شهید حاج حسن بحری ، شهیدی که در شب عروسیش عازم نبرد با گروه های ضد انقلاب شد ...
مادر شهید می گوید : «همسرم در روستای حاج بابا شهرستان تکاب کشاورز بود. حسن فرزند اولمان بود که در آبان ماه ۱۳۳۷ به دنیا آمد. برای ما و خانواده همسرم خیلی عزیز و دوستداشتنی بود. از وقتی به دنیا آمد، بدن ورزیدهای داشت. سفیدرو و بسیار زیبا بود. به همین دلیل من خیلی میترسیدم پسرم چشم زخم بخورد و خیلی وقتها برایش اسپند دود میکردم و تخممرغ میشکستم. حسن تا کلاس دوم را در روستا درس خواند و برای ادامه تحصیل او را به تکاب نزد پدربزرگش مشهدی اصغر فرستادیم.»
«وقتی از روستا به تکاب میرفتیم، لحظهشماری میکردم تا حسن را ببینم. یکبار که رفته بودیم، پسرم منزل نبود. از پدرشوهرم سراغش را گرفتم. گفت به مسجد رفته تا اذان بگوید. کمی دیگر صدایش را میشنوی. وقتی صدای اذان حسن آمد واقعاً خوشحال شدم. پسرم تا کلاس نهم در تکاب نزد پدربزرگش بود. بعد از هفت سال من و همسرم همراه دیگر فرزندانم از روستا به تکاب نقل مکان کردیم .
«بعد از پیروزی انقلاب، سپاه تکاب تأسیس شد و تعدادی از جوانها وارد سپاه شدند که حسن هم جزو آنها بود. با توجه به درگیریهای ضدانقلاب در غرب کشور، من خیلی نگران حسن بودم، اما نمیشد کاری کرد؛ پسرم قد رشید و هیکل ورزیدهای داشت. وقتی او را با لباس پاسداری و اسلحه به دوش میدیدم، ذکر میگفتم و صلوات میفرستادم.»
مادر شهید بحری به موضوع جالبی از انصراف حاج حسن برای حضور در سپاه و اتفاقات پس از آن اشاره میکند و میگوید: «سال ۵۸ به خواستگاری عموزادهام رفتیم و پس از رضایت طرفین پسرم با خوشقدم عقد کرد. با سر و سامان گرفتن حسن به او گفتم دیگر تو صاحب همسر هستی، به سپاه نرو. خیلی اصرار کردم، چون هر روز خبر شهادت پاسداران را میشنیدم و نگران بودم که مبادا برای حسن هم اتفاقی بیفتد. تا اینکه یک روز او با ناراحتی آمد و گفت به خاطر شما دیگر به سپاه نمیروم. فردای آن روز نمیدانم چه اتفاقی افتاد که حسن انگار فلج شده بود. همین طور گذشت تا اینکه یک روز صبح دیدم حسن از جا بلند شد و با خوشحالی به طرفم آمد. به او گفتم حسن تو میتوانی راه بروی؟! گفت امام خمینی (ره) را در خواب دیدم؛ ایشان اسلحه به من دادند و گفتند که بلند شو. وقتی از خواب بیدار شدم احساس کردم میتوانم پاهایم را تکان بدهم. بعد از این جریان هیچ وقت با رفتن حسن به سپاه مخالفت نکردم.»
همسر شهید داستان زندگیش با حاج حسن را چنین تعریف می کند :
« در شب عروسیمان در تکاب، تعدادی از همرزمان حسن به دیدنش آمدند و خبر دادند درگیری بین دموکراتهای غرب کشور و نیروهای پاسدار رخ داده است؛ ضمن اینکه دوستان حاجی تأکید کردند مراسم عروسی را ترک نکند، اما این مسئله به قدری برای همسرم مهم بود که من و مهمانها را ترک کرد و به کمک همرزمانش رفت. در پی درگیری آن شب تعدادی از همرزمان حاج حسن شهید شدند. همه منتظر آمدن او بودیم. حدود ساعت چهار صبح داماد من با پایی گلوله خورده و لباس خونی و عصا به دست وارد منزل شد. با دیدن این شرایط فهمیدم باید خود را برای یک زندگی مشترک پر فراز و نشیب آماده کنم.»
«یک سال بعد از ازدواجمان و در روز اول ماه مبارک رمضان حاج حسن همراه همرزمانش به محل درگیری در اطراف تکاب میرفتند که ماشین آنها با یک مین برخورد میکند و همه سرنشینها به شدت مجروح می شوند . حسن که راننده خودرو بود جراحت بیشتری برداشته بود؛ در واقع جراحت همسرم تا حدی بود که امیدی به زنده ماندنش نداشتیم.»
حسن را در بیمارستان طرفه تهران بستری کردند. من وقتی حسن را دیدم اصلاً او را نشناختم. چشمها، دستها و پاهایش را بسته بودند.
« بعد از دو سال درمان ، حسن به منزل آمد، مدتی با عصا آرام آرام راه میرفت؛ عادت کردن به این شرایط هم برای حسن و هم خانواده مشکل بود، اما خداوند یاریمان کرد. سال ۶۳ خداوند لیلا را به ما هدیه داد که چراغ منزلمان شد. بعد از لیلا خداوند سه پسر به ما بخشید که همدم ما شدند. در طول ۳۷ سال جانبازی، حاج حسن دردها و سختیهای زیادی را تحمل کرد. از درد ترکشها گرفته تا عفونت چشم و گوش و مهمتر از همه ندیدن فرزندانش.»
«در عید نوروز ۱۳۹۷ ما در شهرستان تکاب بودیم. حاج حسن یک روز صبح که از خواب بیدار شد، گفت خوشقدم من خوابی دیدم، برایم صبحانه بیاور تا خوابم را برایت تعریف کنم. پرسیدم خیر باشد چه خوابی؟ گفت خواب دیدم که دارم میروم. گفتم کجا انشاءالله؟ قرار است به کربلا برویم؟ گفت کربلا را شما میروی من به زودی به آن دنیا میروم. خیلی ناراحت شدم و گفتم حاجی اول صبح با این حرفها کام ما را تلخ نکن و فال بد نزن. حاج حسن دوباره گفت حاج خانم از من بپرس که چه خوابی دیدم بعد از مرگم پشیمان میشوی که چرا خوابم را برایت تعریف نکردم. گفتم حاج حسن هر وقت حرف از رفتن میزنی من تمام توانم را از دست میدهم، نمیخواهم بشنوم.»
«تا آخر تعطیلات نوروز در تکاب بودیم. بعد از تعطیلات به تهران برگشتیم. در طول مسیر
حاج حسن حال خوبی نداشت و مدام تب و لرز میکرد. در تهران او را به بیمارستان بردیم. نوار قلب و آزمایش گرفتند و گفتند همان مشکل کبد و کلیه اش است و نمیتوانیم برایش کاری انجام دهیم. از بیمارستان به منزل آمدیم. در منزل حال حاجی بدتر شد و به من گفت حاج خانم من که به تو گفتم قرار است بمیرم تو باور نکردی! گفتم خدا نکند. درد و بلای تو به جان من بیفتد. حاج حسن بلند شد وضو گرفت و نماز مغرب را خواند، اما نماز عشاء را نتوانست ایستاده بخواند و در حالت خوابیده خواند. وقتی دیدم حال حاجی خوب نیست به خودم جرئت دادم و از او پرسیدم چه خوابی دیده بودی که به یقین میگفتی من رفتنیام؟ گفت من حضرت علی (ع) را خواب دیدم که مرا به نام خواند ... بعد حاج حسن ذکر لااله الاالله را گفت. همان شب حاجی به شهادت رسید.»
هدایت شده از m.Faraji
─┅•═༅❁🏴﷽🏴❁༅═•┅─
سهم مطالعه #نهج_البلاغه ( #روز_صد_وبیست_وششم)
🗓 دوشنبه 18 اسفند 1399
📜 خطبه ۱۷۶ 🔻
💎اللّٰھـُم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجْـ💎
🌷ثواب نهج البلاغه خوانی تقدیم به
شهید مدافع حرم «شهید علیرضا مرادی»
─┅•═༅𖣔✾🏴✾𖣔༅═•┅─
📣📣📣🌿🌹﷽🌹🌿📣📣📣
این سخنرانی را در روزهای نخست خلافت خود درسال٣٥ هجری در مدینه ایراد فرمود
1⃣ ضرورت اطاعت از دستورات الهی
♦️مردم! از آنچه خداوند بيان داشته بهره گيريد، و از پند و اندرزهای خدا پند پذيريد، و نصيحت های او را قبول کنيد، زيرا خداوند با دليل های روشن، راه عذر را به روی شما بسته، و حجّت را بر شما تمام کرده است. و اعمالی که دوست دارد بيان فرموده، و از آنچه کراهت دارد معرّفی کرده، تا از خوبی ها پيروی و از بدی ها دوری گزينيد. همانا رسول خدا(صلی الله علیه و آله) همواره می فرمود: «گرداگرد بهشت را دشواری ها (مکاره) و گرداگرد آتش جهنّم را هوس ها و شهوات گرفته است». آگاه باشيد! چيزی از طاعت خدا نيست جز آن که با کراهت انجام می گيرد، و چيزی از معصيت خدا نيست، جز اينکه با ميل و رغبت عمل می شود. پس رحمتِ خداوند بر کسی که شهوت خود را مغلوب و هوای نفس را سرکوب کند، زيرا کار مشکل، بازداشتن نفس از شهوت بوده که پيوسته خواهان نافرمانی و معصيت است. بندگان خدا! بدانيد که انسانِ با ايمان، شب را به روز، و روز را به شب نمی رساند، جز آن که نفس خويش را متّهم می داند، همواره نفس را سرزنش می کند، و گناهکارش می شمارد. پس در دنيا چونان پيشينيانِ صالحِ خود باشيد، که در پيش روی شما درگذشتند و همانند مسافران، خيمه خويش را از جا در آوردند و به راه خود رفتند.
2⃣ويژگيهای قرآن
♦️ آگاه باشيد! همانا اين قرآن پنددهنده ای است که نمی فريبد، و هدايت کننده ای است که گمراه نمی سازد، و سخنگويی است که هرگز دروغ نمی گويد. کسی با قرآن همنشين نشد، مگر آن که بر او افزود يا از او کاست، در هدايت او افزود و از کوردلی و گمراهی اش کاست. آگاه باشيد! کسی با داشتن قرآن، نيازی ندارد و بدون قرآن بی نياز نخواهد بود. پس درمان خود را از قرآن بخواهيد، و در سختی ها از قرآن ياری بطلبيد، که در قرآن، درمان بزرگ ترين بيماری ها، يعنی کفر و نفاق و سرکشی و گمراهی است. پس به وسيله قرآن خواسته های خود را از خدا بخواهيد، و با دوستی قرآن به خدا روی آوريد، و به وسيله قرآن از خلق خدا چيزی نخواهيد، زيرا وسيله ای برای تقرّب بندگان به خدا، بهتر از قرآن وجود ندارد. آگاه باشيد! که شفاعت قرآن پذيرفته، و سخنش تصديق می گردد. آن کس که در قيامت، قرآن شفاعتش کند، بخشوده می شود، و آن کس که قرآن از او شکايت کند محکوم است. در روز قيامت ندا دهنده ای بانگ می زند که: «آگاه باشيد! امروز هر کس گرفتار بذری است که کاشته و عملی است که انجام داده، جز اعمال منطبق با قرآن». پس شما در شمار عمل کنندگان به قرآن باشيد، از قرآن پيروی کنيد، با قرآن خدا را بشناسيد و خويشتن را با قرآن اندرز دهيد، و رأی و نظر خود را در برابر قرآن متّهم کنيد و خواسته های خود را با قرآن نادرست بشماريد.
📜 #نهج_البلاغه، #خطبه176
📣📣📣🌿🌹📜🌹🌿📣📣📣
#نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی
📣📣📣🌿🌹﷽🌹🌿📣📣📣
3⃣تشويق به اعمال نيكو
♦️ عمل صالح! عمل صالح! سپس آينده نگری! آينده نگری! و استقامت! استقامت! آنگاه، بردباری! بردباری! و پرهيزکاری! پرهيزکاری! برای هر کدام از شما عاقبت و پايان مهلتی تعيين شده، با نيکوکاری بدانجا برسيد. همانا پرچم هدايتی برای شما برافراشتند، با آن هدايت شويد، و برای اسلام نيز هدف و نتيجه ای است، به آن دسترسی پيدا کنيد، و با انجام واجبات، حقوق الهی را ادا کنيد، که وظايف شما را آشکارا بيان کرده و من گواه اعمال شما بوده و در روز قيامت از شما دفاع می کنم و به سود شما گواهی می دهم. آگاه باشيد! آنچه از پيش مقرّر شده بود، به وقوع پيوست، و خواسته های گذشته الهی انجام شد، و همانا من با تکيه به وعده های الهی و براهين روشن او سخن می گويم که فرمود: «کسانی که گفتند پروردگار ما خداست، سپس استقامت ورزيدند، فرشتگان بر آنها فرود می آيند و می گويند: نترسيد و محزون نباشيد که بشارت باد بر شما بهشتی که به شما وعده داده اند.» و همانا شما گفتيد: پروردگار ما خداست. پس در عمل به دستورات کتابِ خدا و در ادامه راهی که فرمان داد، و بر روشِ درستِ پرستشِ بندگانِ او، استقامت داشته باشيد و پايدار مانيد، و از دستورات خدا سرپيچی نکنيد و در آن بدعت گذار مباشيد و از آن منحرف نگرديد؛ زيرا خارج شوندگان از دستورات الهی در روز قيامت از رحمت خدا دورند.
4⃣ ضرورت كنترل زبان
♦️ سپس مواظب باشيد که اخلاق نيکو را در هم نشکنيد و به رفتار ناپسند مبدّل نسازيد. زبان و دل را هماهنگ کنيد. انسان بايد زبانش را حفظ کند، زيرا همانا اين زبان سرکش، صاحب خود را به هلاکت می اندازد. به خدا سوگند! پرهيزکاری رانديده ام که تقوا برای او سودمند باشد، مگر آن که زبان خويش را حفظ کرده بود، و همانا زبان مؤمن در پسِ قلب او، و قلب منافق از پَسِ زبانِ اوست. زيرا مؤمن هرگاه بخواهد سخنی گويد، نخست می انديشد، اگر نيک بود اظهار می دارد، و چنانچه ناپسند بود، پنهانش می کند، در حالی که منافق آنچه بر زبانش آمد می گويد، و نمی داند چه به سود او، و چه حرفی بر ضرر اوست؟ و پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمود: «ايمان بنده ای استوار نگردد تا دل او استوار شود، و دل استوار نشود تا زبان استوار گردد.» پس هرکس از شما بتواند خدا را در حالی ملاقات کند که دستش از خون و اموال مسلمانان پاک، و زبانش از عِرض و آبروی مردم سالم ماند، بايد چنين کند.
📜 #نهج_البلاغه، #خطبه176
📣📣📣🌿🌹📜🌹🌿📣📣📣
#نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی
📣📣📣🌿🌹﷽🌹🌿📣📣📣
5⃣ پرهيز از بدعتها
♦️ ای بندگان خدا! آگاه باشيد! مؤمن کسی است که حلال خدا را هم اکنون حلال، و حرام خدا را هم اکنون حرام بشمارد، و آنچه را مردم با بدعت ها تغيير دادند، چيزی از حرام را حلال نمی کند، زيرا حلال همان است که خدا حلال کرده و حرام همان چيزی است که خدا حرام شمرده است. پس شما در امور و حوادث روزگار تجربه آموختيد، و از تاريخ گذشتگان پند گرفتيد، مَثَل ها برای شما زده اند، و به امری آشکار دعوت شده ايد، جز ناشنوايان کسی ادّعای نشنيدن حق را ندارد، و جز کوران و کوردلان کسی ادّعای نديدن واقعيّت ها را نمی کند. آن کس که از آزمايش ها و تجربه های خدادادی سودی نبرد، از هيچ پند و اندرزی سود نخواهد برد، و کوته فکری دامنگير او خواهد شد، تا آنجا که بد را خوب، و خوب را بد می نگرد. و همانا مردم دو دسته اند: گروهی پيرو شريعت و دين، و برخی بدعت گذارند که از طرف خدا دليلی از سنّت پيامبر(صلی الله علیه و آله) و نوری از براهين حق ندارند.
6⃣ويژگيهای قرآن
♦️همانا خداوند سبحان، کسی را به چيزی چون قرآن پند نداده است، که قرآن ريسمان استوار خدا و وسيله ايمنی بخش است. در قرآن بهار دل، و چشمه های دانش است، برای قلب جلايی جز قرآن نتوان يافت، به خصوص در جامعه ای که بيداردلان در گذشته و غافلان و تغافل کنندگان حضور دارند. پس هرجا کار نيکی ديديد، ياری کنيد و هرگاه چيز بد و ناروايی مشاهده کرديد، دوری گزينيد، زيرا پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) همواره می فرمود: «ای فرزند آدم! کار نيک را انجام ده، و کار بد را واگذار، اگر چنين کنی در راه راست الهی قرار خواهی داشت.»
7⃣اقسام ظلم و ستم
♦️آگاه باشيد! که ظلم بر سه قسم است: ظلمی که نابخشودنی است و ظلمی که بدون مجازات نمی ماند، و ظلمی که بخشودنی و جبران شدنی است؛ امّا ظلمی که نابخشودنی است، شرک به خدای سبحان است، که فرمود: «خداوند هيچ گاه از شرک به خود، در نمی گذرد.» و امّا ظلمی که بخشودنی است، ستمی است که بنده با گناهان بر خويشتن روا داشته است؛ و ظلمی که بدون مجازات نيست، ستمگریِ بعضی از بندگان بر بعض ديگر است که قصاص در آنجا سخت است؛ مجروح کردن با کارد، يا تازيانه زدن نيست، بلکه اينها در برابرش کوچک است! پس مبادا در دين دورويی ورزيد، که همبستگی و وحدت در راه حق گرچه کراهت داشته باشيد از پراکندگی در راه باطل گرچه مورد علاقه شما باشد بهتر است، زيرا خداوند سبحان نه به گذشتگان و نه آيندگان، چيزی را با تفرقه عطا نفرموده است.
8⃣ ضرورت خودسازي
♦️ای مردم! خوشا به حال کسی که عيب شناسی نفس، او را از عيب جويی ديگران باز دارد، و خوشا به حال کسی که به خانه و خانواده خود پردازد، و غذای حلال خود را بخورد، و به اطاعت پروردگار مشغول باشد، و بر خطاهای خويش بگريد، همواره به خويشتنِ خويش مشغول باشد و مردم از او در امان باشند.
📜 #نهج_البلاغه، #خطبه176
📣📣📣🌿🌹📜🌹🌿📣📣📣
#نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی
📌 #نکات_زیارت_آل_یس ۲۴
📖 وَ أَنَّ رَجْعَتَكُمْ حَقٌّ لا رَيْبَ فِيهَا يَوْمَ لا يَنْفَعُ نَفْسا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرا
✍ ما معتقديم كه رجعت و بازگشت شما كه برگشت «عدالت و معنويت» كامل است، حق و حتمي است،
💢 در آن شرايطي كه به نور امام، همهی مرزهاي ايمان و كفر مشخص شده است و آنهايي كه مؤمن به ظهور چنين شرايطي نشدهاند و ايمان خود را فعّال نگه نداشتهاند تا به خيري نايل شوند، ديگر فرصت را از دست دادهاند!!
🔰 چرا كه هر انساني با حدّاقل ايمان به راحتي ميتواند بفهمد خداوند به ظلمات آخرالزمان راضي نيست و هرگز نميپسندد ظالمان عنان جهان را بهدست گيرند و بر مظلومان هر چه ميخواهند تحميل كنند.
🤔 آیا كسي كه اين حدّاقل شعور را ندارد و انتظار هيچ فرجي را نميكشد و به ظلمات آخرالزمان تن داده، ميتواند خود را در جبهه اهل انتظار - با آنهمه شعور و آيندهنگري كه براي اهل انتظار هست- قرار دهد؟!