⭕️ آری چنین است رسم حکومت... 🔵 هيهات كه من سير بخوابم و پيرامونم شكم‌هايى باشد كه از گرسنگى به پشت چسبيده 📃 این چند بند از نامه امام علی(ع) به #عثمان_بن_حنیف را بخوانید. عثمان بن حنیف کسی است که تنها به دلیل همنشینی با #اغنیا و فراموش کردن #گرسنگان این چنین مورد عتاب واقع می‌شود تا آیندگان هم بدانند آن جامعه‌ای به #عدالت_علوی نزدیک‌تر است که زندگی مسئولان و کارگزارانش به ضعیف‌ترین مردم شبیه باشد و فکر رسیدگی به محرومان خواب و خوراک و آسایش را از آنان بگیرد. 🔹ای پسر حنيف، به من گزارش دادند كه مردى از #سرمايه‌داران بصره، تو را به مهمانى خويش فرا خواند و تو به سرعت به سوى آن شتافتى. خوردنى‌هاى رنگارنگ براى تو آوردند و كاسه‌هاى پر از غذا پى در پى جلوى تو نهادند. گمان نمى‌كردم مهمانى مردمى را بپذيرى كه نيازمندانشان با ستم محروم شده، و ثروتمندانشان بر سر سفره دعوت شده‌اند، انديشه كن در كجايى و بر سر كدام سفره مى‌خورى. 🔸آگاه باش امام شما از دنياى خود به دو جامه فرسوده و دو قرص نان رضايت داده است. بدانيد كه شما توانايى چنين كارى را نداريد امّا با پرهيزكارى و تلاش فراوان و پاكدامنى و راستى مرا يارى دهيد. پس سوگند به خدا من از دنياى شما طلا و نقره اى نيندوخته، و از غنيمت‌هاى آن چيزى ذخيره نكرده‌ام، بر دو جامه كهنه‌ام جامه‌اى نيافزودم و از زمين دنيا حتى يك وجب در اختيار نگرفتم و دنياى شما در چشم من از دانه تلخ درخت بلوط ناچيزتر است. 🔹من اگر مى‌خواستم، مى‌توانستم از عسل پاك و از مغز گندم و بافته‌هاى ابريشم براى خود غذا و لباس فراهم آورم، امّا هيهات كه هواى نفس بر من چيره گردد