#انسان_شناسی ۱۱۷ #استاد_شجاعی #استاد_صفائی_حائری - تعریف شما از بهشت و جهنم چیست؟ - آیا تعریفِ شما با تعریف خداوند و ائمه علیهم‌السلام مطابقت دارد؟ - آیا این دو واژه در جریان زندگیِ شما موضوعیت دارد؟ ⚡️پاسخ به سؤالاتِ بالا، تعیین کننده‌ی میزان شادی، آرامش و قدرت شما در زندگی است. @Ostad_Shojae

✨سلوک سالم مربی – تفاوت سلوک تربیتی رسول ص با سلوک تربیتی ما؟! 🔸رسول بزرگ و مربى آگاه اين گونه ( درمتن میدانِ زندگی نه سر کلاس و نشست و ....) خلق را رهبرى مى‏نمود و پيش مى‏برد.... #استاد_مرحوم_علی_صفایی

استاد امیر غنوی- مراحل فقه‌آموزی

مشکلات مطالعه و فهم کتاب مسولیت و سازندگی استاد هادیزاده زید عزه

✨مرحوم امام خمینی در 5 بهمن 1365 در سخنرانى ای در جمع شوراى مدیریت حوزه علمیه قم می فرماید: «من چنانچه سابقاً نیز گفته‏ام، راجع به حوزه علمیه، عقیده‏ام بر این است که باید به آن بیشتر از همه چیز توجه کرد؛ چرا که حوزه علمیه اگر درست بشود، ایران درست مى‏شود.»

حالا كه اين دردها در اجتماع ما هست و اين درمان هم در دسترس ما هست، بايد افرادى را از ميان خود آماده كنيم تا در دين، تفقه بگيرند و درمان‏ها را بشناسند و راه‏ها را بيابند. ما براى اصلاح اجتماع خود، به اصلاح روحانيت نيازمنديم و اصلاح روحانيت به اين نيست كه با بدها روبه‏رو شويم و به مبارزه برخيزيم؛ چون اين مبارزه‏ها فساد را زيادتر مى‏كند و اختلاف را بالاتر مى‏برد و اين چوب وَر كردن‏ها در لجن زار، عَفَن و گند را بالاتر مى‏آورد. بلكه بايد خوب‏هايى تهيّه كنيم و آنها را زياد كنيم و همين كه خوب‏ها رو آمدند، در دل‏ها جا باز مى‏كنند و همين كه نور آمد، تاريكى مى‏رمد. و در نتيجه بدها هم مجبور مى‏شوند تغيير مسير بدهند و يا اينكه فرار كنند. ما امروز به فكر تهيّه متفقه آگاه نيستيم، حداكثر اينكه تخطئه كنيم و نفى كنيم و بگوييم ولشان كن، خودشان هم گند گرفته‏اند. در حالى كه با اين منطق، وظيفه ما سنگين‏تر مى‏شود؛ چون وقتى كه مرض اين‏قدر شيوع يافت و گسترده شد كه حتى طبيب‏ها آلوده شدند، بدگويى از وبازدگان مرا نجات نمى‏دهد؛ چه بسا كه در همان مجلسِ گفت و شنود به سراغ من هم بيايد و حلق و حنجره مرا هم در بياورد. وظيفه اين است كه با شتاب، از اين وبازده‏ها كناره بگيرم و خودم راه مبارزه و درمان را بيابم و فرزند و خويش و نزديك و دور را وادار كنم كه درمان را بيابند و به درمان برخيزند. 📕روحانيت و حوزه: مشكلات و راهكارها، ص: 174

هنگامى كه من وارد حوزه شده بودم، افرادى كه دلسوزى مى‏كردند و استعداد مرا مى‏شناختند، مى‏گفتند: «پسرم! آخر آخوندى چه فايده‏اى دارد؟ اصلًا آخوندى دوره‏اش گذشته». و گاهى مى‏گفتند: «ببين آخوندها چقدر بد هستند و چه كارها كه نكرده‏اند!» و شروع مى‏كردند دادِ سخن دادن در اين زمينه‏ها- و چقدر براى من خوب بود كه مسائل و گرفتارى‏ها را از اول برايم مى‏شمردند تا با آگاهى و آمادگى شروع كنم- و هنگامى كه خطابه طولانى آنها تمام مى‏شد، مى‏گفتم: «اين حرف‏ها را قبول دارم و بهتر از شما هم مى‏دانم و چون اينها را دانسته‏ام مجبور شدم كه در اين راه بيايم. اگر به اندازه احتياج، آخوند و روحانى داشتيم، كه به من احتياج نبود. اما حالا شما هم بايد بياييد تا اين زمينه پر شود و به اندازه احتياج و نياز اجتماع، فقيه در دين تهيّه شود و آنگاه به كارهاى ديگر بپردازيم؛ چون اجتماعى كه مغز و قلبش گرفتار است، فكر و روحش عليل است، نمى‏توان برايش لباس قشنگ‏ و وسايل قشنگ و مدرن و تكنيك پيشرفته درست كرد؛ چون اين تكنيك پيشرفته با اين فكر مسموم و قلب آلوده، جز به نابودى و هلاكت ما خدمت نمى‏كند، جز تيغ دادن در كف زنگى مست نيست!» و در اينجا بود كه همان خطابه‏سرايان زبردست، با بيچارگى مى‏گفتند: «آخر ما كار داريم و بار داريم و فلان داريم و بَهمان داريم». و من مى‏گفتم: «وقتى كه انسان كارهاى زيادى پيش رو دارد، بايد به ترتيب‏ «الأَهَمُّ فَالأَهَم» شروع كند و با ملاك اهميت جلو بيايد. مگر اين تربيت‏ها و آدم‏سازى‏ها و درمان دردها، بيكارى است؟! اين بزرگ‏ترين نياز و بزرگ‏ترين احتياج و در نتيجه بالاترين كار است». «آخر آدم‏هايى كه از درون پوك و فاسد شده‏اند، طبيب و مهندس مى‏خواهند چه كار؟! يا مربّى مى‏خواهند و يا جلّاد. و تازه اين‏قدر داوطلب در آن‏طرف هست كه هر سال پشت ديوار كنكور روى هم كپك مى‏زنند و گند مى‏گيرند. پس براى اين طرف هم بايد كارى كرد و با اين توجه شروع به كار كرد، كه همه فاسد و بد هستند و همان‏طور كه مى‏گوييد فلان و بَهمان هستند». و در اينجا بود كه مى‏گفتند: «آخر اين كارها هم نتيجه ندارد. اين همه آخوند، مگر چه كرده‏اند؟!» و در اينجا بود كه مشتشان باز مى‏شد، مى‏گفتم: «تا به حال مى‏گفتيد همه بد هستند و فلان و بيسار هستند. خب، از بدها چه توقع داريد و چه كارى مى‏خواهيد؟!» و مى‏گفتم: «بر فرض اينها كارى نكرده باشند، اين وسيله تبرئه شما نمى‏شود و دليل نشدنِ كار نمى‏شود. شما دست‏ها را بالا بزنيد و مريض‏ها را درمان كنيد و از غرق شده‏ها دستگيرى نماييد و لااقل دارو و درمان را در دسترس بگذاريد تا هر كس بخواهد نجات بيابد و هر كس نخواست و از روى نخوت و عناد درمان نپذيرفت، با حجت تمام جان بكند و بميرد». 📕روحانيت و حوزه: مشكلات و راهكارها، ص: 177

🔰 بايد حق آن گونه مطرح شود كه باطل بهره نگيرد. استاد علی صفایی حائری (عین‌صاد) ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ با ما در کانال "راهبری فرهنگ" همراه باشید. @rahbariefarhang

دستاورد... @hejrat_kon