‌‌ یادداشت زهرا مینایی باعنوان «مرزکشی، درجهان بدون مرز» پیرامون قسمت دوم: ‌ «جداسازی صرف‌نظر از خوب یا بد بودنش، در جهانی که درحال مرززدایی است، چیزی نیست جز یک پروژه شکست‌خورده. یکی از مهمترین دلایل تاریخی پیدایی مدارس خاص مذهبی، مرزبندی برای انتخاب یک گروه دستچین‌شده از کودکان با خانواده‌هایی با عقاید مشترک مذهبی بود. با انقلاب اطلاعاتی و محو شدن مرزها و دسترسی آسان‌تر به مسائلی که مدارس خاص مذهبی قصد صیانت کودکان خود از آنها را داشته‌اند؛ دلیل تاریخی ظهور این مدارس نیز محو می‌شود. بحرانی که پیش روی مدارس خاص مذهبی است.» ‌ 📎 @khatmedia

| فصل اول | قسمت دوم | 👤 مرتضی کیا: «ما به یک جامعه‌ی ضد گفتگو تبدیل شدیم» فیلم کامل این قسمت را در صفحه یوتیوب و آپارات تماشا کنید. 📎 @khatmedia 📎www.khatmedia.ir

محمد ضیائی: «سیستم جمهوری را نفهمیدیم.» «دانش‌آموز به‌عنوان ذی‌نفع باعث می‌شود که من جداسازی انجام بدهم. اما گروه‌های ذی‌نفع دیگری هم هستند. یکی از آن‌ها حاکمیت است. اگر کسی بگوید که نه جداسازی خوب نیست می‌گویم پس مدرسه دخترانه و پسرانه را یکی کنیم؟ اینکه وجود مدارس سمپاد درکل درست است یا خیر باید جداگانه بحث شود، اما اکنون یک آسیب‌هایی هم دارد و برای آن‌ها باید کارهایی انجام دهیم. باید به همین سمت جداسازی بیشتر حرکت کنیم. هر ایرادی که از ندانستن ما اینجا اتفاق می‌افتد سر نظریه‌ها و علم پیاده می‌کنیم، درصورتی که آن نظریه و علم مشکلی ندارد بلکه یک زیرساخت حاکمیتی می‌خواهد. ما سیستم جمهوری را نفهمیدیم بعد می‌گوییم این تئوری جداسازی ایراد دارد، جداسازی ایرادی ندارد بلکه ایراد در اجرای آن است.» ‌ با خط‌مدیا هم‌راه باشید. تلگرام | اینستاگرام | یوتیوب | آپارات | ایتا 📎 @khatmedia

‌| فصل اول | قسمت دوم | 👤 محمد ضیائی: «امسال ۲۴هزار کلاس بدون معلم تشکیل شده است.» فیلم کامل این قسمت را در صفحه یوتیوب و آپارات تماشا کنید. تلگرام | اینستاگرام | یوتیوب | آپارات | ایتا 📎 @khatmedia

یادداشت امید زندکریمخانی با عنوان «نگاهِ صفروصدی به جداسازی» پیرامون گفتگوی قسمت دوم: ‌ «برخی (مانند من) بر این باورند که مدارس خصوصی خاص که با گزینش سخت‌گیرانۀ خود فقط قشر اندکی از جامعه را درون خود جای می‌دهند، موجب شکاف بیشتر در جامعه می‌شوند. یک نگاه دیگر در مقابل این است که اوضاع آموزشی در ایران به حد کافی خراب است و این مدارس تلاش می‌کنند تا همین قشر اندک را نجات دهند. در مورد گفت‌وگوی مرتضی کیا و محمد ضیایی مؤید اشاره به چند نکته ضروری است. اول اینکه این افراد فاکتورهای مختلف جداسازی (ثروت، توان درسی، دین، معلولیت بدنی و...) را از یکدیگر تفکیک نمی‌کنند و جداسازی را فقط در یک مفهوم کلی بررسی می‌کنند. برای نمونه ضیایی معتقد است که چون زن و مرد متفاوت از یکدیگر آفریده شده‌اند، پس باید مدارس آن‌ها جدا باشد و چون این جداسازی است، انواع دیگر جداسازی (مذهبی، اقتصادی و...) نیز توجیه‌پذیر است. یا او اشاره می‌کند که دانش‌آموزانی که از لحاظ ذهنی توان کمتری از دیگران دارند یا دچار نابینایی یا ناشنوایی و... هستند باید مدارس خاص خود و آموزگاران خاص خود را داشته باشند پس جداسازی خوب است و انواع دیگر جداسازی نیز می‌تواند صورت گیرد. در نقد به این زاویه نگاه، باید گفت که طبق گفتۀ خود دکتر ضیایی، جداسازی جنسیتی نیز در دنیا مخالفان بسیاری دارد و امری طبیعی نیست همچنین تفاوت‌های طبیعی و زیستی، مانند تفاوت بدنی زن و مرد، نباید به تبعیض‌ها و تفاوت‌های اجتماعی و فرهنگی منجر شوند و مبنای تفاوت‌های بزرگتری قرار گیرند. همچنین درمورد جداسازی افراد دارای معلولیت (حرکتی، بینایی، شنوایی و...) و دانش‌آموزان قوی (مثلا تیزهوشان) نیز نظرات مخالفی وجود دارد و اتفاقا ایدۀ مدارسی که این دانش‌آموزان را با دیگر همسالانشان در یک مدرسه (ولی کلاس‌های درس جداگانه) قرار دهد طرف‌داران و موافقان خود را دارد. مدرسه‌ای که قوی و ضعیف و بینا و نابینا در یک سالن نهار می‌خورند و با یکدیگر بزرگ می‌شوند ولی کلاس ریاضی متفاوتی دارند. اما بهانه‌هایی مانند لزوم جداسازی کودکان دارای معلولیت در نهایت به این انجامیده است که جداسازی مذهبی و جداسازی اقتصادی، تمام کیفیت نظام آموزش را در خود تلنبار کرده است و نقطه تلاقی این دو، یعنی مدارس خصوصی مذهبی ثروتمند، نمونۀ اعلای تبعیض در نظام آموزشی ایران هستند.» امید زندکریمخانی دانش‌آموخته جامعه‌شناسی با خط‌مدیا هم‌راه باشید. 📎 @khatmedia

‌‌ یادداشت زهرا مینایی باعنوان «مرزکشی، درجهان بدون مرز» پیرامون قسمت دوم: ‌ «جداسازی صرف‌نظر از خوب یا بد بودنش، در جهانی که درحال مرززدایی است، چیزی نیست جز یک پروژه شکست‌خورده. یکی از مهمترین دلایل تاریخی پیدایی مدارس خاص مذهبی، مرزبندی برای انتخاب یک گروه دستچین‌شده از کودکان با خانواده‌هایی با عقاید مشترک مذهبی بود. با انقلاب اطلاعاتی و محو شدن مرزها و دسترسی آسان‌تر به مسائلی که مدارس خاص مذهبی قصد صیانت کودکان خود از آنها را داشته‌اند؛ دلیل تاریخی ظهور این مدارس نیز محو می‌شود. بحرانی که پیش روی مدارس خاص مذهبی است.» ‌ با خط‌مدیا هم‌راه باشید. 📎 @khatmedia

‌‌ یادداشت غزاله چیتساز باعنوان «سوء مدیریتِ پُرمنفعت» پیرامون قسمت دوم: «در میان انواع مدارسی که مانعی در دستیابی همهٔ اقشار جامعه به فرصت‌‌های برابر به حساب می‌آیند، مدارس غیرانتفاعی اسلامی اهمیتی ویژه‌می‌یابد. از طرفی در سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب، اسلامی‌بودن این مدارس به رغم غیرانتفاعی بودن، آن‌ها را به استثنایی قانونی تبدیل کرد که با استناد به تداوم فعالیت این مدارس عملاً حیات مجموعه‌های غیرانتفاعی دیگر ممکن شد. علاوه‌بر این، گرچه شکل‌گیری این مدارس ریشه در دغدغه‌های مؤمنانه بنیان‌گذاران آن‌ها داشت و نسل‌های پیشین این مدارس راه خود را از حکومت جدا می‌انگاشتند، اما به‌تدریج و با تغییر شرایط اجتماعی و سیاسی کشور، با نزدیک شدن به میدان قدرت، کارکرد این مدارس تغییر کرد و به بازتولید طبقهٔ نخبگان و در نهایت بازتولید نابرابری در جامعه انجامید. همانطور که آقای ضیایی در این مناظره به آن اشاره کردند، در این مدارس سبکی از زندگی آموزش داده می‌شود که به خرده فرهنگی خاص تعلق دارد و می‌توان در فضایی متکثر، تقاضای ورود به این مدارس را صرفاً به سلیقه و ترجیحات افراد نسبت داد اما در کنار این برداشت خوشدلانه، باید توجه داشت که به واسطهٔ اسلامی‌بودن این مدارس و تبعیضی که ساختار سیاسی برای افراد دین‌دار قائل است، سبک زندگی و سلیقهٔ درونی شده در دانش‌آموزان در نهایت به نفع آن‌ها عمل خواهد کرد و دستیابی دانش‌آموزان این مدارس به امتیاز و قدرت در جامعه را تضمین می‌کند. تکثیر این مدارس که هرروز خودی‌ها را بیشتر از پیش از غیرخودی‌ها جدا می‌کند نه به نفع مردم که هرچه بیشتر به نفع حکومت در تربیت نسل بعدی از افرادی است که قرار است به میدان قدرت فراخوانده شوند. بنابراین، پیامدهای این جداسازی حکومت را به اصلی‌ترین ذی‌نفع تداوم چنین ساختار جداسازی تبدیل می‌‌‌کند. در چنین شرایطی چگونه می‌توان آسیب‌های این جداسازی را صرفاً به سوء مدیریت نسبت داد و از بدنهٔ حاکمیتی، که خود به تبدیل این مدارس به قلمروی خاص نخبگان و انتقال قدرت و امتیاز از این طریق دامن زده است، انتظار داشت که راه‌حلی برای این مسئله بیاید؟» با خط‌مدیا هم‌راه باشید. 📎 @khatmedia

تیزر قسمت سوم: «نَه شرقی یا نَه غربی؟!» گفتاری پیرامون سیاستِ چرخش به شرق در ایران ‌ 👤 مهدی خانعلی‌زاده (پژوهشگر روابط بین‌الملل) «سیاست خارجی برده اقتصاد نیست.» ‌ 👤 علی نظیف‌پور (پژوهشگر مطالعات آمریکا) «ما باید به سمت حل مشکل با آمریکا حرکت کنیم.» فیلم کامل را از صفحه آپارات و یوتیوب خط‌مدیا مشاهده کنید. 📎 @khatmedia

بُرشی از «نَه شرقی یا نَه غربی؟!» گفتاری پیرامون چرخش به شرق در ایران 👤 مهدی خانعلی‌زاده: «زمانی که ایران و آمریکا در حال مذاکره بودند، چرا بحث چرخش به غرب مطرح نشد؟!» 👤 علی نظیف‌پور: «سیاست ایران، آمریکاستیزی است نَه نگاه به شرق.» فیلم کامل را از صفحه آپارات و یوتیوب خط‌مدیا مشاهده کنید. 📎 @khatmedia

بُرشی از «نَه شرقی یا نَه غربی؟!» : گفتاری پیرامون سیاستِ چرخش به شرق در ایران 👤 علی نظیف‌پور: «من طرفدار مردم ایران هستم و رویای ناسیونالیستی غیرقابل تحقق ندارم.» 👤 مهدی خانعلی‌زاده: «ایده محمدرضا پهلوی مبنی بر ظرفیت بالای ایران (در منطقه)، ایده‌ی درستی بود.» فیلم کامل را از صفحه آپارات و یوتیوب خط‌مدیا مشاهده کنید. 📎 @khatmedia

بُرشی از «نَه شرقی یا نَه غربی؟!» : گفتاری پیرامون سیاستِ چرخش به شرق در ایران 👤 مهدی خانعلی‌زاده: «ایران سه بار برای توافق با آمریکا اقدام کرده است که با بدعهدی آمریکا مواجه شده است.» فیلم کامل را از صفحه آپارات و یوتیوب خطمدیا مشاهده کنید. 📎 @khatmedia