🔴 از سرنوشت #افغانستان عبرت می گیریم؟ 🔻شاه سلطان حسین، محمود افغان و این روزهای افغانستان! 🔹وضعیت این روزهای افغانستان غم انگیز است. البته قریب 4 دهه است که افغانستان درگیر جنگ است. اشغال توسط ابرقدرت های شوروی و آمریکا و جنگ های داخلی، این کشور را با بیش از 30 میلیون نفر را دچار رخوت، یأس، بی ثباتی، کشت و کشتار و ... کرده است. اما چرا؟ 🔸بیش از 20 سال از روزهایی که ناتو و در رأس آن آمریکا، افغانستان را اشغال و رژیم طالبان ساقط کردند می گذرد. قدرت به دست مجاهدین مخالف طالبان افتاد. اما مخالفین داخلی گروه طالبان که عموماً از مجاهدین جبهه شمال افغانستان بودند از اشغال توسط آمریکا استقبال کردند و با بیگانه طرح دوستی ریختند! 🔹مجاهدین افغانستانی برای اینکه قدرت در دستشان بماند با آمریکا سهیم و شریک شدند. حکمرانی با تکیه بر آمریکا برای آنها شیرین بود و این اطمینان به بیگانه آنها را از قدرت مردم خود غافل کرد. آنها به جمع آوری قدرت و ثروت پرداختند. کم کم از مردم فاصله گرفتند و برای خود کاخ ها ساختند! 🔸هر کدام به خانه آنچنانی، ماشین آنچنانی، شرکت و کارخانه و ثروت آنچنانی رسیدند. سرمست از این قدرت و ثروت با همدیگر هم درگیر می شدند. اختلاف می کردند. در انتخابات ریاست جمهوری دو سال قبل حتی حاضر شدند دولت شان دو رئیس جمهور داشته باشد! بعد از #احمدشاه_مسعود انحراف جبهه شمال عمیق شد. جناب #ژنرال_دوستم به کاخ سازی روی آورد و خودش را به آمریکا فروخت. آخرین انتخابات با پائین ترین مشارکت بود! از جمعیت 35 میلیونی فقط دو میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند و اشرف غنی با 900 هزار رأی و عبدالله با 700 هزار رأی هر دو رئیس جمهور شدند! 🔹رهبران جهادی که هر کدام می بایست یک رهبر، تئوریسین، مجاهد، مربی و بسیج کننده باشد و برای نجات کشورشان از اشغال بیگانه آینده نگری کنند اما به موجوداتی منفعت گرا، دنیاطلب، حزب گرا، وابسته و نوکر اجانب تبدیل شدند. حالا بعد از 20 سال اینها چگونه توان جنگیدن مقابل چریک های طالبان را دارند؟ 🔸مسیر دنیاطلبی و حزب گرایی و تکیه به بیگانه ای چون آمریکا، از رهبران مجاهد، موجوداتی ترسو ساخت و ترس بدترین خصیصه ای است که مسئولین یک کشور به آن دچار شوند! اگر بخواهیم کسی را در تاریخ نمود عینی این ترس بدانیم #شاه_سلطان_حسین صفوی است! 🔹شاه سلطان حسین صفوی آخرین شاه سلسله پرقدرت صفوی است. فردی راحت طلب، شکم باره و زن باره، ناکارآمد و ترسو بود. وی به شدت نرم خو بود؛ هیچ مجرمی را اعدام نمی کرد بلکه آنان را جابجا می کرد. به مسائل جنسی علاقه وافری داشت و تقریباً تمام عمرش را در حرمسرا گذراند. انسان های بزرگ از او دور شده و حقیران و چاپلوسان به وی نزدیک می شدند و در نتیجه امرا و روسا و وزرا را از بین متملقین و بی عرضه ها انتخاب می کرد. 🔸در روزگار وی محمود افغان به اصفهان پایتخت صفوی حمله کرد. اما نه لشکریان او مقاومت کردند و نه مردم حاضر شدند از حکومت دفاع کنند. محمود افغان با سپاه کمتر از 20 هزار نفر لشکر 30 هزار نفری اصفهان را در هم کوبید و سایر ولایات هم به یاری شاه نرفتند. آنها سه شبانه روز اصفهان را غارت کردند؛ تمام شاهزاده ها و فرزندان شاه سلطان حسین را از دم تیغ گذراندند بجز یک شاهزاده که توانست فرار کند. 🔻این سرنوشت محتوم هر نظام سیاسی است که از پیشنیان عبرت نگیرد. رهبر انقلاب در این باره می فرماید: «آن روزی که شهر اصفهان در دوره‌ی شاه سلطان حسین مورد غارت قرار گرفت و مردم قتل عام شدند و حکومت باعظمت صفوی نابود شد، خیلی از افراد غیور بودند که حاضر بودند مبارزه و مقاومت کنند؛ اما شاه سلطان حسین ضعیف بود. اگر جمهوری اسلامی دچار شاه سلطان حسین‌ها بشود، دچار مدیران و مسئولانی بشود که جرأت و جسارت ندارند؛ در خود احساس قدرت نمیکنند، در مردم خودشان احساس توانائی و قدرت نمیکنند، کار جمهوری اسلامی تمام خواهد بود. ۱۳۸۷/۰۹/۲۴» ✍#داود_مدرسی_یان 🔺خط انقلاب تا ظهور🔻 📲 @khat_enghelab1357 🇮🇷