🔴 عدم محاسبه پذیری پیاده روی اربعین و ناکامی علوم انسانی ✍🏻 #محمدعلی_روزبهانی 🔹از پیدایش جهان مدرن و طرح اندازی ریاضیاتی بر طبیعت/خلقت، جهان هرچه بیشتر و بیشتر کمی شد تا آنجا که کمیت و محاسبه پذیری به کیفیت مطلق اشیا و انسانها بدل گردید. 🔺این کمی شدن قدرت مدیریت، کنترل و محاسبه پذیری را به ارمغان آورد. از دل آن تکنوکراسی و بوروکراسی سر برآورد. کمی شدن اما پنهان و آشکار آدم و عالم را معنازدایی کرد. 🔹پیش از عصر جدید، آدمیان در شاعری و پاک آیینی بر هم برتری می جستند و هماورد میطلبیدند، اما اکنون برتری در استادیوم های فوتبال با شمارش عبور توپ از خط دروازه محاسبه پذیر میشود، میزان قدرت خرید و مصرف بیشتر در ازای کار کمتر و آسان تر ملاک سعادت و برتری می گردد... 🔺علوم طبیعی و علوم انسانی خدمتگزار این جهان محاسبه پذیرند، پرچمهایی که بر قله های فتح شده توسط عقل خود بنیاد/بی بنیاد سوژه مدرن به اهتزاز در می آیند. 🔸پیاده روی اربعین اما با همان سنجه های علوم انسانی گسستی در جهان مدرن پدید آورده است. درک آن برای تماشاگران متخصص در علوم انسانی به سان سیاه چاله ای فضایی است که عظمت و جاذبه بی کرانش را لمس میکنند اما هیچ فاکتور و متغیر محاسباتی و تحلیلی به دستشان نمی‌دهد. چونان پدیده ایست که از شدت حضور غایب است و برای تماشاگرانش عظمت فهم ناپذیریش حیرت زا و خشوع آفرین است. 🔸پیاده روی اربعین بازگرداندن کیفیت به جهان معنازدایی شده و جهان کمی شده متکاثر است که از شدت کثرت، پاره پاره شده و هر آن جزیی و جزیی تر و تنهاتر و بیگانه تر از کلیت خویش میشود. 🔸باز گرداندن کیفیت به جهان کمی شده برای عقل مدرن به سان هیولایی تصورناپذیر است اما شدت مشاهدات مشارکت کنندگان در این پیاده روی عظیم نسبت به حقیقت هستی و یقین متراکم ایشان به فلسفه تاریخی غوطه ور در معنا لمعات طلوع تمدنی دیگر و متمایز را به رصدخانه های جهان ساطع می‌کند. @khatevelayat