عشق است دیگر... شنیدی که می‌گویند هر کسی را دوست داشته باشی، هر کاری می‌کنی تا به چشم بیایی. خوب این طبیعی است. در جهانی که یک پایه‌اش عشق است، دور از ذهن نیست که عاشقی دلداده‌ی معشوقش باشد. آن هنگام این عشق و عاشقی، من را به تعجب وامی‌دارد که آن کس را دوست دارند درحالی‌که تاکنون به چشم ظاهر ندیده و فقط او را به اسم می‌شناسند. آیا وقتی در دنیایِ مدرنِ مادی‌زده‌ی امروز، عاشقانی پیدا می‌شوند که دلباخته معشوقان بی‌بنیه و بی‌اساس می‌شوند، دلباختگان حقیقی وجود دارند؟ چرا وجود دارند! آنهایی که بعد از ۱۴۰۰ سال دلباخته‌ی پاکان و معصومینی هستند که با عشق به آنها زندگی می‌کنند. دیروز از داخل ساختمان که به کوچه نگاهم افتاد، مراسم سمنوپزان و دلدادگی را برای اهل‌بیت دیدم. یاد این ابیات از مولانا افتادم: "گر کسی گوید که بهر عشق بحر دل چرا شوریده و شیدا شود؟▪️تو جوابش ده که: اندر شوق بحر قطره بی‌آرام و ناپروا شود" 📸 تصویر از مراسم سمنوپزان در گوشه‌ای از شهر #عشق #ماه_رجب 📚 @khat_khial

از قضاوت‌شدن نترسید... "تا وقتی چیزی روی کاغذ ننویسید، نویسنده نشده‌اید." در نگاه اول شاید با جمله‌ای از جواد خیابانی اشتباه بگیرید. خیر! تا وقتی دست به قلم نشوید و مطلبی ننویسید، به نویسندگی فکر نکنید. یادتان هست، در پست اولم در کانال از این گفتم که لذت واقعی نه در خواندن بلکه در نوشتن است؟ نوشتن آنجا سخت می‌شود که از قضاوت‌شدن واهمه داشته باشیم. شاید به نوشته ما بخندند یا ما را مسخره کنند یا ما را مبتدی در نوشتن بنامند و طرد کنند. اگر جدّی به نوشتن که همان بروز احساسات و درونیّات خویشتن است، علاقمندیم، از قضاوت شدن نترسیم. این برش از آموزش نویسندگی مارگارت آتوود نویسنده کتاب داستان سرگذشت ندیمه را ببینید. اینجا بود که متوجه شدم جایی که نباید بترسم و عامیانه‌اش باید پر رو باشم در نوشتن است. نوشتن شروعی است برای فتح مرتبه‌های بالاتر. 📚 @khat_khial

نویسنده‌ای که عاشق می‌شود گاهی نمی‌داند از چه بنویسد و قلم را در کدامین جادهٔ نوشتن به حال خود رها کند. هرچه به ذهن مبارکش فشار می‌آورد تا بلکه بتواند واژه‌ای را از پسا ذهنش بیرون کشد، نمی‌تواند که نمی‌تواند. با خود می‌گوید این وسط یقهٔ کدامشان را بگیرم. یقهٔ قلب که آرام نمی‌گیرد و مدام قلم را قلقلک می‌دهد و یا یقهٔ مغز که سرد و بی‌روح است و تنها چوب تر و خشک منطق را علم کرده است. در اینجاست که او کم می‌آورد و فقط به جدال بی‌پایان مغز و قلب خیره می‌ماند. ✍️محمدعلی کاظمی نصرآبادی 📚 @khat_khial

پدر، محکم‌ترین تکیه‌گاه در زندگی است. تا وقتی در کنار توست، ملموس نیست اما آن زمان که از دستش میدهی، دنیایت فرو می‌ریزد. #روز_پدر 📚 @khat_khial

کل ذرات که در چرخ فلک دوارند به علی ابن ابیطالب ارادت دارند💚 📚 @khat_khial