eitaa logo
خط ولایت
198 دنبال‌کننده
25.1هزار عکس
31.4هزار ویدیو
102 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 دام شیطان ▫️ نتیجه شدن، این است که خدای متعالی در مقام فعل، مجاری ادراکی و تحریکی او می شود؛ یعنی به منزله چشم، گوش، زبان، دست و پای انسان می شود: «...فإذا أحببته کنتُ إذاً سمعه الذی یسمع به و بصره الذی یبصر به و لسانه الذی ینطق به و یده الّتی یبطش بها». روشن است که اعضا و جوارحی که با خدا چنین انتساب و ارتباطی داشته باشد، به گَرد گناه آلوده نمی شود. ▫️ در بیان دیگری، رسول اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلّم) نتیجه محبّت الهی را معرفی کرده است که انسان را امر و نهی می کند و او را از زشتی و ناپسندی باز می دارد: «إذا أحب الله عبداً جعل له واعظاً من نفسه و زاجراًمن قلبه یأمره و ینهاه». اما که در دام او گرفتار هستند و محبّ و محبوب خدا نیستند، شیطان در همه مجاری ادراکی و تحریکی آنان راه می یابد و در دل آنها دانه گذاری و لانه گزینی می کند و با نفوذِ گام به گام در دل و دامن آنها، با چشمشان می بیند و با زبانشان نطق می کند و سخنان باطلِ خود را با زبان آنها بیان می کند. ◀️ روشن است که دیدنی، شنیدنی و گفتنی های چنین چشم، گوش و زبانی، چیزی جز گناه نیست. البته تعبیر در فضیلت محبّت خدا و تعبیر خطبه علوی در رذیلت پیروی شیطان، همسان نیست؛ زیرا در حدیث قرب نوافل، خداوند در مقام فعل، زبان و چشم محبوب خود می شود؛ به طوری که عبد صالح و محبوب الهی با زبان خدا سخن می گوید، ولی در خطبه علوی، با زبان پیروانِ طالحِ خود سخن می گوید. ▫️ اعضا و جوارحی که منسوب و مرتبط با ذات اقدس الهی است، نه تنها گناه نمی کند، بلکه همه کارهای او به خود می گیرد؛ در نتیجه، به گونه ای با اسما و صفات الهی اتّحاد و یگانگی پیدا می کند که مظهر حبّ و بغض الهی می شود. از این رو، ذات اقدس الهی فرمود: هر کس به ولی من اهانت کند، به جنگ با من برخاسته است: «من أهان لی ولیّاً فقد بارزنی بالمحاربة» و در مرحله بالاتر، حبّ و بغض به آنان را معیار ایمان و کفر دانسته است. 👈 شاهد این کلام، آن مرد سیاه چهره است که امیرمؤمنان (علیه السلام) در مقام اجرای حدِّ الهی، دست وی را قطع کرد، اما او نه تنها کینه ای از آن حضرت به دل نگرفت، بلکه دست قطع شده را گرفت و می گفت: سروَر جانشینان پیامبران، پیشوای سپیدرویان، ذی حق ترینِ مردم نسبت به مؤمنان و... (بیش از سی وپنج صفت کمال برای آن حضرت شمرد) دست مرا قطع کرد. آنگاه در پاسخ اعتراض ابن الکوّاء خارجی گفت: چگونه ثنایش نگویم در حالی که عشق به او با گوشت و پوست من آمیخته است؟ 📚 ادب فنای مقربان جلد 2 ، ص343 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra