیه السلام) خواهد بود. •┈┈••✾••┈┈• 🌐@kharejkalam |کانال استاد ربانی گلپایگانی

👈🏻بخش دوم: 🔺دلالت آیه بر افضلیت امیرالمؤمنین(علیه السلام) دلالت آیه مباهله بر افضلیت علی(علیه السلام) بر عموم مسلمانان غیر از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) بدین صورت است که بر اساس ظاهر آیه و روایات شأن نزول، آن بزرگوار مصداق «انفسنا» است، یعنی پیامبر او را به منزله نفس خود دانسته است. از آنجا که وحدت و عینیت وجود علی(علیه السلام) و پیامبر(صلی الله علیه و آله) ممکن نیست، مقصود این است که علی(علیه السلام) از نظر صفات کمال و منزلت معنوی به منزله پیامبر است، مگر منزلت نبوت که به رسول خدا اختصاص دارد و بدین سبب، پیامبر در مرتبه‏ای بالاتر از علی قرار دارد، اما در دیگر صفات و کمالات، همتای پیامبر است، و چون پیامبر در آن صفات بر همگان برتر است، علی نیز برتر از آنان خواهد بود. برخی از عالمان اهل سنّت هم، از آیه مباهله، همین معنا را فهمیده‏اند. محمد بن طلحه شافعی (متوفای 652ق) گفته است: مقصود از «انفسنا» علی است و محال است که نفس علی(علیه السلام) عین نفس پیامبر باشد. بنابراین، مقصود، برابری نفس وی با نفس پیامبر در صفات کمال است، تنها صفت نبوت که مخصوص پیامبر است، مستثنا خواهد بود (مطالب السؤول، ص95-96). از کلام فخرالدین رازی نیز این مطلب به دست می‏آید، زیرا وی در تفسیر آیه، از شیعه دو قول را نقل می‏کند، نخست اینکه آیه بر افضلیت علی(علیه السلام) بر پیامبران الهی غیر از پیامبر اسلام دلالت می‏کند، و دوم اینکه تنها بر افضلیت وی بر غیر پیامبران دلالت دارد. رازی، دیدگاه اول را نقد کرده، ولی دیدگاه دوم را نقد نکرده است (التفسیر الکبیر، ج8، ص81). شواهد روایی این مطلب که علی(علیه السلام) به منزله نفس پیامبر(صلی الله علیه و آله) و همانند اوست در احادیث نبوی نیز وارد شده است. پیامبر(صلی الله علیه و آله) درباره «بنی‏ولیعه» فرموداند: اگر از مخالفت با من دست بر ندارند مردی همانند خود را به جنگ با آنان خواهم فرستاد تا فرمان مرا درباره آنها اجرا کند؛ جنگجویانشان را خواهد کشت و ذریه آنها را اسیر خواهد کرد. ابوذر گفته است مقصود پیامبر(صلی الله علیه و آله) علی(علیه السلام) بود (خصائص امیرالمؤمنین، ص108 باب 23، حدیث 72). در حدیث دیگری همانند سخن یاد شده درباره گروهی از ثقیف نقل شده است. در آن حدیث آمده که پیامبر(صلی الله علیه و آله) دست علی(علیه السلام) را گرفت و دو بار فرمود: این همان مرد است (ینابیع المودة، ج1، ص62؛ فضائل اهل بیت،ص95). رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در روایتی دیگر فرموده است: «علی نفسی»( المناقب، خوارزمی، ص148، حدیث173.) پیامبر(صلی الله علیه و آله) در روایات متعددی، درباره علی(علیه السلام) فرموده است: علی از من است و من از اویم. گوشت و خون او از گوشت و خون من است (خصایص امیرالمؤمنین، ص104-107، المسند احمد بن حنبل، ج13، احادیث: 17440، 17441، 17479 و 17485 و ج15، حدیث 19813؛ ینابیع المودة، ج1، ص63-65). این روایات در حقیقت، همان معنایی را بیان کرده‏اند که از آیه مباهله استفاده می‏شود و مفاد همگی، این است که شخصیت علی(علیه السلام) با کسی جز پیامبر(صلی الله علیه و آله) قابل مقایسه نیست، اگر چه او فاقد مقام نبوت است و از این جهت مرتبه‏ای فروتر از پیامبر(صلی الله علیه و آله) دارد، اما در دیگر کمالات، همتای پیامبر(صلی الله علیه و آله) است و در نتیجه بر دیگران برتر است. •┈┈••✾••┈┈• 🌐@kharejkalam |کانال استاد ربانی گلپایگانی

👈🏻بخش سوم: 🔸پاسخ به اشکالات 🔻اشکال اول: با توجه به اینکه کلمه «انفسنا» جمع است، علی(علیه السلام) به تنهایی مقصود نخواهد بود، بلکه مقصود همه خویشاوندان و خدمتگزاران پیامبر است که در نظر عرف به منزله نفس او به شمار می‏روند (شرح المواقف، ج8، ص367). 🔺پاسخ: اگر به راستی افراد دیگری نیز مصداق «أنفسنا» بودند، پیامبر برای عمل به فرمان خداوند آنها را نیز برای مباهله با خود همراه می‏ساخت. از سوی دیگر، کاربرد لفظ جمع در یک فرد به انگیزه تکریم و مانند آن در زبان عربی و غیر آن شایع است. 🔻اشکال دوم: مقصود از «أنفسنا» خود پیامبر(صلی الله علیه و آله) است، زیرا در مفاهمه عرفی گفته می‏شود: خود را به انجام فلان کار دعوت کردم(شرح المقاصد، ج5، ص299) و «نفس فلانی او را به انجام فلان کار برانگیخت» و «با خودم مشورت کردم» و تعابیری از این قبیل که در گفتمان صحیح میان اهل بلاغت یافت می‏شود. بر این اساس، علی(علیه السلام) مصداق «أبناءنا» خواهد بود، زیرا در عرف، عنوان پسر بر داماد نیز اطلاق می‏شود (روح المعانی، ج3، ص301-302). 🔺پاسخ: در پاسخ این اشکال دو نکته در خور توجه است: الف) این فرض که علی(علیه السلام) مصداق «أبناءنا» باشد، با روایات شأن نزول منافات دارد، بدین جهت، هیچ یک از مفسران برجسته اهل سنت چنین احتمالی را مطرح نکرده‏اند. مضافاً بر اینکه در هیچ روایتی از پیامبر(صلی الله علیه و آله) نقل نشده که وی عنوان «إبنی» را بر علی(علیه السلام) اطلاق کرده باشد، ولی این تعبیر درباره حسن و حسین(ع) در روایات بسیاری به کار رفته است. ب) چنان‏که پیش از این بیان شد، انطباق «أنفسنا» بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) با انطباق آن بر علی(علیه السلام) منافات ندارد، چنان‏که در روایات و اقوال مفسران بر هر دو منطبق شده است. 🔻اشکال سوم: اگر علی(علیه السلام) مصداق «أنفسنا» باشد و مفاد آن این باشد که پیامبر باید فردی را که همتای خویش است در مباهله شرکت دهد، باید همین معنا درباره «أنفسکم» نیز صادق باشد و باید در میان نصرانی‏های نجران کسی وجود داشته باشد که مصداق «أنفسکم» باشد (روح المعانی، ج3، ص302). 🔺پاسخ: مفاد آیه مباهله جز این نیست که هر یک از دو طرف، شایسته‏ترین افراد خود را از مردان، زنان و فرزندان، برای مباهله فرا بخوانند. مصداق این افراد در میان مسلمانان تنها علی(علیه السلام) بود، زیرا اگر فرد دیگری نیز مصداق آن بود پیامبر(صلی الله علیه و آله) او را هم برای مباهله با خود می‏برد، و در طرف مقابل، این نصرانی‏های نجران بودند که می‏بایست شایسته‏ترین افراد خود را برای مباهله بیاورند، اما اینکه تعداد آنان چه اندازه و ترکیب آنها از نظر جنسیت و سن چگونه باشد، از آیه مباهله استفاده نمی‏شود. اگر واژگان «أنفسنا»، «أبناءنا» و «نساءنا» بر تعداد نیز دلالت می‏کرد، نصرانی‏های نجران می‏توانستند به پیامبر اشکال کنند که چرا تنها یک زن برای مباهله آورده است، و اگر در مباهله، جنسیت دخالت داشت می‏توانستند با این بهانه که ما زن و فرزندمان را با خود همراه نداریم تا به پیشنهاد شما عمل کنیم از مباهله شانه خالی کنند، ولی آنان چنین اشکال‏هایی نگرفتند و به دلیل حقانیت طرف مقابل از مباهله امتناع کردند (المیزان فی تفسیر القرآن، ج3، ص239-240). •┈┈••✾••┈┈• 🌐@kharejkalam |کانال استاد ربانی گلپایگانی

👈🏻بخش چهارم: 🔻اشکال چهارم: از آیه مباهله این مطلب به دست می‏آید که پیامبر مأموریت داشت تا مردان، زنان و فرزندان از اهل بیت خود را به مباهله دعوت کند، و او از هر یک نمونه‏ای را آورد، از زنان، فاطمه، از مردان، علی و از فرزندان، حسن و حسین را لذا شرکت آنان در مباهله بر افضلیت آنها بر دیگران دلالتی ندارد (دلائل الصدق، ج2، ص130،: اشکال از فضل بن روزبهان اشعری است). 🔺پاسخ: با قطع نظر از روایات، خصوصیت اهل بیت در آیه مباهله نیامده است و عناوین «أنفسنا» و «نساءنا» و «أبناءنا» بر همه مردان، زنان و فرزندان مسلمان قابل انطباق است بنابراین، گزینش آنان توسط پیامبر(صلی الله علیه و آله) از میان مسلمانان دلیل روشن بر افضلیت ویژه آنان می‏باشد، و عنوان «هؤلاء اهلی» در روایات نیز بر این مطلب دلالت می‏کند یعنی این برگزیدگان خواص خاندان من هستند و تنها کسانی‏اند که شایستگی حضور در مباهله را دارند. 🔻اشکال پنجم: کلمه «نفس» همان‏گونه که به معنای ذات یک شخص به کار می‏رود، به معنای خویشاوند و شریک در دین و آیین نیز به کار می‏رود، چنان‏که در آیات: ثُمَّ أَنْتُمْ هؤُلاَءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَکُمْ (بقره/85) و تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ (حجرات/11.) مقصود، انسان‏های دیگری است که هم‏نوع و هم‏کیش با انسان می‏باشند، نه افرادی که از نظر منزلت با انسان برابرند. بنابراین شاید از آن جهت که علی(علیه السلام) خویشاوند پیامبر و شریک او در دین بوده، کلمه «أنفس» بر او طلاق شده است. در این صورت، آیه بر برابری او با پیامبر در فضایل دلالت نخواهد کرد (روح المعانی، ج3، ص203). 🔺پاسخ: کلمه «نفس» در لغت دو معنای اصلی دارد: یکی به معنای روح و دیگری به معنای ذات و حقیقت یک چیز است. وقتی گفته می‏شود: نفس فلانی از بدنش خارج شد، مقصود، معنای اول است و هنگامی که گفته می‏شود: فلانی نفس خود را هلاک کرد، معنای دوم مراد است (لسان العرب، ج14، ص319؛ اقرب الموارد، ج2، ص1329). واژه نفس در آیاتی که ذکر شد به معنای ذات و هویت انسانی است، ولی با قرینه معلوم است که خود افراد مراد نیستند، بلکه افراد دیگری مرادند، مضافاً بر اینکه خویشاوندی و هم‏آیینی به علی(علیه السلام) اختصاص نداشت. بنابراین، اختصاص او در شرکت دادن در مباهله جز به دلیل شخصیت برجسته، ممتاز و تعیین‏کننده‏اش نبوده است. 📚منبع: براهین و نصوص امامت، علی ربانی گلپایگانی •┈┈••✾••┈┈• 🌐@kharejkalam |کانال استاد ربانی گلپایگانی

🖤 #امام_سجّاد عليه السلام فرمودند: 🍀 رَحِمَ اللّهُ عمی العَبّاسَ فَلَقَد آثَرَ و أبلى و فَدى أخاهُ بِنَفسِهِ؛ 🍃 رحمت خدا بر عبّاس! ايثار كرد و كوشيد و جان فداى برادرش كرد. 📖 الخصال، ج 1، ص 68. #تاسوعا

حدیث امام صادق عليه السلام: كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ نافِذَ البَصيرَةِ ، صَلبَ الإِيمانِ، جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام، وأَبلى بَلاءً حَسَنا، ومَضى شَهيدا عمويمان عبّاس عليه السلام، بصيرتى عميق و ايمانى استوار داشت و در كنار اباعبداللّه الحسين عليه السلام جهاد كرد و مردانه جنگيد و شهيد شد عمدة الطالب صفحه 356

◾️◾️ 💕 امام رضا علیه السلام: ‌ 🍃منْ کَانَ یَوْمُ عَاشُورَاءَ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکَائِهِ جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَهِ یَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ🍃 ‌ هرکه روز عاشورا، روز سوگواری و اندوه و گریه‌اش باشد، خداوند روز قیامت را برای او روز شادی و سرور قرار می دهد.🍀 ‌ 📚بحارالانوار، ج۴۴، ص۲۸۴🌿

🖤 #امام_سجاد علیه السلام فرمودند: ▪️در این دنیا سرور مردم، سخاوتمندان هستند و در قیامت سیّد و سرور مردم، پرهیزکاران خواهند بود. 📖بحارالا نوار، ج ۷۸، ص ۵۰ 🏴

🔺درس خارج کلام 🔸با موضوع: بررسی و نقد مسیر پیامبری ✔️زمان: شنبه، یکشنبه، دوشنبه ساعت 11- 10 ✔️مکان: مدرسه فیضیه، مدرس زیر کتابخانه 👈🏻شروع درس به صورت حضوری، بعد از ماه صفر 📥 صوت و تقریر درس ها نیز در همین کانال بارگذاری می شود. •┈┈••✾••┈┈• 🌐@kharejkalam |کانال استاد ربانی گلپایگانی

🔺درس خارج امامت 🔸با موضوع: امامت بر اساس کتاب المراجعات ✔️زمان: سه شنبه و چهارشنبه ساعت 11- 10 ✔️مکان: مدرسه فیضیه، مدرس زیر کتابخانه 👈🏻شروع درس به صورت حضوری، بعد از ماه صفر 📥 صوت و تقریر درس ها نیز در همین کانال بارگذاری می شود. •┈┈••✾••┈┈• 🌐@kharejkalam |کانال استاد ربانی گلپایگانی

📚کتاب شناسی | نو اندیشی دینی و کلام جدید، در جهان مسیحیت و اسلام ✍️ استاد علی ربانی گلپایگانی 🔺 تحولاتی که در اندیشه های فلسفی، علوم تجربی و مسایل اجتماعی در عصر جدید در جهان غرب رخ داد، تحولات و مسایل جدیدی را در زمینه باورهای دینی پدید آورد و سبب نواندیشی دینی و الهیات جدید گردید. این تحولات به تدریج به جهان اسلام تسری پیدا کرد و زمینه نواندیشی دینی و کلام جدید را فراهم ساخت. تحولات مزبور، چالش های پدید آمده در زمینه باورهای دینی و رویکردهای مختلف کلامی در مواجهه با این مسایل و چالش ها، در این کتاب بررسی شده است. 🗃انتشارات رائد 📳 09197463133 ☎️02532812900 @kharejkalam |

🌺🌺🌺با سلام و آرزوی موفقیت برای همه دوستان 🔺به اطلاع می رساند، درسهای حضرت استاد ربانی گلپایگانی از شنبه 9 مهرماه، ساعت 10 صبح در مدرسه فیضیه، مدرس زیر کتابخانه 🔸به صورت حضوری🔸 آغاز می شود. 🔺👈🏻 به سایر دوستان نیز اطلاع رسانی نمایید. با تشکر

🖌 حضرت استاد #ربانی_گلپایگانی 🔅موضوع: الف) در باره جریان مهسا امینی و فتنه های رخ داده ب) طرح مساله در مورد نقد کتاب مسیر پیامبری ☀️401/07/09 @kharejkalam 🌹 اللّهُمَّ عَجل لِوَلیِّکَ الفَرَج 🌹

🔲 تقریر بحث @kharejkalam

🖌 حضرت استاد #ربانی_گلپایگانی 🔅موضوع: طرح مساله در مورد نقد کتاب مسیر پیامبری ☀️401/07/10

🔲 تقریر بحث @kharejkalam

🔸نکته ای کوتاه از حضرت استاد: | اهمیت مباحث کلامی و پاسخ به شبهات •┈┈••✾••┈┈• 🌐@kharejkalam |کانال استاد ربانی گلپایگانی

🖌 حضرت استاد #ربانی_گلپایگانی 🔅موضوع: روش شناسی نظریه مسیر پیامبری و نقد آن ☀️401/07/11 @kharejkalam 🌹 اللّهُمَّ عَجل لِوَلیِّکَ الفَرَج 🌹