🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و هجدهم ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه207 : در یکی از روزهای نبرد صفین، امام حسن(علیه السلام) را دید که به سرعت در لشکر دشمن در حال پیشروی است، فرمود:) 🔹ضرورت حفظ امامت 🔻اين جوان را نگه داريد تا پشت مرا نشكند كه دريغم آيد مرگ، حسن و حسين (علیهما السلام) را دريابد، نكند با مرگ آنها نسل رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از بين برود ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه206 : امام در جنگ صفین شنید یارانش شامیان را دشنام می دهند، فرمود: 🔹اخلاق در جنگ 🔻من خوش ندارم كه شما دشنام دهنده باشيد، اما اگر كردارشان را تعريف و حالات آنان را بازگو می كرديد به سخن راست نزديك تر و عذرپذيرتر بوديد، خوب بود به جای دشنام آنان می گفتيد: خدايا! خون ما و آنها را حفظ كن، بين ما و آنان اصلاح فرما و آنان را از گمراهی به راه راست هدايت كن، تا آنان كه جاهلند، حق را بشناسند و آنان كه با حق می ستيزند پشيمان شده به حق باز گردند. ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه205 : طلحه و زبير پس از بیعت با امام (علیه السلام) اعتراض کردند که چرا در امور کشور با آنان مشورت نکرده و از آنان کمک نگرفته است. امام (علیه السلام) فرمود: 🔹برخورد قاطعانه با سران ناكثين (طلحه و زبير) 🔻به اندك چيزی خشمناك شديد و خوبی های فراوان را از ياد برديد. ممكن است به من خبر دهيد كه كدام حقی را از شما باز داشته ام؟ يا كدام سهم را برای خود برداشته ام و بر شما ستم كردم؟ و كدام شكايت حقی پيش من آورده شده كه ضعف نشان دادم؟ و كدام فرمان الهی را آگاه نبوده و راه آن را به اشتباه پيموده ام؟ بخدا سوگند! من به خلافت رغبتی نداشته و به ولايت بر شما علاقه ای نشان نمی دادم و اين شما بوديد كه مرا به آن دعوت كرديد و آن را بر من تحميل نموديد. روزی كه خلافت به من رسيد در قرآن نظر دوختم، هر دستوری كه داده و هر فرمانی كه فرموده پيروی كردم، به راه و رسم پيامبر (صل الله علیه و اله وسلم) اقتدا كردم، پس هيچ نيازی به حكم و رای شما و ديگران ندارم، هنوز چيزی پيش نيامده كه حكم آن را ندانم و نياز به مشورت شما و ديگر برادران مسلمان داشته باشم، اگر چنين بود از شما و ديگران رويگردان نبودم و اما اعتراض شما كه چرا با همه به تساوی رفتار كردم، اين روشی نبود كه به رای خود و يا با خواسته دل خود انجام داده باشم، بلكه من و شما اين گونه رفتار را از دستورالعملهای پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) آموختيم كه چه حكمی آورد؟ و چگونه آن را اجرا فرمود؟ پس در تقسيمی كه خدا به آن فرمان داد به شما نيازی نداشتم. سوگند به خدا، نه شما و نه ديگران را بر من حقّی نيست كه زبان به اعتراض گشايند، خداوند قلبهای شما و ما را به سوی حق هدايت فرمايد و شكيبایی و استقامت را به ما و شما الهام كند. (سپس فرمود:) خدا رحمت كند آن كس را كه حقی را بنگرد و ياری كند، يا ستمی مشاهده كرده آن را نابود سازد، كه خداوند حق را ياری می كند تا به صاحبش برگرداند. ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و هجدهم خطبه ۲۰۷ تا ۲۰۵ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت38 3⃣1⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

✨ بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 شرح #حکمت38 ( 13 ) 🔷 پرهیز از دوستی با دروغگو 🔻در ادامه حکمت ۳۸ نهج البلاغه، امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرمایند: « إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْكَذَّابِ فَإِنَّهُ كَالسَّرَابِ يُقَرِّبُ عَلَيْكَ الْبَعِيدَ وَ يُبَعِّدُ عَلَيْكَ الْقَرِيبَ» ؛ از دوستی با کسی که زیاد دروغ می گوید بپرهیز زیرا او مانند سراب است که دور را به تو نزدیک نشان می دهد و نزدیک را دور. 🔻در این رابطه در نهج البلاغه نکات مهمی هست که به ترتیب عرض می کنم. 1⃣ اولاً در خطبه ۸۴ ، حضرت علی (علیه السلام) معتقدند: « شَرُّ الْقَوْلِ الْكَذِبُ» ؛ بدترین سخن دروغگویی است و بین دروغ و ایمان فاصله بسیار زیادی قائل هستند. 🔻 در خطبه ۸۶ ، بند ۳ در این باره می فرمایند: «جَانِبُوا الْکَذِبَ»؛ از دروغ دوری کنید. چرا؟ زیرا «فَإِنَّهُ مُجَانِبٌ لِلاِيمَانِ» ؛ بخاطر اینکه دروغگویی از ایمان خیلی دور است و «الصَّادِقُ عَلَى شَفَا مَنْجَاةٍ وَ كَرَامَةٍ» انسان راستگو در آستانه نجات و بزرگواری است، در حالی که « وَالْكَاذِبُ عَلَى شَرَفِ مَهْوَاةٍ وَ مَهَانَةٍ» ؛ انسان دروغگو در شُرف سقوط و خواری است. 2⃣ با این نگاه مولا علی (علیه السلام) اساساً ایمان را در حکمت ۴۵۸ اینگونه تعریف می کنند: « الْإِيمَانُ أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَيْثُ يَضُرُّكَ عَلَى الْكَذِبِ حَيْثُ يَنْفَعُكَ » ؛ حقیقت ایمان این است که صداقت را وقتی به ضرر تو است بر دروغی که به نفع تو است ترجیح بدهی. 3⃣ مولا علی(علیه السلام) اساساً فلسفه تشریع حکم ترک دروغ را شرافت بخشیدن به صداقت می دانند. 🔻 در حکمت ۲۵۲ می فرمایند: « فَرَضَ اللَّهُ تَرْكَ الْكَذِبِ تَشْرِيفاً لِلصِّدْقِ » ؛ خداوند ترک دروغ را واجب کرد برای اینکه به راستگویی شرافت بدهد. 🎙 حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌳شجره آشوب« قسمت صد و هفدهم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻نیزه کردن قرآن ها زمانی اتفاق افتاد که اشعث به لشکر امام گفت که در صورت ادامه جنگ، نابود می شوند و برای از بین بردن سایه جنگ باید با معاویه (یا همان جبهه استکبار زمان) صلح کرد. 🔻نکات مهمی که گزارش فوق دربردارد این است که اولا؛ در اطراف اشعث، جاسوسان معاویه فراوان بودند و این تأییدی دیگر بر ارتباط اشعث با معاویه است. ثانیا؛ از قبل هماهنگی هایی درمورد بر سر نیزه کردن قرآن ها میان اشعث و معاویه صورت گرفته بود؛ زیرا جاسوسان هنگامی که سخن اشعث را پیش معاویه بردند از قول اشعث گفتند که قرآن ها را بر سر نیزه ها کنید. 🔻این موضوع، به صراحت هماهنگی میان اشعث و جبهه معاویه، در مورد ایجاد اختلاف در میان لشکر حضرت، آماده سازی افکار عمومی درباره اینکه ادامه جنگ، به صلاح مردم نیست و همچنین نظر بر سر نیزه کردن قرآن ها، را می رساند. رسالت اشعث در صفین، ایجاد دوگانه «جنگ یا سازش» در جبهه اسلام، بود. او با این اقدام توانست فرصتی را برای بنی امیه فراهم آورد تا آن ها هم از شکست در امان بمانند و هم اینکه به تجدید نیرو برای مقابله با امام بپردازند و همچنین امام نیز نتواند ضربه نهایی را برای از بین بردن کانون فساد، وارد کند. 🔻 حتی اشعث به خوبی می دانست نباید کسی وارد حکمیت شود که امکان دارد بر نماینده معاویه غلبه کند؛ زیرا معاویه گفته بود که در صورت انتخاب ابن عباس از سوی امام، عمرو عاص نمی تواند بر او چیره شود. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز.سهم روز صد و نوزدهم ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه204 : همواره امام یاران خود را اینگونه پند می داد: 🔹آمادگی برای سفر آخرت 🔻آماده حركت شويد، خدا شما را بيامرزد كه بانگ كوچ را سردادند ، وابستگی به زندگی دنيارا كم كنيد و با زاد و توشه نيكو به سوی آخرت باز گرديد، كه پيشاپيش شما گردنه ای سخت و دشوار و منزلگاههایی ترسناك وجود دارد، كه بايد در آنجاها فرود آييد و توقف كنيد. آگاه باشيد، كه فاصله نگاههای مرگ بر شما كوتاه و گويا چنگالهايش را در جان شما فرو برده است، كارهای دشوار دنيا مرگ را از يادتان برده و بلاهای طاقت فرسا آن را از شما پنهان داشته است، پس پيوندهای خود را با دنيا قطع كنيد و از پرهيزكاری كمك بگيريد. (قسمتی از اين سخن در خطبه های پيش با كمی تفاوت نقل شد) ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه203 : پرداختن به آخرت 🔹آخرت گرایی 🔻ای مردم! دنيا سرای گذرا و آخرت خانه جاويدان است، پس از گذرگاه خويش برای سرمنزل جاودانه توشه برگيريد و پرده های خود را در نزد كسی كه بر اسرار شما آگاه است پاره نكنيد. پيش از آنكه بدنهای شما از دنيا خارج گردد، دلهايتان را خارج كنيد. شما را در دنيا آزموده اند و برای غير دنيا آفريده اند. وقتی كسی بميرد، مردم می گويند:"چه باقی گذاشت؟" اما فرشتگان می گويند: "چه پيش فرستاد؟" ، خدا پدرانتان را بيامرزد، مقداری از ثروت خود را جلوتر بفرستيد تا در نزد خدا باقی ماند و همه را برای وارثان مگذاريد كه پاسخگویی آن بر شما واجب است. ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه202 : درد دل امام (علیه السلام) با پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) هنگام دفن حضرت فاطمه(سلام الله علیها) 🔹شكوه ها از ستمكاری امت 🔻سلام بر تو ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سلامی از طرف من و دخترت كه هم اكنون در جوارت فرود آمده و شتابان به شما رسيده است. ای پيامبر خدا! صبر و بردباری من با از دست دادن فاطمه (سلام الله علیها) كم شده و توان خويشتن داری ندارم، اما برای من كه سختی جدایی تو را ديده و سنگينی مصيبت تو را كشيدم، شكيبایی ممكن است. اين من بودم كه با دست خود تو را در ميان قبر نهادم و هنگام رحلت، جان گرامی تو ميان سينه و گردنم پرواز كرد. پس همه ما از خداييم و به خدا باز می گرديم. پس امانتی كه به من سپرده بودی برگردانده شد و به صاحبش رسيد، از اين پس اندوه من جاودانه و شبهايم شب زنده داری است، تا آن روز كه خدا خانه زندگی تو را برای من برگزيند. به زودی دخترت تو را آگاه خواهد ساخت كه امّت تو چگونه در ستمكاری بر او اجتماع كردند، از فاطمه (سلام الله علیها) بپرس و احوال اندوهناك ما را از او خبر گير، كه هنوز روزگاری سپری نشده و ياد تو فراموش نگشته است. سلام من به هر دوی شما، سلام وداع كننده ای كه از روی خشنودی يا خسته دلی سلامی نمی كند، اگر از خدمت تو باز می گردم از روی خستگی نيست و اگر در كنار قبرت می نشينم از بدگمانی بدانچه خدا صابران را وعده داده نمی باشد. ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و نوزدهم خطبه ۲۰۴ تا ۲۰۲ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت38 4⃣1⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

✨ بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 شرح #حکمت38 ( 14 ) 🔷 پرهیز از دوستی با دروغگو 4⃣ با این نگاه امیرالمؤمنین (علیه السلام) برای دروغگویی آثار و عواقب زشتی را توضیح می دهند: 🔹۱. یکی از آنها در زمان خودشان اتفاق افتاد؛ وقتی که برای جنگ جمل با طلحه و زبیر به بصره رسیدند، حضرت به اَنَس بن مالک فرمودند که تو جلوتر برو و سخنی را که پیامبر درباره چنین روزی به زبیر و طلحه گفته بودند به یادشان بیاور، شاید متنبّه شوند و دست از فتنه گری بردارند. اَنَس بن مالک ملعون به دروغ گفت من چنین سخنی را از پیامبر به یادم نمی آید، حضرت اینگونه فرمودند که در حکمت ۳۱۱ آمده: « إِنْ كُنْتَ كَاذِباً فَضَرَبَكَ اللَّهُ بِهَا بَيْضَاءَ لَامِعَةً لَا تُوَارِيهَا الْعِمَامَةُ » ؛ اگر دروغ می گویی که سخن پیامبر را فراموش کردی، از خدا می خواهم چنان پیسی و سفیدی به صورتت بیفتد که با عمّامه هم نتوانی بپوشانی. آورده اند که بعد از نفرین امام چنان بر صورت و سر او پیسی گرفتاری ایجاد کرد که حتّی نقاب می زد برای اینکه دیده نشود. 🔹۲. امّا اثر دیگری که این زشتی ها دارد این است که حضرت آینده زمان خودشان را چنان توصیف می کنند که یکی از بدترین ویژگی هایش این است که در خطبه ۱۸۷ می فرمایند: روزگاری به مردم می رسد که «تَكْذِبُونَ مِنْ غَيْرِ إِحْرَاجٍ» ؛ بدون اینکه هیچ ضرورتی داشته باشد به راحتی و مفت دروغ می گویند. 🔻همچنین مولا علی (علیه السلام) درباره رواج دروغ گویی در آینده امّت اسلام در خطبه ۱۰۸ این دو جمله را دارند، می فرمایند: « تَحَابُّوا عَلَى الْكَذِبِ وَ تَبَاغَضُوا عَلَى الصِّدْقِ » ؛ مردم به واسطه دروغگویی به هم محبّت پیدا می کنند و بخاطر صداقت کسی، با او دشمن می شوند. 🔻یا در همان خطبه ۱۰۸ بند ۷ می فرمایند: «غَارَ الصِّدْقُ وَ فَاضَ الْكَذِبُ» ؛ صداقت منفور و نایاب می شود، امّا دروغگویی همه گیر و مُسری و جاری می شود . 5⃣ آخرین نکته درباره کذب هم این است که حضرت علی (علیه السلام) در خطبه ۱۹۲ یک مصداق عجیبی برای دروغگویی بیان کردند و می فرمایند: وقتی هر چیزی را که به گوشت می رسد بیان می کنی، همین کفایت می کند برای اینکه تو دروغگو باشی ، «وَلا تُحَدِّثِ النّاسَ بِكُلِّ ما سَمِعْتَ بِهِ » ؛ با مردم هر چیزی را که به گوشت می رسد به زبان نیاور «فَكَفى بِذلِكَ كَذِبا» ؛ بخاطر اینکه این رفتار خودش کافی است برای اینکه دروغگو باشی. 🎙 حجت الاسلام مهدوی ارفع https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌳شجره آشوب« قسمت صد و هجدهم» 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻رسالت بعدی اشعث در صفین، قرار دادن مخالفان حکمیت در برابر یک عمل انجام شده بود؛ به نحوی که آن ها نتوانند نسبت به این مسئله اعتراض کنند. 🔻 اشعث بعد از قبول حکمیت از سوی امام، نزد هر قومی رفت و پیام حکمیت را برای آن ها قرائت می کرد. او با این کار قصد داشت اعلام کند زمانی که امام به حکمیت راضی شده است، دیگران حق مخالفت را ندارند و مخالفان نیز نباید نسبت به این مسئله سخنی بگویند. 🔻 در حقیقت، اشعث به آنچه مد نظر جبهه استکبار یا همان بنی امیه بود رسید و موفق شد تلاش های چند ماهه امام را با حکمیت، ناتمام بگذارد. او با این کار، خدمت بزرگی به بنی امیه کرد؛ به نحوی که آن ها توانستند از شکست و کشته شدن حتمی نجات بیابند و بعدها نیز امام علی موفق نشد دیگر به مصاف آن ها برود. 🔻نکته جالب دیگر درباره گزارش فوق، این است که زمان قرائت پیام حکمیت توسط اشعث نزد قبائل، عده ای با شمشیر به اشعث اعتراض کردند. موضوع یادشده نشان می دهد اشعث موفق شد بالاخره تفرقه ای را میان موافقان جنگ و مخالفان جنگ با جبهه کفر به وجود آورد؛ یعنی همان چیزی که در گزارش های قبلی عمروعاص و معاویه بر آن اتفاق نظر کرده بودند. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و بیستم ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه201 : این سخنرانی بر منبر شهر کوفه ایراد شد. 🔹راه روشن حق 🔻ای مردم در راه راست از كمی روندگان نهراسيد، زيرا اكثريت مردم بر گرد سفره ای جمع شدند كه سيری آن كوتاه و گرسنگی آن طولانی است. ای مردم! همه افراد جامعه در خشنودی و خشم شريك می باشند، چنانكه شتر ماده ثمود را يك نفر دست و پا بريد، اما عذاب آن تمام قوم ثمود را گرفت، زيرا همگی آن را پسنديدند، خداوند سبحان می فرمايد: "ماده شتر را پی كردند و سرانجام پشيمان شدند." سرزمين آنان چونان آهن گداخته ای كه در زمين نرم فرو رود، فريادی زد و فرو ريخت، ای مردم! آن كس كه از راه آشكار برود به آب می رسد و هر كس از راه راست منحرف شود سرگردان می ماند. ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه200 : این سخنرانی پس از جنگ صفین در شهر کوفه در سال ٣٨ هجری ایراد شد. 🔹سياست دروغين معاويه 🔻سوگند بخدا معاويه از من سياستمدارتر نيست، اما معاويه حيله گر و جنايتكار است، اگر نيرنگ ناپسند نبود من زيرك ترين افراد بودم، ولی هر نيرنگی گناه و هر گناهی نوعی كفر و انكار است. روز رستاخيز در دست هر حيله گری پرچمی است كه با آن شناخته می شود. به خدا سوگند، من با فريبكاری غافلگير نمی شوم و با سختگيری ناتوان نخواهم شد. ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و بیستم خطبه ۲۰۱ و ۲۰۰ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت39 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

✨ بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 شرح #حکمت39 🔷 جایگاه واجبات و مستحبّات 🔻امیرالمؤمنین (علیه السلام) در حکمت ۳۹ نهج البلاغه می فرمایند: « لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ» ؛ در انجام مستحبّاتی که به واجبات ضرر برساند، هیچ قربت و نزدیکی به خدا نیست. 🔻 می دانیم که در عبادات ، اعمّ از مستحب یا واجب، انجام دهنده عبادت باید قصد قربت بکند، یعنی نیت قربت الی اللّه و نزدیک شدن به خدا داشته باشد؛ امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرمایند که اساساً مستحبّی که انجام دادنش باعث ضرر خوردن به واجب می شود، مایه قربت و نزدیکی به خدا نیست. 🔻 خوب اگر چنین اتفاقی افتاد چه کنیم؟ یعنی ما مستحبی را انجام می دادیم اما ضرر به واجب می رساند؟ 🔻حضرت در حکمت ۲۷۹ پاسخ این سوال را اینگونه می دهند: « إِذَا أَضَرَّتِ النَّوَافِلُ بِالْفَرَائِضِ» ؛ اگر مستحبات به واجبات ضرر رساند «فَارْفُضُوهَا» آن مستحبات را ترک کنید. بعد در حکمت ۳۱۲ نهج البلاغه امیرالمؤمنین (علیه السلام) یک قاعده کلّی در حوزه روحی و روانی نسبت به مستحبات بیان می کنند . می فرمایند: « إِنَّ لِلْقُلُوبِ إِقْبَالًا وَ إِدْبَاراً » ؛ دلها گاهی وقتها نسبت به مستحبات روی خوش نشان می دهند و گاهی وقتها بی میلی نشان می دهند، « فَإِذَا أَقْبَلَتْ فَاحْمِلُوهَا عَلَى النَّوَافِلِ» فقط آن موقعی که دلتان آمادگی دارد و اقبال نشان می دهد و میل نشان می دهد، مستحبات را بر آن تحمیل کنید، اما « وَ إِذَا أَدْبَرَتْ» وقتی دلتان بی میلی نشان می دهد و پس می زند « فَاقْتَصِرُوا بِهَا عَلَى الْفَرَائِضِ» ؛ درباره دلهایتان به همان واجبات اکتفا کنید. 🔻از این سه حکمت یعنی حکمت ۳۹ ،۲۷۹ و ۳۱۲ چند نتیجه به دست می آید: 1⃣ قلبهای انسانها معیار هستند برای اینکه کِی به سمت مستحبات برود و کی به سمت مستحبات نرود. 2⃣ درباره واجبات هیچ شرطی نداریم که قلب خوشش بیاید یا نیاید. واجبات را باید سر وقتش انجام داد ولو قلب هیچ میلی نداشته باشد. 3⃣ مستحبات مادامی که به واجبات ضرر نمی زنند و دلها هم به آن میل دارند انجام دادنش خیلی خوب است. 4⃣ اگر مستحبی به واجبی ضرر زد اساساً نمی شود با آن مستحب نیت قربة الی الله کرد، چون دارد یک واجبی را ضرر میزند و باعث ترک یک واجبی می شود، که ترک آن واجب حرام است و با حرام نمی شود قربة الی الله نیت کرد. در اینجور موارد مستحب را باید ترک کرد. 🎙 حجت الاسلام مهدوی ارفع https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee