رزمنده‌ای که ۲۴ ساعت در سرمای استخوان سوز و سنگری از برف ماند..!! این عکس مربوط به عملیات والفجر ۷ منطقه‌ حاج عمران در سال ۱۳۶۳ است. در این محل با وجود برف بیش از دو متری، رزمندگان عملیات پیروزمندانه‌ای انجام دادند. وقتی در کوهای پُر از برف راه می‌رفتم، چشمم به سنگری از برف افتاد که رزمنده‌ای در آن آتش روشن کرده بود. به او گفتم: «چطوری این همه سرما را تحمل می‌کنید؟» سرباز رزمنده گفت: «وظیفه‌مان را انجام می‌دهیم، کشته شویم یا زنده بمانیم باید به وظیفه‌مان عمل کنیم». این رزمنده در ادامه به شدت سرمای منطقه اشاره کرد و گفت: «۲۴ساعت در اینجا ماندن مثل یک سال زمستانِ تهران است» راوی و عکاس: اباصلت بیات #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #السلام_علیک_یا_امیر_المومنین #السلام_علیک_یا_فاطمه_الزهراء کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/khaterat_razmandegan کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان بله https://ble.ir/khaterat_razmandegan

رفتـی و دل رُبـودی یڪ شهر مبتلا را  تا کی کنیم بی تو ، صبری که نیست ما را شب بر همگی خوش به امید فردای بهتر #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #السلام_علیک_یا_امیر_المومنین #السلام_علیک_یا_فاطمه_الزهراء #جستجــوگر_نـور #شهید_محمد_زمانی کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/khaterat_razmandegan کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان بله https://ble.ir/khaterat_razmandegan

سلام ولادت خانم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر همه مادران وبانوان سرزمینم مبارک باد چه اسم قشنگی چه اسم شریفی مادر پر از عشقه چه حس لطیفی چقدر خوبه مادرت توی خونه راه بره تو هم دورش بگردی ببوسی دستاشو لبخند بزنه انگار که بهشتو تجربه کردی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #السلام_علیک_یا_امیر_المومنین #السلام_علیک_یا_فاطمه_الزهراء کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/khaterat_razmandegan کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان بله https://ble.ir/khaterat_razmandegan

شهیده محبوبه دانش آشتیانی در بهمن سال 1340 در خانواده ای مذهبی در تهران به دنیا آمد و در سایه حمایت پدر و مادر پرورش یافت. پدرش غلامرضا دانش آشتیانی، روحانی فرهیخته و متعهدی بود که به تربیت اسلامی فرزندانش اهمیت میداد و با کسانی چون شهید مطهری، شهید بهشتی، شهید مفتح و شهید باهنر رفت و آمد داشت. بدین ترتیب محیط خانواده او، افق های روشنی را برای بالندگی فکری و روحی محبوبه خردسال فراهم کرد. محبوبه در مدرسه مذهبی- رفاه درس خواند. محبوبه در مدرسه رفاه تحت تعلیم معلمان مبارز قرار گرفت و آموزش خانواده و مدرسه، پایه های اعتقادی و مبارزاتی او را مستحکم کرد. محبوبه علاوه بر قرآن و نهج البلاغه، کتابهایی که درباره مسائل سیاسی و مبارزاتی نوشته می شدند، آثار دکتر شریعتی و شهید مطهری را نیز مطالعه می کرد. برای یافتن پاسخ سؤالاتش با شهید مفتح بحث می کرد و تا به جواب نمیرسید، دست برنمیداشت. مطالعه باعث شد که محبوبه از نظر فکری فراتر از همسالان خود بیندیشد. یکی از همکلاسی هایش دراین باره میگوید: همه کارهایی که ما تازه در دبیرستان شروع میکردیم، او در سالهای راهنمایی انجام داده بود. محبوبه در سال اول دبیرستان همزمان با تحصیل، فعالیتهای سیاسی و اجتماعی خود را به شکل منسجم آغاز کرد. صبح روز 17 شهریور 1357 ، دولت تصمیم گرفت در تهران و یازده شهر دیگر به مدت 6 ماه حکومت نظامی اعلام کند، اماتظاهرکنندگان بی اعتنا به اخطارهای فرمانده نیروهای نظامی در صف های فشرده به طرف میدان ژاله رفتند و در آنجا تجمع کردند. محبوبه نیز در میان تظاهرکنندگان بود. او که غسل شهادت کرده بود و سلاحهای سنگین مأموران امنیتی بر پشت بام خانه های اطراف میدان را می دید، تردید نکرد و خود را به ضلع شمالی میدان که محل تجمع زنان بود، رساند. دیری نگذشت که صدای گلوله و فریاد همه جا را گرفت و عده زیادی از تظاهرکنندگان در خون خود غلتیدند و به شهادت رسیدند. محبوبه بنر استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی را با خود حمل می کرد و شعار می داد که ناگهان گلوله، قلبش را شکافت؛ بر زمین افتاد؛ به ابدیت پیوست و نامش ماندگار شد. روحش شاد #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #السلام_علیک_یا_امیر_المومنین #السلام_علیک_یا_فاطمه_الزهراء #شهیده_محبوبه_دانش_آشتیانی کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/khaterat_razmandegan کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان بله https://ble.ir/khaterat_razmandegan

ثواب قرائت امروز یک صفحه قرآن کریم برسد به روح شهیده محبوبه دانش آشتیانی ✏️ توصیه مهم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: هر روز حتماً قرآن بخوانید حتّی روزی نیم صفحه، روزی یک صفحه بخوانید، امّا ترک نشود. در دنیای اسلام هیچ کس نباید پیدا بشود که یک روز بر او بگذرد و آیاتی از قرآن را تلاوت نکند. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #شهیده_محبوبه_دانش_آشتیانی کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/khaterat_razmandegan کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان بله https://ble.ir/khaterat_razmandegan

این چند روز این کلیپ در فضای مجازی وایرال شد خیلی با دیدن این کلیپ منقلب شدند ولی آیا میدانستید خانم عصمت احمدیان معروف به ننه عصمت علاوه بر حاج اسماعیل فرجوانی یک پسرش دیگرش ابراهیم هم شهید شده است دخترش نسرین هم جانباز ۸۵ درصد است او که متولد باغبهادران استان اصفهان است بعد از ازدواج به اهواز مهاجرت کرد وحالا بعد از شهادت دو فرزندش علاوه بر کار آفرینی برای ۳۰۰ خانم بی سرپرست،مسئول ۳۰ تیم فوتبال در اهواز برای تربیت نوجوانان هم هست اگر می‌خواهید بیشتر با سبک زندگی،دلتنگی هایش ، فرزندان شهیدش آشنا شوید توصیه میکنم کتاب"مادر ایران" نوشته نور الهدی ماه پری را مطالعه کنید. البته مستندی با عنوان "بانو"با روایتگری خانم ثریا قاسمی هم در خصوص زندگی پر فراز ونشیب این مادر فداکار از رسانه ملی پخش گردیده است #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #السلام_علیک_یا_امیر_المومنین #السلام_علیک_یا_فاطمه_الزهراء کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/khaterat_razmandegan کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان بله https://ble.ir/khaterat_razmandegan

تقدیم به همه مادران وبانوان سرزمینم : روزتان مبارک باشه مادر های زمینی وروحتان شاد مادران آسمانی کسایی که میگن همونجا رو میزه ولی رو میز نیس 😂😂😂😂😂 روز کسایی که قرمه سبزی هاشون بهترین قرمه سبزی دنیاس😍😍😍😍😍 روز کسایی که خودشون غذانخوردن و غذاشونو میدن به بچشون و اصرار دارن که سیرشدن و غذانمیخوان 😍😍😍😍 روز شاغلین۲۴ساعته روز شاغلین بدون حقوق روزکسایی که میگن اگه انگشت پات دردمیکنه بخاطر اینه که سرت توگوشیه😂😂😂😂 روزکسایی که با چای نبات درد بی درمونو دوا میکنن 😂😂😂😂😂 روزمشترکین پرمصرف تلفن ثابت و مخابرات مبارک😂😂😂😂 روزکسایی که روفرشی میندازن رو فرش 😂😂😂😂😂 روز کسایی که سوپ رو غذامیدونن هم مبارک😭😭😭😭 روز کسایی که هروقت از بیرون میان خونه براتون خوراکی خریدن هم مبارک😍😍😍😍😍 روز کسایی که اسپند دود میکنن براتون که عمتون چشمتون نکنه هم مبارک🤣🤣 روز کسایی که خودشون بهترین زن داداش دنیا بودن اما زنداداش خودشون بدترین زنداداش دنیاست هم مبارک🤣😂 روز کسایی که کلی ظرف خوشگل دارن که قرار برا مهمون استفاده بشه ولی هیچ مهمونی لایق این نیس که اون ظرفارو براشون بیارن هم مبارک😕🤣 روزکسایی که برای خودشون هیچی نمیخوان ولی برای شما همه چیزای خوب رومیخوان هم مبارک😍🥺 روز کسایی که اخلاقای خوبتون بهش رفته ولی اخلاقای بدتون به باباتون رفته هم مبارک😐🤣🤣 روز کسایی که حتی وقتی خودشون بیمارمیشن بازهم پرستارشماهستن هم مبارک😍🥺 روز کسایی که اگه یه ساعت خونه نباشن توخونه جنگ جهانی سوم به راه میفته هم مبارک😂😂 روز کسایی که ته دیگ ماکارانیاشون رو دست نداره هم مبارک😍🥰 روز کسایی که بعداز اینکه باهاشون قهرمیکنید براتون غذامیارن و میگن بخور زبونت درازتر بشه هم مبارک🥲🤣 روز کسایی که نور و گرمای خونه هستن مبارک🥺😍 روز کسایی که بعداز تولد شما،دیگه برای خودشون زندگی نکردن هم مبارک🥺😍 روز مالکین بهشت مبارک🥺🥰 روز فرشته های زمینی مبارک🥰 روز مادر مبارک😍🥰 روز نماینده ی خدا روی زمین مبارک🌱❤️ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #السلام_علیک_یا_امیر_المومنین #السلام_علیک_یا_فاطمه_الزهراء کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/khaterat_razmandegan کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان بله https://ble.ir/khaterat_razmandegan

گزارش به خاک هویزه خاطرات سردار یونس شریفی نوشته:قاسم یاحسینی انتشارات سوره مهر قسمت هشتاد و سوم: زیر بغل جلال را گرفتم و در حالی که حبیب پشت سرم می آمد به راه افتادیم. کمی که راه رفتیم من پشیمان شدم کـه چـرا چاشنی را داخل جیبم گذاشتم. دست داخل جیبم کردم اما نمی دانم چاشنی کجا رفته بود و پیدایش نکردم. هنوز سه چهار قدم بیشتر نرفته بودیم که انفجار بسیار مهیبی اتفاق افتاد. من احساس کردم که از روی زمین بلند شده و چند متر آن‌طرف تر پرتاب شدم. با صورت داخل آب افتادم. در پاهایم احساس سوزش شدیدی می‌کردم و نمی توانستم آنها را حرکت بدهم. جلال و حبيب هم هر کدام به گوشه ای پرت شدند. بچه ها سریع از آب بیرون کشیدند. به لفته بوعذار گفتم. - مرا خاموش بکنید! دارم می‌سوزم. آتش گرفته ام. لفته گفت: - یونس تو آتش نگرفته ای - چرا آتش گرفته ام خاموشم کنید. ناگهان یادم آمد از سید جلال گفتم - سید... سید جلال چطوره. حالش خوبه؟ گیج و منگ شده بودم و نمی دانستم حتی دارم چه می گویم. دلم خیلی فکر سید جلال بود و می‌ترسیدم بلایی سرش آمده باشد. چند بار گفتم - سید جلال ، سید جلال ، سید جلال چه شده ؟ معلوم شد ما این چند مرتبه ای که از کنار سیم های خاردار عبور می کرده ایم بدون آنکه بفهمم از میان میدان مین گذاشته ایم و این بار پای من روی مین رفته و مین زیر پایم منفجر شده است. در شب عملیات اول، شیخ شویش ما را به میدان مین برده و از داخل میدان مین عبور داده بود. در هتل نادری وقتی به هوش آمدم دیدم پاهایم را باند پیچی کرده و روی تخت بیمارستان خوابیده ام. خبری از جلال و حبیب نداشتم و نمی دانستم چه شده‌اند. پدر و مادرم بالای سرم ایستاده بودند. مادر تا مرا دید گریه کرد، پدرم هم گریه می‌کرد. سراغ سید جلال و حبیب را گرفتم که گفتند آنها مجروح شده و در بیمارستان بستری هستند. فردای آن روز مرا با آمبولانس به فرودگاه اهواز بردند. خیلی دلم میخواست جلال را ببینم. در فرودگاه مرا داخل سالن انتظار گذاشتند. همـه بچه های سپاه هویزه دورم جمع شده بودند و حالم را می پرسیدند. از بچه ها سراغ جلال را گرفتم یکی گفت - جلال پرواز کرده و قبل از تو رفته است ! حالم بد بود و مرتب به خواب می رفتم. بچه ها هم خیلی محبت می کردند و برایم گل آورده بودند. در این حین برادر شالباف یکی از بچه های سپاه اهواز به همراه سید کاظم علم الهدی برادر سیدحسین به ملاقاتم آمدند. شالباف از دوستان صمیمی سید جلال بود. تا آمـد خـــم شد و مرا بوسید و گفت: - یونس تو تا آخرین لحظه ها با سید جلال بودی، از او برایم بگو. ناگهان احساس کردم مرا داخل استخر پر از آب یخ انداخته و بـرق ۲۲۰ ولت به من وصل کرده اند. از آنچه می‌شنیدم دچار حیرت شدم و برای لحظاتی از زندگی ناامید شدم. دلم می‌خواست همان موقع بمیرم و حرفهایی را که برادر شالباف می‌گفت نشنوم. فهمیدم که سید جلالم شهید شده است. حالم خیلی بد شد. دچار بهت و حیرت شدم. در آن لحظه ها واقعاً نمی‌دانستم باید چه کار کنم. برایم تحمل ناپذیر بود که سید جلال را از دست بدهم. او که به قول بچه ها «بچه» من بود. سید به مـن گفته بود که شهید می‌شوم. اما من دلم می‌خواست زودتر از او بروم. بچه ها به برادر شالباف اعتراض کردند آن بنده خدا با خجالت گفت: - به من می‌گفتید که یونس از شهادت جلال اطلاع ندارد! آنقدر خجل شد که خیلی پیشم نماند و رفت. بدجوری روحیه ام را باختم. در همان فرودگاه گریه کردم. من به جلال تعلق روحی خاصی داشتم. واقعاً در آن لحظه ها نمی دانستم داغ فراغش را چگونه باید تحمل کنم. بچه ها که بی تابی مرا دیدند آمدند بالای سرم و دلداریم دادند. یکی گفت: - تو اصغر، رضا و حسین را از دست دادی و تحمل کردی، داغ جلال را هم تحمل کن. اما داغ جلال برایم تحمل ناپذیر بود و مثل این بود که بچه ام را از دست داده ام و جانم را. هواپیمای c130 مخصوص حمل مجروحین و شهدا آماده پرواز شد. هواپیما دو قسمت بود در قسمتی شهدا را می گذاشتند و در قسمتی دیگر مجروحان را می‌خواباندند همین طور که خوابیده بودم تابوت های شهدا را می‌آوردند و بار هواپیما می کردند. با دقت تابوتها را نگاه می‌کردم. ناگهان مثل کسی که برق گرفته باشدش نام «حبیب» را روی یکی از تابوت ها دیدم. به فاصله چند دقیقه ضربه روحی دیگری بر من وارد شده و فهمیدم که کسی که صبح غسل شهادت را در اهواز کرده است، شب هنگام به شهادت رسیده است. با خودم فکر می کردم که چرا خدا دو عزیز را نزد خود بازگرداند اما مرا روی زمین جا گذاشت و لطفش شامل حالم نشد. پایان قسمت هشتاد وسوم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/khaterat_razmandegan کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان بله https://ble.ir/khaterat_razmandegan

گزارش به خاک هویزه خاطرات سردار یونس شریفی نوشته:قاسم یاحسینی انتشارات سوره مهر قسمت هشتاد وچهارم: اون روز رو خوب بخاطر دارم روز شهادت سید جلال رو میگم برای کاری به مسجدی رفتم که برادر حسن فیض الله در اونجا فعال بود از همین ماموریت اومده بود و خبر شهادت سید رو اورده بود خودش روی سکوی کوتاه حیاط نشسته بود و ناله می کرد اونقدر حالش خراب بود که کسی جرات نداشت بره و آرومش کنه و اینم یکی از صحنه هایی بود که تو ذهن موندگار شد و با خوندن این خاطرات، پشت پرده‌اش روشن شد هواپیمایی که تن مجروح مرا به تهران حمل می کرد، حامل تابوت حبیب هم بود، حبیب را می‌بردند تا جسدش را تحویل خانواده اش که نمی‌دانم اهل کجاست بدهند. در مسیری که از اهواز به تهران می‌رفتیم درد دلها با تابوت حبیب کردم. گریه و زاری مفصلی داشتم. در فرودگاه تهران کریم جرفی برادر شهید حامد منتظرم بود. همراه من از اهواز قاسم نیسی هم آمده بود. در تهران مجروحان را تقسیم کردند. کریم جرفی خیلی اصرار کرد که مرا به بیمارستان شهدای تجريش ببرند اما من سهمیه بیمارستان شفا یحیائیان در خیابان بهارستان بودم. این بیمارستان بهترین بیمارستان ارتوپدی ایران به شمار می رفت. مرا به بیمارستان شفا بردند و در آنجا در اتاقی بستری شدم. به اندازه ای دچار غم و اندوه و سرخوردگی بودم که کلمات ناتوان از بیان احساسات آن روزم هستند. بیش از این نمی توانم مکنونات درونی ام را شرح دهم. همین را بگویم که با تمام وجودم آرزوی مرگ و شهادت می کردم و دیگر دلم نمی‌خواست برای لحظه ای زنده بمانم. چند روز بعد سال پر حادثه و شوم ۱۳۵۹ به پایان و سال ۱۳۶۰ فرا رسید. نوروز من در بیمارستان شفا یحیائیان تهران که غریب و بی کس بستری بودم آغاز شد؛ اما مردم تهران در ایام نوروز واقعاً سنگ تمام گذاشتند و زن دختر و مرد به ملاقات بیماران مجروح جنگی آمدند و مثل یکی از اعضای خانواده، خود آنها را غرق محبت کردند. از جمله کسانی که در بیمارستان به عیادتم آمد پل گریم مسلمان و شیعه انگلیسی و دوست شهید حامد جرفی بود. به من گفت که با علمای قم در ارتباط است و دارد درباره تاریخ تشییع پژوهش می کند. پای چپم عفونت کرد و انگشتانش سیاه شد. جنگ بود و دارو هم به اندازه کافی گیر نمی‌آمد. مثلاً بیمارستان به آن بزرگی با آن همه مجروح، دچار کمبود شدید بتادین بود. بر اثر انفجار مین زیر پاهایم گوشت هر دو پایم متلاشی شده و ریخته بود. در برخی جاها استخوان پایم معلوم بود. چند دکتر پاهایم را معاینه کردند و همه آنها متفق القول بودند که هر دو پایم باید از زانو قطع شود. در آن اوضاع روحی خرابی که داشتم خبر قطع هر دو پایم هم به آن اضافه شد و وضع روحی ام را از بد تبدیل به افتضاح کرد. بعد از چند روز یک پروفسور متخصص استخوان که ایرانی بود اما در اتریش زندگی می‌کرد به بیمارستان آمد و مرا معاینه کرد. بعد از آنکه به دقت پاهایم را دید گفت - پای چپ را بلافاصله قطع کنید و پای راست را هم اگر عفونت کرد، یک هفته دیگر ببرید. پاهایم خیلی درد می‌کرد و مایع لزجی مرتب از آنها خارج می‌شد. آنقدر درد داشتم که حاضر بودم نصف بدنم را ببرند اما از درد و رنج نجات پیدا کنم. فردای آن روز پای چپم را قطع کردند. همه بچه های سپاه هویزه برای ملاقاتم به تهران آمده بودند. کمبود بتادین عذاب آور بود. مرا به تنهایی داخل اتاقی گذاشته بودند. بچه ها مرتب به عیادتم می آمدند و می‌رفتند. وقتی دیدند پای یونسی که فوتبال بازی میکرد و دفاع آخر تیم در هویزه بود قطع شده، خیلی ناراحت شدند. برخی از آنها نتوانستند تحمل کنند و مثل بچه ها زدند زیر گریه. چنان گریه ای سر دادند که زنان پرستار بیمارستان به آنها اعتراض کردند. دکترها به حاج طعمه ساکی گفتند که اگر می خواهی پای دیگر مریضتان قطع نشود، باید برای او بتادین پیدا کنید. طعمه این را که شنید، بلافاصله به اهواز رفت و نمی‌دانم از کجا یک شیشه کوچک بتادین گیر آورد و به تهران رساند. وقتی طعمه بتادین را آورد دکترها آمدند و گفتند: بوی بتادین می آید، آن را از کجا آورده ای؟ پایان قسمت هشتاد وچهارم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/khaterat_razmandegan کانال خاطرات فراموش شده در پیام رسان بله https://ble.ir/khaterat_razmandegan

‌⭐️ رهبر انقلاب: یکی از عناصر آمریکایی میگوید «هر کسی در ایران اغتشاش کند، ما کمکش کنیم.» احمق‌ها بوی کباب شنیده‌اند! / هر کسی در این زمینه مزدوری آمریکا را قبول کند ملت ایران او را زیر گام‌های محکم خود لگدمال خواهد کرد 🔹️رهبر انقلاب اسلامی صبح امروز در دیدار هزاران نفر از مداحان و شاعران اهل بیت‌علیهم‌السلام: ✏️من حدود شاید ۲-۳هفته قبل در سخنرانی همین جا گفتم برنامه آمریکا برای تسلط بر کشورها یکی از این دو چیز است: یا ایجاد یک حکومت فردی استبدادی که بروند با آن بسازند، حرف بزنند، منافع کشور را تقسیم کنند بین هم؛ یا این، اگر این نشد، هرج‌ومرج، اغتشاش؛ در سوریه به اغتشاش منتهی شدند، هرج‌ومرج به وجود آوردند. ✏️حالا به خیال خودشان احساس پیروزی می‌کنند. آمریکایی‌ها، رژیم صهیونیستی و کسانی که با اینها همراهند، اینها احساس می‌کنند به پیروزی رسید‌ه‌اند و به گزافه‌گویی افتاده‌اند. خاصیت اهل شیطان هم همین است که وقتی احساس می‌کنند پیروز شدند، اختیار زبانشان از دستشان خارج می‌شود، گزافه می‌گویند، حرف مفت می‌زنند. ✏️اینها امروز به حرف مفت افتاده‌اند؛ یک عنصر آمریکایی از مسئولین آمریکایی، جزو گزافه‌گویی‌هایش یکی این است که-در لفافه بیان می‌کند اما کاملاً روشن است که این را دارد میگوید- میگوید: «هر کس که در ایران اغتشاش کند، ما کمکش کنیم» احمق‌ها بوی کباب شنیده‌اند. ✏️نکته اول این است که ملت ایران هر کسی را که مزدوری آمریکا را در این زمینه قبول کند، در زیر گام‌های محکم خود لگدمال خواهد کرد. ۱۴۰۳/۱۰/۰۲ 🖼 #بسته_خبری | #نقشه_دشمن #اشتباه_محاسباتی_دشمن  #مبارزه_با_توطئه_دشمن 💻 Farsi.Khamenei.ir