eitaa logo
ناگفته هایی از اسارت
257 دنبال‌کننده
35 عکس
48 ویدیو
0 فایل
بیان خاطرات اسارت آزادگان ۸ سال دفاع مقدس، با هدف آموزش و بازخوانی فرهنگ ایثار و مقاومت و اشاعه این فرهنگ بین افراد غیر آزاده و نسل‌های بعد از جنگ ارتباط با ادمین: @Ganjineh_Esarat بیان خاطرات: @Khaterat_Revaiat
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹تلویزیون سال ۶۲ برای آسايشگاه ما آورده بودند و مجبور میکردند که همیشه روشن باشه و معمولا اصرار بر شبکه های مبتذل و و همه هم باید نگاه کنند... اکثریت تماشا نمی‌کردند، تعداد معدودی هم که تمایل به تماشا کردن داشتند به احترام بقیه واکنشی نشان نمی‌دادند. لذا تلویزیون اکثر اوقات خاموش بود. عراقی ها بعد از اینکه متوجه بی توجهی بچه ها به تلویزیون شدند، آسايشگاه را زندان کردند (در را بروی ما بستند) و تهدیدات فراوان که اگر تلویزیون را باز هم خاموش کنید و نگاه نکنید فلان میکنیم و بهمان میکنیم.. چند روزی از زندانی شدن آسايشگاه گذشت، یک روز ضابط احمد () به اتفاق اکیپی از سربازها وارد آسایشگاه شد. همه در حالت آمارگیری به ردیف ۵ نفره پشت سر هم نشستیم. ضابط احمد با آن شکم گنده و قد کوتاه و چشمان ریز و شخصیت متکبرانه و چوب دستی افسری زیر بغل، پس از توپ و تشرهای معمول گفت آنهایی که تلویزیون نگاه می‌کنند بروند آن طرف به صف شوند... چند نفری بلند شدند و رفتند، متوجه شد خیلی ضایع شده و اکثر بچه ها سرجاشون نشسته اند. من هم ردیف های اول نشسته بودم. آمد جلو با چوب دستیش زد رو سرم و گفت تو هم تلویزیون نگاه نمیکنی؟ ، و مسول آسایشگاه ترجمه کرد، جواب دادم که بهش بگو اگر میخواستم تلویزیون نگاه کنم که اینجا نمی نشستم میرفتم آن طرف... ضابط_احمد که بدجوری خراب شده بود، ضربه محکمی با چوبش به سرم زد و چند فحش نثارم کرد... بعد شروع کرد به سخنرانی و شستشوی مغزی به اصطلاح. اینکه به شما اهمیت نمیدهد و شما را به بهانه به فرستاده اند و ها () خودشان جبهه نمیاند و شما ها و را روانه خط مقدم می‌کنند و از این حرفها.. یکی دو بار دست بلند کردم که صحبتی دارم، توجهی نمیکرد. بالاحره با اشاره به من گفت بلند شو ببینم چی میگی.. گفتم اینکه میگویی خمینی به ما اسرا توجه نمیکنه و به فکر ما نیست را از کجا متوجه شدید؟ گفت همه می‌دانند و از BBC.. گفتم اینکه میگی فرماندهانتون شما را دم مرز رها می‌کنند و خودشان نمیاند را از کجا؟ چون من فرمانده گروهان و گردان دیدم که در کنار خودم کشته شدند... بالاخره وقتی از بستن اسایشگاه و جلسه هم چیزی عایدشون نشد، دست از پا دراز تر رفتند و آسایشگاه هم آزاد کردند.. راوی 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan
🔹۱۷ روز زندان انفرادی در سال ۶۲ ، برای اولین بار برای چند آسايشگاه آورده بودند و مجبور میکردند که باید همیشه روشن باشه و همه نگاه کنند...معمولا روی شبکه های مبتذل مصری و عراقی هم اصرار داشتند که باشه و بچه ها نگاه کنن... از بچه های آبادان مسول آسايشگاه ما بود. برای ما هم تلویزیون آوردند، استقبال زیادی نشد و اکثریت نگاه نمی‌کردند. تعداد معدودی هم بودند که تمایل به تماشا کردن تلویزیون داشتند ولی به احترام بقیه واکنشی نشان نمی‌دادند. لذا تلویزیون اکثر اوقات خاموش بود، عراقی می آمد خودش روشن می‌کرد . عراقی ها بعد از اینکه متوجه شدند که اوضاع از چه قراره، آسايشگاه را زندان کردند و تهدیدات فراوان که اگر تلویزیون را بازهم خاموش کنید و نگاه نکنید فلان میکنیم و بهمان میکنیم.. چند روزی از زندانی شدن آسايشگاه گذشت، یک روز قبل از ظهر به اتفاق اکیپی از سربازها وارد آسایشگاه شد. همه به حالت آمارگیری به ردیف ۵ نفره پشت سر هم به حالت چمباتمه نشستیم. ضابط احمد ، با آن شکم گنده و قد کوتاه و چشمان ریز و شخصیت متکبرانه و چوب دستی افسری، موقعی که حرف هم میزد یک عالمه تف به بیرون پرتاب می‌کرد... بعد از ورود به آسایشگاه و پس از توپ و تشرهای رایج خودش با همان ژست های موصوف گفت آنهایی که تلویزیون نگاه می‌کنند بروند آن طرف به صف شوند. چند نفری بلند شدند و رفتند. متوجه شد خیلی ضایع شده و اکثر بچه ها سرجاشون نشسته اند...من هم ردیف های اول نشسته بودم آمد روی سر من ایستاد با چوب دستیش زد رو سرم و گفت تو هم تلویزیون نگاه نمیکنی؟ عبدالسلام ترجمه کرد ، بلافاصله جواب دادم که بهش بگو اگر میخواستم تلویزیون نگاه کنم که اینجا نمی نشستم میرفتم آن طرف... ضابط احمد که بدجوری کنف شده بود ضربه محکمی با چوبش به سرم زد و چند فحش هم نثارم کرد... بعد شروع کرد به سخنرانی و به اصطلاح... ، صحبت ها هم معمولا تکراری بود! " به شما اهمیت نمیده و شما را به بهانه و عده به فرستادند و حرس خمینی ها خودشان جبهه نمیاند و شما ها و سربازها را روانه خط مقدم می‌کنند" و از این حرفها.. یکی دو بار دست بلند کردم که صحبتی دارم، توجهی نمیکرد ولی مشخص بود با بغض و کینه نگاهم میکنه و داره من را به خاطرش میسپاره . یک گروهبان مو قرمز بود اسمش بود که اون هم نسبتا خبیث بود. به ضابط احمد گفت، سیدی ببین این چی میگه؟ اشاره به من کرد و گفت بلند شو ببینم چی میگی؟ گفتم اینکه میگی خمینی به ما اسرا توجه نمیکنه و به فکر ما نیست را از کجا متوجه شدید و بر چه اساسی میگی؟ من و من کرد و گفت همه می‌دانند و از BBC.. گفتم اینکه میگی فرماندهانتون شما را دم مرز رها می‌کنند و خودشان نمیان را نمیتوانم قبول کنم چون افرادی فرمانده گروهان و گردان بودند که در کنار خودم کشته شدند... اینو که عبدالسلام ترجمه کرد مثل برق پرید هوا و چند فحش رکیک داد و چند لگد نثارم کرد و همه بیرون رفتند... چند روزی از زندان شدن کل آسایشگاه گذشته بود و چیزی عایدشون نشده بود و با این جلسه شتشوی مغزی هم دست از پا دراز تر رفتند ولی بالاخره آسایشگاه را هم آزاد کردند.. ادامه دارد ..... راوی 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan